Από σήμερα μπαίνουμε στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή, που σηματοδοτεί τη Μεγάλη Νηστεία των 40 ημερών που προετοιμάζει τους Ορθόδοξους Χριστιανούς για τη μεγαλύτερη εορτή τους, το Πάσχα. Το Πάσχα των Ελλήνων και των απανταχού της γης Ορθοδόξων Χριστιανών!
Έτσι, το σημερινό “Κόκκινο Πιπέρι” θα ασχοληθεί με κάποιους από τους Ιεράρχες της Ορθοδοξίας μας, αφού πρώτα τους ευχηθούμε, όπως και σε όλους τους Συνέλληνες, Καλή Σαρακοστή!
Περιμένουμε απαντήσεις από τον Οικουμενικό Πατριάρχη!!
Στις 24 Δεκεμβρίου 2016 στην Ελεύθερη Ώρα στο άρθρο μου: “Βαρθολομαίος Gate” μεταξύ των άλλων δημοσίευα αναφορά της τουρκικής εφημερίδας SABAH όπου σε Κυριακάτικο ένθετό της στις 17 Αυγούστου 2003, έκανε λόγο για μια βίλα – έπαυλη του Πατριάρχη Βαρθολομαίου!! Όπου αναφερόταν: “Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει αγοράσει προ 4 ετών περίπου μία τριώροφη βίλα – έπαυλη (δημοσιεύαμε φωτό), ένα ανάκτορο στον λόφο των Θεραπειών στην Δυτική όχθη του Βοσπόρου, μέσα σε δασώδη περιοχή, με φαντασμαγορική θέα προς τον Βόσπορο με πισίνα και τελευταίου τύπου σάουνα. Η πέριξ αυτής έκταση είναι δέκα στρέμματα και απέχει μόλις 150 μέτρα από το θέρετρο του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας το λεγόμενο Κιόσκι Χούμπερ. Το ανάκτορο αυτό έχει κοστίσει δέκα εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ”.
Στις 5 Φεβρουαρίου 2017 στην Ελεύθερη Ώρα στο άρθρο μου: “Το Οικουμενικό Πατριαρχείο των σκανδάλων;;;” δημοσίευα επιστολή ομογενούς ο οποίος προφανώς μιλάει για χρηματοδότηση του Πατριαρχείου από τον ίδιο (Βασιλάκη Φλωρίδη) με σκοπό την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης! Και ως απεδείχθη, μέχρι σήμερα η Θεολογική Σχολή της Χάλκης δεν επαναλειτούργησε! Σε αυτήν την επιστολή γίνεται λόγος, πως ζητήθηκε από το δικηγόρο του ομογενούς η προσκόμιση εκκαθαριστικού του λογαριασμού από την τράπεζα Toprakbank Beylikduzy Subesi της Κωνσταντινουπόλεως, όπου κατατέθηκε το ποσό των 3 εκατ. 300 χιλιάδων δολαρίων ΗΠΑ, προκειμένου να παραδοθεί στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου. Όλα τα παραπάνω δημοσιεύθηκαν στην SABAH στις 19 Απριλίου 2002 (δημοσιεύσαμε τη σελίδα της εφημερίδος)! Έτσι, θέταμε ερωτήματα για το που πήγαν τα λεφτά, και αν έγινε τελικά το Δικαστήριο στο οποίο είχε προσφύγει ο ομογενής!
Παρά ταύτα και παρ΄ ότι έχει παρέλθει αρκετό χρονικό διάστημα από τις δημοσιεύσεις, εν τούτοις δεν λάβαμε καμιά απάντηση! Όπως δεν λάβαμε απάντηση και περί των καταγγελιών μας, για τις Μασονικές τελετές του “Διεθνούς Χριστιανικού Τάγματος του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου” και τη συμμετοχή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών! Δηλαδή, της Εκκλησιαστικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, ζηλεύοντας προφανώς τη “δόξα” της πολιτικοοικονομικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ!
Έτσι, μέχρι να λάβουμε πιστικιές απαντήσεις, θα θέλαμε να πούμε, ότι αφού δεν έχει ο Οικουμενικός Πατριάρχης το ηθικό ανάστημα που θα έπρεπε να πηγάζει από το Υψηλότατο Αξίωμά του, ας σταματήσει να επιζητά τη διοίκηση των “Νέων Χωρών” της Πατρίδος μας!
Κλείνοντας να πούμε, ότι ίσως στο εγγύς μέλλον να ασχοληθούμε και με το θέμα της Πάτμου! Φανταζόμαστε κάτι γνωρίζει ο Παναγιότατος!!
Πού χαθήκατε Μακαριότατε Αρχιεπίσκοπε;;;
Είχα γράψει πόσο πολύ με είχε πειράξει η ασεβής, η ύποπτη και η δουλοπρεπής στάση του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου, όταν προσήλθε στην επίσκεψή του το μεσημέρι της 6ης Μαρτίου 2016, στον Πειραιά προκειμένου να επισκεφθεί τους χιλιάδες μουσουλμάνους που είχαν κάνει “κατάληψη” στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας μας, για να διανείμει μερίδες φαγητού, χωρίς να φοράει το Σύμβολο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, τον Τίμιο Σταυρό. Αυτόν που θα τον ξεχώριζε και θα αναδείκνυε το Υψηλό Αξίωμά του. Ωστόσο, η ενοχή του πιστοποιείται και από όσα ακολούθησαν. Αντί να σιωπήσει γιατί πρόσβαλε τα Ιερά και τα Όσια του Ορθόδοξου Έλληνα, εκείνος μίλησε για “…ειδήσεις επικίνδυνες και νοσηρές φαντασιώσεις και εικασίες αρρωστημένων και σκοτεινών εγκεφάλων…”. Ενώ η εξήγησή για το Σταυρό που έβγαλε, μέσω της ανακοινώσεως της Αρχιεπισκοπής, δεν είχε πείσει κανέναν!
Όχι Μακαριότατε! Την απάντηση, σας τη δίνει καθημερινώς ο Ισαπόστολος της Θρησκείας μας, Κοσμάς ο Αιτωλός, που παρ΄ ότι σε χαλεπούς καιρούς για το Έθνος μας και την Πίστη μας, είχε να αντιμετωπίσει ομογάλακτους των σημερινών “κατακτητών” της Πατρίδος μας, εν τούτοις δεν κιότεψε στα χατζάρια που επικρέμονταν της κεφαλής του και κουβαλούσε παντού το Σταυρό του Μαρτυρίου του Σωτήρος μας!
Ωστόσο, το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει χαθεί από τη δημοσιότητα και μας ανησυχεί αυτό!
Πάντως θα μπορούσε και εκείνος να μας απαντήσει για την ενεργή συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών! Των Μεγάλων Μαγίστρων, των Καγκελάριων, των Έξαρχων και των Ταξιαρχών…
Κατεβαίνει στον πολιτικό στίβο ο Μητροπολίτης Σεραφείμ;;
Το τελευταίο χρονικό διάστημα πληθαίνουν οι συναντήσεις του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ με πολιτικά πρόσωπα της “δεξιάς”, τα οποία έχουν ιδρύσει κόμματα, ευελπιστώντας πως θα παίξουν κάποιο πολιτικό ρόλο στα δρώμενα της Πατρίδος μας το επόμενο χρονικό διάστημα! Μια τέτοια συνάντηση εκμεταλλεύτηκε ο κ. Νικολόπουλος προκειμένου να βγάλει προς τα έξω, ότι ενδεχομένως ο Μητροπολίτης Πειραιώς θα παίξει μελλοντικά ρόλο στον πολιτικό στίβο της Ελλάδος! Παρ΄ ότι γνωρίζει ο κ. Νικολόπουλος πως κάτι τέτοιο είναι επί της ουσίας ανέφικτο. Όμως, προσπαθεί να πάρει λάμψη από τη λάμψη του δυναμικού Μητροπολίτη Πειραιά!
Εν τούτοις ο κ. Σεραφείμ, σιωπηρώς δείχνει να αποδέχεται τα όσα τον καλεί να πράξει ο κ. Νικολόπουλος! Δηλαδή, “να αναλάβει ο ίδιος προσωπική δράση, να βγει μπροστά και να εκπροσωπήσει όλους αυτούς τους πολίτες που νιώθουν απομονωμένοι επειδή ακριβώς συνεχίζουν να πιστεύουν στην Πατρίδα και την Ορθοδοξία”! Δηλαδή, του ζητά με άλλα λόγια ο κ. Νικολόπουλος, να κατέβει από τον άμβωνα της Εκκλησίας και να βγει στο δρόμο ως πολιτικός ηγέτης μιας παράταξης που δεν έχει ηγέτη.
Ωστόσο, μας μπερδεύει ακόμη περισσότερο ο Σεβασμιότατος Σεραφείμ, όταν φέρεται να έχει δηλώσει για τον Πάνο Καμμένο: “Ψήφισα τον Καμμένο και δεν το κρύβω. Τον εκτιμώ και τον αγαπώ. Είναι άνθρωπος με πίστη”!
Βέβαια έχει δικαίωμα να ψηφίζει ότι θέλει ο Δέσποτας του Πειραιά, αλλά δεν έχει – νομίζω – δικαίωμα ως Ιεράρχης να το δηλώνει δημοσίως!
Από εκεί και μετά, από πού προκύπτει ότι έχει πίστη ο κ. Καμμένος;;
Αφού όλοι κρινόμεθα από τις πράξεις μας και όχι από τα λόγια μας!
Μήπως επειδή συμμετέχει σε μια κυβέρνηση που τα μέλη της, ως λήσταρχοι αφαιρούν από την καρδιά του ελληνικού λαού την Ορθοδοξία και ως δαίμονες δηλητηριάζουν τις καρδούλες των Ελληνόπουλων με ένα σωρό προστυχιές περί γάμου ομοφυλοφίλων, υιοθεσίας παιδιών ομοφυλοφίλων γονέων ή του ιδίου φύλου γονέων κ.α.;;
Όσον αφορά την εκτίμηση και την αγάπη του Μητροπολίτη Πειραιώς για τον Πάνο Καμμένο, από πού προκύπτουν αυτές;; Μήπως από το γεγονός του ξεπουλήματος της Πατρίδος σε τρίτους και την φτωχοποίηση ενός ολόκληρου λαού;;
Εμείς απλά να θυμίσουμε στον Μητροπολίτη Πειραιώς, τα όσα επικριτικά είχε γράψει σε επιστολή του προς τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Έναν ακόμη Πρόεδρο κόμματος της θνησιγενούς “δεξιάς”, της υποτέλειας και των Μνημονίων!
Γιατί, απλώς με αποκαΐδια δεν ανάβει κάποιος φωτιά!!
Κλείνοντας, να αναφέρω αυτό που είπε ο Μέγας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: “Ή παπάς – παπάς θα είσαι ή ζευγάς – ζευγάς”!!
Ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος!!
«Σεβάσμιοι Ηγέτες, γιατί προτιμήσατε την Λέσβο και όχι ένα θαλάσσιο κέντρο συγκεντρώσεως μεταναστών της Τουρκίας; Εκεί γεννάται το πρόβλημα! Εκεί είναι η αρχή της ταλαιπωρίας! Εκεί δρουν και αναπτύσσονται τα διάφορα κυκλώματα, τα οποία και εκμεταλλεύονται τους μετανάστες! Εκεί τους “τσουβαλιάζουν” σε κάτι σαπιοκάραβα και τους εξαποστέλλουν στη Λέσβο και αλλαχού, δηλαδή στην ταλαιπωρία, ακόμη και στον πνιγμό ή και στον αργό θάνατο!
Σεβάσμιοι Ηγέτες του Χριστιανισμού! Αφήστε τους θεατρινισμούς! Δεν σας πρέπουν τέτοιες μικρόψυχες ενέργειες! Με την απόφασή Σας αυτή κατεβήκατε πολύ χαμηλά στη συνείδησή μας! Κυρίως όμως με την ενέργειά Σας αυτή ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΙΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ! Άθελά Σας (!!!), βεβαίως καθίστασθε συνεργοί στην εξαφάνιση της Ορθοδοξίας από την Ελλάδα και της Ελλάδος από τον Ευρωπαϊκό χάρτη. Η επίσκεψή Σας είναι μια ύπουλη μαχαιριά πισώπλατα, στην αγαπημένη μας Πατρίδα, την χιλιοδοξασμένη Ελλάδα μας! Με όλο το σεβασμό μου Σας εκφράζω τη λύπη μου»!
Από την πεφωτισμένη παρέμβαση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου, προς τους θρησκευτικούς ηγέτες της Δύσεως και της Ανατολής, όταν επισκέφθηκαν προ μηνών το νησί της Μυτιλήνης!!
Την ευλογία Σας Δέσποτα!!!
Ο Πατριώτης Μητροπολίτης Κονίτσης!
Ότι και να πούμε για τον Μητροπολίτη Πωγωνιανής, Δρυινουπόλεως και Κονίτσης είναι λίγο, μα πάρα πολύ λίγο! Ο Σεβασμιότατος Ανδρέας φυλάει Θερμοπύλες στην ακριτική Κόνιτσα! Άξιος διάδοχος του Μακαριστού προκατόχου του, Σεβαστιανού!
Μέγας Ιεράρχης, Μέγας Έλληνας!
Κρατάει αναμμένη τη φλόγα της λαμπάδας της Βορείου Ηπείρου μας, όπου βρίσκονται επί δεκαετίες διάσπαρτα τα οστά των Ελλήνων ηρώων και καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ πραγματικά γι΄ αυτό το Εθνικό ζήτημα!
Την ευλογία Σας Δέσποτα!!
Ο Θεός να Σας δίνει τη δύναμη του Εθνικού Αγώνα Σας και μέσα από τις στήλες του περιοδικού: “ Βορειοηπειρωτικό Βήμα”, το οποίο εκδίδει η Ιερά Μητρόπολή Σας, να μας μεταλαμπαδεύετε τη φλόγα Σας για τη Λευτεριά της Βορείου Ηπείρου μας!
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
1). Και εφόσον όλα τα μυστήρια γενικά περιέχουν μέσα τους κάποια ανάκλαση, στο μυστήριο της μετάνοιας ειδικά πραγματοποιείται η ανάκλαση της ανθρώπινης «αναγνώρισης της ενοχής» σε χριστιανική μετάνοια, σε ευλογημένη επίγνωση από τον άνθρωπο που μετανοεί της αμαρτωλότητας της ζωής του και της πολυεύσπλαχνου αγάπης του Θεού. Μια τέτοια «ανάκλαση» προϋποθέτει την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, όπως επίσης και την επίκλησή Του. Αυτό γίνεται στις προσευχές πριν την εξομολόγηση.
2). Ακολουθεί η κλήση προς μετάνοια. Αυτή είναι η εξής προτροπή. « Αδελφέ…. Ου γαρ εμοί αναγγέλλεις, αλλά τω Θεώ, εν ώ ίστασαι». Αλλά κατά την αποφασιστική αυτή στιγμή, όταν ο ιερέας επιβεβαιώνει την παρουσία του Χριστού, πόσο σοβαρή σημασία έχει το να μη αντιπαραβάλλει ο ίδιος ο ιερέας τον εαυτό του προς τον αμαρτωλό. Στο μυστήριο της εξομολόγησης ο ιερέας δεν εμφανίζεται σαν «εισαγγελέας», ούτε σαν άφωνος και παθητικός μάρτυρας.
Ο ιερέας είναι το σχήμα του Χριστού, δηλαδή Εκείνος ο οποίος επωμίζεται τις αμαρτίες του κόσμου, ο οποίος τυχαίνει φορέας της άπειρης ευσπλαχνίας και συμπάθειας, οι οποίες και μόνο μπορούν να ανοίξουν την καρδιά του ανθρώπου. Ο Μητροπολίτης Κιέβου Αντώνιος Χρασταβίτσκυ την ουσία της ιεροσύνης καθόριζε σαν συμπαθή αγάπη. Και η μετάνοια είναι μυστήριο ειρήνευσης και αγάπης και όχι «δίκης» και καταδίκης. Ως εκ τούτου καλύτερη μορφή κλήσης προς μετάνοια θα είναι η ψυχική συνταύτιση του ιερέα με τον άνθρωπο που μετανοεί: «Πάντες ημάρτομεν ενώπιον του Θεού…».
3). Η εξομολόγηση, βέβαια, μπορεί να λαμβάνει διάφορες μορφές. Εφόσον ο άνθρωπος που μετανοεί δεν γνωρίζει, ως συνήθως, να κάνει αρχή, αποτελεί καθήκον του ιερέα να τον βοηθήσει. Γι’ αυτό το λόγο η μορφή του διαλόγου είναι πλέον άνετη και φυσική. Όλες οι αμαρτίες «εν κατακλείδι» συνοψίζονται σε μια βασική αμαρτία: στην έλλειψη αληθινής αγάπης προς το Θεό, πίστης προς Αυτόν και ελπίδα πάνω σ’ Αυτόν. Ως εκ τούτου είναι δυνατόν την εξαγόρευση του αμαρτωλού να την υποδιαιρέσουμε σε τρεις βασικούς τομείς.
α). Η σχέση μας προς το Θεό: Ζητήματα πίστης, αδυναμίας, αμφιβολιών και διαστροφής πίστης, ζητήματα προσευχής, νηστείας και θείας λατρείας. Πολύ συχνά η εξομολόγηση καταλήγει σε απλή απαρίθμηση «ανήθικων πράξεων» και διαφεύγει της προσοχής μας ότι η ρίζα όλων των αμαρτιών βρίσκεται ακριβώς εδώ, στον τομέα της πίστης, της ζωντανής και προσωπικής σχέσης προς το Θεό.
β). Η σχέση μας προς τον πλησίον: Εγωισμός και εγωκεντρισμός, αδιαφορία προς τους ανθρώπους, έλλειψη αγάπης, ενδιαφέροντος, προσοχής. Σκληρότητες, ζηλοτυπίες, καταλαλιές…. Εδώ ακριβώς κάθε αμαρτία πρέπει να «εξατομικευθεί» πραγματικά, να γίνει έρευνα κατ’ άτομο, ούτως ώστε ο αμαρτωλός να συναισθανθεί και να δει στο πρόσωπο του άλλου, κατά του οποίου αμάρτησε, τον αδελφό και την αμαρτία του σαν παράβαση “του συνδέσμου της αγάπης” και της αδελφοσύνης.
γ). Η σχέση μας προς τον εαυτό μας: Αμαρτίες και πειρασμοί της σάρκας και αντιπαραβολή του χριστιανικού ιδεώδους περί καθαρότητας και ακεραιότητας, ευλάβεια προς το σώμα σαν ναού του Αγίου Πνεύματος, που σφραγίστηκε και καταστάθηκε ιερό κατά τη τέλεση του αγίου Μύρου… Έλλειψη επιθυμίας και προσπάθειας για εμβάθυνση της ζωής, διασκεδάσεις, μέθη, ανευθυνότητα κατά την εκτέλεση των βιοτικών καθηκόντων, οικογενειακές διαμάχες.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, ως επί το πλείστον, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που αγνοούν την εξέταση του εαυτού τους και της συνειδήσεώς τους, όλη η ζωή των οποίων καθορίζεται από τις κοινά παραδεδεγμένες απόψεις και συνήθειες και συνεπώς ανθρώπων που έχουν στερηθεί τη την πραγματική μετάνοια.
Σκοπός του εξομολόγου είναι να καταρρίψει αυτή την μικροαστική συμβατικότητα, την επιπόλαια αυτάρκεια και να τοποθετήσει τον άνθρωπο ενώπιον της αγιότητας και του μεγαλείου του σκοπού, που τέθηκε από το Θεό. Πρέπει να αφυπνίσει στη συνείδησή του ότι όλη η ζωή είναι αγώνας και μάχη… Ο Χριστιανισμός είναι η «στενή οδός», είναι η αποδοχή του κόπου, του ηρωισμού και της θλίψης της στενής αυτής οδού. Χωρίς αυτής της κατανόησης και παραδοχής της οδού, καμιά ελπίδα δεν υπάρχει για τον εκχριστιανισμό της εκκλησιαστικής ζωής μας…
Ο διάλογος κατά την εξομολόγηση κλείνει με νουθεσία. Ο ιερέας οφείλει να καλέσει τον άνθρωπο που μετανοεί σε αλλαγή ζωής, στην άρνηση της αμαρτίας. Ο Κύριος δεν συγχωράει, εφόσον ο άνθρωπος δεν θελήσει νέα και καλύτερη ζωή, εφόσον δεν αποφασίζει να εξέλθει στην οδό του αγώνα κατά της αμαρτίας, δεν αποφασίζει τη δύσκολη επιστροφή προς «την μορφήν της αρρήκτου δόξης» εντός του εαυτού του. Γνωρίζουμε ότι με την ανθρώπινη ψυχρή εκτίμηση των δυνάμεών μας τέτοια επιστροφή είναι αδύνατη. Αλλά στο «αδύνατον» αυτό, ο Χριστός ήδη αποκρίθηκε: «τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ…». Από μας ζητάει επιθυμία, απόφαση και προσπάθεια. Ο Κύριος θα βοηθήσει…
4). Τότε και μόνο τότε είναι δυνατή η άφεση. Διότι μέσα σ’ αυτή πληρώνεται η σειρά των προηγούμενων: της προετοιμασίας, της προσπάθειας, της βαθμιαίας ανάπτυξης στην ψυχή της μετάνοιας. Κατά την ορθόδοξη θεώρηση δεν υπάρχει πραγματική άφεση εκεί όπου δεν υπάρχει μετάνοια. Ο Θεός δεν δέχεται άνθρωπο που δεν προσέρχεται προς Αυτόν. Προσέρχομαι σημαίνει μετάνοια, μεταβολή, επανεκτίμηση της ζωής και του εαυτού μου.
Η θεώρηση της άφεσης των αμαρτιών σαν εξουσίας συμφυούς με το ιερέα, που ενεργείται κατά το δοκούν με μόνη προσφορά τις ευχές περί άφεσης, θα σήμαινε απόκλιση προς τη μυσταγωγική μαγεία, η οποία καταδικάζεται από όλο το πνεύμα και τη παράδοση της Ορθόδοξης εκκλησίας. Ως εκ τούτου, άφεση αμαρτιών δεν είναι δυνατή όταν ο άνθρωπος αφενός μεν δεν είναι Ορθόδοξος, δηλαδή απροκάλυπτα και ενσυνείδητα αρνείται την εμφανώς αμαρτωλή του κατάσταση: π.χ. ζωή μοιχείας, άτιμο επάγγελμα, κ.λ.π., και τέλος εάν απορρίπτει τις αμαρτίες του και δεν διακρίνει την αμαρτωλότητά του.
Επί πλέον πρέπει να θυμόμαστε ότι η μη παροχή άφεσης δεν είναι τιμωρία. Ακόμη και ο αφορισμός στην πρώτη Εκκλησία ήταν συνδεμένος με την ελπίδα αποθεραπείας του ανθρώπου, διότι σκοπός της Εκκλησίας είναι η σωτηρία και όχι η δίκη και η καταδίκη…
Ο ιερέας καλείται να έχει ένα βαθύ ενδιαφέρον πάνω στο θέμα της μοίρας του ανθρώπου και οφείλει να επιδιώκει την μεταστροφή του και όχι την εφαρμογή εναντίον του της αντίστοιχης παραγράφου αφηρημένου νόμου. Ο καλός ποιμένας εγκαταλείπει τα 99 πρόβατα για χάρη της σωτηρίας ενός «απολωλότος» και αυτό παρέχει στον ιερέα μια εσωτερική ποιμαντική ελευθερία. Σε τελευταία ανάλυση την απόφαση παίρνει η συνείδησή του, που φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα και δεν μπορεί να ικανοποιηθεί αυτός με μια ξερή εφαρμογή κανόνων και συνταγών.
Η Μέλλουσα Πανορθόδοξος Σύνοδος
Αγαπητοί αδελφοί, οι Σύνοδοι του 14ου αιώνος διατυπώνουν την θεολογία περί της Θείας Χάριτος. Η Ορθόδοξη Παράδοση δέχεται αυτές τις Συνόδους ως 9η Οικουμενική και πανορθόδοξα γίνεται αυτό αποδεκτό από γνωστούς Θεολόγους. Διότι και η Σύνοδος αυτή, όπως και η 8η το 879, διαφοροποιούν ριζικά την ορθόδοξη Εκκλησία, στην πατερική συνέχειά της, από τον χριστιανισμό της Δύσεως. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, λοιπόν, με την θεολογία του, καρπό της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος μέσα στην φωτισμένη από το Άγιο Πνεύμα καρδιά του, είναι ο Πατέρας της 9ης Οικουμενικής Συνόδου.
Ένα επίκαιρο ερώτημα είναι: Η μέλλουσα να συνέλθει πανορθόδοξος Σύνοδος τι θα κάνει; Ετοιμάζεται αυτή η Σύνοδος, για να μας οδηγήσει, όπως διαβάζουμε και όπως βλέπουμε, στην αποδοχή του παπισμού και του Προτεσταντισμού ως αυθεντικών χριστιανισμών. Αυτό είναι το τραγικό. Εύχομαι να μη γίνει ποτέ. Αλλά εκεί οδηγούνται τα πράγματα. Εάν, λοιπόν, συνέλθει η Πανορθόδοξος Σύνοδος, που θα έχει τον χαρακτήρα για μας Οικουμενικής Συνόδου, εάν συνέλθει και δεν δεχθεί μεταξύ των Οικουμενικών Συνόδων την 8η και την 9η, θα είναι ψευδοσύνοδος. Όπως η Σύνοδος Φεράρας-Φλωρεντίας. Και τότε επεβλήθη από κάποιους δεσποτάδες Ανατολικούς και Δυτικούς, επεβλήθη η Σύνοδος Φεράρας-Φλωρεντίας, αλλά ήταν αρκετή η αντίσταση εν Αγίω Πνεύματι κάποιων κορυφών της παραδόσεώς μας, όπως ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ώστε τελικά να χαρακτηριστεί ψευδοσύνοδος. Αιρετική Σύνοδος, αποτυχημένη Σύνοδος, η Σύνοδος Φεράρας-Φλωρεντίας.
Η μέλλουσα να συνέλθει, λοιπόν, Πανορθόδοξος Σύνοδος θα κριθεί σ’ αυτό το σημείο. Εάν παρακάμψει αυτές τις δύο Συνόδους που τοποθετούν την Ορθοδοξία απέναντι στον Δυτικό χριστιανισμό. Εκεί είναι το κρίσιμο ερώτημα. Αυτοί θέλουν να παρουσιάσουν την ενότητα, ότι ο Δυτικός Χριστιανισμός είναι παράλληλη μορφή της Ορθοδοξίας των Αγίων Πατέρων. Εκεί κάποιοι εργάζονται, προς τα εκεί κάποιοι θέλουν να οδηγήσουν. Ο Θεός όμως είναι πάνω από όλους μας.
Ένα ψευδοεπιχείρημα, λοιπόν, που κυκλοφορείται στο χώρο της δικής μας Θεολογίας, της Ακαδημαϊκής Θεολογίας, είναι ότι ουδεμία Οικουμενική Σύνοδος κατεδίκασε τον Δυτικό Χριστιανισμό. Και όμως έχουμε δύο Οικουμενικές Συνόδους, του 879 και εκείνης του 14ου αιώνος, που διαφοροποιούν την Ορθοδοξία από τον Δυτικό Χριστιανισμό.
Είναι τραγικό! Δεν επιχαίρω, ούτε θριαμβολογώ. Η επιθυμία όλων μας πρέπει να είναι να συναντηθούμε στην ενότητα των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων όλων των αιώνων. Διαφορετικά κάθε ένωση θα είναι ψευδένωσις και όχι μόνον αυτό, αλλά θα καταστρέφει και θα διαστρέφει κάθε προσπάθεια, ειλικρινή προσπάθεια, που θέλει να οδηγηθεί στο θέμα της σωτηρίας. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ελέγχει την σημερινή κατάσταση της Ορθοδοξίας. Υπάρχει σύγχυση. Σχετικοποίηση της πίστεως, πολιτικοί συμβιβασμοί. Οι διάλογοι οι εκκλησιαστικοί είναι απομίμηση των πολιτικών συζητήσεων. Έτσι, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς -γι’ αυτό δεν γίνεται ευχάριστα δεκτός- εμπνέει διάθεση ομολογίας και μαρτυρίου ακόμη, αν ο Θεός το επιτρέψει, στην εποχή μας. Βοηθεί, επίσης, στη συνέχεια της Ορθοδοξίας, της Ορθοδόξου Παραδόσεως. Η επανέκφραση της Πίστεως με τα μέσα κάθε εποχής δεν έχει τίποτε το κοινό με την αναζητούμενη από δικούς μας θεολόγους Οικουμενιστές «επανερμηνεία» της πίστεως. Δεν είναι θέμα επανερμηνείας, πώς θα κατανοήσουμε λ.χ. το παπικό πρωτείο. Συγγνώμη για την φράση, και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα αφάγωτη! Μα είναι αυτά σοβαρά πράγματα, όταν παίζουμε «εν ου παικτοίς»; Όταν παίζουμε με τη σωτηρία; Όταν παίζουμε με την αιωνιότητα; Διαγράφουμε όλους τους Αγίους εν ονόματι των Αγίων. Διότι το πνεύμα, το οποίον κυριαρχεί, είναι να εκθειάζουμε τους Αγίους. Κι όπως, μακαρίτης τώρα, Αρχιεπίσκοπος έλεγε: Δεχόμεθα τον Μάρκο τον Ευγενικό και τον τιμάμε. Εκείνος έτσι έπρεπε να μιλήσει στην εποχή του, εμείς μιλούμε με τον δικό μας τρόπο στην δική μας εποχή. Κάτι παρόμοιο ελέχθη. Ο Χριστός όμως είναι πάντα ο αυτός «παρατεινόμενος εις τους αιώνες». Και η πίστη που σώζει είναι μία συνταγή, ένα φάρμακο που δεν αλλοιώνεται, δεν δέχεται αλλαγές. Είναι μία και ενιαία η πίστις. Η αποδοχή του Λόγου του Θεού από την εμπειρία των Αγίων, για να γίνει και δική μας εμπειρία.
Η κατανόηση, λοιπόν, των Αγίων, όπως ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, θέτει το πρόβλημα της αποδοχής της γλώσσας των Αγίων. Η γλώσσα των Αγίων είναι η έκφραση της Ορθοδόξου Παραδόσεως. Με αυτή τη σκέψη καταλήγω κι εύχομαι ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς να συνοδεύει τη ζωή μας. Καλόν το υπόλοιπον Στάδιον της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και Καλή Ανάσταση!
http://www.oodegr.com/oode/biblia/kritiki/grig_palamas_1.htm
Η προφητεία του Αββά Παμβώ προς μαθητήν του:
…Σου λέγω και τούτο Τέκνον μου, ότι θα έρθει καιρός, οπόταν οι χριστιανοί θα προσθέτουν και θα αφαιρούν και θα μεταβάλουν τας βίβλους των Αγίων Ευαγγελίων και των Αγίων Αποστόλων και των Θεσπέσιων Προφητών και των Ιερών Πατέρων και θα μαλακώνουν τας Αγίας Γραφάς και θα γράφουν τροπάρια και άσματα και λόγους τεχνολογικούς.
Και ο νους των θα ξεχυθεί εις αυτούς, θα απομακρυνθούν δε από τα Θεϊκά πρότυπα.
Και δια τούτον τον λόγον οι Άγιοι Πατέρες είχαν προαναγγείλει ότι οι μονασταί της ερήμου πρέπει να γράφουν τους βίους των Πατέρων όχι επάνω εις μεμβράνας, αλλά επάνω εις χάρτινους διφθέρας, διότι η ερχόμενη γενεά θα τους μεταβάλλει σύμφωνα με την δική των αρέσκεια. Όθεν και το κακό που μέλλει να προέλθει θα είναι φρικτόν.
Κατόπιν λέγει ο μαθητής:
-Ώστε λοιπόν, Γέροντα, πρόκειται να αλλάξουν οι παραδόσεις και τα έθιμα των Χριστιανών; Μήπως δεν θα υπάρχουν πλέον ιερείς εις την Εκκλησίαν αφού θα βαδίσει προς αυτό το κατάντημα;
Τότε ο αββάς εσυνέχισεν:
-Εις τους καιρούς εκείνους πλέον, θα κρυώσει η αγάπη του Θεού από τις περισσότερες ψυχές και θα πέσει θλίψις μεγάλη εις τον κόσμον.
Το ένα έθνος θα ρίχνεται εναντίον του άλλου. Οι λαοί θα μετακινούνται από τους τόπους των.
Οι άρχοντες θα ανακατωθούν, οι ιερωμένοι θα το ρίξουν εις την αναρχίαν, οι δε μοναχοί θα ξεκλίνουν εις την αμέλειαν.
Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες θα θεωρούν ανάξιον πράγμα να φροντίζουν για την σωτηρίαν τόσον της ιδικής των ψυχής, όσον και του ποιμνίου των και θα περιφρονούν παντελώς ένα τοιούτον ζήτημα.
Όλοι θα δείχνουν προθυμίαν και δραστηριότητα προ πάντων δια τα τραπέζια και διά τας ορέξεις των. Θα είναι οκνηροί εις τας προσευχάς και πρόχειροι εις τας κατακρίσεις.
Τους βίους και τας διδαχάς και τα παραδείγματα των αγίων Πατέρων δεν θα ενδιαφέρονται μήτε να τα μιμηθούν, μήτε καν να τα ακούσουν, αλλά μάλλον θα κατηγορούν και θα λέγουν ότι, εάν εζούσαμε και μεις εις εκείνα τα χρόνια, έτσι θα συμπεριφερόμεθα.
Οι δε αρχιερείς θα υποχωρούν μπροστά στους ισχυρούς της γης. Και θα λύνουν τις διάφορες υποθέσεις, βγάζοντες από πολλές μεριές δώρα και απολαβές λογιών λογιών για λογαριασμό των.
Τον πτωχόν δεν θα τον υπερασπίζουν, θα θλίβουν τας χήρας γυναίκας και θα καταπονούν τα ορφανά. Αλλά και εις τον λαόν θα εισχωρήσει ασωτία.
Οι περισσότεροι δεν θα πιστεύουν εις τον Θεόν, θα μισούνται αναμεταξύ των και θα αλληλοτρώγονται ωσάν τα θηρία, θα κλέπτουν ο ένας τον άλλον και θα μεθύουν και θα περπατούν ωσάν τυφλοί.
Τέλος ξαναρωτά ο μαθητής:
-Τι λοιπόν πρέπει να κάνει κάποιος σε κείνη την περίστασιν;
Και ο Γέρων Παμβώ απεκρίθη:
-Τέκνον μου, εις εκείνους πλέον τους καιρούς, όποιος αν ημπορέσει να σώσει την ψυχή του και να παρακινά και τους άλλους δια να σωθούν, αυτός θα ονομασθεί μέγας εις την βασιλείαν των Ουρανών.
Αββάς Παμβώ
https://simeiakairwn.wordpress.com/2017/02/28/%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%AF/
Ἐπίσης ἔκανε καὶ προφητεῖες μὲ ἐσχατολογικὴ μορφή:
«Θὰ ἔρθη καιρός, ποὺ θὰ φέρη γύρες ὁ διάβολος μὲ τὸ κολοκύθι τoυ».
«Θὰ ’ρθη καιρὸς ποὺ θὰ ζωσθῆ ὁ τόπος μὲ μία κλωστή».
«Ὅταν θὰ ἰδῆτε τὸ χιλιάρμενο στὰ ἑλληνικὰ ὕδατα, τότε θὰ λυθῆ τὸ ζήτημα τῆς Πόλης».
«Θὰ σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καὶ δυσβάστακτο φόρο, ἀλλὰ δὲν θὰ προφτάσουν».
«Θὰ βάλουν φόρο στὶς κότες καὶ στὰ παράθυρα».
«Οἱ κλέφτες θὰ λείψουν ἀπὸ τὰ βουνά, ἀλλὰ θὰ ἔρχωνται μέρα μεσημέρι, ντυμένοι μὲ τὰ ὑποδήματα, νὰ σᾶς ληστέψουν».
«Θὰ ἔρθη καιρὸς ποὺ θὰ διευθύνουν τὸν κόσμο τὰ ἄλαλα καὶ τὰ μπάλαλα».
«Θὰ δοῦμε καὶ θὰ ζήσουμε Σόδομα καὶ Γόμορρα στὸν τόπο μας».
«Οἱ ἄνθρωποι θὰ μείνουν πτωχοί, γιατί δὲν θάχουν ἀγάπη στὰ δένδρα».
«Μὴ χαλᾶτε τὰ δάση. Αὐτὰ θὰ σᾶς κρύψουν, θὰ σᾶς σώσουν. Μὴν τὰ χαλᾶτε, γιατί ὁ τόπος σας θὰ γίνη γκρεμίσματα»………………https://simeiakairwn.wordpress.com/2016/08/23/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%AC%CF%82-%CE%BF-%CE%B1%CE%B9%CF%84%CF%89%CE%BB%CF%8C%CF%82-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B8%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B1/