Ο καθένας μπορεί βεβαίως να επιλέγει τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει την πραγματικότητα. Όμως υπάρχουν μερικές “σταθερές”.
Κυρίες και κύριοι, να σας γνωρίσω το δείκτη Μ3. Για όσους δεν τον γνωρίζουν βεβαίως. Τι μετράει αυτός ο δείκτης; Λοιπόν ο συγκεκριμένος δείκτης μετράει την “προσφορά χρήματος” (money supply) στην οικονομία. Αθροίζει την ποσότητα του νομίσματος που είναι σε κυκλοφορία – τα ευρώ δηλαδή για εμάς – αλλά και το χρήμα σε άλλες μορφές , “ζεστές” όμως, όπως είναι οι καταθέσεις ταμιευτηρίου, τα ρέπος κλπ. Με λίγα λόγια όλο το χρήμα που “κυκλοφορεί” στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα.
Για την Ελλάδα, το δείκτη Μ3 τον δημοσιεύει η Τράπεζα της Ελλάδος εδώ. Επίσημα πράματα δηλαδή. Αν κάνετε λοιπόν κλικ πάνω στο σύνδεσμο που ονομάζεται: ” Ελληνική συμβολή στα νομισματικά μεγέθη της ζώνης του ευρώ” θα “κατεβάσετε ένα αρχείο σε excel, το οποίο έχει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.
Δεν θα ασχοληθούμε με τους άλλους δείκτες – μολονότι μπορεί κανείς να βγάλει πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα – αλλά θα επικεντρωθούμε στην πορεία του δείκτη Μ3. Του συνολικού δηλαδή κυκλοφορούντος χρήματος στην Ελλάδα. Του κυκλοφορούντος ευρώ δηλαδή.
Αν εξαιρέσει κανείς το Δεκέμβριο του 2002 όπου ο δείκτης πέρασε για έναν μόλις μήνα σε ελαφρά αρνητικό έδαφος με τιμή -0,2 και αμέσως μετά επανήλθε σε θετικό, για πρώτη φορά περνάει σταθερά σε αρνητικό έδαφος με ολοένα αυξανόμενο ρυθμό από το Φεβρουάριο του 2010.
Από το Φεβρουάριο του 2010 λοιπόν η ποσότητα του κυκλοφορούντος χρήματος στη χώρα μας μειώνεται όχι σταθερά αλλά με ολοένα και μεγαλύτερο ρυθμό. Το χρήμα, το ευρώ δηλαδή, έφευγε από τη χώρα το Σεπτέμβριο με ετήσιο ρυθμό μεταβολής -10,3%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Η χώρα μας ως χώρα-μέλος της ευρωζώνης δεν μπορεί να “τυπώσει” νέο χρήμα. Επίσης, δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές – λόγω υψηλού spread – ώστε να φέρει έστω και “δανεικό” χρήμα στο εσωτερικό. Τα μόνα διαθέσιμα ρευστά, κατά την έννοια του Μ3, όχι στο Κράτος αλλά στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας είναι εκείνα που “εισέρχονται” στο σύστημα από τους δανειστές μας – τα 110 δις ευρώ δηλαδή – τα οποία όμως ξαναφεύγουν ώστε να γίνουν είτε τοκοχρεωλύσια, είτε να “κλείνουν τρύπες” του δημοσίου (μισθούς, συντάξεις, οφειλές κλπ). Τελικά όμως και αυτό το ολίγο σχετικά χρήμα καταλήγει εκτός Ελλάδος αφού η εγχώρια παραγωγή είναι από ελάχιστη έως μηδενική και οι πρώτες ύλες εισάγονται. Διότι τι θα τον κάνει τον μισθό του υπάλληλος; Λεμόνια Αργεντινής!
Ποιο είναι το τελικό συμπέρασμα; Η μείωση του κυκλοφορούντος χρήματος, χωρίς τη δυνατότητα να τροφοδοτηθεί η οικονομία με ρευστό από άλλη πηγή (εκτύπωση νέου, δανεισμό κλπ) αφήνει ένα “κενό”. Ένα νομισματικό κενό το οποίο με κάποιο τρόπο πρέπει να “γεμίσει” διότι είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στην ανταλλακτική οικονομία, πάρε ένα κιλό στάρι και δώσε μου δυο mp3 για το ipod (!). Βεβαίως η ιδανική πηγή εισαγωγής νέου ζεστού χρήματος στην οικονομία θα ήταν η εισροή αυτού μέσω νέων επενδύσεων. Αυτή θα ήταν μια απάντηση στο πρόβλημα, όμως επί του παρόντος όλοι – επίσημοι και ανεπίσημοι – προβλέπουν δραματική ύφεση στον ορατό ορίζοντα. Διαφωνούν απλώς για το “βάθος”.
Αν δεν συμβεί λοιπόν ένα “θαύμα”, όλοι οι δείκτες συγκλίνουν ότι το ευρώ όπως το γνωρίζαμε ως νόμισμα είναι πολύ πιθανό να αποτελεί μια ανάμνηση…
Ελληνα ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα. Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice