Ακτιβισμός ή ναζιστική προπαγάνδα;

Την εμφάνισή τους έκαναν “πινακίδες οδών” σε Κρήτη και Αθήνα, με μια – φαινομενικά – αθώα κίνηση υποστήριξης του γυναικείου φύλου για το θέμα των γυναικοκτονιών.

Στα Χανιά της Κρήτης, “ακτιβίστριες” φεμινίστριες τοποθέτησαν την παρακάτω πινακίδα, αποδίδοντας στο δρόμο το όνομα της Κάρολαϊν ως “φόρο τιμής” και ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις γυναικοκτονίες.

Παρά το γεγονός ότι η παραπάνω πινακίδα δεν αποτελεί επίσημη πινακίδα κάποιου Δήμου, η κίνηση θεωρήθηκε ως “ακτιβισμός”.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε ότι η παραποίηση/καταστροφή δημόσιας περιουσίας και χώρου είναι παράνομη.

Ωστόσο, το φαινόμενο συνέχισε να διογκώνεται, με ακόμη πιο εξτρεμιστικές “πινακίδες” να εμφανίζονται και σε άλλα μέρη της Αθήνας, όπως η παρακάτω:

Στην πρώτη περίπτωση, λοιπόν, υπάρχει μια υποστήριξη ενός θύματος. Μια γυναίκα-θύμα η οποία δολοφονήθηκε από τον άντρα της, ενοικιασεις κατοικιων χωρις μεσιτικη αμοιβη ενώ παράλληλα το κίνημα του φεμινισμού φρόντισε να εξαφανιστεί από προσώπου γης το ημερολόγιό της – στο οποίο η ίδια ανέφερε ότι χτυπούσε τον άντρα της σχεδόν καθημερινά. Μια ολόκληρη κοινωνία επικεντρώνεται στην “αντίδραση”, δίχως να ενδιαφέρεται για τη “δράση”. Το πως και γιατί κατέληξε σε δολοφονία.

Και είναι απόλυτα λογικό να “θάψουν” το ημερολόγιο, καθώς αντιτίθεται στο φεμινιστικό αφήγημα περί “αγιοποίησης” του γυναικείο φύλου.

Στην δεύτερη περίπτωση, όμως, οι φεμινίστριες πηγαίνουν στο επόμενο βήμα: στην αθώωση γυναικείων εγκλημάτων.

Μια ωδή σε όσες γυναίκες “αναγκάστηκαν” να δολοφονήσουν κάποιον/α επειδή βρισκόταν σε αυτοάμυνα.

Δεν είναι τόσο αθώο όσο ακούγεται.

Όπως ακριβώς δεν είναι αθώο το σύνθημά τους “καμιά στη φυλακή“, το οποίο δεν χάνουν ευκαιρία να διατυμπανίσουν έξω από τα δικαστήρια σε κάθε υπόθεση με γυναίκα δολοφόνο.

Δεν είναι ακτιβισμός. Είναι ναζιστική προπαγάνδα

Αρχικά, οι συλλογικότητες αλλά και το ίδιο το κίνημα του φεμινισμού – που αν μη τι άλλο αποτελούν πολιτικά εργαλεία για να επηρεάζουν το “ευαίσθητο” φύλο και τη ψήφο τους – αποδίδουν ιδιότητες σε όλες τις γυναικοκτονίες της χώρας μας, τις οποίες… δεν έχουν! Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το περιστατικό που διαδραματίστηκε στην Αργολίδα, στην περιοχή του Πορτοχελίου, με τον 78χρονο που έδωσε τέλος στη ζωή της 75χρονης άρρωστης συζύγου του.

Η γυναίκα ήταν άρρωστη, στο τελικό στάδιο του Αλτσχάιμερ. Ο άντρας της, μην αντέχοντας να τη βλέπει σε αυτή την κατάσταση, έδωσε τέλος στη ζωή της. Στη συνέχεια, κάλεσε την αστυνομία λέγοντας «Υπαίτιος είμαι εγώ» και κρεμάστηκε πάνω από τη σορό της γυναίκας του, δίνοντας τέλος στην ίδια του τη ζωή. Στο σημείωμα που άφησε πίσω του, ζητάει συγνώμη από τα παιδιά του.

Και αυτό οι φεμινίστριες το εξέλαβαν ως γυναικοκτονία!

Σε καμία περίπτωση τέτοιες υποθέσεις δεν αποτελούν “γυναικοκτονία”. Η παραπάνω υπόθεση ήταν – για κάθε ΛΟΓΙΚΟ άνθρωπο – τίποτα άλλο παρά ευθανασία. Μια πράξη λύτρωσης για έναν άνθρωπο που βρίσκεται στα τελικά στάδια Αλτσχάιμερ, για έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να αντιληφθεί τι συμβαίνει και υποφέρει. Και – καθώς η ευθανασία δεν επιτρέπεται ως ιατρική πράξη στη χώρα μας – ο σύζυγος της 75χρονης αποφάσισε να τη λυτρώσει από την κατάστασή της.

Πήρε το φορτίο πάνω του. Πήρε το βάρος πάνω του.

Και ήταν τέτοιο βάρος, όπου στη συνέχεια έδωσε τέλος και στην ίδια του τη ζωή.

Οι φεμινιστικές οργανώσεις υποδεικνύουν αυτή την περίπτωση ως γυναικοκτονία και αναπαράγουν το φεμινιστικό αφήγημα και τους νεολογισμούς τους, χορεύοντας πάνω στους τάφους ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που βασανιζόταν. Βγαίνοντας στα κανάλια, ουρλιάζοντας, συγκεντρώνοντας τους πιστούς τους ακόλουθους σε πορείες διαμαρτυρίας.

Αυτή η πρακτική ευθυγραμμίζεται πλήρως με την ναζιστική προπαγάνδα.

Δυστυχώς, το μεγαλύτερο ποσοστό των “χρήσιμων ηλίθιων” αδυνατούν να αντιληφθούν την πολιτική ατζέντα του φεμινισμού και ενδίδουν σε κάθε κινητοποίηση που τους πλασάρουν. Θεωρώντας, πάντα, ότι η κινητοποίηση αφορά την προστασία του γυναικείου φύλου.

Για όσους θεωρούν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, μπορούν να ρίξουν μια ματιά και σε άλλες ενέργειες “ακτιβισμού” των φεμινιστριών:

Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι ήδη εντός του 2022 υπήρξαν αντίστοιχα 4 δολοφονίες αντρών στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας από τις γυναίκες τους (a.k.a. “ανδροκτονίες”). Ωστόσο, ουδέποτε προβλήθηκαν στα ΜΜΕ. Όπως με παρόμοιο τρόπο δεν μαθεύτηκαν τα ονόματα των αντρών εθελοντών στις πυρκαγιές της Εύβοιας που έχασαν τις ζωές τους. Διότι, πλέον, το μαρτύριο και η θυσία του αντρικού φύλου είναι εντελώς αόρατα στα μάτια της κοινωνίας.

Ας δούμε ακόμη ένα παράδειγμα της φεμινιστικής προπαγάνδας

Τα φώτα της δημοσιότητας και το ενδιαφέρον του κόσμου κέντρισε η υπόθεση της 24χρονης Γεωργίας, η οποία υποστήριξε ότι την νάρκωσαν και την βίασαν.

Η 17χρονη φίλη της, η οποία ήταν μαζί της εκείνο το βράδυ, διέψευσε τους ισχυρισμούς της.

Όσοι βρίσκονταν στο χώρο και στους διαδρόμους, διέψευσαν τους ισχυρισμούς της.

Οι κάμερες του ξενοδοχείου, διέψευσαν τους ισχυρισμούς της.

Οι τοξολογικές εξετάσεις (καθώς και οι επαναληπτικές που ζήτησε), διέψευσαν τους ισχυρισμούς της.

Η Δικαστής – στην οποία ανατέθηκε αυτή η υπόθεση – αποφάνθηκε ότι δεν υπήρξε κανένας βιασμός.

Ωστόσο, ο φεμινισμός απαιτεί από την κοινωνία να προσπεράσει εντελώς το σύστημα Δικαιοσύνης, το ιατρικό σύστημα, την Ελληνική Αστυνομία καθώς και όλες τις καταθέσεις που αποδεικνύουν τη μη-ύπαρξη βιασμού και… να πιστέψει αυτόματα μία γυναίκα, βασισμένη εξ ολοκλήρου στη δήλωσή της.

Και αυτός είναι ο απώτερος σκοπός της φεμινιστικής/ναζιστικής προπαγάνδας!

Οποιαδήποτε προσωπική επίθεση / καταγγελία βιασμού γίνεται εις βάρος κάποιου άντρα (ανεξάρτητα ακόμη κι αν υπήρξε συναίνεση!) να δικάζεται με τον άντρα να χάνει αυτόματα το τεκμήριο αθωότητάς του. Το οποίο είναι αναπόσπαστο ανθρώπινο δικαίωμα για όλους – κάτι με το οποίο φαίνεται να διαφωνεί οικτρά ο φεμινισμός.

Καλείται, δηλαδή, ο άντρας/κατηγορούμενος να αποδείξει ότι είναι αθώος, ενώ στην πραγματικότητα το θύμα θα πρέπει να αποδείξει ότι είναι ένοχος.

Και αυτό το εργαλείο που δόθηκε στις φεμινίστριες μέσω του Metoo, είναι ικανό να προκαλέσει ανεπανόρθωτες ζημίες σε εταιρείες και κυβερνήσεις.

Την ίδια στιγμή που έγινε η – αποδεδειγμένα πλέον – ψευδής καταγγελία, την ίδια στιγμή εμφανίστηκαν ως δια μαγείας διάφοροι “influencers” οι οποίοι κατηγόρησαν την εταιρεία της Coca Cola και παρακίνησαν τον κόσμο να ξεκινήσει νέο μποϊκοτάζ εναντίον της. Με δικαιολογία ότι η οικογένεια του υποτιθέμενου βιαστή είχε μετοχές της εταιρείας. Δήθεν για να τους “πλήξουν”.

Σκεφτείτε τώρα λίγο πιο σφαιρικά:

Μια κοπέλα πηγαίνει σε ένα πάρτυ, κάνει συναινετικό σεξ με άνθρωπο που έχει μετοχές σε αυτή την εταιρεία, του κάνει ψευδή καταγγελία και την ίδια μέρα ο κόσμος – που τον έχουν παροτρύνει διάφοροι “γνωστοί του διαδικτύου”, ξεκινάνε το μποϊκοτάζ.

Αναρωτηθείτε ποιοι μπορούν να επωφεληθούν από κάτι τέτοιο και τι συμβαίνει με τις μετοχές της Coca Cola. Υπήρξε ας πούμε… κάποιος γνωστός επιχειρηματίας στη Θεσσαλονίκη ο οποίος ήθελε να τις αγοράσει “κοψοχρονιά”; Και ποια η σχέση του με την 24χρονη;

Το Metoo, λοιπόν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αποκορύφωση του πολιτικού εργαλείου που αυτο-ονομάζεται φεμινισμός. Και η ατζέντα, η χειραγώγηση και οι πρακτικές του δεν διαφέρουν σε τίποτα από εκείνες των ναζί.