ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 199/2018 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, για την Συμφωνία των Πρεσπών.

ΔΕΔΟΜΕΝΑ:
1. Απορρίπτει την αίτηση αναστολής
2. Δεν αποφαίνεται επί του παραδεκτού της αίτησης ακύρωσης (νομικά ζητήματα εκτελεστής διοικητικής πράξης και κυβερνητικής πράξης), για το οποίο θα αποφανθεί η μείζων Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 7 Δεκέμβρη 2018.
3. Δεν κρίνει την αίτηση αναστολής ούτε την αίτηση ακύρωσης πρόδηλα απαράδεκτη ή πρόδηλα αβάσιμη.
4. Κρίνει επί την βασιμότητας της αίτησης αναστολής, αφού την έχει κρίνει παραδεκτή, στα περισσότερα σημεία της, κι ανεξάρτητα αν την κρίνει παραδεκτή σε άλλα.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
Το γεγονός ότι η αίτηση αναστολής απορρίφθηκε είναι από μόνο του πολύ κακό. Για δύο λόγους.

1. Διότι αυτό σημαίνει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, παρότι αντισυνταγματική και παράνομη, συνεχίζει την δράση της, που είναι καταστροφική.
2.
1. Διότι η απόφαση κρίνει για τα εσωτερικά δεδομένα και το εσωτερικό δικαιϊκό σύστημα. Αγνοεί, σαν να μην υπάρχει, την επίδραση και καταστροφικότητα της Συμφωνίας των Πρεσπών στην διεθνή έννομη τάξη. Αγνοεί, σαν να μην υπάρχει η επίδραση και καταστροφικότητα της Συμφωνίας των Πρεσπών στην διεθνή κοινή γνώμη και αγνοεί την αυτονόητη εμπέδωση των καταστροφικών αποτελεσμάτων της, στο συνειδητό και ασυνείδητο του ελληνικού λαού και των πολιτών των ξένων χωρών.

Παρά ταύτα δεν είναι καταστροφική η απόρριψη της αίτησης αναστολής για τους λόγους που θα εξετάσω παρακάτω.
Αλλά προς το παρόν, προχωρώ σε αναλυτική αξιολόγηση των λόγων απόρριψης αυτής σε επίπεδο βασιμότητας.
– Γιατί δηλαδή έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι η βλάβη που υφίστανται οι παμμακεδονικές ενώσεις γηγενών και αποδήμων,δεν είναι άμεση (!), κι άρα δεν χρήζουν προσωρινής προστασίας τα δικαιώματά τους, ως τις 7/12 που θα συζητηθεί η κύρια αίτησή τους.

– Αν έκρινε κατά την άποψή μου σωστά ή εσφαλμένα και σε ποια σημεία, και αν πράγματι υφίστανται τα ζητήματα έννομου συμφέροντος (για την ονομασία Μακεδονικός των προϊόντων αλλά και για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ).

– Θα απαντήσω στο ερώτημα, αν εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, ήταν σκόπιμη η προσφυγή των παμμακεδονικών στο Συμβούλιο της επικρατείας, δεδομένων των πολύπλοκων νομικών ζητημάτων που υπήρχαν και θα εγείρονταν, για τα οποία όλα, τόσο οι παμμακεδονικές όσο και εγώ προσωπικά, δεχθήκαμε πολλαπλή επίκριση, επειδή τολμήσαμε να «βάλουμε δύσκολα ζητήματα» στους δικαστές, κατά την άποψη της μίας πλευράς των επικριτών μας, ενώ κατ’άλλους επικριτές μας, γιατί διά της απορρίψεως της αιτήσεώς μας από το Στε, καθιστούμε «νόμιμη» την ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ, συμφωνία των Πρεσπών. (Η οποία, κατάπτυστη, οδηγεί ευθέως σε διάλυση το ελληνικό κράτος και εξαφάνιση το ελληνικό έθνος, όπως άλλωστε αναλυτικά εξηγήθηκε, τόσο στην αίτηση ακύρωσης, όσο και στα δύο υπομνήματά μας, που κατατέθηκαν, ένα προ της συζήτησης κι ένα κατά την συζήτηση).

– Τέλος θα απαντήσω στα προσωπικά ζητήματα που έθεσαν οι επικριτές μου (μου προσωπικά), περί αφενός προσωπικής προβολής μου, αφετέρου, περί εκ μέρους μου διάπραξης εσχάτης προδοσίας, αν το αποτέλεσμα ήταν απορριπτικό όπως προφήτευαν….., τόλμησαν τινές εξ αυτών να αμφισβητήσουν ως πραγματικά γενομένη, και την υλική πράξη της κατάθεσης και εκδίκασης…..

Ξεκινώ.
1. Το πρώτο ζήτημα που παρεμπιπτόντως τέθηκε ήταν αν η αίτηση αναστολής μας και η αίτηση ακύρωσης ήταν πρόδηλα απαράδεκτη ή πρόδηλα αβάσιμη, οπότε στην περίπτωση αυτή μπορούσε να απορριφθούν οι αιτήσεις ακόμα κι αν η βλάβη μας ήταν ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη. Το Δικαστήριο αντιπαρήλθε το νομικό αυτό ενδεχόμενο, με το σκεπτικό και το διατακτικό του, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς μας στην ουσία τους. Τους ισχυρισμούς μας, περί ανεπανόρθωτης και άμεσης βλάβης μας, με κρίσεις επ’αυτών. Αντίθετα στην ως σήμερα κριτική που δέχθηκαν οι νομικές μας ενέργειες, «καταγγελθείσες» ως πρόδηλα απαράδεκτες κι αβάσιμες, από πληθώρα «έγκριτων» νομικών.

2. Ο πρώτος ουσιαστικός ισχυρισμός, που είχε τεθεί με την αίτηση αναστολής (και την αίτηση ακύρωσης και που συνιστούσε μάλιστα, το έννομο συμφέρον των παμμακεδονικών), ήταν η σύγχυση που δημιουργείται, η οποία καταργεί τελικά το όνομα Μακεδονία και Μακεδόνες για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Εν αρχή τέθηκε, η ύπαρξη έννομου συμφέροντος στο πρόσωπο των παμμακεδονικών για αίτημα ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ δικαστικής προστασίας, δηλαδή εδώ, για την αίτηση αναστολής.

Άρα έγινε δεκτό, από την απόφαση, ότι υπάρχει τέτοιο έννομο συμφέρον, ότι είναι οι παμμακεδονικές και οι μακεδόνες φορείς δικαιωμάτων που πλήττονται από την συμφωνία, και που μπορεί και να χρήζουν και άμεσης προσωρινής προστασίας, αλλά τελικά κατέληξε ότι μέχρι τις 7 Δεκέμβρη η βλάβη τους δεν θα είναι ανεπανόρθωτη, ούτε κατεπείγουσα ως τότε, αφήνοντας παράθυρο να επανέλθουν όποτε απαιτηθεί, συγκεκριμένα.

Γενομένου δεκτού ότι έχουν δίκιο οι παμμακεδονικές που προσφεύγουν, έχουν λόγο δηλαδή (έννομο συμφέρον), κάνει μεγάλη εντύπωση, πως ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ δεν εκτίθεται στην απόφαση για τον λόγο που δεν υφίστανται ανεπανόρθωτη κι άμεση βλάβη εκ της ισχύος της συμφωνίας. Παρότι προσκομίστηκαν αποδεικτικά στοιχεία, ότι ήδη τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Ζάεφ, αναφέρονται παντού με την λέξη «Μακεδόνες», στο σλαβικό, κατασκευασμένο από τον κ. Κοτζιά έθνος, ενώ στην Μακεδονία μας αναφέρονται με τον πολύ γλαφυρό τρόπο, Βόρειο Κομμάτι της Ελλάδας. (Ωιμέ!! Τρίζουν τα κόκκαλα του Μεγαλέξανδρου που κάποιοι φρόντισαν επιμελώς και με αποφασιστικότητα να μην μάθουμε ποτέ πού κείνται!!!!!!).
Οι λόγοι για να αποφασίσουν έτσι οι δικαστές, χωρίς άλλες σκοπιμότητες, μπορεί να είναι δύο:

Α) Ότι η ισχύς του άρθρου 1 της κατάπτυστης εφιαλτικά προδοτικής (έτσι θα αναφέρομαι εφεξής στην Συμφωνία των Πρεσπών) συμφωνίας, ξεκινάει μετά την κύρωση της συμφωνίας. Άρα δεν υπάρχει πρόβλημα. Διότι το όνομα Βόρεια Μακεδονία και την εθνότητα «Μακεδόνας πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας» (!!!!) και την μακεδονική γλώσσα θα την πάρουν μετά, οπότε δεν ανησυχεί το δικαστήριο για τώρα, και δεν υπάρχει κάτι για να προστατεύσει, μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης.

Όμως, αποδείξαμε ότι τα προβλεπόμενα για έναρξη ισχύος για όνομα, εθνότητα, γλώσσα, μετά την κύρωση της συμφωνίας, δεν ισχύουν! Και μάλιστα ετεροβαρώς. Εις βάρος της Ελλάδας, και της Μακεδονίας μας όλα.

Γιατί και η χώρα «Μακεδονία» λέγεται (όπως μέχρι σήμερα το συνταγματικό της όνομα που δήθεν κατήργησε η κατάπτυστη), και «μακεδονικό» έθνος λένε ότι είναι ήδη, ενώ δεν ισχύει (δήθεν ακόμα η εφιαλτικά προδοτική, ως προς αυτό) και «μακεδονική» γλώσσα επικαλούνται την σλάβικη!
Η Επιτροπή Αναστολών της Ολομέλειας δεν δίνει καμία εξήγηση για το γεγονός αυτό, που τελικά έχει οδηγήσει, από σήμερα σε κατάργηση του δικού μας, ονόματος.

Πόσο πιο άμεση να είναι η βλάβη μας, όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ήδη κατά την υπογραφή της κατάπτυστης στις 17/6, αναφερόταν σε μας ως το βόρειο κομμάτι της Ελλάδας, και σε μας ως βορειοελλαδίτες, αργότερα δε, στην σύνοδο της ΕΕ, είπε ο κ. Τσίπρας, ότι ««οι «μακεδόνες», (οι ψεύτικοι) θα ονομάζονται «μακεδόνες», όπως οι Έλληνες ονομάζονται Έλληνες», άρα δεν ήταν «λόγω της ημέρας» (πικρό χιούμορ της υπογράφουσας τα δικόγραφα), που δεν μας είπε ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥΣ ΕΜΑΣ, αλλά επειδή μας κατήργησαν το όνομα, γενικώς, και ως περιφέρεια της Ελλάδος, και ως εθνότητα ελλήνων και ως γλώσσα ελληνική από 17/6/2018 κι εφεξής………….
Σε παρόμοιο οργουελικό πνεύμα οι δηλώσεις Ζάεφ, ότι «εμείς αναγνωρίζουμε τους έλληνες και τον ελληνικό πολιτισμό και δεν διεκδικούμε τίποτα από αυτούς». Προσέξτε, αν βιαστήκατε να χαρείτε, διαχωρίζει τους έλληνες από τους μακεδόνες, γιατί «μακεδόνες» είναι αυτός και οι δικοί του. Για να καταλάβετε καλύτερα σας θυμίζω, ότι και ο Ερντογάν πρόσφατα δήλωσε ότι δεν διεκδικεί τίποτα από την Ελλάδα. Τι εννοεί ο ποιητής; Εννοεί ότι τα νησιά τα 150 του Αιγαίου, η Θράκη, το Καστελόριζο και το Αιγαίο ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, ανήκουν στην Τουρκία! Κι επομένως στο υπόλοιπο κομμάτι της Ελλάδας που αυτός αναγνωρίζει ως δικό μας δεν έχει διεκδικήσεις….
Έτσι κι ο Ζάεφ. Μιλάει για Έλληνες στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνει τους Μακεδόνες, τους κανονικούς. Φυσικά!

Β) Δεύτερη, επιεικέστερη εκδοχή αυτή, για τους εκδώσαντες την απόφαση αντιπρόεδρο και συμβούλους. Επιεικής άραγε;
Δεν αναφέρει ούτε μία λέξη, ούτε μία σκέψη η απόφαση της Επιτροπής αναστολών για την σύγχυση που προκαλεί η χρήση του ονόματος Μακεδονία, μακεδονικό έθνος και μακεδονική γλώσσα, γιατί δεν υπάρχει αντεπιχείρημα, δεν υπάρχει αντίλογος. Κι επομένως τίποτα δεν μπορεί να αρθρωθεί ως τέτοιο.

Γιατί πράγματι, ακόμα και κατά την εκδίκαση της αίτησης αναστολής, χρειαζόταν να ξεκαθαρίζουμε τι είδους Μακεδόνες εννοούσαμε, τους ΈΛΛΗΝΕΣ ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ, ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥΣ, ΜΟΝΑΔΙΚΟΥΣ, ή τους εκ σλάβων κατασκευασθέντων μονοπωλούντες το όνομα, την ιστορία και κατά συνέπεια διεκδικητές των εδαφών μας;

Κι αφού δεν υπάρχει αντεπιχείρημα, δεν αντέλεξε το ΣτΕ, διότι θα ευδοκιμήσει μετά βεβαιότητας τον Δεκέμβρη ως λόγος ακύρωσης της κατάπτυστης, η σύγχυση και τελικά κατάργηση του ονόματός μας της Μακεδονίας μας για τους Έλληνες Μακεδόνες και αυτή θα ακυρωθεί εν τέλει. (παράβαση του άρθρου 1 του Συντάγματος, ως προς την έννοια του έθνους (του ελληνικού), στο οποίο και οι Μακεδόνες περιέχονται) .

Πώς όμως είναι δυνατόν να μην έχρηζε προσωρινής δικαστικής προστασίας, το όνομά μας, το οποίο εμπεδώνεται στην διεθνή κοινή γνώμη, στο ελληνικό συνειδητό και συλλογικό υποσυνείδητο, ότι απωλέσθηκε για εμάς, και κανονικοποιείται το συναίσθημα της απώλειας, του πένθους και της αποδοχής της απώλειας ως τον Δεκέμβρη;

Ερωτήματα για τα οποία οι εκδώσαντες την απόφαση λογοδοτούν ήδη στην ΙΣΤΟΡΙΑ, που καταγράφει τους πάντες.

3. Το δεύτερο κεφαλαιώδες ζήτημα είναι η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, με το όνομα σκέτο Μακεδονία. Αυτό πιστεύουμε ότι κατέστη απολύτως φανερό μετά την ανακοίνωση του ΝΑΤΟ, που περιλαμβάνει επίσημα, τον αστερίσκο της Τουρκίας, με τον οποίο δηλώνει ρητά, ότι αναγνωρίζει και συμφωνεί με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑ, δηλαδή ως Δημοκρατία της «Μακεδονίας», δηλαδή ως «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».

Σε αυτήν την απόλυτα προκλητική και θρασεία διπλωματική ενέργεια της Τουρκίας, η εντολή Κοτζιά στην διπλωματική μας αντιπροσωπεία ήταν, να μην θέσουμε βέτο σ’αυτήν την πρόσθετη διατύπωση της Τουρκίας. Δηλαδή να την αποδεχθούμε αυτήν την διατύπωση της Τουρκίας. Δηλαδή να δεχθούμε την πρόσκληση των Σκοπίων, και τελικά την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ ως «Μακεδονία» αφού, το κείμενο με τον αστερίσκο ψηφίστηκε και υπογράφηκε και από την Ελλάδα του Κοτζιά.

Δύο επιμέρους σκέψεις τέθηκαν από την Επιτροπή της Ολομέλειας για την αναστολή λόγω δημιουργίας τετελεσμένου εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Α) Πρώτο θέμα, αν οι παμμακεδονικές και οι Μακεδόνες έχουν έννομο συμφέρον ως προς αυτό. Να αντιλέγουν και να ζητούν την ακύρωση μίας εκτελεστής διοικητικής πράξης, της εντολής Κοτζιά προς την διπλωματική μας αντιπροσωπεία του ΝΑΤΟ, που αφορά σε χάραξη εξωτερικής πολιτικής και δεν πλήττει ευθέως αλλά εμμέσως (υπονοεί η απόφαση), αν πλήττει κιόλας, ατομικά τους δικαιώματα.

Δεν γνωρίζω πώς αντιλαμβάνονται το ΕΜΜΕΣΩΣ και το αν πλήττονται ατομικά δικαιώματα των Μακεδόνων, οι κύριοι Σύμβουλοι και ο κύριος Αντιπρόεδρος. Γιατί δεν μας ξεδίπλωσαν την σκέψη τους για το θέμα αυτό.

Γνωρίζω όμως ότι, δεν μιλάμε για κάποια βλάβη ασθενική, (αναφορικά με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ) που θα σκιάσει παροδικά την ζωή μας, δεν μιλάμε για κάτι που απλά θα μας στενοχωρήσει, ή που δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά μας.

Εκτός και αν ο διαμελισμός της Ελλάδας, και η απώλεια του μοναδικού εργαλείου αποφυγής του, (εμείς να είμαστε στο ΝΑΤΟ κι εκείνοι όχι) και συγχρόνως η αποφυγή της απώλειας της ταυτότητάς μας ως Μακεδόνων και Μακεδονίας, δεν είναι θέμα σύσσωμου του ελληνικού λαού!!!, αν όχι αποκλειστικά των ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.

Αλλά είναι αποκλειστική αρμοδιότητα κάποιου διορισμένου υπουργού, (και ούτε καν με λίστα εκλεγμένου), του κ. Κοτζιά, που δεν απολαμβάνει καν της δεδηλωμένης αναφορικά με το θέμα της Μακεδονίας…..

Η διάταξη αυτή της απόφασης μου θυμίζει έντονα την αρχαία αισώπεια ρήση: «των οικιών υμών εμπιπραμμένων υμείς άδετε», («ενώ τα σπίτια μας καίγονται εμείς τραγουδάμε») με την κυριολεκτική της έννοια. Και για να εξηγηθώ, περίμενα το Συμβούλιο της Επικρατείας να μην μείνει σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου, αλλά να κόψει τον γόρδιο δεσμό. Αλλά πάλι, αρχή άνδρα δείκνυσι, και τον δικαστή τον δείχνει η απόφασή του.

Β) Το δεύτερο θέμα σε σχέση με το ΝΑΤΟ και τους άλλους 33 πολυμερείς οργανισμούς για το οποίο αποφαίνεται, η σχολιαζομένη απόφαση, είναι: αν πράγματι δεσμεύεται η Ελλάδα, πρόωρα, με υπερβολικό για τα συμφέροντά της, και παράτυπο αντισυνταγματικό τρόπο, από την εφιαλτικά προδοτική.

Ή αντίθετα, όλα είναι καλά, και αν τελικά η Ελλάδα δεν κυρώσει την συμφωνία, η διαπραγμάτευση και η νομική κατάσταση της Ελλάδας και των Σκοπίων επανέρχεται στο σημείο 0!

Κι ότι η διεθνής ευθύνη που θα υπέχει η χώρα και η συνέχεια κράτους που ήδη προλέγουν οι χρήσιμοι επόμενοι κυβερνήτες, είναι μελλοντική κι αβέβαιη, σύμφωνα με την σχολιαζομένη απόφαση.

Σημειώνω ότι όλοι οι γεωστρατηγικοί αναλυτές και καθηγητές γεωστρατηγικής και διεθνών σχέσεων, δηλώνουν ότι αυτό είναι αδύνατον. Αν η Ελλάδα δεν κυρώσει την συμφωνία και υπαναχωρήσει, μέρος ή το σύνολο των εννόμων συνεπειών που θα έχουν παραχθεί ως τότε, θα παραμείνουν.

(Αρκούσε η διαφορά στην διατύπωση που είχε αναλύσει ο κ. Νίκος Λυγερός σε άρθρο του ανάμεσα στην ενδιάμεση συμφωνία και την κατάπτυστη για να γίνει αντιληπτό, ότι η μεν ενδιάμεση επέστρεφε στο σημείο 0 αλλά ποτέ δεν καταγγέλθηκε, η δε εφιαλτικά προδοτική, και λόγω διατύπωσης δεν επιστρέφει στο σημείο 0).

Δηλαδή, το ΝΑΤΟ θα πει, ότι δημιουργεί μία ειδική σχέση με τα Σκόπια πλέον, που θα είναι καθόλα όμοια με αυτήν του πλήρους μέλους, αλλά θα έχει άλλο όνομα (καθηγητής Μάζης). Για να ικανοποιείται και το θυμικό των Ελλήνων. (βλέπε τρόϊκα που έγινε θεσμοί, κλπ).

Επιπλέον η Ελλάδα θα είναι υπόλογη διεθνούς ευθύνης καθότι ήδη δεσμευμένη, και θα μπορεί να συρθεί σε διεθνή δικαστήρια. Τα οποία όλοι γνωρίζουν, ότι λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους, τους συσχετισμούς ισχύος και τις από κάθε πηγή πιέσεις.

Θα σημειώσω εδώ τέσσερις σκέψεις μου, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η διάταξη αυτή της Επιτροπής Αναστολών είναι απολύτως λανθασμένη.

ΣΚΕΨΗ 1η : Στον αντίποδα της σκέψης της Επιτροπής Αναστολών, μας λέει ο κ. Κοτζιάς, η κυβέρνηση και τα διεθνή αφεντικά τους, ότι επειδή συμφώνησε η Ελλάδα εν έτει 1993 και δέχθηκε να εισέλθουν τα Σκόπια στον ΟΗΕ ως FYROM, πΓΔΜ, προσωρινά, (ώσπου να βρεθεί οριστική ονομασία με συναίνεση Ελλάδας, Σκοπίων).

Επειδή δηλαδή εμπεριεχόταν στην ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ, η λέξη Μακεδονία, ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ να συνεχίσουμε με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, παρότι ήταν προσωρινή ονομασία…..
Δεν θα δεσμευόμαστε, τώρα, από μία συμφωνία, οριστικής επίλυσης του ζητήματος της ονομασίας, που μάλιστα παρήγαγε και το έννομο αποτέλεσμα της πρόσκλησης, κι έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με το όνομα σκέτο Μακεδονία, στο ΝΑΤΟ;

[(Κι ας είναι παράνομο διότι καταλύοντας την συνταγματική τάξη, δεν υπήρξε κύρωση, πριν ή μετά, και πάντως πριν παραχθούν έννομα αποτελέσματα. Δεν εκδόθηκε προεδρικό διάταγμα, και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΕΝΕΡΓΗΘΗΚΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ), διότι κανείς εκ των προηγουμένως αναφερθέντων θεσμικών φορέων εκτελεστικής εξουσίας, δεν δικαιούται ούτε δύναται να δεσμεύσει την Ελλάδα και να αποφασίζει, ενάντια στην ξεκάθαρη βούληση ολόκληρου του ελληνικού λαού].

ΣΚΕΨΗ 2η: Τον Απρίλιο του 2008, η Ελλάδα, στο Βουκουρέστι, δεν συναινούσε στην πρόσκληση του κράτους των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, και για τον λόγο αυτόν δεν προσκλήθηκαν καν τα Σκόπια, όπως σωστά αναφέρει η σχολιαζομένη απόφαση.

Κι όμως όλοι, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, και τα διεθνή αφεντικά τους, επικαλούνται την εντεύθεν του 2008 αποδοχή από την τότε κυβέρνηση, της έναρξης συνομιλιών για σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια, που να περιλαμβάνει οπωσδήποτε το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Η στάση της κυβέρνησης το 2008, θεωρήθηκε δέσμευση και διεθνής ευθύνη της χώρας, που οδήγησε σε 5 προτεινόμενα ονόματα από τον διαπραγματευτή, που όλα περιελάμβαναν το όνομα Μακεδονία.

Και αυτό, ΠΑΡΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΕ ΚΑΜΙΑ ΓΡΑΠΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ Ή ΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΓΡΑΠΤΗ ΕΝΑΡΞΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ ΓΙΑ ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ, το 2008 ή μετά.

Μας λέει το δικαστήριο μετά από όλα αυτά, ότι τώρα, τόσο απλά δεν θα υπέχουμε διεθνούς ευθύνης αν τελικά θελήσουμε να ακυρώσουμε τα βήματα που ήδη έχουν και θα έχουν γίνει επ’ευκαιρία της κατάπτυστης, εάν τελικά δεν κυρώσουμε την συμφωνία;

Πολύ αγγελικά πλασμένο έχει καταλάβει τον κόσμο το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η αντίληψή του αυτή όμως, καμία σχέση δεν έχει με τα γεγονότα και την πραγματικότητα, που ζούμε σήμερα, και που η σημερινή κατάντια της Ελλάδας, αποδεικνύει.

3η σκέψη: Πάντοτε για την διεθνή ευθύνη της χώρας που δεν διέγνωσε η σχολιαζομένη απόφαση.
Το διεθνές δικαστήριο της Χάγης, με την απόφασή του, από 5/12/2011 που επικαλείται το ΣτΕ, έκρινε ότι η Ελλάδα υπείχε διεθνούς ευθύνης, (ώ του θαύματος!!), για καταπάτηση εκ μέρους μας της ενδιάμεσης συμφωνίας, με την οποία είχε αναλάβει υποχρέωση υποστήριξης του κρατιδίου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ!

Κι αυτό, παρότι η ενδιάμεση συμφωνία είχε καταπατηθεί σε όλα της τα σημεία (σύμφωνα με την από 26 Ιανουαρίου 2018 έκθεση του υπουργείου εξωτερικών υπό τον κ. Κοτζιά ΕΚΘΕΣΗ, που αναφέρεται και στην εξώδικο των παμμακεδονικών προς του 300 βουλευτές και τους κ Κοτζιά, Τσίπρα και Καμμένο).

Η ίδια ενδιάμεση συμφωνία, που ώ του θαύματος δεν καταγγέλθηκε από κανέναν νόμιμο εκπρόσωπο του κράτους μας, ως είχε δικαίωμα η Ελλάδα να πράξει, εξαιτίας της καταπάτησής της από τα Σκόπια και υποχρέωση έναντι της κρατικής οντότητας που λέγεται Ελλάδα, κι έναντι του ελληνικού Έθνους και του ελληνικού λαού!! Πολλά θαύματα για να καταδικασθεί η Ελλάδα τελικά, και να υπέχει διεθνούς ευθύνης.

Πώς άραγε γίνεται από κει που μας χρωστούσαν να μας πάρουν και το βόδι κύριοι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας;

Και πώς, αφού μας δέσμευσε η ενδιάμεση συμφωνία, που είχε ποδοπατηθεί σε όλα της τα σημεία από τα Σκόπια, εκδηλώνοντας σαφείς και ξεκάθαρες εδαφικές βλέψεις (χάρτες, εκπαίδευση στα σχολεία κλπ), όπως ήταν γνωστό ΔΙΕΘΝΩΣ, τελικά καταδικάσθηκε η Ελλάδα; Καμία σκέψη της Επιτροπής Αναστολών ΣτΕ, περί αυτού.

Όλα αυτά τα εντυπωσιακά, οι εκδώσαντες την απόφαση δεν τα γνώριζαν ή δεν τα θεώρησαν αξιόλογα;;;;;;

ΣΚΕΨΗ 4η: Ακόμα κι αν πράγματι, είναι μελλοντική και αβέβαιη η βλάβη, (η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ και αυτά που θα αναγκαστεί να υποστεί εξ αυτής της ευθύνης), είναι τόσο ΤΕΡΑΣΤΙΩΣ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ ΔΙΟΤΙ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΜΕ ΕΔΑΦΙΚΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ώστε ακόμα και αυτό το μικρό ενδεχόμενο ώφειλε η απόφαση της Επιτροπής να λάβει υπόψιν της και να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα αποτροπής του.

Επειδή το ενδεχόμενο αυτό, δεν αφορά μία μικρή ομάδα πολιτών και τα δικαιώματά της, αλλά την ΥΠΑΡΞΗ, ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του Ελληνικού κράτους και του Ελληνικού ΛΑΟΎ!

Σαν να λέμε, θα μου επιτραπεί, ότι υπάρχει ένα μελλοντικό κι αβέβαιο ενδεχόμενο επιδημίας ΧΟΛΕΡΑΣ, χωρίς φάρμακο, αλλά δεν χρειάζεται να πάρουμε κανένα μέτρο αποτροπής μέχρι να είναι σίγουρη η επιδημία, παρότι θα αφανιστούν τα ¾ του πληθυσμού της γης……

Δεν ξέρω γιατί η υπονόμευση της παιδείας μας, έχει καταστήσει τα αυτονόητα ζητούμενα, ακόμα και σε εξαιρετικής μόρφωσης, παιδείας, καλλιέργειας και πατριωτισμού, ανθρώπους!

4. Το θέμα της σύστασης κοινής διεπιστημονικής επιτροπής του άρθρου 8 παρ. 5 για αξιολόγηση, των βιβλίων μας, μνημείων μας αρχαίων μας….. Τι καλό μπορεί άραγε να βγει από αυτό; Μελλοντική κι αβέβαιη βλάβη είπε η απόφαση.

Η κυρία πρέσβειρα που ήταν παρούσα εξήγησε ότι η Ελλάδα το ζήτησε αυτό το άρθρο για να σταματήσουν οι χάρτες των Σκοπίων με το κράτος τους ως τον Όλυμπο της Πιερίας, και η εκπαίδευσή τους που παραχαράσσει την ιστορία.

Και για να γίνουν τα οφειλόμενα λοιπόν, στο θέμα των χαρτών, της εκπαίδευσης, του σφετερισμού συμβόλων και ηρώων, εκ μέρους των Σκοπίων, αυτονόητες αλλαγές δηλαδή, ως ώφειλαν, πριν την παραχώρηση ήδη του ονόματος, ως αντάλλαγμα για την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας (μόνο κατά τον κ. Κοτζιά, επ ουδενί αποδεκτή από τον ελληνικό λαό, αδιανόητη κι εφιαλτικά προδοτική για την Ελλάδα), πρέπει από μία αίσθηση μεγαλοψυχίας να τεθούν υπό το δικό τους μικροσκόπιο τα δικά μας βιβλία ιστορίας, ο έλληνας Μεγαλέξανδρος;, ο μακεδονομάχος Παύλος Μελάς; Το αστέρι της Βεργίνας, δικό μας σύμβολο αναλλοίωτο στους αιώνες που αποδεικνύει ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες; Να παραμείνει ο τύμβος Καστά στην Αμφίπολη για πάντα θαμμένος για να μην μάθουμε ποτέ ποιός Έλληνας Μακεδόνας κατοίκησε εκεί; και Να καταργηθεί ο Στράβων; «Ελλάς ουν εστί και η Μακεδονία»;

Πράγματι ισχύει, το αναφερόμενο στην απόφαση, ότι αυτές οι υπουργικές αποφάσεις, εγκύκλιοι και οι διοικητικές πράξεις αλλαγής των σχολικών βιβλίων, όταν εκδοθούν θα συνιστούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις αυτοτελώς προσβαλλόμενες στο ΣτΕ, και θα δικαιούμαστε να υποβάλλουμε γι’αυτές, αυτοτελείς αιτήσεις ακύρωσης και αναστολής.

Αλλά,
– ο φωτισμός του αγάλματος του Μεγαλέξανδρου στην Θεσσαλονίκη, που αίφνης έσβησε,
– η αλλαγή του ονόματος του αεροδρομίου μας από Μακεδονία, που τόλμησε να ξεστομίσει ο «χέστηκα αν σκότωσε Έλληνες ο κεμάλ»,
– η αλλαγή του διευθυντή του μουσείου μακεδονικού αγώνα δεν τους έφτασε για να καταλάβουν την ανεπανόρθωτη βλάβη που θα συμβεί στην Ελλάδα ολόκληρη και στον ελληνικό λαό;
(συγχωρήστε μου τις ανοίκειες φράσεις σε ένα κείμενο αξιολόγησης μίας δικαστικής απόφασης, αλλά αν δεν τολμήσουμε να πούμε τις αλήθειες με το όνομά τους, σε λίγο απλά δεν θα υπάρχουμε για να τις ανατρέψουμε!).

– Ούτε η από το 2008 άοκνη προσπάθεια επιβολής του εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού της ΜΚΟ του Νίμιτς, στα σχολειά μας, (ναι σωστά σας λένε τα μάτια σας, του Νίμιτς), για κοινή βαλκανική ιστορία, τους έπεισε τους δικαστές;

– Η διδαχή στα σχολειά μας της κοινής βαλκανικής ιστορίας, που εμπόδισαν οι ομογενείς μας (δόξα τω Θεώ που δεν ξέχασαν ποτέ την πατρίδα), επειδή άλεθε την ιστορία, (δεν την παραχάρασσε απλώς), ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΟΜΊΣΑΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΊΞΑΜΕ, δεν τους έφτασαν; δεν τους άνοιξαν τα μάτια για το τι θα συμβεί;

– ( Αναφορές στα πονήματα του Νίμιτς: «κατάληψη» της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό η απελευθέρωσή της, εγκληματίες πολέμου οι Μακεδονομάχοι, καταγραφή της ανύπαρκτης οθωμανικής Μακεδονίας, τραγούδι ύμνος για τους «Μακεδόνες» του ίλιντεν, ενδεικτικά μόνον),

Και καλά όλα αυτά δεν τους έφτασαν. Και δεν τους αποδείξαμε την άμεση βλάβη μας, δηλαδή την καταστροφή ανεπιστρεπτί του ελληνικού λαού.
Διότι κατά την κρίση τους μπορούμε να επανέλθουμε, πριν καταστεί ανεπανόρθωτη όταν γίνει άμεση η βλάβη μας (κι όχι μελλοντική κι αβέβαιη όπως την κατάλαβαν σήμερα).

– Η δικιά τους εμπειρία με το μάθημα των ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ για το πόσο ανεπανόρθωτη είναι η βλάβη στο ελληνικό έθνος και τον ελληνικό λαό;
Εξέδωσε το ΣτΕ, (ολομέλεια), απόφαση με την οποία ακύρωνε την απόφαση του υπουργού παιδείας Φίλη, για διδασκαλία των θρησκευτικών ως συγκριτιστική θρησκειολογία και δεν εφαρμόστηκε ούτε μέρα!
Εννοείται ότι από την εφαρμογή της υπουργικής απόφασης ως την έκδοση απόφασης του ΣτΕ που ακύρωσε την υπουργική απόφαση, πέρασε ενάμισυς χρόνος.
Ενάμισυς χρόνος κατά τον οποίο τα παιδιά μας διδάσκονταν αυτές τις ανοησίες. Και μάλιστα μόνο τα ορθόδοξα ελληνόπουλα. Ενώ τα ελληνόπουλα μουσουλμανικού, καθολικού ή εβραϊκού θρησκεύματος διδάσκονταν ομολογιακό μάθημα, από βιβλία και καθηγητές που ορίζουν οι θρησκευτικές τους ηγεσίες!!!
Μόλις δημοσιεύθηκε δε, η απόφαση του ΣτΕ ακύρωσης της υπουργικής απόφασης κι επομένως επαναφοράς στην προηγούμενη κατάσταση ομολογιακού μαθήματος και για τα ορθόδοξα ελληνόπουλα ( και χάριν ισότητας), Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ, μετά μία εβδομάδα, υπήρξε νέα υπουργική απόφαση ίδια με την μόλις ακυρωθείσα, με διαφορά μία μόνο φράση, ώστε να ξεκινήσει ξανά η διαδικασία ακύρωσης της «νέας» υπουργικής απόφασης από την αρχή. Δικάζεται στις 21/9/2018 παρεμπιπτόντως, και από το 2016 που εκδόθηκε η πρώτη, τα παιδιά μας διδάσκονται τις ανοησίες που λέγαμε.

Έτσι λοιπόν! Γιατί αυτή είναι η εμπειρία των εκδωσάντων την σχολιαζόμενη απόφαση, περί την συμμόρφωση της διοίκησης στις αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ, (ΤΟΥ ΑΝΏΤΑΤΟΥ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΎ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, για διοικητικά θέματα).
Επομένως αυτό που παρουσιάζεται σαν αβέβαιο και μελλοντικό γεγονός που θα αντιμετωπισθεί έγκαιρα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, είναι βέβαιο παρόν κι ενεστός γεγονός που ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΘΕΙ ΠΟΤΕ…..

Κοιμούνται ήσυχοι οι κύριοι δικαστές που δεν ανέστειλαν την ισχύ της κατάπτυστης, με το ενδεχόμενο αυτό;
Όλα καλά; Να το ζήσουμε κι αυτό να δούμε αν θα επιζήσουμε της βλάβης;
Εγώ πάντως δεν κοιμάμαι καλά.

Και στ’αλήθεια πρέπει εμείς να πιστέψουμε ότι αυτό που μας παρουσιάζουν ως πεποίθησή τους, ότι είναι ενδεχόμενη η βλάβη κι ότι τα αποτελέσματα είναι αντιστρεπτά με βεβαιότητα, πρέπει να υποθέσουμε ότι είναι προϊόν ευσεβούς πόθου και αφέλειας; Ενώ έχουν στις εμπειρίες τους την πρόσφατη ιστορία με τα θρησκευτικά που ανέφερα;

5. Ζήτημα που απαντήθηκε, υπήρξε και το τεθέν, πράγματι αορίστως, για την απώλεια του σήματος «μακεδονικός» για τα ελληνικά προϊόντα. Αορίστως, διότι δεν υπήρχαν επιμελητήρια ανάμεσα στους αιτούντες, ως ώφειλαν,

ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;, ποιοί ηγούνται τον εμπορικών και βιομηχανικών επιμελητηρίων της Μακεδονίας μας, ώστε να μην ενδιαφέρονται να προστατεύσουν τα δικαιώματα της χρήσης των προστατευομένης ονομασίας προέλευσης προϊόντων με την ένδειξη «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ»;
Μολονότι, η ένδειξη Μακεδονικός από απόδειξη ελληνικού προϊόντος ως σήμερα, ήδη μετατρέπεται σε σκοπιανό, όπως αποδείξαμε με έγγραφο του πρέσβη κ Βέρρου;

Ενώ η Επιτροπή Αναστολών, υπεννόησε ότι οι παμμακεδονικές προκειμένου, να υποστηρίξουν το επίθετο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ για τα ελληνικά προϊόντα πρέπει να έχουνε δικό τους αυτοτελές οικονομικό ενδιαφέρον. Δηλαδή για να έχουν έννομο συμφέρον.

– Δεν αρκεί το γεγονός ότι συνιστά απώλεια εθνικής κυριαρχίας για την Ελλάδα, αδιανόητη;
– Ότι συνιστά παραχώρηση της περιουσίας του ονόματος για την Ελλάδα, που δεν έχει σημασία ποιός την προτείνει, γιατί οφείλει να είναι υπερασπίσιμη και προστατεύσιμη από τα ελληνικά δικαστήρια κάθε στιγμή, αφού πρόκειται για άϋλα αγαθά που ανήκουν στην Ελλάδα, τον ελληνικό λαό και το ελληνικό έθνος;

Κλείνοντας, την αναλυτική αξιολόγησή μου επί της απόφασης, δηλώνω ξεκάθαρα ότι ΏΦΕΙΛΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ αυτή η δικαστική επιδίωξη ακύρωσης κι αναστολής της κατάπτυστης εφιαλτικά προδοτικής, που δεν μπορεί να ονομάζεται συμφωνία, γιατί είναι αποκλειστικά ετεροβαρής εναντίον της Ελλάδας, κι οδηγεί στον διαμελισμό της πατρίδας μας. Άμεσα.

Για να καταγραφεί στην απόφαση, ότι τόσο στην ενδιάμεση συμφωνία όσο και στην κατάπτυστη, τα δύο κράτη συμφώνησαν το διεθνές όριό τους, τα σύνορά τους δηλαδή, απαραβίαστα. Παρότι τα αμφισβητούν εκ μέρους των Σκοπίων, το ίδιο το κράτος, χάρτες, εκπαίδευση παιδιών, δρόμοι, παραχάραξη ιστορίας, δηλώσεις Ζάεφ για υπεράσπιση των αποδήμων «Μακεδόνων», διεκδίκηση μακεδονικής μειονότητας από τους Ουράνιους Τόξους Πούνιους, κλπ. Ήδη μετά την συμφωνία…..

Γιατί έχει φτάσει η ώρα. Και όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, παίρνουμε θέση.
ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Η’ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. Και παίρνουμε θέση όλοι.
Πολίτες. Πολιτικοί. Δικαστές.

Γι αυτό λοιπόν δεν μετανιώνω ούτε στο ελάχιστο που έβαλα τους δικαστές να αποφασίσουν τα δύσκολα, και να μην εμμείνουν στον τύπο που εξοβελίζει την ουσία (εκτελεστή διοικητική πράξη, κυβερνητική πράξη).
Αλλά τους προκάλεσα να διαπιστώσουν, ως δικαστές στην απόφασή τους, την συνταγματική εκτροπή που έχουν διαπιστώσει ως πολίτες.
Και τους προκάλεσα με την αίτηση ακύρωσης και την αίτηση αναστολής, να την ανατάξουν ιατρικά, χειρουργικά, ως οφείλουν κατά το Σύνταγμα και την εξουσία τους, που έλκουν κατευθείαν από τον λαό και οφείλουν να διαχειρίζονται υπέρ αυτού και του έθνους.
Αυτή είναι η ουσία. Κι ο τύπος, (τα άρθρα 27,28,36, και το 1 του Συντάγματος), που καταστρατηγήθηκε από τον υπουργό εξωτερικών υπήρχε για να την περιφρουρεί. ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ, ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Οι δικαστές δεν συγχωρούνται από το Σύνταγμα, όταν κάνουν πως δεν βλέπουν την ουσία, εμμένοντας στους δικούς τους δικαστικούς τύπους (νομολογία, νόμους κλπ).

Είχα μία ελπίδα. Δεν ευοδώθηκε. Παρότι δεν εξανεμίστηκε.

Αλλά δεν δειλιάζω, ούτε αναθεωρώ λόγω του αποτελέσματος.
Ήταν τιμή μου που η μοίρα το έφερε να με εμπιστευθούν οι κύριοι Τάτσιος και όλα τα μακεδονικά σωματεία που εκπροσωπεί η ομοσπονδία του, η κυρία Γκατζούλη, ο κύριος Φιλιππίδης, ο κ. Καράτζιος, ο κ. Αμύντας, ο κ. Ιασωνίδης, να υπερασπιστούμε μαζί την Μακεδονία μας.
Με πυγμή. Με αποφασιστικότητα. Το λέω κι ανατριχιάζω. Παρότι προσπάθησα πολύ, άλλοι σπουδαιότεροι και σοφότεροι εμού, να αναλάβουν την ευθύνη των δικογράφων. Αλλά άμεσα. Τώρα. ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΩΣ ΟΦΕΊΛΑΜΕ.

Σε κάθε περίπτωση, εάν αυτοί που διέταξαν την γενική έφοδο κατά της χώρας, νομίζουν ότι θα χρησιμοποιήσουν τις δικαστικές αποφάσεις σαν προπαγανδιστικά εργαλεία, όπως χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης, το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, το σύνολο σχεδόν των θεσμών, στρατού, εκκλησίας, σωμάτων ασφαλείας κλπ, για να μας μουδιάσουν, να παγώσουν το αγωνιστικό μας φρόνημα που έχει εκδηλωθεί με αυτά τα ατελείωτα συλλαλητήρια, να κανονικοποιήσουν μες την ψυχή μας την κατάσταση που ζούμε, και να την αποδεχθούμε ως φυσιολογική και τετελεσμένη, ΠΛΑΝΩΝΤΑΙ ΠΛΑΝΗΝ ΟΙΚΤΡΑΝ.

Είναι πολύ μακριά νυχτωμένοι.

Εμείς, ο ελληνικός λαός, δεν είμαστε, ούτε 10χρονοι, ούτε ηλίθιοι, ούτε δειλοί. Έχουμε πλήρη επίγνωση, του αδιανόητου που μας συμβαίνει. Έχουμε πλήρη επίγνωση του θανάσιμου που μας συμβαίνει (διαμελισμός της Ελλάδας και εθνοκτονία).

Έχουμε επίγνωση, ότι μόνο από το χέρι μας περνάει το ΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΙ! Και από κανέναν πατερούλη που θα μας εξηγήσει γιατί πρέπει να είμαστε καλά παιδιά και πρέπει να αυτοκτονήσουμε.

Εμείς, ο ελληνικός λαός, που δεν είμαστε ούτε 10χρονοι, ούτε ηλίθιοι, ούτε δειλοί, είμαστε αποφασισμένοι, όπως έχουμε δείξει το τελευταίο διάστημα, να αντισταθούμε και να αμυνθούμε ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ.

Με εκείνα που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες στο ύψωμα 731, ο Ίτσιος, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Μπότσαρης, ο Μελάς, ο Καπετάν Κώττας, ο Γερμανός Καραβαγγέλης, ο Τέλλος Άγρας, ο Λεωνίδας, και άλλες 300 σελίδες τέτοιων ΑΠΛΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ όπως αυτοί που σας είπα.
ΑΠΛΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ όπως ΕΣΕΙΣ ΚΙ ΕΓΩ.

ΠΗΓΗ