“ Ανθρωπον ζητῶ” “Χριστιανόν Αναζητώ”

GEWKWN: Αυτές τις μέρες όλοι ασχολούνται με την Συρία, θετικά η αρνητικά. Για μένα είναι η ευκαιρία να ασχοληθώ, σήμερα και αύριο με δυο θέματά πολύ σημαντικά που αφορούν τον άνθρωπο και την Ελλάδα.

Υπάρχει ένα τραγούδι που λέει “Και μαζί και μόνος, Πάλι νιώθω μόνος, Και μαζί και μόνος Ίδιος είν’ ο πόνος “  ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ

Η αδιαφορία που επικρατεί στον κόσμο σήμερα, μπροστά στον πόνο και την ταλαιπωρία των συνανθρώπων μας, είναι ένα από τα πιο σκοτεινά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης κοινωνίας. Σε έναν κόσμο που καθημερινά κατακλύζεται από εικόνες φτώχειας, πολέμου, καταστροφών και πείνας, η πλειοψηφία των ανθρώπων περνά πολλές ώρες μπροστά σε κινητά, υπολογιστές και τηλεοράσεις, παρακολουθώντας την ζωή των άλλων μέσα από κοινωνικά δίκτυα ή άλλες πλατφόρμες, και συχνά χάνουν την επαφή με την  πραγματικότητα. ΑΠΛΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΠΟΡΡΟΦΗΜΕΝΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.  

Αυτό προκαλεί αισθήματα αποξένωσης ή ακόμη και ανασφάλειας, καθώς η συνεχής σύγκριση με την εικόνα της “τέλειας” ζωής των άλλων μπορεί να κάνει κάποιον να αισθάνεται ότι δεν είναι ικανοποιημένος με τη δική του ζωή. Επίσης, η εξάρτηση από την τεχνολογία μειώνει την αληθιν σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας, είναι δύσκολο να μην δούμε τις καθημερινές τραγωδίες που συμβαίνουν σε όλο τον πλανήτη, από πολέμους, φυσικές καταστροφές, παιδιά που πεθαίνουν από πείνα και αρρώστιες, η εικόνα είναι φριχτή.  Και όμως, για τους περισσότερους από εμάς, αυτά μοιάζουν με μακρινές ιστορίες, που σχεδόν δεν μας αγγίζουν. ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Η αδιαφορία αυτή είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μας να κοιτάζουμε αποκλειστικά τις δικές μας ανάγκες και επιθυμίες, ξεχνώντας τους συνανθρώπους μας, δηλαδή “Εμείς να είμαστε καλά, οι άλλοι ας…”

Ο ανθρώπινος εγωισμός, που μας ωθεί να αγνοούμε τον πόνο των άλλων, έχει γίνει τρόπος ζωής για πολλούς, είναι μια κοινωνία που λειτουργεί με βάση το “εγώ” και όχι το “εμείς”.

Αλλά τι σημαίνει πραγματικά το “εμείς”;  Αν δεν καταλάβουμε  ότι ο πόνος του άλλου είναι και δικός μας, τότε η κοινωνία μας είναι καταδικασμένη, αν συνεχίσουμε να  αγνοούμε την δυστυχία που μαστίζει εκατομμύρια ανθρώπους, δεν θα έχουμε μέλλον ως ανθρωπότητα. Γιατί ο πόνος που δεν μας αφορά σήμερα, μπορεί να μας αφορά αύριο.

Πολλοί λένε ότι ο κόσμος, από μόνος του δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς κάποιο ισχυρό τράνταγμα…..όπως ένας Παγκόσμιος Πόλεμος, φυσικές καταστροφές, οικονομική κατάρρευση, που θα αφυπνίσει τις κοινωνίες. Δεν διαφωνώ, αλλά και αυτό δοκιμάστηκε πολλές φορές και ΑΠΕΤΥΧΕ.  Ένα παράδειγμα είναι ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος 

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΥΤΟΣ υπολογίζεται ότι είχε  85 εκατομμύρια θύματα δεν κατάφερε να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται η ανθρωπότητα. Προχώρησαν μετά τον πόλεμο σε διεθνείς συμφωνίες, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για την ενίσχυση της συνεργασίας και της ειρηνικής συνύπαρξης. Απέτυχαν όμως, και σήμερα είμαστε μπροστά σε ένα 3ον παγκόσμιο πόλεμο, που θα ξεπεράσει κατά πολύ τους προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους, τόσο σε έκταση όσο και σε καταστροφικές συνέπειες 

Αν περιμένουμε να αλλάξουμε μετα από ένα παγκοσμίου πόλεμο, τότε κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, διότι και αυτός ο πόλεμος θα αφήσει πίσω του, σε όσους επιβιώσουν, την τραγική ανάγκη για ΕΚΔΙΚΗΣΗ, ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, αντί για αλληλεγγύη.

Είναι πάρα πολύ δύσκολο να αλλάξει μια παγκόσμια κοινωνία που είναι τόσο διασπασμένη και προσκολλημένη στην ατομικότητα της. Δεν μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να κατανοήσουμε ότι τα προβλήματα του κόσμου, όπως η φτώχεια, η ανισότητα, οι πόλεμοι, είναι άμεσα συνδεδεμένα με την επιβίωσή μας. 

Η σωτηρία των ανθρώπων δεν προέρχεται από την ανθρώπινη δύναμη ή τη θέληση να επιβιώσουμε σε έναν σκληρό και άδικο κόσμο, αλλά από τη θεία χάρη του Θεού και τη σωτηρία που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός μέσω της θυσίας Του.

Η Ορθοδοξία καλεί τους ανθρώπους να ζουν με βάση τις αρχές της αγάπης, της δικαιοσύνης και της ειρήνης, όχι μόνο για να σώσουν τις ψυχές τους, αλλά για να φέρουν την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στον κόσμο γύρω τους. Ο Χριστός, με την ζωή και το έργο Του, μας δίδαξε να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, να συγχωρούμε, να βοηθούμε τους αδύναμους και να ζούμε με σεμνότητα και ταπεινότητα. Αυτές οι αξίες είναι καθοριστικές για την αποκατάσταση της ανθρωπιάς σε έναν κόσμο που φαίνεται να παραμελεί αυτές τις αρχές. Η ταπεινότητα, μας βοηθά να αναγνωρίσουμε την αδυναμία μας και να ζητήσουμε τη βοήθεια του Θεού.

 Αν όλοι οι άνθρωποι έδιναν προτεραιότητα στην αγάπη, την ταπεινότητα και την αναγνώριση των αναγκών των συνανθρώπων τους, ο κόσμος θα μπορούσε να γίνει καλύτερος, λιγότερο εγωιστικός και πιο δίκαιος. Ο Χριστός δεν υπόσχεται ότι ο κόσμος θα γίνει τέλειος χωρίς πόνο, χωρίς πόλεμο ή χωρίς θλίψη. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ  μας καλεί να Τον ακολουθήσουμε με πίστη και ελπίδα, ακόμα και μέσα στις δυσκολίες.  

Η πίστη και η προσευχή για βοήθεια από τον Θεό, είναι πρόσκληση προς τη θεία χάρη να μας κατευθύνει και να μας ενδυναμώσει για να πράξουμε το καλό, να υπερασπιστούμε την αλήθεια και να βοηθούμε τους άλλους. Εάν πιστέψουμε στον Χριστό και ζητήσουμε τη βοήθειά Του με ταπεινότητα, τότε μπορούμε να δούμε τη δύναμη της αγάπης και της καλοσύνης να φέρνει φως και ελπίδα στις ζωές μας.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ : Ότι Ο Θεός δεν καταργεί ποτέ το ελεύθερο θέλημα του ανθρώπου, επιτρέπει στον άνθρωπο να επιλέγει τον δρόμο που θα ακολουθήσει, να επιλέξει να Τον αγαπήσει ή όχι, να ζήσει με βάση τις εντολές Του ή να επιλέξει τον δικό του δρόμο. Χωρίς ελευθερία, η αγάπη και η πίστη θα ήταν ανούσιες, Ο Θεός, σεβόμενος αυτή την ελευθερία, δεν επιβάλλει τη θέλησή Του με τη δύναμη, αλλά προσφέρει τη χάρη Του, καλώντας τον άνθρωπο να επιστρέψει σε Αυτόν από αγάπη και συνειδητή επιλογή. Αυτή η αγάπη είναι ελεύθερη, δεν επιβάλλεται. Αν ο Θεός καταργούσε το ελεύθερο θέλημα του ανθρώπου, θα καταργούσε και την αυθεντική δυνατότητα για αγάπη και για μετάνοια.

Η ελευθερία του ανθρώπου είναι ο δρόμος μέσω του οποίου ο άνθρωπος καλείται να κάνει τις επιλογές του. Είτε επιλέγει να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, είτε απομακρύνεται από Αυτόν, πάντα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει. Αυτή η ελευθερία είναι και η πηγή του πόνου και της αδικίας στον κόσμο. Αν ο άνθρωπος επιλέγει την κακία, την αδιαφορία, τον εγωισμό ή την αδικία, ο Θεός δεν τον σταματάει, γιατί η αγάπη Του για τον άνθρωπο είναι τόσο μεγάλη που σέβεται την ελευθερία του.

Ο Θεός, είναι πάντα εκεί, περιμένοντας την επιστροφή του ανθρώπου μέσω της μετάνοιας και της ειλικρινούς αγάπης Του, για να τον καθοδηγήσει πίσω στην αληθινή ζωή.

Αυτό το ελεύθερο θέλημα, επομένως, είναι και δώρο και ευθύνη, ο άνθρωπος καλείται να χρησιμοποιήσει την ελευθερία του για το καλό, να αποφασίσει για την αγάπη και τη δικαιοσύνη και να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού για να μπορέσει να ζήσει σύμφωνα με το θέλημά Του. Και, παρά το γεγονός ότι η αμαρτία και η αδικία στον κόσμο υπάρχουν λόγω των ελεύθερων επιλογών των ανθρώπων, Ο Θεός είναι πάντα έτοιμος να προσφέρει τη χάρη Του σε όποιον ζητάει ειλικρινά τη βοήθεια Του και επιθυμεί να επιστρέψει στην αληθινή ζωή.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, η σωτηρία του ανθρώπου, είναι πάντα θέμα επιλογής. Ο Θεός σέβεται απόλυτα την ελευθερία μας και μας καλεί να ερχόμαστε σε Αυτόν από αγάπη, με ανοιχτή καρδιά και διάθεση μετάνοιας, και αυτή η ελευθερία είναι η πραγματική πηγή της σωτηρίας μας.

Υ.Γ  Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιοι φαίνεται να μην σέβονται ή ακόμα και να πολεμούν την ελευθερία που ο Θεός έχει δώσει στους ανθρώπους. Αντιθέτως, πιστεύουν ότι η πίστη και η πνευματική ζωή πρέπει να επιβάλλονται με την επιβολή κάποιων συγκεκριμένων κανόνων ή ερμηνειών. Αυτό, ωστόσο, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το αληθινό πνεύμα του Χριστιανισμού και της διδασκαλίας του Χριστού. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ήρθε για να μας ελευθερώσει από την αμαρτία και να μας προσφέρει τη δυνατότητα να ζούμε με βάση την αγάπη, τη συγχώρεση, την ελευθερία και την ειλικρινή σχέση με τον Θεό. Η ελευθερία είναι θεμελιώδης για την ανθρώπινη φύση, και ο Θεός, δεν καταργεί ποτέ την ελευθερία του ανθρώπου. Ο Χριστός καλεί τους ανθρώπους να Τον ακολουθήσουν από αγάπη και όχι από φόβο ή εξαναγκασμό.

Η πραγματική πίστη δεν επιβάλλεται ούτε επιβάλλει, αλλά προσκαλεί. Είναι μέσω του ελεύθερου θελήματος και της προσωπικής επιθυμίας για αλήθεια και αγάπη που ο άνθρωπος έρχεται κοντά στον Θεό. Όταν ο άνθρωπος επιλέγει ελεύθερα να αγαπήσει τον Θεό, τότε η πίστη του έχει πραγματική αξία, γιατί είναι αποτέλεσμα προσωπικής απόφασης και μεταστροφής, όχι επιβολής.

Όταν κατανοήσουμε ότι η αγάπη και η ελευθερία είναι αλληλένδετες, τότε μπορούμε να είμαστε πιστοί και υπεύθυνοι απέναντι στους συνανθρώπους μας, χωρίς να καταπατάμε την ελευθερία τους.

GEWKWN 11/12/2024