Αποκάλυψη κεφ. 12 αναφέρεται είς τήν δίωξη όσων δέν δεχθούν τό εμβόλιον δήθεν διά τόν κορωνοϊόν;

Αποκάλυψη κεφ. 12 αναφέρεται είς τήν δίωξη όσων δέν δεχθούν τό εμβόλιον δήθεν διά τόν κορωνοϊόν;

Η εξήγηση πάρακατω καί μετά τό κείμενον, συγκρίνετε…

Η γυναίκα προφανώς είναι η Παναγία αλλά καί η Εκκλησία, συνάμα η γενεά οπού γέννησε τίς 12 φυλές τού Ισραήλ καί όσοι πίστεψαν σωστά καί κράτησαν τήν παράδοση τών προφητειών/προφυτειών περί γεννήσεως τού Χριστού. Είς τήν Γένεση αναφέρεται όμοια γυναίκα μέ τόν ήλιον, τήν σελήνη καί τ’ άστρα καί ερμηνεύει τίς 12 φυλές τού Ισραήλ. Σημειώνουμε ότι 12 άστρα σύν 1 ήλιος καί 1 σελήνη = 14 καί 14 ήταν τουλάχιστον τά παιδιά τού Ιακώβ (1,2). Από τά 3-6 αναφέρεται είς τόν αρχαίον δράκον τόν σατανά, τόν ουροβόρον = αυτοκαταστροφικόν όφιν τής συναγωγής τού σατανά καί τής κάθε μασσωνικής οργανώσεως τού σιωνισμού νά κατατρέχει Τήν Πανάγια Εκκλησία καί Τήν Παναγία. Τά 7 κεφάλια, τά 10 κέρατα καί τά 7 στέμματα αναφέρονται καί αλλού είς τήν Αποκάλυψη καί είναι διάφορες εξουσίες κρατών, οργανισμών, βλάσφημων ανήθικών προωθήσεων, αναγνώθοντας καί τά λοιπά κεφάλαια τό εξηγεί. Σύνολον αυτών ώς αριθμός 24 ήτοι κύβος τής βλασφημίας, όπως ό κύβος οπού υπάρχουν τά κεφάλια τών ανθρώπων είς τό In shadow a secret odessey παρατηρήστε τό! Τό παιδί οπού προσπαθεί νά καταβροχθίσει ό δράκος είναι Ό Χριστός, πήραν τό παιδί είς τόν θρόνον τού παρά Θεώ ήτοι Ό Υιός είναι εξεκάθαρον.

Η γυναίκα φεύγει είς τήν έρημον διά νά ζήσει 1260 ημέρες ήτοι τούς 42 μήνες τών 3.5 έτων τής απόλυτης φρίκης τού Αντίχριστου. Κατωτέρω αναφέρονται απογόνοι τής γυναίκας, εδώ γίνεται μεγάλη γενναία Αποκάλυψη! Η γυναίκα ίσως είναι η ίδια Η Παναγία ξανά έν σώματι καταδιωκόμενη αλλά μαζύν μέ αυτόν ή μάλλον επειδή η γυναίκα μέ ήλιον, σελήνη καί άστρα αναφέρεται είς τίς 12 φυλές τού Ισραήλ = 12 άστρα καί ήλιος μέ τήν σελήνη τά άλλα δύο παιδιά τού Ιακώβ/Ισραήλ, μάς λέγει ότι θά πιστεύσουν είς Τόν Χριστόν ή όσοι Ισραηλίτες/Ευραίοι/Εβραίοι πιστεύσουν θά φύγουν είς τήν έρημον, ενώ οί υπόλοιποι απογόνοι τής είναι οί Χριστιανοί τών άλλων εθνών, εκτός καί εάν η γυναίκα είναι ό αγνός Ιουδαϊσμός αλλά νομίζω είναι οί Χριστιανοί Ιουδαίοι διότι αναφέρεται σέ γυναίκα καί γέννηση Τού Χριστού, ίσως είναι η οργάνωση οπού τώρα ονομάζεται: «Ιησούς διά τούς Ιουδαίους/χωμάτινους ή Υιουδαίους = Υιού+δέος.

Η ρίψη τού δράκοντα καί τών αγγέλων τού επί γής σημαίνει σύν τοίς άλλοις τήν αποκάλυψη τής απάτης τούς καί τήν απομυθοποίηση τής ψευδοθεότητος τούς σέ χιλιάδες ψευδοθεούς ανά τώ παγκόσμιω.

Είς τό (10) η φωνή προέρχεται από τούς αγγέλους καί Αγίους Τού Θεού καθότι αποκαλούν τούς Χριστιανούς αδελφούς. Ό δράκος συνεπώς κατηγορεί τούς ανθρώπους είς τά δικαστήρια Τού Θεού, αλλά τώρα δέν έχει πλέον πρόσβαση καί επίσης απομυθοποιήθηκε.

Είς τό (11) γίνεται ολοφάνερον ότι αυτοί οπού χαίρονται εισίν οί αγγέλοι καθότι αναφέρουν ότι οί αδελφοί τούς νίκησαν μέ τό αίμα Τού Αρνίου χύνωντας ακόμη καί τό αίμα τούς. Είς τό (12) δείχνεται η οργή τού σατανά νά ζή ανάμεσα είς τούς ανθρώπους, τήν γήν, τήν θάλασσα, είναι ό υιός τού σατανά Αντίχριστος καί άλλα ενσαρκωμένα ή μάλλον σαρκοποιημένα σατανικά όντα.

Είς τά 13,14) βλέπετε ότι ό μεγάλος όφις είναι αυτός όστις θά καταδιώξει επί γής ήτοι ό Αντίχριστος ριγμένος είς τήν γήν. Η γυναίκα η οποία γέννησε τό αγόρι είναι Η Παναγία καί δή η π.Χ. Εκκλησία η οποία έχει ώς απόγονον τήν μ.Χ. Εκκλησία καί όλα δένουν. Η Παναγία είναι Η Πύλη μεταξύ Παλαιάς καί Καινής Διαθήκης από καί πρός, η Πύλη Τής Γυναίκας.  Δέν γνωρίζουμε τί είναι ό μεγάλος αετός αλλά είναι έναν από τά 4 ζώα τού οράματος τού Ιακώβ καί συνάμα ίσως εννοεί Τήν Παναγία μέ πτερούγες αγγέλου ή τήν προσφυγή τών Ιουδαίων Μαρτύρων Τού Κυρίου οπού παρέμειναν πιστοί ή μετανόησαν μετά τήν αμαρτία όταν ανέβη ό Μωυσής είς τό Όρος Σινά. Φαίνεται ότι η έρημος τού Σινά έχει τίς μυστικές χώστρες τής μέ πάσα έννοια. Τό λέγει ξανά 3.5 έτη. Ό μεγάλος αετός ίσως σημαίνει έγκαιρη προσφυγή είς τήν έρημον διά θαύματος ή άνευ θαύματος.

Τό (15) είναι πολύ συνταρακτικό! Αναφέρει ότι βγάζει από τό στόμα τού ώς οργισμένος κακός Ποσειδώνας ό όφις νερό νά πνίξει τήν γυναίκα, δηλαδή γίνεται αντίστροφα η Ιστορία μέ τήν άνοιξη τής Ερυθράς Θάλασσας μέ τόν Μωυσή. Αυτήν τήν φορά μία πλημμύρα απειλεί τούς απογόνους τών τότε Ιουδαίων καί ανοίγει πάλαι η γή καί ρουφάει τό νερό όπως τότες τό νερό ανέβηκε αντιβαρυτικώς είς τά άκρα καί πέρασαν οί Ευραίοι (εύ+ροή). Εντούτοις, εδώ τό ύδωρ σημαίνει τό υγρόν στοιχείον καί τό εμβόλιον είναι μία δόση από μερικές σταγόνες ύδατος/υγρού! Δηλαδή καταδιώκεται η Εκκλησία νά τής βάλουν εμβόλιον καί αυτή φεύγει ώς Νέα Χριστιανοσύνη σέ κατακόμβες καί ερήμους!

Είς τό (16) η γή ανοίγει τό στόμα τής καί καταπίνει τήν πλημμύρα, δέν αγγίζει τούς πιστούς η πλημμύρα ούτε τά εμβόλια τά σώματα τούς! (;)…. Καί τό καταπληκτικόν (17) οπού φεύγει ό όφις νά πολεμήσει μέ τούς υπόλοιπους απογόνους τής γυναίκας, ποίοι είναι; Οί Χριστιανοί, τό λέγει. Αλλά διατί διαχωρίζονται από τήν γυναίκα; Διότι η γυναίκα είναι ό λαός τού Ισραήλ καί οί απογόνοι τής οί Χριστιανοί καί Φιλόθεοι από άλλα έθνη. Νομίζω ότι τό κεφάλαιον αυτόν εξεκαθαρίστηκε σέ μεγάλη πληρότητα τουλάχιστον. Σέ άλλα κεφάλαια μάς λέγει ότι η γυναίκα τής ερήμου είναι 144,000 παρθένων ή μή ειδωλολατρών ήτοι αυτών οπού δέν λάτρεψαν ποτέ άλλον θεόν εκτός από Τόν Αληθινόν Θεόν είς τήν έρημον μέ Τόν Χριστόν!

Η γυναίκα και ο δράκοντας

1Ύστερα φάνηκε ένα μεγάλο θαυμαστό σημάδι στον ουρανό: Μια γυναίκα ντυμένη τον ήλιο, με το φεγγάρι κάτω απ’ τα πόδια της, και στο κεφάλι της στεφάνι με δώδεκα αστέρια. 2Ήταν έγκυος και φώναζε από τους πόνους και τις ωδίνες της γέννας. 3Κι άλλο σημάδι φάνηκε στον ουρανό: Ένας μεγάλος δράκοντας κόκκινος σαν φωτιά, με εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα, και στα κεφάλια του εφτά στέμματα. 4Η ουρά του έσυρε το ένα τρίτο των άστρων του ουρανού και τα έριξε στη γη. Ο δράκοντας στάθηκε μπροστά στη γυναίκα την ετοιμόγεννη, για να καταβροχθίσει το παιδί της, μόλις αυτή το γεννήσει. 5Η γυναίκα γέννησε παιδί αρσενικό, που θα κυβερνήσει όλα τα έθνη με σιδερένια ράβδο. Άρπαξαν όμως το παιδί της και το έφεραν στο Θεό και στο θρόνο του. 6Η γυναίκα έφυγε τότε στην έρημο, στον τόπο που της ετοίμασε ο Θεός· εκεί θα την τρέφουν χίλιες διακόσιες εξήντα μέρες.

7Έγινε τότε πόλεμος στον ουρανό· από τη μια ο Μιχαήλ με τους αγγέλους του κι από την άλλη ο δράκοντας. Ο δράκοντας με τους αγγέλους του πολέμησε 8αλλά δεν επικράτησε, κι έτσι δεν του επιτράπηκε να μείνει άλλο στον ουρανό. 9Έτσι, ρίχτηκε ο δράκος ο μεγάλος, ο όφις ο αρχαίος, που λέγεται διάβολος και σατανάς και παραπλανάει ολόκληρη την οικουμένη, ρίχτηκε κάτω στη γη, και μαζί του έριξαν και τους αγγέλους του. 10Άκουσα τότε μια δυνατή φωνή στον ουρανό να λέει:

«Έφτασε τώρα η σωτηρία και η δύναμη

κι η βασιλεία του Θεού μας

κι η εξουσία του Μεσσία του.

Διώχτηκε από τον ουρανό ο κατήγορος των αδερφών μας,

που τους κατηγορούσε μέρα νύχτα μπροστά στο Θεό μας.

11Αυτόν όμως τον νίκησαν οι αδερφοί μας με το αίμα του Αρνίου και με τη μαρτυρία,

που έδωσαν για τον Ιησού,

αδιαφορώντας για τη ζωή τους, φτάνοντας ως και στο θάνατο.

12Γι’ αυτό χαρείτε, ουρανοί κι όσοι τους κατοικείτε!

Αλίμονό σας, γη και θάλασσα,

γιατί σ’ εσάς ο διάβολος κατέβη

έχοντας θυμό μεγάλο,

ξέροντας πως λίγος καιρός του απομένει».

13Όταν είδε ο δράκοντας πως ρίχτηκε στη γη, άρχισε να καταδιώκει τη γυναίκα που γέννησε το αγόρι. 14Στη γυναίκα όμως δόθηκαν οι δυο φτερούγες του μεγάλου αετού, για να πετάξει στην έρημο, στον τόπο της, και να ζήσει μακριά από την απειλή του όφεως τριάμισι χρόνια. 15Έβγαλε τότε ο όφις από το στόμα του νερό ποτάμι πίσω από τη γυναίκα για να την παρασύρει το νερό. 16Η γη όμως βοήθησε τη γυναίκα, άνοιξε η γη το στόμα της και κατάπιε το ποτάμι που έβγαλε ο δράκοντας απ’ το στόμα του. 17Θύμωσε τότε ο δράκοντας με τη γυναίκα, κι έφυγε για να πολεμήσει με τους υπόλοιπους απογόνους της, μ’ εκείνους που τηρούν τις εντολές του Θεού και μαρτυρούν την πίστη τους στον Ιησού.