Από συζήτηση που είχαμε με Γέροντα στο Άγιον Όρος πριν τρείς μέρες (20/9/2024).

-Γέροντα, είμαστε κοντά στα γεγονότα;
-Είμαστε πολύ κοντά.
-Πόσο κοντά είμαστε Γέροντα; Θα γίνουν τους επόμενους μήνες του 2024, το 2025;
– Δεν σας λέω το πόσο σύντομα θα γίνουν, το γνωρίζω πότε θα γίνουν, γιατί αν σας το πω θα πάθετε συγκοπή (προφανώς εννοώντας έτσι πως ξεκινούν πολύ σύντομα). Ελάτε να σας πω γι αυτά που έρχονται, τι θα γίνει… και ξεκίνησε να μας περιγράφει πως θα ξεκινήσουν τα γεγονότα, όπως καθόμασταν στο μπαλκόνι απ το κελί του…. Αφου μας είπε κάποια πράγματα, μετά άλλαξε θέμα.

Μέχρι εκεί ίσως έπρεπε να μας πει. Όχι περισσότερο. “θα γίνουν όπως τα έχουν πει οι Άγιοι της εκκλησίας μας” μας ειπε στη συνέχεια. Έτσι ακριβώς ήταν μαζι του η συζήτηση. Εκεί που μας έκανε να γελάμε παρουσιάζοντας τον εαυτό του σαν άνθρωπο με πάθη και γελούσαμε μ αυτά που έλεγε και που έκανε, εκεί σου πετούσε και τη 《βόμβα》 με το διορατικο χάρισμα και αποκάλυπτε στον καθένα τι έχει κάνει και τον καλούσε σε μετάνοια να πάει για εξομολογηση. Οπότε αυτό που λέει πως “θα πάθετε συγκοπή”, θέλει να πει με τον τρόπο του, πως είναι τόσο κοντά που δεν μας το λέει για να μην φοβηθούμε.

Μην ξεχνάμε πως ήμασταν 7 διαφορετικά άτομα εκείνη την ώρα εκεί. Αλλιώς θα τη διαχειριζόταν αυτή την πληροφορία ο καθένας. Άλλος με ψυχραιμία, άλλος με πανικό! Οπότε, επειδή έχει διάκριση, δεν μας αποκάλυψε την ακριβή ημερομηνία. Αλλά έτσι έκανε: απ’ τη μια σοβαρολογούσε οταν μιλούσε για πνευματικά, και έπειτα αυτοσαρκαζόταν προσπαθώντας να κρύψει τα χαρίσματά του, κάνοντάς μας να γελάμε μαζι του… Και ξεκινούσε να λέει πολλές φορές: “Δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι ο Θεός” κάνοντας το σταυρό του παράλληλα! Και όταν αποκάλυπτε ένα πάθος σε κάποιον απ την παρέα και του έλεγε να πάει να εξομολογηθεί, έλεγε στη συνέχεια για τον εαυτό του: Το χω κι εγώ αυτό! Βέβαια, το έλεγε από ταπείνωση… Και το πιο βασικό απ ολα: Έχει απίστευτη αγάπη! Το εισέπραττες συνέχεια! Και ένα παιδικό χαμόγελο στο πρόσωπό του συνέχεια!

(Μαρτυρία,
Νιάφας Διονύσιος.
Στρατ/κος Χειρουργός Οδοντίατρος
Γράφω το ονοματεπώνυμο για να μην νομίζει κανείς πως είναι φανταστικά αυτά που γράφω παραπάνω. Διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια του προσκυνήματός μας στο Άγιον Όρος, το διάστημα 19-21/9/2024 )

Το παν βέβαια είναι να μην έχουμε άγχος και αγωνία για τα μελλοντικά γεγονότα, καθώς κι αυτά είναι στο χέρι του Θεού. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι να είναι η ψυχή μας όσο τον δυνατόν έτοιμη ανά πάσα στιγμή και ώρα για αναχώρηση. Και ποιός μας λέει πως θα ζήσουμε χρόνια και αναβάλλουμε συνέχεια τη μετάνοια μας, την εξομολογηση;

Δεν βλέπουμε κάθε μέρα τι γίνεται με τους τόσους ξαφνικούς θανάτους; Έχει υπογράψει κανείς μας συμβόλαιο με τον Θεό για το πότε θα φύγει;;; Όχι! Ανά πάσα στιγμή και ώρα, ίσως το επόμενο λεπτό, φύγουμε απ αυτόν τον κόσμο! Και πως θα βρεθούμε ενώπιον του φοβερού βήματος του Χριστού; Με τι έργα;;; Με τον εγωισμό μας; Με τα πάθη μας; Με την πλεονεξία μας κλπ; Θα μας πει ο Χριστός: Δεν σας γνωρίζω! Και τότε; Τι κάνεις τότε; Πλέον δεν υπάρχει επιστροφή για μετάνοια. Μόνο οι προσευχές αυτών που μένουν πίσω μπορούν να βοηθήσουν, τα Τρισάγια , τα Σαρανταλείτουργα, οι ελεημοσύνες.

Μην αφήνουμε το χρόνο να περνάει. Τον χρόνο μας τον έδωσε ο Θεός για μετάνοια όχι για να τον σπαταλούμε από δω κι από κει.

ΠΗΓΗ