Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως ὁμιλεῖ μὲ θαυμαστὸ τρόπο γιὰ τὸ αὐτεξούσιο καὶ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρώπου ὡς ἑξῆς:

«Ὁ ἄνθρωπος πλασμένος γιὰ νὰ εἰκονίζη μικρογραφικῶς ἐπὶ τῆς γῆς τὴν ἀπειρομεγέθη εἰκόνα τοῦ θείου Δημιουργοῦ, ἦταν ἀπαραίτητο νὰ εἶναι προικισμένος μὲ τὶς ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ ὡστε νὰ ἔχῃ τὴν ἀναφορά του σ’ Αὐτόν. Ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὁ ἄνθρωπος ἔπρεπε νὰ εἶναι ὂν αὐτοσυνείδητον, ἐλεύθερον καὶ αὐτεξούσιον, διότι ὂν χωρὶς συνείδησι τῆς ὑπάρξεώς του, χωρὶς ἐλευθερία, χωρὶς ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ ἑαυτοῦ του εἶναι ἀνάξιο τῆς ὑψηλῆς αὐτῆς κλήσεως, τοῦ ὑψηλοῦ αὐτοῦ προορισμοῦ ποὺ τοῦ ἐπεφύλαξε ἡ μεγάλη βουλὴ τοῦ Θείου Δημιουργοῦ. Ἡ ἐλευθερία1 ἄρα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀναγκαία συνέπεια τῆς μεγάλης ἀποστολῆς του, τῆς διαπλάσεώς του καὶ τῆς παρουσίας του μέσα στὸν κόσμο, καὶ ἑπομένως προσὸν ἀναγκαῖον καὶ σεβαστόν.

Χωρὶς τὴν ἐλευθερίαν ὁ ἄνθρωπος θὰ ἦταν ἰσότιμος μὲ τὰ λοιπὰ ζῶα· ἡ δουλεία θὰ ὑπέτασσε τὶς ἐνέργειές του καὶ θὰ ὡδηγοῦσε τὶς σκέψεις του μέσα σὲ ἕνα περιωρισμένον κύκλον, ὅπου θὰ περιεστρέφετο· οἱ ἰδέες τοῦ καλοῦ, τοῦ ἀγαθοῦ, θὰ ἦσαν ἄγνωστοι σ’ αὐτόν· θὰ ἀγνοοῦσε τί εἶναι αἰσχρόν, τί κακόν, τί ψευδὲς καὶ δὲν θὰ εἶχε ἐξουσίαν αὐτενεργείας, δυνατότητα νὰ ἐξέλθη ἀπὸ τὸν περιωρισμένον κύκλο τῶν ἐμφύτων ὁρμῶν. Ἡ ἄγνοια τοῦ καλοῦ, τοῦ ἀγαθοῦ, τοῦ ἀληθινοῦ θὰ καθιστοῦσε τὸν ἄνθρωπον ἕνα ὂν ἀνήθικον, θὰ διέγραφε τὴν ἠθικὴν ὡς λέξιν ἐστερημένην νοήματος, ἀφοῦ οἱ πράξεις του θὰ ἦσαν ἠθικῶς ἀδιάφοροι καὶ γι’ αὐτὸ ἀχαρακτήριστοι. Ἡ ἀδιαφορία αὐτὴ καὶ ὁμοιότης τοῦ χαρακτῆρος τῶν πράξεων δὲν θά διήγειρε καμμίαν αἴσθησιν ἢ ἐντύπωσι στὸν νοῦ καὶ στὴν καρδία τοῦ ἀνθρώπου· ἡ ἔλλειψις αὐτὴ θὰ καθιστοῦσε τὴν μὲν καρδίαν ἀσυνείδητον, τὸν δὲ νοῦ νωθρὸ καὶ ἀδρανῆ· ἡ ἀσυνειδησία καὶ ἡ νωθρότης θὰ ἐπέπιπταν ὡς σκιερὰ νέφη καὶ θὰ ἐκάλυπταν τὴν θαυμαστὴν εἰκόνα τοῦ θείου Δημιουργοῦ, ποὺ τὸσο λαμπρῶς καὶ θαυμασίως ἐκαλλιτεχνήθη ἀπὸ τὸ δημιουργικόν του χέρι, στὴν ὁποία διαλάμπει ἡ ἀγαθότης, ἡ σοφία καὶ ἡ δύναμίς του καὶ θὰ τὸν ἠμπόδιζαν νὰ ἰδῆ καὶ νὰ γνωρίση τὸν Πλάστην του καὶ Δημιουργὸν τοῦ σύμπαντος. Θὰ ἀγνοοῦσε τὸν Θεὸν καὶ τὰ θεῖα ἰδιώματά του καὶ ἔτσι ἡ δημιουργία οὐδέποτε θὰ ἐδόξαζε, θὰ ὑμνοῦσε, θὰ ἔψαλλε καὶ θὰ εὐχαριστοῦσε μὲ ἐπίγνωσι καὶ συνείδησι τὸν Θεόν.

Ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη γιὰ νὰ εἰκονίζη τὸν Θεὸν ἐπὶ τῆς γῆς· ὁ Θεὸς τὸν ἔκαμεν ὂν νοερὸν καὶ αὐτεξούσιον γιὰ νὰ πράττη τὸ θέλημα αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον ἔγραψε μέσα στὴν καρδία του καὶ τὸ κατέστησε καὶ ἰδικόν του θέλημα. Σκοπὸς τῆς διαπλάσεώς του ἦταν νὰ γνωρίση ἡ δημιουργία τὸν Θεόν· ἐπλάσθη λοιπὸν γιὰ νὰ γνωρίση τὸν Πλάστην καὶ Δημιουργόν του· ἐπλάσθη γιὰ νὰ ὑψοῦται πρὸς τὸν Θεόν· ἐπλάσθη γιὰ νὰ δοξάζη τὸν Θεὸν· ἐπλάσθη μὲ σκοπὸν ἡ δημιουργηθεῖσα κτίσις νὰ αἰνῆ ἐνσυνειδήτως τὸν θεῖον Δημιουργόν της. Τὸ αὐτεξούσιον λοιπὸν αὐτοῦ, τὸ νοερὸν καὶ τὸ ἠθικῶς ἐλεύθερον τοῦ ἐδόθησαν γιὰ νὰ ἐκπληρώνη τὸν μέγα προορισμόν του, τὴν μεγάλην ἀποστολή του, νὰ συνδέη τὴν γῆ μὲ τὸν Οὐρανὸ καὶ νὰ μὴ ἀποκλίνη δεξιὰ ἢ ἀριστερά· ἀλλὰ νὰ βαδίζη τὴν εὐθεῖαν ὁδό, πράττοντας μόνο τὸ ἀγαθόν, τὸ ἐγγεγραμμένον στὴν καρδία του, τὸ ὁποῖον καὶ αὐτὸς ὁρμεμφύτως ἀγαπᾶ· διότι ἀλλιῶς, ἐὰν ἀποκλίνη ἀπὸ τὸν προορισμό του, γίνεται ἀνελεύθερος καὶ “ἐξομοιοῦται τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις”2. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀληθῶς ἐλεύθερος πρὶν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸ ἀγαθὸν καὶ ἐνόσῳ συνταυτίζει τὴν θέλησί του πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ· ὅμως εὐθὺς ὡς ἀποκλίνη ἀπὸ τὴν εὐθεῖαν, ἀποβαίνει ὄντως ἀνελεύθερος, ἡ ἐλευθερία του πλέον εἶναι ψευδὴς ἐπίδειξις ψευδοῦς ἐλευθερίας».

Οἱ ἀντίχριστες, ὅμως, καὶ σκοτεινὲς δυνάμεις τῆς Νέας ἐποχῆς ἐργάζονται πυρετωδῶς διὰ τὴν διάδοσιν καὶ τὴν νομιμοποίησιν τῆς ὁμοφυλοφιλίας παγκοσμίως, καί, ἰδίως στὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ Ἐλλάδα μας, διὰ νὰ μολύνουν καὶ νὰ σκοτίσουν τὸν νοῦ μας, νὰ διώξουν τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸν λαό μας καὶ νὰ κατορθώσουν ἔτσι νὰ ὑποτάξουν εὔκολα τὸ αὐτεξούσιον και τὴν ἐλευθερίαν μας μὲ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες καὶ στὴν συνέχειᾳ μὲ τὸ ἀντίχριστο χάραγμα. Αὐτοὶ ποὺ προωθοῦν τὴν νομιμοποίησιν τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τὴν υἱοθεσίαν τέκνων ἀπὸ αὐτούς, δημιουργώντας «μαϊμοῦ» οἰκογένειες, μὲ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ὑποχρεώνουν τώρα, μὲ δικτατορικὸ καὶ ἀντισυνταγματικὸ τρόπο, ὅλο τὸν Ἑλληνικό λαὸ νὰ πάρη τὶς σατανικὲς ἡλεκτρονικὲς ταυτότητες! Ἀπὸ τὸ 1986 –ἐπὶ 37 ἔτη (!)- ἀγωνίζονται νὰ τὶς ἐπιβάλουν, ἀλλὰ οἱ σφοδρὲς ἀντιδράσεις κλήρου καὶ εὐλαβοῦς λαοῦ, μὲ τὴν βοήθειαν καὶ τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ τοὺς ἐμπόδισαν.

Τώρα, ὅμως, τόλμησε ὁ ἀφωρισμένος καὶ ἀντίχριστος Πρωθυπουργὸς Κυριάκος Μητσοτάκης καὶ ἰσχυρίσθηκε ἀνερυθρίαστα ὅτι ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ὡρίμασε (!) καὶ ὅτι πρέπει νὰ νομοθετήσωμε τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων, τὴν υἱοθεσίαν τέκνων ἀπὸ αὐτοὺς καὶ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες! Ὁ ἀντίχριστος θνητὸς ἄνθρωπος ἀγωνίζεται νύκτα καὶ ἡμέρα μὲ πολλοὺς καὶ σκοτεινοὺς τρόπους νὰ σπρώξη τὸν θνητὸ συνάνθρωπό του μακρυὰ ἀπὸ τὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἔλεος τοῦ φιλανθρώπου δημιουργοῦ καὶ Πατέρα μας Θεοῦ.

Ἐντάξει. Ἀπὸ αὺτὸν τὰ ἀναμέναμε. Κάνει τυφλὴ ὑπακοὴ -καὶ μὲ τὸ παραπάνω- στὰ ἀντίχριστα ἀφεντικά του. Ἀλλὰ γιατί ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν τὸν βάζει στὴν θέσιν του καὶ -τουλάχιστον, μέχρι στιγμῆς- «τοῦ κάνει πλάτες»! Θὰ εἶχαν ἄδικον οἱ πιστοὶ νὰ τοὺς θεωρήσουν ὡς «μισθωτοὺς ποιμένας», ποὺ ὑποχωροῦν στὶς πιέσεις καὶ τὰ ἀνταλλάγματα, καὶ ἀφήνουν τὸ ποίμνιον ἀπροστάτευτον στὰ δόντια τῶν λύκων; Καὶ ἀντὶ οἱ πιστοὶ νὰ τρέχουν νὰ πάρουν εὐλαβικὰ τὴν εὐχήν τους, ὅταν τοὺς βλέπουν ἀπὸ μακρυά, νὰ ἀλλάζουν πορεία, ὥστε νὰ μὴν τοὺς συναντήσουν, ὅπως προφητικὰ ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς διὰ τοὺς ἀναξίους σημερινοὺς ποιμένας;

Ἐὰν ὁ μακαριστὸς καὶ γνήσιος ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, μόνον καὶ μόνον διὰ νὰ προστατεύση «τὶς τσέπες» των πιστῶν, κατέβασε ὅλο τὸν κόσμο τῆς Φλώρινας στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες –καὶ μάλιστα ἐπὶ Χούντας καὶ ἀπέτρεψε τὴν λειτουργίαν Kazino στὴν πόλιν, πῶς δικαιολογεῖται οἱ ποιμένες μας νὰ «τηροῦν σιγὴν ἰχθύος» καὶ νὰ καθεύδουν τὸν μακάριον ὕπνον καὶ νὰ ἀφήνουν ἀπροστάτευτες τὶς ψυχὲς τῶν λογικῶν προβάτων νὰ σπαράσσωνται ἀπὸ τὸν σατανικὸ λῦκο, ποὺ ὁδηγεῖται μέσα στὸ μαντρὶ μὲ τὶς βδεληρὲς αὐτὲς νομοθεσίες!!! Δὲν θὰ ἔπρεπε, ἂν δὲν ἔχουν τὸ σθένος νὰ ἀντισταθοῦν, νὰ ἔχουν, τοὐλάχιστον, τὸ στοιχειῶδες φιλότιμο νὰ ἀποθέσουν ὠμοφόρια, μίτρες καὶ πατερίτσες καὶ νὰ καταφύγουν σὲ ἕνα μοναστῆρι νὰ κλαύσουν γιὰ τὴν ἀδυναμίαν τους; Ἀλλ’ ὄχι. Εὐελπιστοῦμεν ἀκόμη ὅτι σύντομα θὰ μᾶς ἐκπλήξουν εὐχάριστα.

Ὅσον δὲ γιὰ τὸ δεύτερο ζήτημα, τὴν δικτατορικὴν ἐπιβολὴν τῶν σατανικῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, ποὺ ὑποδουλώνουν τὸ θεϊκὸν δῶρον τοῦ αὐτεξουσίου καὶ τῆς ἐλευθερίας μας, καὶ μᾶς ὁδηγοῦν στὸ ἀντίχριστο Χάραγμα, ἔχουν οἱ σεβαστοί μας Ποιμένες γιὰ τὴν ἐπιβεβλημένην καὶ ἀνυποχώρητη ἀντίδρασίν τους ἰσχυροτάτους συμμάχους. Πέραν, φυσικά, τῆς ἄνωθεν θεϊκῆς συμμαχίας, τὶς ἐπανειλημμένες, ξεκάθαρες, ἀνυποχώρητες –καὶ δεσμευτικὲς διὰ τοὺς σημερινούς- ἀνακοινώσεις προηγουμένων Συνόδων, Ἁγιορειτικῶν καὶ λοιπῶν Μοναστηριακῶν Συνάξεων, Ὁσίων Γερόντων, Καθηγητῶν Θεολογίας, ἐγκρίτων νομικῶν, κ.ἄ. Ἐπὶ πλέον δὲ -ὡς ἐσχάτως πληροφορηθήκαμε- καὶ τὴν σαφῶς ἀρνητικὴν γνωμοδότησιν τῆς πρὸς τοῦτο συσταθείσης Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἀποτελουμένης ἐκ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Πειραιῶς Σεραφεὶμ καὶ Σερρῶν Θεολόγου. Κυρίως, ὅμως, ἔχουν ὡς ὁδηγὸν τὴν θεοφώτιστον καὶ ἀπλανῆ διδασκαλίαν τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, ποὺ μὲ ἁπλότητα καὶ σαφήνειαν μᾶς καταδεικνύει τὸν θανάσιμο κίνδυνο, καὶ μᾶς προφυλάσσει ἀπὸ τὰς ἐκ τοῦ πονηροῦ «προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις». Εὐστοχώτατα ὁ ἔγκριτος νομικός, δικηγόρος παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ, κ. Χρῆστος Παπασωτηρίου, σὲ ἐμπεριστατωμένο σχετικὸν ἄρθρον του καὶ ἀναφέροντας τὴν διδασκαλίαν τοῦ μακαριστοῦ Καθηγητοῦ Πατρολογίας Στυλιανοῦ Παπαδοπούλου ὅτι «σὲ ἑκάστη κρίσιμη στιγμὴ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, εἷς ἐκ τῶν Ἁγίων Πατέρων κατέχει τὸ “Πρωτεῖον τῆς Ἀληθείας”, ἐκφράζων αὐθεντικῶς διὰ τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν ἐφ’ ὡρισμένου ζητήματος», συμπεραίνει ὅτι ὁ ἐκφράσας Πατὴρ τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν στὸ ἐν λόγῳ ζήτημα εἶναι ὁ Ἅγ. Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης.

Πιστεύομε ὅτι ὁ εὐλαβὴς λαός μας θὰ διαψεύση τοὺς ἰσχυρισμοὺς τοῦ ἀφωρισμένου γιὰ τὸ δῆθεν ὡρίμασμά του (αὐτὸ δὲν θὰ ἦταν ὡρίμασμα, ἀλλὰ σάπισμα). Καὶ ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγ. Ὄρους καὶ ἅπαντες οἱ εὐλαβεῖς ἐπίσκοποι, ἱερεῖς καὶ μοναχοί, δὲν θὰ ὑποκύψουν τελικῶς στὶς ἀπειλές, οὔτε θὰ δελεασθοῦν ἀπὸ τὰ ἀνταλλάγματα, ἀλλὰ θὰ μποῦν μπροστάρηδες στὸν ἀγῶνα του, ὅπως ἐπανειλημμένως εἶχε γίνει, ὥστε μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, διὰ τῶν πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας καὶ τῶν Ἁγίων μας, νὰ καταισχυνθῆ ὁ ἀφωρισμένος καὶ ὅσοι κρύπτονται ἀπὸ πίσω του, νὰ ναυαγήσουν τὰ σατανικὰ σχέδιά τους καὶ νὰ διασωθῆ ἀμόλυντος καὶ ἐλεύθερος ὁ λαός μας καὶ ὄχι μολυσμένος καὶ τυφλὸς καὶ σκλάβος, ὅπως τὸν θέλουν ἐκεῖνοι.

1 20ος αἰών- Ἀπὸ τὶς ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου «Περὶ ἐπιμελείας ψυχῆς». Ἐπειδὴ ὁ ὅρος «ἠθικὴ ἐλευθερία» ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ ἅγιος ἔχει σήμερα διαφορετικὴν ἔννοια, τὸν μεταφέρουμε ἐδῶ ὡς ἐσωτερικὴ ἐλευθερία ἢ ἁπλῶς ἐλευθερία.

2 Ψαλμ. μη’ 12, 20.

Μοναχὸς Νικόλαος Ἁγιορείτης

tasthyras.wordpress.com