Αυτοσυγχωρείσαι; Η βλαμμένη, ψυχοβλαπτική καί άδικη θετική σκέψη σού!…
Θά διάβασες κανέναν βιβλίον «αυτοβελτίωσης» καί θετικής σκέψης, θά έκανες κανέναν διαλογισμόν, θά πίστεψες καμμία θρησκεία που σού λένε νά αυτοσυγχωρείς καί σύ τούς πίστεψες;! (Υπάρχει θετική καί αρνητική δίκαιη καί άδικη, αγαθή καί κακή σκέψη…..)…………
Θά έρθω νά σέ ακρωτηριάσω καί θά αυτοσυγχωρηθώ! Τήν επομένη θά έρθω νά σέ κλέψω καί θά αυτοσυγχωρηθώ! Τήν μεθεπομένη θά έρθω νά βιάσω τά μέλη τής οικογένειας σού καί θά αυτοσυγχωρηθώ! Μετά θά έρθω νά ρημάξω τό σπίτι σού μέ εκρηκτικά καί θά αυτοσυγχωρηθώ καί ύστερα θά έρθω νά σέ φονεύσω μέ βάναυσους τρόπους καί θά αυτοσυγχωρηθώ! Πώς σού φαίνεται; Τό άκρον άωτον τής θετικής σκέψης!…
Πρόσεξε εάν έχεις θετική σκέψη δέν δικαιούσαι καί δέν πρέπει νά έχεις αρνητική σκέψη, κρίνωντας τήν θετική σκέψη τού, συνεπώς ό,τι καί νά σού κάνω χαλάλι σού καί ό,τι αυτοσυγχώρηση κάνω χαλάλι μού! Πώς σού φαίνεται η ψευδοπρόοδος τής θετικής σκέψης;…
Η αυτοσυγχώρεση είναι τό αντίστροφον τής συγχώρεσης Τού Θεού, αντικατάσταση Τού Θεού, καταφρόνηση Τού Θεού, ψευδοθεοποίηση συναισθητή ή ασυναίσθητη τού αυτοσυγχωρημένου καί δικαίωση τού άδικου ή καί αθώωση ήτοι αυτοαθώωση τού άδικου καί κατά συνταυτόχρονη κατ’ επέκτασιν άδικη αυτοωθώωση αλλά τό χειρότερον αυτοάδικη ήτοι ψευδοαυτοάδικη αυτοαθώωση, διότι ψευδοαυτοαθωώνεσαι καί με΄αυτόν τόν τρόπον αυτοκολλάζεσαι… Πάμε νά δούμε, πάμε νά εξετάσουμε περαιτέρω…
Όταν κάνω κάτι κακόν μέ ποίον δικαίωμα συγχωρώ τόν εαυτόν μού όταν αυτόν τό κακόν που έκαμα επηρέασε αρνητικώς μέ τήν έννοια τού κακώς άλλους ανθρώπους; Δηλαδή πάω σ’ έναν εστιατόριον τά κάνω λίμπα καί αυτοαπαλλάσσομαι από τόν λογαριασμόν, αυτόν σημαίνω αυτοσυγχωρούμαι! Ήτοι αυτοαφίουμαι τών αμαρτιών μού καί μέ αυτόν αυτοαμαρτάνω διότι η αυτοάφεση είναι επιπρόσθετη αμαρτία μέ αποδέκτη τόν εαυτόν μού! Κάνω δηλαδή αυτοσεισάχθεια… καί αυτοαμνηστεία… Καί ξέρεις τί σημαίνει αυτοαμνηστεία; Λέξη που πρώτη φορά σού τήν λέγω εγώ αλλά θά μού πείς δέν υπάρχει άν είσαι βλάξ. Αυτοαμνηστεία σημαίνει παύω νά θυμάμαι πιά από μόνος μού καί νομίζω ότι απαλλάχθηκα καί αυτοαπαλλάχθηκα από τήν αμαρτία, δηλαδή αυτοστρουθοκαμηλίζω καί στρουθοκαμηλίζω… Αμνηστεία σημαίνει παύουμε νά τό θυμόμαστε πιά ή προσποιούμαστε ώς νά μήν συνέβη ποτέ, καί νομίζεις ότι αυτόν τούς απαλλάσσει; Πάμε πάρακατω…
Εάν τήν αυτοσυγχώρεση, τήν αυτοσεισάχθεια, τήν αυτοαπαλλαγή, μού τήν κάνει έναν τρίτον πρόσωπον δηλαδή ούτε εγώ που προξένησα ψυχική, σωματική, υλική ζημία, είτε ό ίδιος που δέχθηκε τήν ζημία, ισχύει;… Μέ ποίου τήν εξουσία κάποιος λαμβάνει τήν θέση τού δικαίου καί τής δικαιοσύνης, αυτής μέ δέλτα κεφαλαίον ήτοι τής Δικαιοσύνης νά απαλλάσσει καί νά αυταπαλλάσσει ανθρώπους καί καταστάσεις από τίς κάθε λογής, επιπέδων, ειδών, μορφών, αμαρτίες;… Καί άν τό κάνει αυτόν μέ ποίου τήν εξουσία η αυταπαλλαγή μού απ’ αυτόν είναι δίκαιη έστω καί άν είναι ό ίδιος ό ζημιωμένος;… Εδώ πρέπει νά καταλάβεις ότι μπορεί νά αυτοσυγχωρεί εμένα ή εσένα όστις δέν γίνεται νά ζημιωθεί καί Αυτός είναι Ό Θεός…. Ποίος άλλος μπορεί νά άρει βάρη αμαρτίας παρά μόνον όστις είναι βασιλέας, ιδρυτής καί πηγή τής Δικαιοσύνης;… Βεβαίως εσύ που δέν Πιστεύεις είς Τόν Τριαδικόν Θεόν μού καί Τόν Θεάνθρωπον μού είσαι ήδη εκτεθειμένος αλλά προφανώς ή προσποιητώς ήτοι αυτοπροσποιητώς κάνεις πώς δέν τό καταλαβαίνεις.
Θά μού πείς άμα κάνω κακόν σέ κάποιον θά πάω νά μέ συγχωρέσει. Καί άν δέν σέ συγχωρέσει; Καί άν σέ συγχωρέσει; Ποία η διαφορά καί τί μέλλει γενέσθαι προσηθικώς; Βεβαίως δέν οίδες ξανά τήν λέξη προσηθική καί είσαι έτοιμος νά χλευάσει, νά οργιστείς, νά κάνεις τόν έξυπνον, τέ σύνθεση πρός+ηθική…
Ασπούμε ότι έμαθες κάποιον νά είναι φονιάς, νά κάνει χρήση ναρκωτικών, νά είναι κίναιδος καί μετά πάεις καί τού λές νά σέ συγχωρέσει. Τό πιθανότερον είναι νά σέ καταγελάσει γιά στριμμένον ή νά σέ συγχωρέσει, αλλά τό κακόν τού έμεινε, άρα τέ είσαι υπεύθυνος γιά τίς αμαρτίες τού! Σέ συγχώρησε μέν αλλά τού έμεινε δέ τό χούϊν τής κακής συνήθειας. Άρα τέ η συγχώρεση τού είναι κενόδοξη καί ματαιόδοξη, κάλπικη, φενάκη, ψεύδος, αυταπάτη εσένα καί εκείνου. Εάν πάλιν σέ συγχώρησε καί μετανόησε εσύ δέν απαλλάσσεσαι διότι είσαι υπεύθυνος γιά τίς αμαρτίες που τού έκανες ή τού έμαθες καί κινδύνευσε νά ψυχοχαθεί. Εάν μετανόησες καί δέν σέ συγχώρησαι, εσύ είσαι απαλλαγμένος άν σέ συγχώρησαι Εκείνος που μπορεί νά διαγράψει δι’ Ελέους από τήν Δικαιοσύνη τά ατοπήματα σού. Νομίζεις ότι έχεις τήν δύναμη, τήν ισχύν καί τήν εξουσία ν’ αυταπαλλάσσεσαι από τά ατοπήματα σού; Καί ποίος είσαι εσύ που θά τό κρίνει, καί θά κρίνει ότι η μετάνοια σού είναι ειλικρινής καί η πρέπουσα από οπτική ηθικής δικαιοσύνης; Εάν θεωρήσεις ότι είσαι τέτοιος τότε θά κάνεις ό,τι σού δόξει, κυριολεκτικώς ό,τι σού δόξει, θά αμαρτάνεις καί θά αυτοσυγχωρείσαι όποτε γουστάρεις μέ τούς δικούς σού κανόνες, τρόπους, επιλογές, διότι θά αυτοσυγχωρείς καί θά αυτοαπαλλάσσεις ό,τι γουστάρεις καί θά κρατείς ό,τι γουστάρεις, διότι εκτός τών άλλων καί σύν αυτών θά θεωρείς αμαρτία ό,τι γουστάρεις καί μή αμαρτία πάλιν ότι γουστάρεις. Θά είσαι δηλαδή καί παπάς καί τατάς/νονός, αλλά είσαι τέτοιος; Εξουσιάζεις μήπως τό Σύμπαν, τά Αχασικά/Ακασικά Αρχεία, τό ίδιον τό Άπειρον; Άν τά εξουσιάζεις θά πρέπει νά είσαι αυτός που τά έκαμε, όντως εσύ τά έκαμες; Γιά νά τό μάθουμε δηλαδή…
Εάν δέν είσαι εσύ που έκαμες τήν άπειρη δικαιοσύνη δέν είσαι εσύ που μπορείς νά ορίζεις τίς αποφάσεις τής δικαιοσύνης καί τίς αποφάσεις αυτής τής δικαιοσύνης. Εάν είσαι εσύ που έκαμες τήν τοπαρχική, κρατική, αυτοκρατορική δικαιοσύνη μπορείς νά τήν ορίζεις εσύ, νά τήν αναθεωρείς, νά ορίζεις τίς αποφάσεις τής, αλλά είναι η αυτοκρατορεία σού κυρίαρχη είς τό Σύμπαν, τήν Ύπαρξη, τό Άπειρον; Εάν ναί τότε γιατί δέν εξουσιάζεις τόν θάνατον, τήν φθορά, τήν γνώση καί τήν άγνοια, τήν παντογνωσία;… Νά σού πώ, επειδή η δικαιοσύνη σού είναι φενάκη, μία ματαιόδοξη, αυτόδοξη, συμφεροντολογική, άδικη, κενόδοξη ψευδοδικαιοσύνη τής ψευδοαρχοντιάς καί τής περιορισμένης θνητής εξουσίας καί ψευδοεξουσίας σού!…
Κατά συνέπεια δέν έχεις τήν εξουσία ούτε νά αυτοσυγχωρείσαι ούτε νά συγχωρείς, μέσω διαλογισμών, σκέψεων, συναισθημάτων, αυταπάτης καί αυτέπαρσης, καί άν τό κάνεις δέν είσαι σπουδαίος αλλά έναν περισσότερον τίποτε, μία περισσιά ποταπότητα… Πάρτο χαπάρι πριχού νά είναι αργά. Μπαίνεις σέ ξένα χωράφια καί προσποιείσαι κατοχή δύναμη που ούτε κάν υποψιάζεσαι τό εύρος τής!
Επιπλέον, όταν συγχωρείς πρέπει νά συγχωρείς τά πάντα καί όχι μέ γνώμονα τό συμφέρον, τήν αρεσκεία, τήν γοητεία, τά συναισθήματα, συγχωρείς όταν συγχωρείς τά πάντα καί μετανοείς όταν μετανοείς γιά τά πάντα. Εάν δέν τό κάνεις αυτόν έχει συγχώρεση καί μετάνοια πολλών μέτρων καί πολλών σταθμών καί τό χαϊδευτικότερον που μπορώ νά σέ παρομοιάσω είναι ότι είσαι υποκριτής! Καλύτερα νά πείς δέν συγχωρώ επειδή δέν μπορώ νά συγχωρήσω τά πάντα καί δέν μετανοώ επειδή δέν μπορώ νά μετανοήσω γιά τά πάντα, αυτή η ειλικρίνεια μέ αγαθότητα είναι αξιοθαύμαστη καί μπορεί νά συμβάλλει νά σού δοθεί έλεος ψυχοσωτηρίας υπό όρους όπως τούς γνωρίζει καλύτερα Ό Θεός καί που δέν θά ασχοληθούμε όσον μπορούμε νά προσεγγίσουμε εννοείται, πρός τό παρόν.
Συγχωρείς τόν εαυτόν σού όταν μετανοείς γιά όσα απρεπή καί ανήθικα έκανε ό εαυτός σού ενώπιον Εκείνου πού έκτισε τά πάντα καί από μέσα τού τρέχουν οί ποταμοί τής Δικαιοσύνης. Δέν μπορείς νά αιτηθείς άσυλον πολιτικού πρόσφυγα στήν Χιλή γιά νά σέ δεχθούν στό Βιετνάμ!… Δέν πηγαίνεις σέ γιατρό γιά νά λάβεις πολεοδομική άδεια, ούτε μπαίνεις σέ διθέσεο αεροπλάνο γιά νά μάθεις νά παίζεις αντισφαίριση.
Γιά νά καταλάβεις τί σού λέγω πρέπει νά κατανοήσεις ότι δέν συγχωρείσαι επειδή τό αιτείσαι, ή τό αξίζεις, ή τό θέλεις, αλλά επειδή λαμβάνεις Έλεος. Από τήν Δικαιοσύνη μπορεί νά σ’ απαλλάξει μόνον τό Έλεος καί τό Έλεος γιά νά σ’ απαλλάξει πρέπει νά είναι υποχείριον τής ίδιας Εξουσίας που ελέγχει καί όρίζει τήν Δικαιοσύνη. Εάν τό Έλεος δέν έχει τήν ίδια ισχύν μέ τήν Δικαιοσύνη δέν απαλλάσσεσαι καί γιά νά έχει τό Έλεος τήν ίδια ισχύν, κύρος, αξιοπρέπεια καί σέβας μέ τήν Δικαιοσύνη καί από τήν Δικαιοσύνη, πρέπει νά είναι τό ίδιον Δίκαιον μέ τήν Δικαιοσύνη! Δέν θά υπάκουε καί δέν θά έκανε ποτέ χάριν η Δικαισύνη σέ μία κατώτερη δικαιοσύνη ή σέ μία αδικία όποια καί άν ήταν αυτή η αρχή ή ψευδαρχή. Κατά συνέπεια, τό κύρος τού Ελέους που σέ συγχωρεί είναι ομοούσιον σέ δικαιοσύνη καί δύναμη μέ τό κύρος τής Δικαιοσύνης που δέχεται τήν συγχώρεση καί τήν άφεση σού από τίς αμαρτίες που χρεωστείς νά πληρώσεις καί νά πληρώνεις συχνάκις εσαεί… Συνεπώς γιά νά αυτοσυχωρεθείς θά πρέπει νά είσαι είτε η Δικαιοσύνη, είτε τό Έλεος, είτε εφάμιλλου δικαίου καί δύναμης, τώ όντι ισχύει, είσαι;…
Νομίζεις ότι μέ τό νά ξεχνάς τήν αμαρτία σού απαλλάσσεσαι απ’ αυτή διά τής αυταπαλλαγής; Μά τόσον κουφιοκέφαλος είσαι; Εάν κάποιος ή κάτι μέσω αυτού τού κάποιου είτε είναι διάβολος είτε διαβολάνθρωπος, είτε εσύ ώς βλάξ διαβολάνθρωπος, σέ κάνει νά ξεχνάς είναι γιά νά πληρώσεις αργότερα μέ αβάστακτον καί αθεράπευτον τόκον!
Πότε πληρώνεις στά μπουζούκια; Όταν παραγγέλνεις ή πρίν φύγεις, όταν φύγεις ή όταν κλείσουν; Κι’ άν πληρώσεις αφού έφυγες τί θά γίνει; Θά πληρώσεις περισσότερα, δέν νομίζεις; Εάν δέν πληρώσεις πρίν τόν θάνατον μέ Μετάνοια καί Εξομολόγηση αίτηση άφεσης αμαρτιών από τό Έλεος τότε θά έχεις ν’ αντιμετωπίσεις τήν μετά θάνατον Δικαιοσύνη, όχι τήν δικαιοσύνη τού κράτους ή τών εκδικητών σού πρίν τόν θάνατον. Γιατί όμως γίνεται αυτόν; Διότι η Δικαιοσύνη είναι πανταχού παρούσα καί τά πάντα πληρούσα καί δέν ξεφεύγει κανένας απ’ αυτήν, ειδικώς άν αυτός οπού χρεωστεί διέπεται από Λογική!
Η Λογική δέν προσυγχωρείται διότι δέν προαπαλλάσσεται από βλακεία αδιακρισίας κακού καί καλού, δίκαιου καί άδικου, κατάλαβες; Από τήν στιγμή που έχεις λογική είναι τραγικόν διότι είσαι υπόλογος πρίν ή μετά θάνατον στήν Δικαιοσύνη! Δέν εξαρτάται απ’ εσένα νά τό καθορίσει, νά μήν σού αρέσει καί νά τό απορρίψεις ή νά σού αρέσει καί νά τό ορίσεις όπως θέλεις. Είναι Προαυτορισμένον καί δέν απαλλάσσεσαι ούτε αυτοαπαλλάσσεσαι από εξαίρεση ή αυτεξαίρεση ψευδοαλογίας, προαλογίας καί υποκριτικής προσποιητής αλογίας…. Αυτός ό λόγος δέν σέ σώζει διότι είναι λόγος άδικος, δόλιος, ύπουλος καί προεμπαικτικός τής Άχραντης Δικαιοσύνης. Αυτή είναι η ορθότητα τής σκέψεως τής Προλογικής Προδικαιοσύνης…
Αυτό που μπορεί νά σέ σώσει είναι αυτό που μπορεί νά σέ συγχωρήσει καί αυτό που μπορεί νά σέ συγχωρήσει είναι αυτόν που δέν πεθαίνει ούτε γεννιέται, ούτε επηρεάζεται από ο,τιδήποτε άλλον ούτε είναι κάτι άλλον δικαιότερον καί ταυτόχρονα ισχυρότερον τού. Όπως αναδείξαμε σέ άλλο άρθρο τό άδικο δέν μπορεί νά είναι ισχυρότερο από τό δίκαιο διότι άν ήταν ισχυρό καί ισχυρότερο τό άδικο δέν θά είχε ανάγκη νά αδικεί ή νά αδικήσει.
Τό πανίσχυρο δέν έχει ανάγκες, μόνον τό περιορισμένο, αδύναμο, ελλειπές, έχει ανάγκες. Συνεπώς, αυτό που είναι περιορισμένο, αδύναμο καί ελλειπές δέν μπορεί νά έχει ισχυρότερη γνώμη καί εφαρμογή έν πράξει γνώμης απ’ αυτόν που δέν έχει ανάγκες, συνεπώς τό ισχυρότερον σέ άπειρον επίπεδον είναι καί τό δικαιότερον διότι τό ισχυρότερον δέν έχει ανάγκες καί αφού δέν έχει ανάγκες γιατί νά έχει ανάγκη νά αδικήσει, γιατί νά έχει ανάγκες; Τό κίνητρον τής αδικίας είναι η ανάγκη καί η επιβίωση. Τό αθάνατον καί δή τό Αυτοαθάνατον δέν έχει ανάγκες, ενώ τό αθάνατον κατά χάριν τού Αυτοαθάνατου έχει ανάγκες. Ό Θεός είναι Αυτοαθάνατος, ενώ τά πνεύματα κακά ή καλά είναι κατά χάριν αθάνατα καί τά κατά χάριν αθάνατα ανά πάσα στιγμήν μπορεί νά απωλαίσουν τήν κατά χάριν αθανασία τούς!
Συνεπώς εάν θέλεις νά σώσεις τήν ψυχή σού σέ μία δίκη που θά γίνει ούτως ή άλλως μετά θάνατον, αποτάθουν στήν αρμόδια σωστή δικαιοσύνη, τήν αυτοαθάνατη δικαιοσύνη, όχι σ’ όποια κι’ όποια εδώ στήν γήν ή επειδή σού τό υπόσχεται ψευδώς εδώ στήν γήν. Υπάρχουν διαδικασές καί όροι, γιά νά σωθείς πρέπει νά μετανοήσεις ειλικρινώς, γιά νά νά μετανοήσεις ειλικρινώς πρέπει νά ομολογήσεις τίς αμαρτίες σού φωνακτώς ή αφώνως, αλλά καλύτερα φωνακτώς καί σέ αντιπρόσωπο τής Δικαιοσύνης, έστω καί άν αυτός μέ τόν εαυτόν τού καί μέ τήν Δικαιοσύνη στά προσωπικά τού πεπραγμένα είναι άδικος.
Γιά νά λάβεις έλεος πρέπει νά μετανοήσεις ή νά αιτηθείς βοήθεια γιά τήν αδυναμία σού καί τήν δύσκολη θέση που είσαι ένεκα τής αδυναμίας σού καί είτε σ’ αυτήν συνέτειναν μόνον εσύ ή άλλοι ή από κοινού. Ουσιαστικώς κάνε τό μέ τόν καλύτερον τρόπον γιά νά είναι καλύτερη η Μετάνοια, πήγαινε σέ ιερέα Τού Χριστού εκτός από τήν εικόνα Τού Χριστού νά Εξομολλγηθείς!
Εάν πρέπει νά ζητήσεις συγγνώμη καί νά δεδηλώσεις τήν αίτηση συγχώρεση σού γιά τά κακά καί τίς αμαρτίες που έκανες καί έμαθες σέ άλλους πήγαινε στήν Θεία Δικαιοσύνη. Δέν χρειάζεται νά τό γνωρίζουν όσοι αδίκησες μέ τίς κακές διδασκαλίες καί πράξεις σού, άλλωστε μπορεί νά μήν μπορείς πιά νά τούς εντοπίσεις ή νά πέθαναν. Ή άν τούς τό πείς νά τούς ξύσεις πληγές ή νά τούς κάνεις νά σού πούν δέν σέ συγχωρώ καί νά τούς κολλάσεις. Συνεπώς, αντ’ αυτού προσευχήθου καί ζήτησε απ’ άλλους νά προσευχηθούν νά σέ συγχωρήσουν ή καλλύτερα νά συγχωρηθούν γιά τίς αμαρτίες τούς όσοι αδίκησες μέ διδασκαλίες καί μέ πράξεις καί συνάμα γιά τίς αμαρτίες που έπραξαν ή διδάκτηκαν από άλλους ή από τούς εαυτούς τούς καί ταυτόχρονα αιτήθουν νά συγχωρηθούν γιά τίς αμαρτίες που δίδαξαν καί καί έκαμαν σέ άλλους καί όλοι οί άλλοι που επηρεάστηκαν καί ούτω καθεξής γιά όλους τούς ανθρώπους…
Όταν χρειάζεσαι υδραυλικόν ποτέ μήν πηγαίνεις σέ ηλεκτρολόγον καί όταν χρειάζεσαι ηλεκτρολόγον ποτέ μήν πηγαίνεις σέ κωμικόν! Όταν χρειάζεσαι ψυχοσωτηρία ξέρεις που πρέπει νά πάεις! Σ’ αυτόν που ιστάμενος έμπροσθεν τού Πόντιου Πιλάτου μέ τόν δεύτερον νά Τού λέγει πώς έχει εξουσία νά Τόν σώσει ή νά Τόν θανατώσει, Τού είπε δέν έχεις καμμία εξουσία επάνω μού, δέν είμαι από τόν κόσμον τούτον καί η εξουσία που σού εδόθηκε είναι από Τόν Πατέρα μού…
Ξέρεις από ποίον ζητάεις τί; Ξέρεις από ποίον αιτείσαι τί; Τώρα εάν θέλεις νά κάνεις γιόγκα γιά νά νοιώσεις ωραία κάνε, εάν θέλεις νά απασχολείσεις τόν εαυτόν σού μέ επιτυχίες καί ανώσεις στόν περιορισμένον χώρον τής δύναμης σού, κάνε τό, αλλά νά μήν έχεις παράπονα μετά… Έκανες ό,τι νόμιζες όχι όπως καί ό,τι πρέπει…! Δέν λησμονείται από Τήν Δικαιοσύνη ό,τι λησμόνησες, είτε είναι καλόν, είτε κακόν, είτε ουδέτερον, είτε ανάμεικτον, κάνε τό καλόν ή τό κακόν ή τό ουδέτερον ή τό ανάμεικτον καί θά τό βρείς μπροστά σού καί τό θέμα είναι πώς άν πεθάνεις θά τό έχεις συνέχεια μπροστά σού… Διότι μετά θάνατον συγχώρεση, μετά θάνατον μετάνοια, μετά θάνατον εξομολόγηση, δέν υπάρχει, καί ξέρεις γιατί; Διότι τότε θά ιδείς Τήν Θεία Δικαιοσύνη καί θά είσαι πεπεισμένος καί δέν θά έχεις άλλη επιλογή συνάμα από τήν επιβολήν τής εξουσίας καί τού νόμου Τής, κατά συνέπεια, μετά θάνατον μετανοείς έξ’ ανάγκης καί όχι έκ ελευθέρας βουλήσεως καί τέτοια μετάνοια δέν είναι μετάνοια… αλλά καταναγκαστική προσχώρηση δηλαδή ανελευθερία καί όπως πρίν τόν θάνατον έτσι καί μετά τόν θάνατον οία απόφαση κατ’ εξαναγκάσεως δέν μετράει διότι δέν είναι εκδήλωση ελευθερίας αλλά εκδήλωση βίαιης ή παραβίαιης συναίνεσης!
Συνεπώς ό,τι είναι νά κάνεις κάνει τό τώρα καί γρήγορα καί άφησε τό μετά νά δουλέψει γιά εσένα, υπέρ ή εναντίον εσένα… Χαιρετίσματα στήν ελευθερία που σού δόθηκε αλλά που ποτέ δέν σού δόθηκε! Σού δόθηκε τόση καί τέτοια ελευθερία, αρκετή γιά νά λάβεις ή νά χάσεις τήν αιώνια αληθινή ελευθερία από Τήν Άπειρη Άκτιστη Ελευθερία!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice