Αριστερό φακέλωμα; Maybe ή yes;

Γράφει ο Τρύφωνας Τιπούρτης.

Οι Ελλαδίτες αριστεροί ισχυρίζονται (και εν μέρη τους δικαιώνει η ιστορία) ότι έχουν δώσει αγώνες αίματος για τον πολιτικό διωγμό, τις εξορίες και τα βασανιστήρια από την λεγόμενη χούντα.
Επίσης ισχυρίζονται ότι φάκελοι πολιτικών φρονημάτων τύγχαναν αποκλειστικά δικού τους “προνομίου”, και ότι ξύλο, εξορίες, επαγγελματικός αποκλεισμός και κοινωνικός στιγματισμός ήταν αυτά που τους ακολουθούσαν.

Ποιος είναι αυτός που θα ισχυριζόταν πως θα υπήρχε μία αριστερή κυβέρνηση θα …
φακέλωνε πολίτες και δεν θα τον κατηγορούσαν ως ακροδεξιό, φασίστα, πράκτορα ξένων μυστικών υπηρεσιών, και άλλους διάφορους χαρακτηρισμούς;

Ποιος είναι εκείνος που θα μπορούσε να κατανοήσει ότι εν έτει 2018, το φακέλωμα για πολιτικά – εθνικά αυτή τη φορά – φρονήματα θα μπορούσε να αληθεύει και να πραγματοποιηθεί;

Φυσικά, ο οποιοσδήποτε μπορεί να ισχυριστεί ότι τα παραπάνω υφίστανται, αλλά μέχρι αυτή την στιγμή δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας κάποιο χαρτί ή έγγραφο που να τα αποδεικνύει.

Τι γίνεται όμως όταν έρθουν στην κατοχή σου τέτοιου είδους έγγραφα, που ανεξαρτήτως την επίσημη δικαιολογία ύπαρξής τους, εγείρουν ερωτήματα;
Τι γίνεται όταν αυτά τα έγγραφα περιέχουν ονόματα δημοσιογράφων, (δηλαδή ατόμων που γράφουν δημόσια) επαγγελματιών ή μη;

Το σύνταγμα της Ελλάδος με την διάταξη του άρθρου 7, παράγραφος 2, θεσμοθετεί πως “Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση ή βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται”.
Επίσης, με την διάταξη του άρθρου 2, παράγραφος 1, θεσμοθετείται η αρχή ότι “ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας”.

Στο άρθρο 9, παράγραφος 19, ορίζεται ότι “Το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας είναι απόλυτα απαραβίαστο”.

Πρόκειται για δύο ατομικές ελευθερίες που είναι η αρχή του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου.

Η εν γένει προσωπική ελευθερία του ατόμου τυγχάνει οικουμενικής αναγνώρισης και υπάρχει στο προοίμιο του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, υπάρχει στην Τελική Πράξη του Ελσίνκι, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου..

Το Συμβούλιο της Επικρατείας στη χώρα μας έχει κάνει δεκτό ότι η αρχή του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου προσβάλλεται από τις πράξεις εκείνες που κάθε φορά υποβιβάζουν το συγκεκριμένο άνθρωπο σε αντικείμενο, σε απλό μέσο, σε είδος που μπορεί να αντικατασταθεί, και ότι μεταξύ άλλων, οι πράξεις αυτές είναι:

Η λήψη και η διατήρηση διαφόρων στοιχείων συγκεκριμένων ανθρώπων από τις αρχές ασφαλείας με το σύστημα ατομικών καρτελών (φάκελοι), η διαφώτιση προσωπικών σχέσεων με το σύστημα του ερωτηματολογίου, η υπεισέλευση σε πειστήρια γεγονότων της ιδιωτικής ζωής του ατόμου τα οποία περιέχονται σε επίσημα αρχεία, η παρακολούθηση κάθε κίνησης του ατόμου, όχι μόνο μέσα στο σπίτι του, αλλά και εκτός αυτού.

Όπως όμως μπορείτε να δείτε στο παραπάνω έγγραφο…………. υπάρχουν και αυτά τα χαρτιά!
Το συγκεκριμένο έγγραφο συνοδεύεται από μία κατάσταση με 27 δημοσιογράφους, με αναλυτικά στοιχεία τους και με την τοπο-γεωγραφική διεύθυνση των μέσων που τους ανήκουν ή εργάζονται σε αυτά.

Πρόκειται για δημοσιογράφους από ενημερωτικά μέσα που εδρεύουν σε όλη την Ελληνική επικράτεια, με ξεκάθαρη την πλειοψηφία αυτών που εδρεύουν σε ξεκάθαρα “Εθνικού ζητήματος” περιοχές, και μεταξύ αυτών βρίσκεται και η Ήπειρος και συγκεκριμένα τα Γιάννενα.

Οι 17 από το σύνολο των 27 εργάζονται σε ενημερωτικά μέσα που εδρεύουν σε περιοχές “Εθνικού ζητήματος”, θα τις χαρακτηρίσω, εφόσον είναι οι: Κεντρική Μακεδονία, Αιγαίο και Ήπειρος.
Άρα τίθεται θέμα περί Ελληνο-Τουρκικού, Μακεδονικού με τα Σκόπια, και Βορειοηπειρωτικού ζητήματος.

Το εύλογο συμπέρασμα που βγάζω από την παραπάνω λίστα είναι ότι οι δημοσιογράφοι αυτοί ελέγχονται για ότι έχουν γράψει και δημοσιεύσει ή αναδημοσιεύσει μέχρι τώρα.

Η “επίσημη” δικαιολογία (την οποία δεν θα αναφέρω, και θα συμβούλευα τυχόν απαντητές να μην την χρησιμοποιήσουν και οι ίδιοι) για την ύπαρξη αυτού του εγγράφου είναι τουλάχιστον γελοία.
Είναι γελοία για τους εξής λόγους:
1) Για ποιο λόγο ένα τέτοιο έγγραφο αποστέλλεται και “ξεκινά” από την Αθήνα και μάλιστα από το συγκεκριμένο τμήμα που αναγράφεται στην παραπάνω διαταγή.
Αν επρόκειτο για οποιοδήποτε θέμα που έχει να κάνει με τυχόν νομιμότητα ή τυχόν δίωξη, ή τυχόν προβλημάτων με το νόμο, αυτών των 27 ατόμων, τότε τέτοιου είδους έγγραφα θα είχαν αρχικό αποστολέα την Περιφερειακή ή την Αστυνομική Διεύθυνση του τόπου τους.

2) Για ποιο λόγο το έγγραφο έχει σταλεί δια αλληλογραφίας σε Αστυνομικό Διευθυντή ( και μιλώ για την υπόθεση του ατόμου που αφορά τα Γιάννενα) και δεν έχει γνώση για την ύπαρξη του εγγράφου ο προϊστάμενός του;
Ακόμη και αν δεν υπήρχε λόγος να ενημερωθεί εκείνη την στιγμή ο προϊστάμενος του, έπειτα από την πάροδο 4 μηνών και κατόπιν των απαντήσεων και αναφορών της έρευνας που υπήρξε, θα έπρεπε να έχει ενημερωθεί.

3) Για ποιο λόγο παρακάμφθηκαν οι καθόλα αρμόδιες εσωτερικές υπηρεσίες της Αστυνομικής υπηρεσίας, όπως πχ. η κρατική ασφάλεια, και αυτό το έγγραφο μεταβιβάστηκε “από χέρι σε χέρι” από τον Αστυνομικό Διευθυντή σε συγκεκριμένους Αστυνομικούς ώστε να γίνει έρευνα για τους αναγραφόμενους της λίστας.
Το πρώτο έγγραφο με την διαταγή αναφέρει ότι έχει κοινοποιηθεί σε δύο Τ.Δ.Ε. της ευρύτερης περιοχής, μα παρά ταύτα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο παρά μόνο είναι ενήμεροι δύο Αστυνομικοί των περιοχών αυτών, οι οποίοι ενήργησαν προφανώς και την έρευνα περισυλλογής πληροφοριών και άλλων τυχόν στοιχείων.

4) Για ποιο λόγο στην διαταγή αναφέρεται: “… ενεργήσετε έρευνα και μας αναφέρεται οποιαδήποτε πληροφορία τυχόν κατέχετε ή θα συλλέξετε…”, και εδώ δώστε ιδιαίτερη σημασία στο “κατέχετε”.
Δηλαδή πως είναι δυνατόν μία περιφερειακή υπηρεσία, ένα αστυνομικό τμήμα ενός χωριού ή τέλος πάντων μιας περιοχής περιφέρειας αυτής της κεντρικής υπηρεσίας που εδρεύει στα Γιάννενα να κατέχει πληροφορίες για κάποιο άτομο;
Πως τις κατέχει;
Τι είδους πληροφορίες κατέχει;
Που τις έχει αποθηκεύσει τις τυχόν πληροφορίες που κατέχει;
Δηλαδή ο κάθε τοπικός αστυνομικός μπορεί να κατέχει πληροφορίες για οποιονδήποτε πολίτη, και μάλιστα χωρίς αυτό να το γνωρίζει η υπηρεσία του;

Άρα εδώ έχουμε να κάνουμε με μία υπόθεση ξεκάθαρα άλλης σκοπιμότητας από αυτήν της οποιασδήποτε δικαιολογίας.

Τώρα, ας εξετάσουμε και κάποιες άλλες πτυχές, συνέπεια της ύπαρξης αυτού εγγράφου.
1) Πως είναι δυνατόν ένα τόσο σοβαρό έγγραφο – άκρως εμπιστευτικό – να βρίσκεται καρφιτσωμένο στην εξώπορτα του σπιτιού του ενός από τους δημοσιογράφους που το όνομά του βρίσκεται εντός λίστας;

2) Έχουν καταπατηθεί τα προσωπικά δεδομένα των ατόμων της λίστας, ναι ή όχι;

3) Έχει καταπατηθεί η εν γένει ελευθερία των ατόμων αυτών, ναι ή όχι;

4) Έχει καταπατηθεί κατάφωρα το Σύνταγμα των Ελλήνων και ειδικότερα τα άρθρα που προαναφέρω, ναι ή όχι;

5) Ποιος είναι εκείνος που μπορεί να εξασφαλίσει την περαιτέρω διάρρευση των στοιχείων και προσωπικών δεδομένων των ατόμων αυτών;

6) Ποιος είναι εκείνος που μπορεί να εγγυηθεί την σωματική ακεραιότητα και ασφάλεια των ατόμων αυτών σε περίπτωση διέρρευσης των στοιχείων τους;
Μπορούν αυτά τα έγγραφα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ήρθαν στην κατοχή του ατόμου που βρίσκεται στη λίστα, να περιέλθουν στην κατοχή οποιονδήποτε ξένων υπηρεσιών κρατικών ή παρακρατικών, και έτσι να κινδυνέψει η σωματική του ακεραιότητα, και η ζωή του, εφόσον πρόκειται περί εθνικών θεμάτων ζητήματα;

7) Πρέπει να απολογηθούν οι υπεύθυνοι όλου αυτού του ζητήματος και αν κριθεί να παραπεμφθούν στην δικαιοσύνη, ναι ή όχι;

Εδώ έχουμε να κάνουμε ξεκάθαρα με πολιτική απόφαση για το όλο αυτό θέμα.

Εδώ πλέον, μιλάμε για έλεγχο ατομικής και συλλογικής συμπεριφοράς και για καταπάτηση των δικαιωμάτων κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου Ελλήνων πολιτών.

Αναμφισβήτητα το όλο θέμα είναι πολιτικού χαρακτήρα και έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των Κυβερνώντων της πρώτης φοράς Αριστερά, αλλά και κατ’ επέκταση από κάποιους από εκείνους που τους στηρίζουν και τους ακολουθούν, εθελοτυφλώντας, παραβιάζοντας και καταπατώντας κάθε όρκο που έχουν δώσει αλλά και κάθε ηθική τους αξία.
Ένας από αυτούς τους όρκους είναι η προφύλαξη του Συντάγματος και η αγαθή υπηρεσία τους στον πολίτη .

Εντέλει η αριστερή αυτή κυβέρνηση (με ολίγον “ακροδεξιά” απόχρωση ) αποδεικνύει για ακόμη μία φορά ότι είναι “αριστερή” μόνο στον τίτλο.
Αυτό είναι προσωπικό μου συμπέρασμα και δεν μπορεί κανένας να με λογοκρίνει για αυτό γιατί είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου βάσει του Συντάγματος στην διάταξη του άρθρου 5, παράγραφος 1, η οποία ορίζει ότι “Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του”.

Τα παραπάνω έγγραφα έχουν κατατεθεί στον Εισαγγελέα Εφετών Ιωαννίνων.
Αναμένονται ενέργειές του ως προς την υπόθεση και ως εκ τούτου θα επανέλθω όταν θα υπάρξει οτιδήποτε νεότερο.

epirus-ellas.gr