Η άνοδος ή η πτώση ενός Ελληνικού Απολλώνιου πολιτισμού στην γη έχει να κάνει με την πολικότητα του ήλιου σε σχέση με την γη. Δηλαδή, όταν ο ήλιος εκμπέμπει σε συγκεκριμένο μήκος στην γη, τότε έχουμε παγκόσμια άνοδο του Έλληνισμού…
Αυτό συνδέεται άμεσα με τον λεγόμενο Μέγα Ενιαυτό, που αποτελεί ένα «Μεγάλο Έτος» κατά το οποίο ο πόλος της Γης, ο οποίος περιστρέφεται σε ανάδρομη φορά σχηματίζει έναν μέγα κύκλο, ο οποίος αστρονομικά είναι σήμερα γνωστός ως «Μετάπτωση των Ισημεριών» και υπολογίζεται σε 26000 χρόνια.
Το συμπαντικό αυτό γεγονός πολλοί το συσχετίζουν σήμερα με το ημερολόγιο των Μάγια και με το έτος 2012, είναι κάτι που έγινε στο παρελθόν και θα ξανασυμβεί.
Αυτό φαίνεται μέσα από την Ελληνική Μυθολογία, στους άθλους του Ηρακλή και στις μάχες του Άρη.
Έτσι, από την Ελληνική Μυθολογία μαθαίνουμε ότι:
«…. Η Ερύθεια (ή Ερυθείη, ή Ερυθηίς) ήταν μία από τις Εσπερίδες από το όνομα της οποίας φέρονταν και η ομώνυμη νήσος της Εσπερίας στην οποία κατοικούσε ο Γηρυόνης με τα βόδια του. Τα βόδια αυτά έβοσκε ο Ευρυτίων και φύλαγε ο Όρθος, μυθικός σκύλος, αδελφός του Κέρβερου, μέχρι που έφθασε εκεί ο Ηρακλής όπου αφού σκότωσε και τους δύο απήγαγε τα βόδια…»
Ο Ηρακλής είναι Υιός θεού από γήινη μήτρα, όπου μέσα από τους άθλους του αναγεννιέται ο Κοσμικός Άνθρωπος. Ο Max Muller θεωρεί την ανάσταση του Ηρακλή : » Μια μεγάλη και θαυμάσια εικόνα του Ήλιου που βασιλεύει ανάμεσα στα σύννεφα». Η συναριθμηκή ισότητα που ακολουθεί δηλώνει την τομή των προαναφερθέντων:
ΑΣΤΗΡ ΣΕΙΡΙΟΣ ΕΣΤΙ = ΗΡΑΚΛΕΥΣ ΕΙΣ ΧΘΟΝΙΑ
Αλλά ας προσεγγίσουμε και λεξαριθμικά και την σχέση ΕΡΥθΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΗ:
ΤΙ ΕΣΤΙΝ Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΕΡΥθΕΙΑ = ΠΥΛΗ ΛΕΟΝΤΩΝ = ΕΛΕΥΣΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ = 1823 ΙθΑΚΗ ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΕΚΑ ΤΡΙΑ = 1823 ΤΙ ΕΣΤΙ ΕΡΥθΕΙΑ = Ο ΜΕΓΑΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ = 1355 ΤΙ ΕΣΤΙ ΑΡΗΣ = ΕΛΕΥΣΙΣ ΔΙΟΣ = ΕΤΟΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ = 1134 ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ = ΑΡΗΣ ΚΑΙ ΕΡΥθΕΙΑ = 870
Ο Άρης είναι ο θεός του πολέμου κατά την ελληνική μυθολογία, γιος του Δία και της Ήρας και αδελφή του ήταν η Έριδα.
Ο Θεός Άρης έλαβε μέρος στον πόλεμο της Τροίας με το μέρος των Τρώων. Συνδέθηκε ερωτικά με τη θεά Αφροδίτη, αποκαλύφθηκε όμως από το σύζυγό της, θεό Ήφαιστο. Χάρη στον γιο του τον Οινόμαο από την Στερόπη.
Ο Άρης ΣΥΝΔΕΘΗΚΕ ΓΕΝΕAΛΟΓΙΚΑ με ονομαστά πρόσωπα, όπως του Ατρέα, του Θυέστη, του Αγαμέμνονα, του Μενέλαου, του Αίγισθου, του Ορέστη, της Ηλέκτρας, του Πυλάδη, του Πιτθέα, του Θησέα, του Ιππόλυτου, της Ιφιγένειας, του Δημοφώντα, του Ακάμαντα, του Ευρυσθέα, του Αμφιτρύωνα, της Αλκμήνης, του Ιόλαου, του Ηρακλή, της Αδμήτης, του Κοπρέα, του Αλκάθοου και του Αία του Τελαμώνιου.
Από την κόρη του Αρμονία έγινε πρόγονος των απόγονων του Κάδμου, οι οποίοι είναι ο θεός Διόνυσος, το τέρας Σφίγγα και ονομαστά πρόσωπα, όπως η Σεμέλη-Θυώνη, η Ινώ-Λευκοθέα, ο Πενθέας, ο Ακταίωνας, ο Μελικέρτης-Παλαίμονας, ο Λάιος, ο Οιδίποδας, ο Οινοπίωνας, ο Στάφυλος, ο Θόας και ο Άνιος. Από τον Θέστιο ο Άρης έγινε πρόγονος της Αλθαίας, της Λήδας, του Μελέαγρου, της Δηιάνειρας, του Τυδέα, του Διομήδη, της Ωραίας Ελένης, της Κλυταιμνήστρας, των Διοσκούρων και του Αμφιάραου. Από τον Φλεγύα ήταν πρόγονος του θεού Ασκληπιού.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek 
oti ΝΑΝΕ ΟΛΑ ΣΤΟ ΝΤΟΡΒΑ ΚΑΙ ΦΑΤΕ ΒΟΔΙΑ
Όλα σύντομα αλλαζουν προς το καλύτερο….να γελατε…να χαίρεστε….Είμαστε τυχεροί που είμαστε στην ΕΛΛΑΔΑ..!!!!
Κοψτα σε χαλάνε!!! Διάβασες 2 βιβλία ελληνικής μυθολογίας και λες ότι σου κατέβει στο μυαλό..
Η προφητεία η κακώς, κατά στην γνώμη μου, φερομένη ως υπό «ανωνύμου» γραφείσα παράφρασις των χρησμών του Λέοντος του Σοφού, αναφέρεται εις το εξαιρετικόν γεγονός της κατά τρόπον εμφανή και θαυμαστόν παρεμβάσεως του Θεού εις τα πράγματα του κόσμου, την κατάπαυσιν του φονικωτάτου πολέμου δια φωνής και σημείων και την κατά τον αυτόν τρόπον προβολήν εις τον κόσμον ενός Μεγάλου Αγίου δια να βασιλεύση κατ’ εντολήν του Θεού.
Ιδιαιτέραν εντύπωσιν προκαλεί το γεγονός της εμφανίσεως του πορφυρού σταυρού κάτωθεν του υπέρ τον ήλιον λάμποντος δίσκου.
«Το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ», φανήσεται κατά το Ευαγγέλιον Ματθ. κδ’ 30, μετά το σβύσιμο του ηλίου και προ της καταστροφής του υλικού σύμπαντος και της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού.
Ερωτάται:
Πού, το πιθανώτερον, τοποθετείται η περίοδος που περνάμε και αυτή που αμέσως περιμένομεν σύμφωνα με τα προφητικά κείμενα και εσχατολογικά λόγια του Κυρίου τα αναγραφόμενα εις το Ευαγγέλιον Ματθαίου κδ’; Μάλλον εις το τέλος της περιόδου της διαγραφομένης εις το κδ’ 7- 14 ήτοι:
7. «Εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος… 11 πολλοί ψευδοπροφήται εγερθήσονται… 12 ψυγήσεται η αγάπη των πολλών… 13 ο δε υπομείνας εις τέλος ούτως σωθήσεται», εν συνδυασμώ, πιθανώτατα, με τα κατηγορηματικά λόγια του Χριστού εις το Ματθ. ιζ’ 11· «Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και αποκαταστήσει πάντα».
Η, κατά την βουλήν του Θεού, δυνατότης αποκαταστάσεως των κατά παράβασιν και παρανομίαν ήδη τελούντων, προϋποθέτει κύρος.
Ο Μέγας Άγιος δεν έρχεται, ως άλλοτε οι προφήται, δια να κηρύξει και να λιθοβοληθή, ούτε ως ο Κύριος δια να διδάξη, θαυματουργήση και σταυρωθή. Έρχεται ως εντολεύς του Χριστού δια να βασιλεύση και να επιβάλη την θέλησιν του Θεού προς πάσαν κατεύθυνσιν. Η τελεία και αληθής διδασκαλία η οποία εθεμελιώθη δια της θυσίας Εκείνου εις τον Γολγοθάν είναι γνωστή πλέον.
Και όπως Εκείνος θα έλθη ως κριτής και βασιλεύς, έτσι και ο προπομπός του, Μέγας Άγιος, έρχεται ως βασιλεύς και όχι μόνον ως προφήτης, δια να υποστή την τύχην των προφητών του Ισραήλ. Έρχεται ως Βασιλεύς όχι μόνον ενός Έθνους αλλά ολοκλήρου του χριστιανικού κόσμου. (πρβλ με την προφ. του Αγίου Ανδρέου).
Πελώρια λοιπόν η αποστολή του.
Η δια σημείου κατάπαυσις του φονικωτάτου πολέμου απόλυτα δικαιολογημένη.
Η εμφάνισις του πορφυρού σταυρού κατά την προκειμένην εκτάκτως κρίσιμον στιγμήν, αναφερομένη εις το Ευαγγέλιον άπαξ προ της Δευτέρας Παρουσίας, δεν πρέπει να μας ξενίζει (το σημείον του σταυρού ενεφανίσθη εις τον ουρανόν, όχι βέβαια κατά τόσον λαμπρόν και εξαιρετικόν τρόπον, ως περιγράφεται «εις την παράφρασιν» και κατά το 312 μ.Χ.- παραμονήν μάχης παρά την Ρώμην).
Εφ’ όσον καταρχήν παραδεχόμεθα, ότι είναι αναγκαία η δια σημείου παρέμβασις του Θεού εις τα πράγματα του κόσμου, πρέπει να δεχθώμεν ότι σημείον θα είναι εκείνο με το οποίον συνδέεται η δια του Υιού του θεμελιωθείσα αληθής θρησκεία εις τον κόσμον, το σημείον του σταυρού, που αποτελεί σύμβολον κρίσεως αλλά και σύμβολον θριάμβου κατά της αμαρτίας.
Επί πλέον με την εμφάνισιν του σημείου του σταυρού, εδραιούται η αλήθεια ότι ο Χριστός και μόνον ο Χριστός απεκάλυψεν εις τον κόσμον την Αλήθειαν, τον Θεόν, και ότι επί του Ευαγγελίου θα εδραιωθεί η νέα τάξις πραγμάτων εις τον κόσμον.
Έτσι δε καθίσταται και το έργον του Μεγάλου Αγίου ευχερέστερον.
Κατά συνέπειαν, την «παράφρασιν ανωνύμου» ως ακτινοβολούσαν θείαν πνευματικότητα, δεχόμεθα ως γραφείσαν κατ’ έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος. (…)
Μετά τον σταυρόν προξενεί ιδιαιτέραν εντύπωσιν το εν αιθρία εμφανιζόμενον ουράνιον τόξον. «Το εκτεταμένον τόξον οίον διέθετο τοις πατράσιν ημών εις διαθήκην αιώνιον», σημείον δι ου τερματίζεται ο δια πυρός αρξόμενος κατακλυσμός.
Ευτυχείς θα είναι εκείνοι που θα αξιωθούν να ίδουν την τόσον λαμπράν αυτήν ημέραν, τα χαράματα της εορτής της Παναγίας «έω της μητρός του Υψίστου»¹ την δόξαν του Θεού προβαλλομένην εις τους ανθρώπους. (…)
«Τότε ορώντων πάντων και το Κύριε ελέησον θερμώς εκτενώς βοώντων· και τα μέτωπα αυτών εις γην κρούσαντες και χουν εις τας κεφαλάς αυτών πάσαντες και στενάξαντες και δάκρυα χύσαντες δια την επιούσαν αυτοίς θλίψιν, ΠΑΡΑΚΛΗΘΗΣΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΙΟΝ και ευμενώς δέξεται την δέησιν αυτών,και ιλέω όμματι επιβλέψει επί τους κατοικούντας την γην· δια τους καταλειφθέντας τότε εκλεκτούς γνωσθήσεται ο εκλεκτός».
Συγκινητική πράγματι είναι η στιγμή καθ’ ην οι άνθρωποι γονυπετείς θα ζητήσουν το έλεος του Θεού.
Και ιδού το μέγα, αλλά μη ορατόν θαύμα: «Η αλλαγή των εσωτάτων των ανθρώπων δια της μετανοίας». Δια την εδραίωσιν δε του θαύματος τούτου, που θα ελκύση το έλεος του Θεού «και ιλέω όμματι επιβλέψει επί τους κατοικούντας την γην» εγένετο και το ορατόν θαύμα².
Όσοι κατά κάποιον τρόπον τρόπον εγνώρισαν μέσα στα βάθη της ψυχής των την «Ουράνια Σπίθα» του Σίλλερ³ ασφαλώς δεν θα μείνουν ασυγκίνητοι από το ανάγνωσμα «του ανωνύμου».
Σημ.
¹σσ. Εδώ διίστανται αι απόψεις μεταξύ των θεολόγων. Ο Λατίνος σχολιαστής ερμηνεύει το «έω της μητρός του Υψίστου», (die festo Matris altissimi)= τα χαράματα της εορτής της Παναγίας. Άλλοι θεολόγοι φρονούν ότι το «της μητρός του Υψίστου» δηλοί τον ναόν της Παναγίας. Συμφωνούμεν με τον σχολιαστήν.
²Το θαύμα τούτο της αλλαγής των εσωτάτων δια της μετανοίας, το αόρατων είναι το μείζον θαύμα (βλπ. Ευεργ. υποθ.λε’ βιβλ. 3ον).
³Η «Ουράνια Σπίθα» ή θείος σπινθήρ αναφέρεται εις την ωδήν του Schiller “an die Freude” (προς την χαράν) η οποία απαγγέλλεται υπό χορωδίας εις την περίφημον 9ην συμφωνίαν του Μπετόβεν.
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΚΟΣΜΟΪΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Υπό το φως των προφητειών της Ορθοδοξίας, Κωνστ. Τσατάλου, Δευτέρα έκδοσις, Θες/νικη 1972, Γ’ Προφητείαι, III ΧΡΗΣΜΟΙ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ, σ. 49-56.
http://apokalypsisnow.blogspot.gr/2017/02/blog-post.html
Επαναπαυθειτε!!!
Η ομάδα Ε θα μας σώσει, ενώ εμείς θα πίνουμε φρεντουτσινο!!
ΕΙΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΙ,ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΩ ΩΣ ΒΡΙΣΙΑ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ!!!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,Ο ΧΡΕΙΣΤΟΣ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ,ΑΡΑ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ!!!
ΠΡΟΒΑΤΑ Ε ΠΡΟΒΑΤΑ!!!ΕΙΧΕ ΑΔΙΚΟ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ,ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΠΡΟΒΑΤΑ? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.
ΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΕΣ!!!
ΠΡΟΒΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΡΟΒΑΤΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΣΑΣ!!!
Τι γραφει ρε …. αν δε φτάσουμε τα 72 μνημόνια δε γίνεται τίποτα.
Δηλαδη, πολεμος (Άρης) = πατηρ παντων.
ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΣ?