Απόδραση, εξωστρέφεια, ματαιοπονία, σοφία; Τί μάς λέγει αυτή η εικόνα; Εξαρτάται…

Απόδραση, εξωστρέφεια, ματαιοπονία, σοφία; Τί μάς λέγει αυτή η εικόνα; Εξαρτάται…

Πρώτον ότι δέν πρέπει νά είσαι χρυσόψαρον καί εάν δέν έχεις άλλη επιλογή τότε κανόνισε νά επιβιώσεις αλλά χωρίς νά απωλαίσεις τήν ψυχήν σού….

Δεύτερον, η απόδραση από τήν μία υδροϋάλα είς τήν έτερη υδροϋάλα δέν έχει νόημα παρά μόνον εάν θέλεις νά είσαι μόνος ή από τήν άλλη πλευρά υπάρχει σύντροφος πρός γονιμοποίηση, ή…. τό ύδωρ τής υάλας οπού είσαι είναι μολυσμένος καί κάνεις απέλπιδα προσπάθεια νά αποδράσεις είς τήν άλλη χωρίς νά εξεύρεις εάν είναι υγειής η κλιματική τής κατάσταση αλλά τί νά κάνεις αφού η υδροϋάλα οπού ευρίσκεσαι είναι καί τό γνωρίζεις τώ όντι μολυσμένη… Έτερη πιθανότητα είναι ότι γνωρίζεις ότι η έτερη υδροϋάλα είναι περισσότερον υγειής άν όχι κάτι πολύ καλύτερον. Συμβολίζει επίσης τήν ξενητειά σ’ έναν ευβέβαιον ή αβέβαιον μέλλον, τήν διασπορά τού είδους, τό ταξείδι.., τήν περιπέτεια…

Τρίτον, τό πήδημα από τό έναν κόμμα είς τό άλλον αλλά καμμία διαφορά ανά μεταξύ τούς…

Τέταρτον, ότι εάν είσαι χρυσόψαρον δέν έχεις άλλη επιλογή, από υδροϋάλα σέ υδροϋάλα θά πετάεις…

Όταν βλέπω μία εικόνα παρατηρώ έν ριπή οφθαλμού τόν σφαιρικόν συμβολισμόν τής καί όχι μόνον έναν καί εκείνον οπού διαδίδεται ότι συμβολίζει ακόμη καί εάν αυτόν κηρύττει ό καλλιτέχνης…

Διαβαίνοντας είς τά μυστικά κατατόπια τινός ποιήματος πιθανόν ν’ ανακαλύψεις δρόμους υπέρ σού ή εναντίον σού, ουδέτερους ή ανάμεικτους οπού ούτε ό ποιητής αντιλήφθηκε καί οπού πιθανόν νά μήν εννοήσει ποτέ είτε τού αποκαλυφθούν είτε όχι…

Συνεπώς η ταυτότητα οπού προσδίδεται σέ έναν έργον δέν είναι οπωσδήποτε η αντικειμενική αλλά μία από τίς υποκειμενικές εξηγήσεις. Ό δημιουργός ταυτοποιεί τήν δημιουργία τού μέ τά πιστεύω τού, τίς προκαταλήψεις τού, τίς ιδεολογίες τού, αλλά δέν σημαίνει ότι εκείνον οπού δημιούργησε μιμούμενος τίς ευχαίρειες δημιουργίας τής φύσης καί από τήν φύση… Δέν σημαίνει όμως ότι η οία δημιουργία ανταποκρίνεται είς τήν ιδέα ή μόνον είς τήν ιδέα τού καλλιτέχνη ή δημιουργού… Εάν ίσχυε αυτόν τότε ό,τι λέγαμε ό καθένας απ’ αρχής κόσμου θά ήταν οπωσδήποτε σωστόν, διότι η καλλιτεχνική γλώσσα είναι προέκταση τής γραφικής γλώσσας καί εξαιρετικώς είς τήν κυριολεξία αναφερόμενοι μία άλλη καί άλλου είδους γραφική γλώσσα. Έχοντας αυτά υπόψιν, θά έχετε τήν δυνατότητα ν’ ανοίγετε άλλους ατραπούς τήν τήν παντός είδους Γλωσσολογία καί η Διαντίληψη σάς θά είναι ευρύτερη έως πασσφαιρική…

Ό δρόμος εξέτασης καί προεξέτασης αυτός είναι η ατραπός τού ευφυούς σωστού καί ισονομικού Μυστικισμού… Παραβάλλοντας τήν γνώμη σού είς ίση αξία, πιθανότητα καί αντικειμενική υποκειμενικότητα μέ κάθε άλλη, είς αντίθετη περίπτωση θά δύνασαι νά ιδείς μόνον τόν προσωπικόν ιδεοληψικόν κομματικόν καί παρακομματικόν προσανατολισμόν τής προσωπικής σού προκατάληψης ιδεών, απόψεων, πιστεύω, έστω καί εάν τό πιστεύω σού είναι «δέν πιστεύεις» πιστεύεις είς τό «δέν πιστεύω»… Δέν δύνησαι νά αποφύγεις τό ρήμα πιστεύω καί εμπιστεύομαι όσον καί εάν παλαίψεις μαζύν τού διά νά τό αποδομήσεις… διότι ενόσω παλεύεις διά νά καταρρίψεις τό «πιστεύω» σού επιβεβαιώνεις τό προσωπικόν «πιστεύω» σού…. Τό νά υπάρξει άνθρωπος χωρίς «πιστεύω» είναι αδιανόητον, τό «πιστεύω» είναι αλληλένδετον μέ τήν προσωπική σού ζωή, τήν ίδια τήν ζωή, τήν ίδια έν γνώσει έν αγνοία σού ατραπόν σού ή μία από τίς ατραπούς σού…

Δέν τά λέγω αυτά από ρητορική διάθεση αλλά επειδή αυτά έχουν τά κλειδιά νά ελευθερώσουν τό μυαλόν σάς καί μέσα σέ έναν κακόφημον ή στιγματισμένον σύμβολον νά ανακαλύψετε μία άλλη οδόν, έναν άλλον φώς ακόμη καί τό αντίστροφον από ό,τι υποτίθεται μονοσυμβολίζει…

Συνάμα η διάθεση ψυχής αλλάζει τά νοήματα… Π.χ. η δικατοχή τινός ανθρώπου μέ αγνότητα τόν κάνει νά μήν υπάρχει τίποτε κακόν σέ καμμία εικόνα όχι από άγνοια αλλά επειδή δέν επηρεάζεται από τήν οίαν εικόνα έστω καί αισχρή μέ τρόπον κακόθυμον αλλά πάντοτε μέ τρόπον καλόψυχον, φιλοκαλίας ή εποικοδομητικόν. Ενώ εάν βάλετε οία εικόνα έν όψει βρέφους ή νηπείου αυτόν δέν αντιλαμβάνεται τό κακόν, προστατεύεται από τήν αγνότητα τής μωρίας…

Αυτόν είναι μία βλακεία αλλά συνάμα καί μία ευλογία, πράγμα τό οποίον διακατέχονται ενήλικες μώροι ή αγαθοί έκ γενετής συνήθως. Δέν είναι τυχαίον ότι από τήν αρχαιότητα είς τούς ελληνικούς χώρου οί καθυστερημένοι τινός χωρίου ή δήμου θεωρούνταν τά ευλογημένα πρόσωπα έκ Θεού, προστάτες τής κοινότητος καί ένδειξη γενικότερης ευλογίας έκ Θεού…

Πολλοί μέ διάφορα συνστήματα ψάχνουν διά τήν εκκένωση τής κενοδοξία καί κάποιοι χωρίς νά τό καταλάβουν γίνοντε περισσότερον κενόδοξοι, άλλοι πάλιν εκκενώνοντε από κενοδοξία καί γεμίζουν μέ υπηρηφάνεια ή παράξενα βρυκολακιάσματα καί αιρετικές δαιδαλώδεις ψυχοπεριπλοκές. Ό καθυστερημένος αγαθός είναι έξ’ αρχής αφηρημένος κενοδοξίας ήτοι δίχως κενοδοξία. Η μωρία τού τόν προστατεύει από τό βάραθρον τής κενοψυχίας…

Η ελευθερία δέν μπορεί νά στηρίζεται είς τήν οία κενοδοξία εκτός από τό είδος εκείνον οπού καλείται ψευδοελευθερία…

Μέ όλ’ αυτά μπορείτε νά οδηγηθείτε μέ προσοχήν είς τήν κυριολεκτική αποσύνθεση τής κενοδοξίας οπού κάθε φυσικόν ανθρώπινον πρόσωπον διακατέχεται εμφύτως. Ό πασσφαρικός υπολογιστικός καί συνυπολογιστικός μυστικιστικός συμβολισμός θά σάς κάνει νά αποσαφηνήσετε τήν ανάμειξη τών συχνοτήτων, τούς κρυφούς εχθρούς καί τούς κρυφούς φίλους. Θά καταλάβετε επίσης ότι οί κρυφοί εχθροί είς τούς συμβολισμούς είναι ζιζάνια τά οποία έχουν προσκολληθεί είς τήν αγαθότητα τής φύσης τών σχηματισμών ή ζιζάνια τά οποία προκύπτουν από τούς σχηματισμούς κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις καί μορφές τής αναίδειας…

Αλλά ποίος αγνός ακενόδοξος καί εκνεκρωμένος από πάθη άνθρωπος επηρεάζεται από τίς μορφές τής αναίδειας; Η ελευθερία τού είναι τόσον ισχυρή ώστε νά παραβλέπει κάθε κακόν μήνυμα, νά τό αντιλαμβάνεται αλλά συνάμα νά μήν αφήνει τίς συχνότητες τού νά εμβαθύνουν είς τήν ψυχή τού… Τέτοια είναι η φύση τής αγιότητος, νά μήν επηρεάζεται από μορφές τής ύλης ή τής αϋλίας οπού εξυπονοούν ή θέλουν νά συνεξυπονοήσουν τήν προβολή τής αναίδειας είς τήν μορφή, τήν σκέψη, τήν διαντίληψη, τήν ιδεολογία, τήν θρησκολογία, τήν πολιτικολογία, τήν κοινωνιολογία καί τήν ηθικολογία…

Τό νά καταφέρεις νά είσαι καί νά παραμένεις αγνός είναι νά καταφέρνεις νά μήν επηρεάζεσαι από τίς κακές επήρρειες τού κόσμού τούτου ή καί τού άϋλου κόσμου…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ