Φαίνεται πως η οικονομική κρίση είχε σαν συνέπεια, εκτός όλων των άλλων, και την αποδόμηση του κοινωνικού ιστού. Ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, η αποδόμηση του κοινωνικού ιστού είχε σαν συνέπεια, εκτός όλων των άλλων, και την οικονομική κρίση.
Καχυποψία, συνωμοσιολογία, διχασμός, επιφυλακτικότητα. Βγήκαν στην επιφάνεια όλα τα κακά και τα ανάποδα της φυλής και στραφήκαμε ο ένας εναντίον του άλλου, με σκοπό να απομονώσουμε όποιον δεν συμφωνεί μαζί μας και δεν εξυπηρετεί τους δικούς μας σκοπούς, να τον αποδυναμώσουμε, να του κρεμάσουμε ταμπέλλες. Οι χαρακτηρισμοί “μασόνος”, “εβραίος”, “χαζάρος”, “προδότης”, “πράκτορας”, “ανθέλληνας”, “αντίνοος” πάνε κι’ έρχονται! Και, συνήθως, όλοι αυτοί οι οποίοι εκτοξεύουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς, όπως ο ανεμιστήρας εκτοξεύει την λάσπη, είναι αυτοί που ερωτοτροπούν με την καρέκλα της εξουσίας και το μαύρο, αφορολόγητο χαρτζηλίκι του δημόσιου κορβανά, μέσω της δημιουργίας ενός ακόμη κόμματος ή αποκόμματος, προς τέρψιν των οσφυοκαμπτών και προδοτών που διοικούν τη χώρα. Γνωστό το διαίρει και βασίλευε, άλλωστε.
Πήξαμε λοιπόν στους “σωτήρες”. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών, είναι “σωτήρες” καθ’ έξιν και κατ’ επάγγελμα! Πού τους χάνεις πού τους βρίσκεις, μέσα στις διεργασίες δημιουργίας ενός πολιτικού μαγαζακίου είναι χωμένοι! Ακόμη όμως και όταν δεν έχουν το δικό τους μαγαζάκι, προσκολλώνται σε όποιον καταγγέλει κατά καιρούς πρόσωπα και πράγματα – όπως έκανε λόγου χάριν προσφάτως ο Ευάγγελος Γούτος – τον προσεγγίζουν, κατ’ αρχάς, και του υπόσχονται την αμέριστη και αφιλοκερδή “συμπαράσταση” και “βοήθειά” τους. Και πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις, τσουπ, να και ο Θούρειος του Ρήγα Φερραίου με την αφεντιά τους να φιγουράρει στη θέση “αυτού που το σκέφτηκε πρώτος”, του αρχηγού, του ανθρώπου ο οποίος θα σηκώσει στους ώμους του τον χειμαζόμενο λαό!
Αν τύχει τώρα και ο καταγγέλων, ή ο πολλά υποσχόμενος, αποδειχθεί ότι πουλούσε φύκια για μεταξωτές κορδέλλες, τότε ο αρριβίστας που τον πλησίασε και τον “βοήθησε”, προβάλλοντας βεβαίως, πρώτα και πάνω απ’ όλα και όλους, την δική του “ηγετική” φυσιογνωμία, την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια και, προκειμένου να διαχωρίσει τη θέση του από τον απατεώνα, βάλλει εναντίον του πρώτος και καλύτερος, εκτιθέμενος μάλιστα ακόμη και μπροστά στις κάμερες των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης προσποιούμενος τον απατηθέντα! Μήπως δεν είχαμε τέτοια φαινόμενα στην υπόθεση του κοντού πατρινού απατεώνα που διαφεύγει (ακόμη) της σύλληψης; Πόσοι από τους παρατρεχάμενους αυλικούς του δεν έκοψαν λάσπη, όταν βγήκαν τα άπλυτα στη φόρα, και δεν άρχισαν να πελεκούν την πεσμένη δρυν;
Έχουμε βεβαίως και τους άλλους, αυτούς που έχουν πιει το “μαγικό νερό” της αποχαύνωσης και έχουν ορκιστεί αιώνια πίστη στον “μεγάλο πολέμαρχο”, οι οποίοι επιμένουν πεισματικά ότι όλα αυτά συμβαίνουν στη δική μας φαντασία και μόνο!
Αν τύχει όμως και ο καταγγέλων, ή ο πολλά υποσχόμενος, δικαιωθεί για τις καταγγελίες του, τότε ο ευκαιριακός “ηγέτης” φιγουράρει στο πλευρό του ως ο άνθρωπος που δικαίως τον πίστεψε και τον στήριξε, διεκδικώντας ένα κομμάτι εξουσίας από το απόκομμα το οποίο, ενδεχομένως, θα δημιουργηθεί!
Να αηδιάσω τώρα ή να το αφήσω για αύριο; Κάθε μέρα, δυστυχώς, έχουμε τέτοια φαινόμενα και, όπως φαίνεται, αυτά δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουν.
Αν περιμένετε πάντως να σας πω ονόματα, δεν θα το κάνω. Οι κατοικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά σε ποιους αναφέρομαι. Όσοι δεν γνωρίζουν, ας φυλάγονται γιατί οι καροί είναι πολύ πονηροί. Είναι εύκολο άλλωστε να τους αναγνωρίσει κανείς και να τους απομονώσει…
Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
ΟΥΤΕ ΑΠ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ ΞΑΦΝΙΚΟ ΝΤΟΥ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΚΑΠΟΙΩΝ! ΞΑΦΝΙΚΟ Ε;;;
Η κλητική πάντα μου άρεσε.
Τώρα σοβαρά πιστεύεις ότι αυτός ο λαός θα ξεσηκωθει? ΠΈΡΑΣΕ ΠΛΕΟΝ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ Η ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ ΘΑ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΊ ΤΗΝ ΠΟΡΕΊΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΒΑΡΑΘΡΟ. ΤΏΡΑ ΠΛΈΟΝ ΒΡΙΣΚΌΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΛΕΎΘΕΡΑ ΠΤΏΣΗ.ΕΝΑΣ ΓΕΛΟΙΟΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΓΕΛΟΙΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ. ΣΕ ΚΑΜΊΑ ΆΛΛΗ ΧΏΡΑ ΣΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΤΆ ΣΥΡΡΟΗ ΤΌΣΕΣ ΠΡΟΔΌΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΉΣΕΙΣ. ΠΟΥ Ο ΣΚΟΠΌΣ ΤΗΣ ΎΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥΣ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΦΈΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΛΑΜΟΓΙΩΝ . ΟΎΤΕ ΌΜΩΣ ΥΠΆΡΧΕΙ ΆΛΛΟΥ ΈΝΑΣ ΛΑΟΣ ΤΌΣΟ ΒΟΛΕΨΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΨΗΦΊΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΗΝ ΔΙΑΙΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΛΆΤΙΑΚΟΎ ΚΡΆΤΟΥΣ.
Ιωσήφ…να αλλαξης το όνομα σου.
τι λες βρε πληρωμενη πενα???τι λες βρε παλιανθρωπε?
δηλαδη αυτοι που χρηματοδοτησαν την δημιουργια καταστροφικων κομματων,αυτοι που διαχειριστηκαν εγκληματικες τρομοκρατικες οργανωσεις,αυτοι που αγορασαν ολα τα ομολογα που πουλουσαν τα οργανα τους (συνηδητα η΄εκβιαζομενα),αυτοι που μας εβαλαν σε μια διαδεικασια οικονομικου ευνουχισμου=ευρωπαικη ενωση ,αυτοι που σε μια νυχτα χαρακτηρισαν ολα τα ελληνικα ομολογα σκουπιδια ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ?αυτο μας λες ?οτι αυτη η γενοκτοια που συντελειται ειναι αποτελεσμα δικης μας αποκλειστικης ευθηνης?δηλαδη ο ασχετος και κυριως δολιως ανημερωτος περι των οικονομικων ελληνακος μεροκαματιαρης φταιει αυτος?
Ξερεις τι σου αξιζει βρωμερο και αθλιο υποκειμενο?μια σουβλα για να μην ξανα δουμε στο μελλον κοπριες σαν ελογουσου
Η προφητεία του Κυρίου Ιησού Χριστού για τη θάλασσα των Εθνών
Όμως και ο Κύριος Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε τον ίδιο συμβολισμό για τη θάλασσα, στην προφητεία Του για τις έσχατες ημέρες, και για τον καιρό του τέλους. Ας το δούμε:
Λουκάς 21/κα: 25,26: “Και έσται σημεία εν ηλίω και σελήνη και άστροις, και επί της γης συνοχή εθνών εν απορία ηχούσης θαλάσσης και σάλου, 26 αποψυχόντων ανθρώπων από φόβου και προσδοκίας των επερχομένων τη οικουμένη”.
Είναι σαφής η εικόνα που δίνει ο Κύριος Ιησούς Χριστός στα “έθνη”, καθώς θα υπάρχει μεταξύ τους ΤΑΡΑΧΗ, ΑΝΗΣΥΧΙΑ και ΦΟΒΟΣ. Είδαμε στην Π.Δ. ότι αυτή η εικόνα, δείχνει ΑΣΕΒΗ έθνη, ταραγμένα από τον ήχο μεγάλων στρατευμάτων εθνών. Αυτή την εικόνα θέλει να δώσει και ο Κύριος προς τους γνώστες των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης. Με τα λόγια Του αυτά επίσης, δίνει στους ακροατές του το “στίγμα” των προφητειών που θα εκπληρωθούν τις ημέρες εκείνες, από όσες προφητείες γνώριζαν ότι υπήρχαν στην Π.Δ. και μιλούσαν για τον τελευταίο αυτό πόλεμο για τον οποίο μιλάει.
4. Η γη και η θάλασσα στην Αποκάλυψη
Στην Αποκάλυψη ειδικότερα, γίνεται μια διαρκής και επισταμένη χρήση των συμβολισμών αυτών, και μάλιστα σε αντιπαράθεση της θάλασσας με τη γη, όπως ακριβώς αντιπαρατίθεται συχνά ο ουρανός με τη γη.
Ας δούμε όμως πρώτα, ένα χωρίο που μας ξεκαθαρίζει τον συμβολισμό των “υδάτων”:
Αποκάλυψις 17/ιζ: 1,15: “δεύρο δείξω σοι το κρίμα της πόρνης της μεγάλης της καθημένης επί υδάτων πολλών… Και λέγει μοι· τα ύδατα α είδες, ου η πόρνη κάθηται, λαοί και όχλοι εισί και έθνη και γλώσσαι”.
Γνωρίζουμε λοιπόν πλέον σαφώς τον συμβολισμό, που είναι παρμένος από την προ της Αποκάλυψης προφητική γραμματεία της Αγίας Γραφής. Πρόκειται για τα έθνη, επί των οποίων “κάθεται” η Σιωνιστική Ιερουσαλήμ, ως πόρνη, που εγκατέλειψε τον αληθινό Θεό.
Επίσης, είναι σαφές, ότι όταν στο Αποκάλυψις 10/ι: 2, αναφέρεται ο άγγελος εκείνος που έβαλε το ένα του πόδι στη γη, και το άλλο στη θάλασσα, θέλει να μας δείξει την ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, τόσο επί του Ισραήλ που είναι στη “γη της επαγγελίας”, όσο και των Εθνών, που συμβολίζονται από τη θάλασσα.
Κατανοούμε ότι το θηρίο το πρώτο, ο πολιτικός Αντίχριστος, που εξέρχεται “εκ της θαλάσσης” στο Αποκάλυψις 13/ιγ: 1, είναι ένας πολιτικός ηγέτης που θα προέλθει ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΗ. Και κατανοούμε επίσης, ότι το δεύτερο θηρίο, ο Ψευδοπροφήτης, που αναφέρεται στο Αποκάλυψις 13/ιγ: 11 ότι εξέρχεται “εκ της γης”, είναι ο θρησκευτικός Αντίχριστος, ο οποίος θα είναι Εβραίος από τη φυλή του Δαν.
Κατανοούμε επίσης, (πέραν των κατά γράμμα εφαρμογών), ποιες από τις πολλές πληγές της Αποκάλυψης θα χτυπήσουν τα έθνη γενικά, δηλαδή ποιες πληγές θα έχουν παγκόσμιες συνέπειες, και ποιες θα έχουν τοπική ισχύ, μόνο στην περιοχή του Ισραήλ. Όπως για παράδειγμα, ο πόλεμος που έχει σχέση με την “γην” (Αποκάλυψις 20/κ: 8,9), και ενώ πολλοί νομίζουν ότι είναι παγκόσμιος, αυτός μιλάει ειδικά για τη γη του Ισραήλ, παρά τις παγκόσμιες συνέπειές του.
Όλα αυτά, και πολλά ακόμα, εξάγονται από την ορθή κατανόηση της έννοιας του ζεύγους “γη και θάλασσα” στην Αγία Γραφή, και ειδικότερα στην Αποκάλυψη. Όμως με αυτά τα ζητήματα, θα ασχοληθούμε σε άλλες σχετικές μελέτες, γιατί ξεφεύγουν από τη θεματολογία του άρθρου αυτού.
¨Και εξολοθρεύσω κατοικούντας εξ Αζώτου και εξαρθήσεται φυλή εξ Ασκαλώνος και επάξω την χείρα μου επί Ακκαρών και απολούνται οι κατάλοιποι των αλλοφύλων λέγει Κύριος¨ (Αμώς 1/α: 8).
Απαντώντας στον Νεοπαγανιστικό ισχυρισμό, κατ’ αρχήν, με ποια βάση δέχονται οι Νεοειδωλολάτρες ότι οι πόλεις της Φιλισταίας ήταν Ελληνικές; Πίστευαν οι Έλληνες στον Βάαλ; Μα σε αυτόν και σε άλλους Μεσανατολικούς θεούς πίστευαν οι Φιλισταίοι. Δεν πίστευαν στους θεούς των Ελλήνων. Σύμφωνα με τους Νεοειδωλολάτρες, Έλληνες είναι ΜΟΝΟ όσοι έχουν τους δικούς τους «Ελληνικούς» θεούς. Πώς τώρα οι πιστοί του Βάαλ έγιναν Έλληνες;
Αν οι λαοί αυτοί επιμείχθηκαν με τους Έλληνες, και αν απόγονοι των Κρητικών μετανάστευσαν στην Μέση Ανατολή, δεν σημαίνει ότι παρέμειναν Έλληνες. Είχαν γίνει πλέον Φιλισταίοι. Είχαν αφομοιωθεί με τον λαό της περιοχής εκείνης. Με τη λογική αυτή, επειδή ο Αλέξανδρος έφτασε στην Ινδία και άφησε στρατό εκεί, και έγινε επιμειξία, οι Ινδοί σήμερα είναι Έλληνες! Και αν δέχονται οι Νεοειδωλολάτρες ως Έλληνες τους Φιλισταίους που δεν πίστευαν στους Ελληνικούς θεούς, δεν κατοικούσαν στην Ελληνική επικράτεια και δεν μιλούσαν Ελληνικά, τότε με ποιο κριτήριο τους λένε Έλληνες; Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει.
Αν πάλι το δέχονται με βάση την ΚΑΤΑΓΩΓΗ, τότε έχουν πρόβλημα με την τακτική τους, να αρνούνται την καταγωγή και να θεωρούν τη θρησκεία ως βάση Ελληνικότητας. Εδώ όμως η Αγία Γραφή το λέει επί τη βάση ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ και μόνο.
Γιατί άραγε ο αληθινός θεός Γιαχβέ τα λέει αυτά στους Φιλισταίους; Μα απλούστατα, επειδή ασέβησαν, και χτύπησαν τον Ισραήλ, όπως φαίνεται στα γύρω εδάφια. Και με ποιο τρόπο άραγε εκπληρώθηκε η προφητεία αυτή; Με το να αφήσει άλλα έθνη να τους καταστρέψουν. Αυτό συνέβη κατά διαστήματα σε διάφορες εποχές: Από τον Φαραώ, τον Ναβουχοδονόσορ, τον Μέγα Αλέξανδρο κλπ. (Β΄ Παραλειπομένων 20/κ΄ 6,7. Δ΄ Βασιλέων 18/ιη΄ 8).
Μήπως λοιπόν ο Θεός είναι προσωπολήπτης και βοηθάει τον Ισραήλ, ενώ καταστρέφει τους άλλους λαούς; Ας δούμε ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ, για το τι λέει ο Θεός όταν ο Ισραήλ ασεβεί:
ΩΣΗΕ 1/α΄: 4. «Και είπε ο Κύριος προς αυτόν, Κάλεσον το όνομα αυτού Ιεζραέλ, διότι έτι ολίγον και θέλω εκδικήσει το αίμα του Ιεζραέλ επί τον οίκον Ιηού, και θέλω καταπαύσει την βασιλείαν του οίκου Ισραήλ. 5. Και εν τη μέρα εκείνη θέλω συντρίψει το τόξον του Ισραήλ εν τη κοιλάδι του Ιεζραέλ» … «διότι δεν θέλω ελεήσει πλέον τον οίκο Ισραήλ αλλά θέλω σηκώσει αυτούς διόλου» ….. 10. «…δεν είσθε λαός μου, εκεί θέλει λεχθή προς αυτούς, Υιοί του θεού του ζώντος»
ΗΣΑΙΑΣ ΚΕΦ 1/α΄: 2. «Ακούσατε, ουρανοί και ακροάσθητι, γη διότι ο Κύριος ελάλησεν Υιούς έθρεψα και ύψωσα, αλλ’ αυτοί απεστάτησαν επ, εμού 3. Ο βους γνωρίζει τον κτήτορα αυτού και ο όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού. Ο Ισραήλ δεν γνωρίζει, ο λαός μου δεν εννοεί 4. Ουαι, έθνος αμαρτωλόν, λαέ πεφορτωμένε ανομία, σπέρμα κακοποιών, υιοί διεφθαρμένοι, εγκατέλειπον τον Κύριον, κατεφρόνησαν το Άγιον του Ισραήλ, εστράφησαν εις τα οπίσω 5. Δια τι παιδευόμενοι θέλετε επιπροσθέτει στασιασμόν; Όλη η κεφαλή είναι άρρωστος και όλη καρδία κεχαυνωμένη 6. από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής δεν υπάρχει εν αυτώ ακεραιότης, αλλά τραύματα και μελανίσματα και έλκη σεσηπότα, δεν εξεπιέσθησαν ουδέ εδέθησαν ουδέ εμαλακώθησαν δι’ αλοιφής»
11 «τίνα χρείαν έχω του πλήθους των θυσιών σας ; λέγει Κύριος κεχορτασμένος είμαι από ολοκαυτωμάτων κριών και από πάχους σιτευτών, και δεν ευαρεστούμαι εις είμαι ταύρων ή αρνίων ή τράγων 12. όταν έρχησθε να εμφανισθήτε ενώπιόν μου, τις εζήτησεν εκ των χειρών σας τούτο, να πατείτε τας αυλάς μου; 13. Μη φέρετε πλέον ματαίας προσφοράς , το θυμίαμα είναι βδέλυγμα εις εμέ, τας νεομηνίας και τα σάββατα , την συγκάλεσιν των συνάξεων, δεν δύναμαι να υποφέρω, ανομίαν και πανηγυρικήν σύναξιν 14. Τας νεομηνίας σας και τας διατεταγμένας σας εορτάς σας μισεί η ψυχή μου, είναι φορτίον εις εμέ . εβαρύνθην να υποφέρω, ανομίαν και πανηγυρικήν σύναξιν 15. Και όταν εκτείνητε τας χείρας σας, θέλω κρύπτει τους οφθαλμούς μου από σας, ναι όταν πληθύνητε δεήσεις, δεν θέλω εισακούει, αι χείρες σας είναι πλήρες αιμάτων 16. Λούσθητε, καθαρίσθητε, αποβάλετε την κακία των πράξεών σας απ’ έμπροσθεν των οφθαλμών μου, παύσατε πράττοντες το κακόν.
21. «Πως η πίστη πόλις κατεστάθη πόρνη, ήτο πλήρης κρίσεων , η δικαιοσύνη κατώκει εν αυτή, αλλά τώρα φονείς 22. ο άργυρός σου κατεστάθη σκωρία, ο οινός σου συνεκεράσθη μεθ’ ύδατος 23. Οι άρχοντές σου είναι απιθείς και σύντροφοι κλεπτών, πάντες αγαπώσι δώρα και κυνηγούσιν αντιπληρωμάς, δεν κρίνουσιν τον ορφανόν ουδσέ έρχεται η δίκη της χήρας προς αυτούς» 25. «και θέλω στρέψει την χείρα μου επί σε και αποκαθαρίσει την σκωρίαν σου και αφαιρέσει όλον σου το κασσίτερον».
ΖΑΧΑΡΙΑΣ 8/η΄ 13: «…αλλά διεσκόρπισα (τους Ιουδαίους) αυτούς ως δ’ ανεμοστροβίλου εις πάντα τα έθνη» 8/η΄ 14 «Διότι ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων. Καθ’ ον τρόπον εστοχάσθην να σας τιμωρήσω, ότε οι πατέρες σας με παρώργισαν, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων…» 14/ιδ΄ 2 … « …και θέλω συνάξει πάντα τα έθνη κατά της Ιερουσαλήμ εις μάχην, και θέλει αλωθεί η πόλις και αι οικοίαι θέλουσι λεηλατηθή και αι γυναίκες θέλουσι βιασθή, και το ήμισυ της πόλεως θέλει εξέλθει εις αιχμαλωσίαν».
ΜΑΛΑΧΙΑΣ 1/α΄ 10 «……Δεν έχω ευχαρίστηση εις εσάς (Ιουδαίους), λέγει ο Κύριος των δυνάμεων»,
Ρωτάμε λοιπόν αυτούς τους άσχετους που έγραψαν ότι ο Θεός είναι υπέρ των Εβραίων και κατά των Ελλήνων:
Είπε ποτέ ο Θεός στην Αγία Γραφή, τόσο βαριά λόγια κατά των Ελλήνων όπως είπε κατά των Εβραίων; Μήπως τελικά η Παλαιά Διαθήκη (με τη δική σας λογική), είναι αντιεβραϊκό κατασκεύασμα γραμμένο από Έλληνες; Τι έχετε να πείτε;
Αλλά η Αγία Γραφή, πάντα γράφει αυτό που πρέπει, εναντίον του ενόχου, είτε Έλληνας είναι αυτός, είτε Εβραίος, είτε Κινέζος. Δεν προσωποληπτεί εναντίον κανενός, όπως θα επιθυμούσαν οι εχθροί της για να βρουν κάτι να την κατηγορήσουν. Στους ενόχους, τα λέει έξω από τα δόντια, ανεξαρτήτως έθνους.
Αν και τα εδάφια αυτά απαντούν ήδη ικανοποιητικά στις κακοήθειες των εχθρών της Π.Δ. για τα δήθεν «ανθελληνικά» χωρία της, έχουμε να πούμε πολλά ακόμα με την αφορμή και άλλων εδαφίων που χρησιμοποιούνται από τους επίδοξους Ελληνομανιακούς «ερμηνευτές» της Π.Δ.
Ένα άλλο εδάφιο που χρησιμοποιούν, είναι το εξής:
¨Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης πάροικοι Κρητών… και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων¨ (Σοφονίας 2/β: 4-6).
Και σχολιάζουν οι Νεοπαγανιστές τα εξής:
“αλλοίμονο στους Κρητες… λέγει Κύριος… η Κρήτη θα γίνη μάνδρα προβάτων!!! Τα γνωρίζουν αυτά οι λεβέντες Κρήτες που είναι Χριστιανοί;”
Απαντούμε, ότι φυσικά τα γνωρίζουν οι Χριστιανοί Κρήτες. Μάλλον οι Παγανιστές δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν! Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Το εδάφιο λέει ότι οι ασεβείς κάτοικοι της Χαναάν, η Πεντάπολις των Φιλισταίων, που ήταν απόγονοι Κρητικών, θα πλήρωναν την ασέβειά τους (όπως κάθε ασεβής). Και αυτό εκπληρώθηκε (Ησαϊας 7/ζ΄ 22. 34/λδ΄ 13. Μιχαίας 3/γ΄ 12). Όμως ο Θεός της αγάπης, όπως ξέρει να επιτρέπει την τιμωρία, ξέρει να ευλογεί και τους δικαίους. Δίνει λοιπόν στο επίμαχο εδάφιο Σοφονίας 2/β΄ 4-6 και μία προφητεία ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ!!! Όμως πού να καταλάβουν οι εχθροί της Αγίας Γραφής από το πνεύμα της Εκκλησίας και την αγάπη του Θεού μας!
Δεν λέει εκεί αυτό που ΨΕΥΔΩΣ ερμηνεύουν οι άσχετοι κατήγοροι. Δεν λέει: «αλλοίμονο στους Κρήτες» που ψευδώς το ερμηνεύουν. Λέει απλώς ότι «έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων». Κατανοούν τι σημαίνει αυτό το εδάφιο; Μα πώς να το κατανοήσουν αφού έχουν μεσάνυχτα από Αγία Γραφή;
Η Αγία Γραφή, μιλάει συνεχώς και επανειλημμένα για τους πιστούς Χριστιανούς ως «πρόβατα». Προσέξτε τι λέει η Αγία Γραφή:
Ιεζεκιήλ 34/λδ΄: (2)…Προφητευσον επί τους ποιμένας τού Ισραήλ…(8) οι ποιμένες εβόσκησαν εαυτούς, και δεν εβόσκησαν τα πρόβατά μου, …(10) ιδού εγώ είμαι εναντίον τών ποιμένων, και θέλω εκζητήσει τα πρόβατά μου εκ τής χειρός αυτών, και θέλω παύσει αυτούς από του να ποιμένωσι τα πρόβατα…(11) Διότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός: Ιδού εγώ, εγώ θέλω αναζητήσει τα πρόβατά μου, και επισκεφθεί αυτά, (12), καθώς ο ποιμήν επισκέπτεται το ποίμνιον αυτού, καθ’ ην ημέραν ευρίσκεται εν μέσω τών προβάτων αυτού διεσκορπισμένων, ούτω θέλω επισκεφθεί τα πρόβατά μου, και θέλω ελευθερώσει αυτά εκ πάντων τών τόπων όπου ήταν διεσκορπισμένα… (13) Και θέλω εξάγει αυτά εκ τών λαών, και συνάξει αυτά…(14)Θέλω βοσκήσει αυτά εν αγαθή νομή, και η μάνδρα αυτών θέλει είσθαι επί τών υψηλών ορέων τού Ισραήλ. Εκεί θέλουσιν αναπαύεσθαι εν μάνδρα καλή, και θέλουσι βόσκεσθαι εν παχεία νομή…(17) Ιδού εγώ θέλω κρίνει αναμέσον προβάτου και προβάτου…(23) Και θέλω καταστήσει επ’ αυτά ένα ποιμένα, και θέλει ποιμαίνει αυτά, τον δούλον μου Δαυϊδ…(25) Και θέλω κάμει προς αυτά διαθήκην…(28) και θέλουσιν κατοικεί ασφαλώς.΄΄
Τι λέει αυτό το χωρίο; Ότι ο Θεός είναι εναντίον των ποιμένων ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ (!!!), γιατί δεν φροντίζουν τα πρόβατά του, δηλαδή την Εκκλησία Του!
Και μιλάει επίσης για τα αγαπημένα Του πρόβατα, που θα τους δώσει πλούσια νομή (τροφή), και θα τα ποιμάνει ο δούλος του Δαυίδ. Και φυσικά τα λόγια αυτά ειπώθηκαν μετά τον θάνατο του Δαυίδ. Για ποιον Δαυίδ μιλούσε λοιπόν; Μα μιλούσε προφητικά μέσω της προτύπωσης του Δαυίδ, για τον Ιησού Χριστό! «Εγώ είμαι ο Ποιμήν ο καλός, που δίνω τη ζωή μου για τα πρόβατα» λέει ο Ιησούς στο Ιωάννης 10/ι΄ 11. Και λέει επίσης στο ίδιο κεφάλαιο ο Ιησούς, στο εδάφιο 16, ότι εκτός από τα πρόβατα του Ισραήλ που θα γίνονταν Χριστιανοί, έχει και άλλα πρόβατα, που δεν προέρχονται από την αυλή του Ισραήλ. Και αυτά θα συνάξει, και θα τα ενώσει με τα εξ’ Ιουδαίων πρόβατά του, και θα γίνουν μία ποίμνη, υπό έναν ποιμένα τον Ιησού Χριστό.
Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοούσε ο Σοφονίας για τα πρόβατα της Κρήτης και για την νομή τους! Ότι αν και οι απόγονοί τους οι Φιλισταίοι θα εξαφανισθούν χάριν της ασέβειάς τους, Η ΚΡΗΤΗ ΘΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ.
Ο απόστολος Παύλος, χειροτόνησε τον Τίτο, πρώτο επίσκοπο Κρήτης, και αυτός διέδωσε το ευαγγέλιο σε όλο το νησί. Κατά τον ίδιο τον Παύλο, «δεν υπάρχει πια Ιουδαίος, ούτε Έλληνας, αλλά όλοι μας είμαστε Ένας στο σώμα του Χριστού την Εκκλησία» (Γαλάτας 3/γ΄ 28).
Όχι μόνο λοιπόν δεν μιλάει εκεί κατά της Κρήτης ο προφήτης, αλλά ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΗΤΙΚΟΥΣ, ότι κάποτε θα γίνουν οι Κρήτες Χριστιανοί. Κάτι που με χαρά παρατηρούμε μέχρι και σήμερα!
Και ένα τελευταίο εδάφιο που χρησιμοποιούν οι Νεοπαγανιστές, για να πείσουν τους Κρητικούς κατά της Αγίας Γραφής, είναι το εξής:
¨επιφανήσεται Κύριος επ΄αυτούς και εξολοθρεύσει πάντας τους θεούς των εθνών της γης και προσκυνήσουσιν αυτώ έκαστος εκ του τόπου αυτού, πάσαι αι νήσοι των εθνών¨ (Σοφ.2/β: 11).
Και σχολιάζουν τα εξής: “Από τότε το είχε άχτι ο Γιαχβέ να γίνη Θεός και των Ελλήνων”
Όμως εδώ φυσικά δεν υπάρχει κατηγορία. Γιορτή υπάρχει και έπαινος, που ο αληθινός Θεός ο Γιαχβέ, κέρδισε την αγάπη των εθνών, απέδειξε ότι είναι ο μόνος που μας αγαπάει, γιατί σταυρώθηκε και για εμάς τους Έλληνες, κι όχι μόνο για τους Ιουδαίους. Και τώρα εμείς οι Έλληνες είμαστε πλέον πρόθυμοι να πεθάνουμε ακόμα γι’ αυτόν.
Έχουμε προ πολλού γυρίσει την πλάτη μας στους δαιμονικούς αρχαίους θεούς, και μόνο μερικοί ανόητοι και αμαθείς νοσταλγοί τους έχουν απομείνει στον κόσμο, ζωντανά απολιθώματα της αρχαίας βαρβαρότητας.
ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ:
Να αηδιάσω τώρα ή να το αφήσω για αύριο; Κάθε μέρα, δυστυχώς, έχουμε τέτοια φαινόμενα και, όπως φαίνεται, αυτά δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουν. NA ΑΗΔΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΑΣΕΙΣ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΧΘΕΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΗΔΙΑΖΟΥΜΕ, ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ ΑΗΔΙΑΖΩ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΟΦΕΛΟΣ, ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ, Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ, ΟΙ ΑΡΟΥΡΑΙΟΙ ΑΥΛΟΚΟΛΑΚΕΣ, ΟΙ ΓΛΥΦΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΤΣΑΡΙΔΩΝ, ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΑΠ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΙΧΑΜΕΡΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΕΝΩ Ο ΤΙΜΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΗΘΙΚΟΣ ΣΒΗΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΛΕΒΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΛΕΒΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΟΧΟΠΟΙΩ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ ΕΛΛΑΔΙΤΕΣ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑ ΚΛΕΒΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ; ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΚΛΟΠΗΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΦΙΛΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ ΑΛΛΟΕΘΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΣΕΙ ΒΡΩΜΑΕΙ ΣΗΨΗ ΚΑΙ ΣΚΑΤΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΕΚ ΘΕΜΕΛΙΩΝ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΒΡΩΜΙΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΞΕΝΟΦΕΡΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ Η ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ. ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΜΟΛΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥΣ, ΕΝΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ. ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΚΟΡΟΙΔΩΝ ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.
Αγαπητέ Ιωσήφ, τέρμα η απομόνωση – ζήτω η εξόντωση.
triklopodia.gr/plirofories-israil-ekleise-presveia-stin-agkira-efigan-iordania/
εγινε σεισμοσ εχτεσ ?αισθητος και στην πρωτευουσα?
invisiblelycans.gr/idiko-arthro-miosi-tou-plithismou-pagkosmios-nea-taxi-pragmaton-oli-i-alithia-ena-arthro-pou-isos-den-eprepe-na-grafti-alla-tolmisame/
Περί σιωπής… Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης
Περί σιωπής… Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης
Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής.
Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα.
Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου.
Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας.
Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του αγίου, την κορυφαία σιωπή του σοφού, την υπομονετική σιωπή του ήρωα, την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου, την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου.
Κουραστήκαμε από την ακατάσχετη πολυλογία, προχειρολογία και φθηνολογία.
Το κόστος τους είναι βαρύ, αλλοιώνουν την ουσία, τα πρώτα, τα σημαντικά, τα καίρια και ιερά. Έχουμε ανάγκη από την ανάπαυση στη χρυσή σιωπή, την πολύτιμη ακοή, τη βιωματικότητα των απαραίτητων λόγων. Χρειάζεται μια αντίσταση στους πρόχειρους κι εύκολους λόγους. Αξίζει να καταλαγιάσουμε, να ησυχάσουμε, να ξαποστάσουμε για ν’ ακούσουμε μέσα στην ησυχία τη χαμηλή φωνή του Θεού, την εναγώνια φωνή της συνειδήσεως μας, τη διδακτική φωνή του ιερού παρελθόντος, για να μετανοήσουμε ειλικρινά.
Η σιωπή φαίνεται να ‘χει μια άγνωστη, μυστική, ισχυρή δύναμη, που δεν αγαπά τη φθορά της επιπόλαιης συζητήσεως, της πρόχειρης κουβέντας, του άστατου ρευστού λόγου. Είναι ελεύθερη, άνετη, ασυμβίβαστη, μακάρια η σιωπή.
Ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος παραγγέλει, όχι μόνο στους μοναχούς, ν’ αγαπήσουμε πάνω από όλα τη σιωπή, γιατί αυτή είναι η γλώσσα του μέλλοντος αιώνος, της ατελεύτητης, πανευφρόσυνης, ουράνιας βασιλείας. Αν δεν μπορούν να εκφρασθούν πάντοτε τα συναισθήματα με τα ανθρώπινα λόγια πως να περιγραφούν και κατατεθούν οι πνευματικές εμπειρίες;
Ο απόστολος Παύλος γράφει σε ωραιότατη επιστολή του προς τους χριστιανούς της Κορίνθου «ότι ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα, α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι». Αδυνατεί, λέει, να εκφράσει την εμπειρία του με λόγια. Συχνά στα συναξάρια παρατηρούμε οι αγίοι να κρύβουν τις εμπειρίες τους, να σιωπούν, φοβούμενοι μη χάσουν τη χάρη και τη χαρά, την παράκληση και την παραμυθία από τη δημοσίευση και διαφήμιση των υψηλών εμπειριών τους.
Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ λέγει: «Μην ανοίγεις το στόμα σου και την καρδιά σου στον καθένα, στους χίλιους κι αν ένας σε καταλάβει». Δεν θέλει ο Άγιος να μας κάνει επιφυλακτικούς, καχύποπτους και κλειστούς, αλλά διακριτικούς.
Είναι χαρά ν’ ακούει κανείς τους λόγους των αγίων. Είναι μεγαλύτερη όμως χαρά «να συλλαμβάνεις τα κύματα και την διάσταση, την πρόταση, την έκταση και την έκσταση της σιωπής και της θεολογίας της σιωπής των αγίων» (ιερομ. Ιωαννίκιος Κοτσώνης).
Αναφέρεται πως είχαν πάει τρεις επισκέπτες στον Μέγα Αντώνιο. Οι δύο τον ρωτούσαν για πολλά και διάφορα πράγματα. Ο τρίτος δεν ρωτούσε τίποτε. Όχι γιατί δεν είχε ανάγκη από νουθεσία ή γιατί αισθανόταν πνευματικά επαρκής και δεν εκτιμούσε τον χαρίεντα λόγο του οσίου, αλλά γιατί διδασκόταν περισσότερο από τη στάση του, τη σιωπή του, την ηρεμία της μορφής του.
Όταν τον ρώτησε ο Άγιος «εσύ γιατί δεν με ρωτάς κάτι;», του λέει αυθόρμητα: «Μου φτάνει μόνο που σε βλέπω άγιε του Θεού». Του ήταν αρκετό, διδακτικό, ωφέλιμο αυτό. Συναισθανόταν τη θεολογία της σιωπής του, που καταφάσκει στο άλγος του κόσμου κι αρνείται τη γοητεία της υπερφίαλης γνώσης.
Η σιωπή μόνη δεν σημαίνει τίποτε. Αξίζει κανείς να σιωπά έχοντας μόνιμη κουβέντα με τον Θεό, έχοντας ταπεινή αίσθηση περί του εαυτού του, έχοντας κι εσωτερική νηνεμία, νηφαλιότητα κι ημερότητα.
O όσιος Αρσένιος προσευχόταν στον Θεό να του φανερώσει πως να σωθεί, κι άκουσε «Φεύγε, σιώπα, ησύχαζε». Ένας άλλος όσιος λέγει πως η σιωπή και η κρυφή πνευματική εργασία φέρνουν αγιότητα.
Ο αββάς Μωυσής έλεγε χαρακτηριστικά πως ο άνθρωπος που αγαπά τη σιωπή και αποφεύγει τις πολλές κουβέντες μοιάζει με ώριμο σταφύλι γεμάτο γλυκό χυμό, ενώ ο πολυλογάς μοιάζει με αγουρίδα.
Ο μέγας της διακρίσεως πάτηρ, ο αββάς Ποιμήν, λίαν εύστοχα παρατηρεί: «Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που με τα χείλη σωπαίνουν και με τον νου τους φλυαρούν, ενώ άλλοι μιλάνε από το πρωί ως το βράδυ κι όμως κρατάνε σιωπή, γιατί τίποτε από αυτά που λένε δεν είναι περιττό και ανώφελο».
Στο εξαίσιο, θαυμάσιο και καταπληκτικό Γεροντικό επίσης αναφέρεται: «Αν αποκτήσεις την αρετή της σιωπής, μην καυχηθείς πως κατόρθωσες κάτι σπουδαίο. Πείσε καλύτερα τον εαυτό σου πως δεν είσαι άξιος ούτε να μιλάς!». […]
Τα λόγια δίχως έργα είναι μάταια, φτωχά κι ελέγχουν τον ομιλητή τους.
Κατά τον όσιο Εφραίμ τον Σύρο, τα λόγια είναι τα φύλλα και τα έργα οι καρποί. Τα έργα εικονίζουν την αρετή και τα λόγια θα πρέπει να είναι η σκιά της εικόνας των έργων.
Οι Γέροντες παρακαλούσαν τους άλλους να εύχονται υπέρ αυτών, μην κατακριθούν λέγοντας κάτι που πριν δεν ποιούσαν.
Κατά τον αββά Ποιμένα, αυτός που διδάσκει και δεν ποιεί αυτά που λέγει, μοιάζει με κρήνη, που τους άλλους ποτίζει και πλένει και τον εαυτό του δεν μπορεί να καθαρίσει. Κι αλλού σοφά και ταπεινά συνεχίζει: «Ζητάμε από τους άλλους την τελειότητα και μεις δεν κάνουμε το παραμικρό, αν η ζωή μας δεν έχει σχέση με τα λόγια μας, και τα λόγια μας δεν ανταποκρίνονται στη ζωή μας, μοιάζουμε με ψωμί δίχως αλάτι».
Οι ασκητικοί πατέρες επιμένουν στον ωφέλιμο φραγμό της γλώσσας.
Ο αββάς Άμμωνας αναφέρει πως η καύση της καρδιάς, η πνευματική θερμότητα σβήνει με τον περισπασμό των μάταιων λόγων. Δεν μπορεί κανείς να έχει κατανυκτική και καθαρή προσευχή το βράδυ αν όλη μέρα έχει κουτσομπολέψει όλη την πόλη. Η ματαιολογία διασπά την προσοχή, χαλαρώνει την εγρήγορση, μειώνει την ανάταση, χωλαίνει την ανάπαυση.Δίδασκε τους άλλους με τη ζωή σου έλεγε ένας Γέροντας κι όχι με τα λόγια σου.
Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος επαναλαμβάνει συχνά πως όποιος θέλει να λέει πολλά, ανοίγει μέτωπα και θα δεχθεί πόλεμο μίσους, όποιος μετρά τα λόγια του θ΄αγαπηθεί σύντομα.
Ο άγιος Νείλος ο Ασκητής γνωρίζει καλά τι λέει: «Η άμετρη πολυλογία θα σε λυπήσει και θα οργίσει τους δαίμονες. Η γλώσσα πολλούς κενόδοξους κατέστρεψε».
Οι ασκητές δεν έκλειναν τη θύρα του κελλιού τους αλλά του στόματος τους- και για να φάνε και για να μιλήσουν. Ο τελώνης της παραβολής δικαιώθηκε για τη σιωπηλή προσευχή του, όπως και η αιμορροούσα.
Λίγα κανείς να λέει και πολλά να κατανοεί, λέγει πάλι ο άγιος Νείλος ο Ασκητής. Μ’ ένα ποτήρι νερό, μ’ ένα δίλεπτο, μ’ ένα «Κύριε ελέησον» μπορεί να σωθεί ο άνθρωπος.
Δεν χρειάζεται να λέει κανείς συνεχώς πολλά. Έχει να διδάξει πολλά η αγιασμένη σιωπή των μοναχών στον φλύαρο κόσμο. Ο κόσμος δεν κατανοεί τον μοναχισμό. Θεωρεί ότι δεν προσφέρει τίποτε. Δεν πειράζει. Οι μοναχοί μόνο να προσεύχονται. Αυτό φθάνει. Ο κόσμος θα σωθεί κατά το μέγα έλεος του Θεού.
Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας της περίφημης Κλίμακος, αποφθεγματικά αναφέρεται στην πολυλογία: «Πρέπει να δούμε την αιτία απ’ όπου μπαίνει και βγαίνει το αμάρτημα της πολυλογίας. Η πολυλογία είναι θρόνος της ματαιοδοξίας. καθισμένη πάνω της η κενοδοξία προβάλλει και διαφημίζει τον εαυτό της. Η πολυλογία είναι σημάδι αγνωσίας, είσοδος στην κατάκριση, οδηγός στην ανοησία, πρόξενος του ψεύδους, διάλυση της πνευματικής ευφορίας της προσευχής. Είναι αυτή που προσκαλεί και δημιουργεί την αδιαφορία για τις αμαρτίες, που εξαφανίζει την προφύλαξη του νου κατά των παθών, ψυχραίνει την πνευματική θερμότητα και σκοτίζει την προσευχή».
Αντίθετα ο μεγάλος όσιος Πατήρ επαινεί την σιωπή λέγοντας: «Η σιωπή που ασκείται μ’ επίγνωση και διάκριση είναι μητέρα της προσευχής, ανάκληση από την αιχμαλωσία των παθών, επιστάτης των λογισμών, σκοπός που παρατηρεί τους εχθρούς, δέσμευση του πνευματικού πένθους για τις αμαρτίες μας, φίλη των καρδιακών δακρύων, που είναι καρποί της προσευχής, καλλιεργητής της μνήμης του θανάτου, εχθρός του αδιάκριτου θάρρους, σύζυγος της ησυχίας, αντίπαλος της τάσης να κάνεις τον δύσκολο, μυστική πνευματική πρόοδος, κρυφή πνευματική ανάβαση».
Η σιωπή λέγει ο Όσιος είναι σύζυγος της ησυχίας.
Καλλιεργείται και ανθεί στην ησυχία.
Στον 21 ο αιώνα του συνεχούς θορύβου, των πολλών μεριμνών, ταραχών και κινδύνων πολεμείται συστηματικά η ησυχία. Τα λεγόμενα μέσα ενημερώσεως περισσότερο ταράζουν παρά γαληνεύουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Επέρχεται μια πνευματική σύγχυση, ένας συνεχής διασκορπισμός του νου, ώστε οι δυνάμεις της ψυχής να παραλύουν.
Ο Χριστός, το αιώνιο πρότυπο όλων μας, συχνά αποσυρόταν στην ησυχία της ερήμου, δείχνοντας τον δρόμο της ασκήσεως, της περισκέψεως, της περισυλλογής, της σιωπής, της μόνωσης κι όχι της απομόνωσης. Αυτό τον δρόμο αγάπησαν ιδιαίτερα οι ασκητές, αμέριμνοι, απερίσπαστοι, σιωπηλοί, με ακόρεστο τον πόθο της συναντήσεως τους με τον Θεό. […]
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου,
«Η Εύλαλη Σιωπή», εκδ. Εν πλω, σ.23-31
ΕΚΤΑΚΤΟ: Νέα Διακοπή Μνημοσύνου. Απόπειρα για Δεσποτικό κουκούλωμα!
Τι συμβαίνει στο Επταχώρι Καστοριάς παραμονή της πανηγύρεως της Αγίας Παρασκευής;
Σύμφωνα με πληροφορίες μας μέσα από το χωριό, ο Αρχιμανδρίτης Μόδεστος Διασάκης, προϊστάμενος του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής στις 19/7/2017 απέστειλε στον Μητροπολίτη Καστοριάς Σεραφείμ, ομολογιακή επιστολή διακοπής της μνημόνευσης του, ως Οικείου επισκόπου, μαζί με έναν ακόμη μοναχό.
Χωρίς να έχουν γίνει γνωστές ακόμη οι λεπτομέρειες και η χρονική σειρά των γεγονότων που ακολούθησαν, το γεγονός είναι πως ο π. Μόδεστος και ο μοναχός έχουν εκδιωχθεί από τον Ιερό Ναό με συνοπτικές διαδικασίες. Στο χωριό ο κόσμος είναι αναστατωμένος, τα αναπάντητα ερωτήματα είναι πολλά και η κατάσταση εκρηκτική.
Έχει επιβληθεί μια ιδιότυπη ομερτά, δεν δίδονται εξηγήσεις σε όποιον ρωτάει “γιατί και πως”. Το σίγουρο είναι οτι αναμένονται εξελίξεις ανήμερα της πανηγύρεως της Αγίας Παρασκευής.
Η Δεσποτική μανία ξέσπασε για άλλη μια φορά αντιπατερικά, πάνω στον π.Μόδεστο και τον μοναχό, που για λόγους πίστεως προέβησαν στη διακοπή της μνημόνευσης του επισκόπου τους.
Αναμένονται ραγδαίες εξελίξεις. Θα σας ενημερώνουμε για κάθε νεότερο.
katanixis.blogspot.gr