ΤΟΝ ΑΘΛΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟΝ…

Αν και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο (δεν καταγράφεται πουθενά η αποχή – ούτε επηρρεάζει το αποτέλεσμα), παρ΄όλα αυτά είναι σημαντικό είναι να δούμε τι είδους αποχή 40% είχαμε. Διότι είναι τελείως διαφορετικό να είναι το 40% του Ελληνικού λαού που σιχάθηκε το πολιτικό κατεστημένο και αρνείται να συμμετέχει (λάθος τρόπος) και τελείως διαφορετικό το 40% του Ελληνικού λαού που κοιμάται ύπνο βαθύ, και δεν πιστεύει ότι με την πολιτική θα αλλάξει κάτι….


Αυτό το δεύτερο θα είναι η μεγαλύτερη νίκη τους… το να μας πείσουν ότι δεν αξίζει να ασχοληθούμε με την πολιτική και να μας πείσουν να απέχουμε…. Θα “πονάνε” βέβαια κάθε φορά που θα βλέπουν τη μεγάλη αποχή, αλλά τη δουλειά τους θα την κάνουνε. Ετσι κι αλλιώς δεν μπορείς να τους έχεις όλους ικανοποιημένους. Γίνεται στην Αμερική εδώ και χρόνια όπου απέχει το 50% των ψηφοφόρων από όλες τις εκλογές και μια χαρά έκανε ο Μπους τη δουλειά του.

Σημαντικό είναι να κατανοήσουμε το πως καταφέρνουν να κινητοποιούν τον κόσμο που θέλουν και να ακινητοποιούν τον κόσμο που θέλουν όταν το θέλουν;

Δεν είμαι ειδικός για να ξέρω λεπτομέρειες, η κοινή λογική όμως λέει ότι στην πρώτη περίπτωση υπάρχει κίνητρο. Το κίνητρο αυτό είναι ιδιοτελές. Το μικροσυμφέρον. Και το κίνητρο αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους των κομμάτων να σηκώνονται από τον καναπέ και να πάνε να ψηφίσουν. Αυτό τους κινητοποιεί να βγούν στο δρόμο και να κολάνε αφίσσες. Το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται εύκολα με τη γνωστή μέθοδο του ταξίματος, που μπορεί να κυμαίνεται από υπονοούμενα, αόριστες υποσχέσεις, μέχρι ξεδιάντρωπη αγοραπωλησία. Βεβαίως αν ανήκει κανείς επίσημα στο κατεστημένο, μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα φάει καλά. Θα πρέπει στατιστικά να υπάρχουν και λίγοι άνθρωποι με αγαθές προθέσεις, ανιδιοτελή κίνητρα και χαμηλή νοημοσύνη στα κόμματα, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκμεταλευτούν αυτή τη δωρεά.

Αυτό που θα πρέπει να αντιληφθούμε, είναι ότι στη δεύτερη περίπτωση, ΔΕΝ υπάρχει κίνητρο ή δεν το βλέπουμε ή το υποτιμάμε,  και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι που δε συμμετέχουν δεν σηκώνονται καν από τον καναπέ τους μία μέρα κάθε τέσσερα χρόνια να κάνουν κάτι σωστό. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ΔΕΝ υπάρχει ιδιοτελές κίνητρο (ο κανένας δεν μπορεί να σας υποσχεθεί θέση στο δημόσιο).  Και δυστυχώς σήμερα, δεν υπάρχουν ΟΥΤΕ ανιδιοτελή κίνητρα, αφού η ανιδιοτέλεια προϋποθέτει ομαδικότητα, ενότητα, αγάπη και αδελφοσύνη, ιδιότητες τις οποίες χάσαμε σαν Ελληνες εδώ και καιρό. Γι αυτό κινδυνεύουμε να καταστραφούμε.

Γι αυτό φρόντισαν οι εχθροί μας. Τους βοηθήσαμε και εμείς δε λέω. Δεν ξέρω αν φταίει το θύμα που υπέκυψε στο τραγούδι των σειρήνων περισσότερο από τις ίδιες τις σειρήνες…  Ο Ελληνικός λαός έπεσε θύμα ψυχολογικών επιχειρήσεων για πάνω από τριάντα χρόνια. Δεν το αντιλαμβάνεται, αλλά έτσι είναι. Ο ψυχολογικός πόλεμος είναι μια επιστήμη που διδάσκεται,όπως είναι το μάρκετινγκ και η διοίκηση επιχειρήσεων. Οχι όπως τα μαθηματικά, αν και υπάρχουν και μετρήσιμα δεδομένα. Μπορεί κανείς να εξακριβώσει όσα λέω διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο για ψυχολογικό πόλεμο και προπαγάνδα. Τα ενδιαφέροντα είναι δυστυχώς στα αγγλικά. Το γεγονός ότι διαβάζετε τώρα αυτές τις γραμμές και τις θεωρείτε ζωηρή φαντασία ή συνομωσιολογία είναι αποτέλεσμα του ψυχολογικών επιχειρήσεων. Οι βόθροι στις τηλεοράσεις που αναβλύζουν μυστικά για κοιμισμένους βασιλιάδες και ίχνη από αποικίες στον Αρη και μπλέκουν την αλήθεια με χοντροειδείς ανοησίες και και τη λερώνουν, αυτό εξυπηρετούν. Δημιουργούν ιστορίες και σενάρια, έτσι ώστε να μην μπορούμε να καταλήξουμε σε λογικά συμπεράσματα παρ΄όλο που έχουμε όλα τα δεδομένα..

Η επιστήμη αυτή λοιπόν διδάσκει ότι ψυχολογικές επιχειρήσεις υπάρχουν δύο ειδών:
– Τακτικές ψυχολογικές επιχειρήσεις (επιχειρήσεις που γίνονται σε συνθήκες ανοικτού πολέμου) π.χ. βομβαρδίζω πόλη και μοιράζω μετά φυλλάδια που καλούν τον κόσμο να παραδωθεί, ή ότι έχασαν τον πόλεμο και άλλα τέτοια που μπερδεύουν τον πληθυσμό και τον αποπροσανατολίζουν.
– Στρατηγικός ψυχολογικός πόλεμος που είναι συνδυασμός ψυχολογικών επιχειρήσεων που διαρκούν τριάντα χρόνια και έχουν σαν στόχο να κάμψουν το ηθικό του εχθρού και να τον κάνουν εύκολο στόχο ανίκανο να αντιδράσει. Τελικός στόχος είναι φυσικά η αρπαγή του εθνικού πλούτου της χώρας του εχθρού όπως σε όλους τους πολέμους.

Εμείς έχουμε πάθει το δεύτερο.

Η κάμψη του ηθικού στα πλαίσια διεξαγωγής στρατηγικού ψυχολογικού πολέμου είναι ένα έργο (project) που απαρτίζεται από μικρές αποστολές, που ανατίθενται συντονισμένα από αυτόν που διεξάγει τον Ψ.Π.  Οι αποστολές αυτές έχουν περίπου τους ακόλουθους αντικειμενικούς σκοπούς:
– Αποθάρυνση / ηττοπάθεια. Εχει σα σκοπό να μειωθεί ο βαθμός απόδοσης των ομάδων που αντιτίθεται στα συμφέροντα αυτού που διεξάγει Ψ.Π. (σ.σ. Μπορεί να επιτευχθεί και με κρίση… –> οικονομική δυσπραγία –> στενοχώρια –> πτώση ηθικού)

– Ατομικισμός. Αυτό επιτυγχάνεται μακροπρόθεσμα μέσω του συστήματος παιδείας του εχθρού που συμπεριλαμβάνει εκτός του σχολείου και την τηλεόραση, ραδιόφωνο, περιοδικά, μόδα, που όλα τονίζουν την μοναδικότητα του ατόμου, τις απολαύσεις που αυτό αξίζει (απολαύσεις που οι γείτονες του δεν αξίζουν).

– Διάσπαση ομάδων. Μόλις εμφανιστεί μια ομάδα αντίδρασης στον εχθρό, τότε άνθρωποι αυτού που διεξάγει τον Ψ.Π. θα εισχωρήσουν στην ομάδα, θα αποκτήσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου και μετά θα δημιουργήσουν ένα “ρεύμα” μέσα στην ομάδα, που θα διαφωνεί σε ελάχιστα – πλην όμως αδιαπραγμάτευτα πράγματα, με αποτέλεσμα να διχάζεται η ομάδα. Ο διχασμός μπορεί να επαναληφθεί όσες φορές θέλετε. Αλλος τρόπος είναι η πλήρης κατάληψη μιας ομάδας, π.χ. σύλλογος για να μετατραπούν εγκαταλλελειμένα στρατόπεδα σε πάρκα –> ενθουσιάζεται ο Δήμαρχος με την ιδέα –> δηλώνει υποστήριξη –> καλεί όλο το διοικητικό συμβούλιο και μερικούς βοηθούς να συμμετέχουν απο ενθουσιασμό –> προκαλεί εκλογές –> τις κερδίζει αυτός και οι άνθρωποι του που ξέρουν από αυτά –> μετατρέπουν το σύλλογο και στην κορφή κανέλα.

– Εχθρότητα και μη συνεργασία. Ανάπτυξη της δυσπιστίας μεταξύ των ομάδων τοπικού, εθνικού ή διεθνούς βεληνεκούς που αντιτίθενται στα συμφέροντα αυτού που διεξάγει Ψ.Π.
– Διχόνια. Ανάπτυξη ανταγωνισμού μεταξύ των ομάδων που αντιτίθενται σε αυτόν που διεξάγει Ψ.Π.
– Πανικός. Υποκίνηση ομαδικής συμπεριφοράς που οδηγεί σε σύγχιση η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε πανικό.

Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις κανονικά, διεξάγονται μεταξύ εχθρών. Ολα τα βιβλία διδασκαλίας ψυχολογικού πολέμου απαγορεύουν τη διεξαγωγή ψυχολογικών επιχειρήσεων σε φίλιο ή στο δικό μας πληθυσμό. Στην Ελλάδα δυστυχώς αυτός ο κανόνας δεν τηρήθηκε. Και αυτό συνέβη επειδή οι άνθρωποι που μας κυβέρνησαν μας πρόδοσαν στους εχθρούς μας. Και δυστυχώς για εμάς, αυτή τη φορά οι εχθροί μας δεν έχουν μουστακάκι, ούτε έρχονται (προς το παρόν τουλάχιστον) με αυτόματα όπλα. Είναι τύποι κυριλέ, με μπόλικο χρήμα και ιδιαίτερα αξιοσέβαστοι. Είναι οι μεγαλοτραπεζίτες. Το τραπεζικό καρτέλ. Οι κερδοσκόποι. Οι γκόλντμαν σαξ, η λήμαν μπράδερς, η τέι πι μοργκαν και πίσω τους οι ροκφέλερ, οι ροθτσιλντ και κανα δυο άλλοι που κατέχουν το μισό πλανήτη και θέλουν να τον εξουσιάσουν μαζί με τους φίλους και ομότιμους ρώσσους και κινέζους και πακιστανούς και άραβες δυνάστες. Αυτοί οι τύποι ελέγχουν έμμεσα ή άμεσα τις τράπεζες, τους πολιτικούς, τα κανάλια της τηλεόρασης, τις εφημερίδες, μέσω των πολιτικών το στρατό και την αστυνομία… Το μεγαλύτερο όπλο τους είναι η διεξαγωγή ψυχολογικών επιχειρήσεων μέσω της τηλεόρασης.

Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις διεξάγονται χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο μέσο. Παραδοσιακά τις εφημερίδες. Στο παρελθόν πολύ αποδοτικό ήταν το ραδιόφωνο, οι επιστολές, τα φειγ βολάν και άλλα. Σήμερα είναι σίγουρο ότι χρησιμοποιείται η τηλεόραση και το διαδίκτυο.

Η διεξαγωγή έχει να κάνει κυρίως με τη διασπορά πληροφοριών, αντιλήψεων και ιδεών σερβιρισμένων με ωραίο περιτύλιγμα που αναλαμβάνουν να σπείρουν οι διαφημιστές, τα παπαγαλάκια, τα ΜΜΕ με τις “σίγουρες πληροφορίες” και τις “έγκυρες πηγές”. Η χαριστική βολή δίνεται με τις “γνώμες ειδικών” όπου το υποκείμενο (εμείς) δέχεται χωρίς κριτική τις πληροφορίες που του παραθέτει ο “ειδικός”.  Οι ιδέες είναι αντίθετες προς την εθνική ενότητα του εχθρού αυτού που διεξάγει τον Ψ.Π. (στην προκειμένη περίπτωση εμείς).

Οταν την τηλεόραση την ελέγχει ο εχθρός, είτε έμμεσα υποστηρίζοντας είτε άμεσα, ο πληθυσμός μας είναι εκτεθειμένος στις ψυχολογικές επιχειρήσεις του εχθρού.

Αυτό πρέπει να καταλάβουμε όλοι. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ελληνικός λαός παραμένει απαθής. Αυτός είναι ο λόγος που δεν πάει να ψηφίσει. Δεν έχει κίνητρο. Δεν του άφησε ο εχθρός με τον συνεχή ψυχολογικό πόλεμο. Αυτός είναι ο λόγος που δεν ξέρουν σήμερα τα νέα παιδιά αν πρέπει ή είναι καλό να κάνουν οικογένεια και παιδιά. Μόχθος και μιζέρια. Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα δεν ξέρουμε αν χρειαζόμαστε πατρίδα σε έναν κόσμο που (σήμερα τουλάχιστον) έχει σύνορα. Αυτός είναι ο λόγος που αδυνατούμε να βγάλουμε οποιοδήποτε λογικό συμπέρασμα για το τι γίνεται παρά τα όσα (σκανδαλώδη και χυδαία) μαθαίνουμε καθημερινά. Αυτός είναι ο λόγος που απομακρυνθήκαμε από παραδοσιακές αξίες όπως είναι η σοφία, η αγάπη, η φιλία, η φιλοξενία, το φιλότιμο και τα ανταλλάξαμε όλα με τα χρωματιστά χαρτάκια που ονομάζουμε χρήματα και είμαστε ικανοί να σκοτώσουμε για να τα αποκτήσουμε.

Στην ερώτηση πως μπορούμε να ξεφύγουμε από τον ψυχολογικό πόλεμο που διεξάγει ο εχθρός, η απάντηση (δεν είμαι ειδικός) μάλλον είναι να κάνουμε ακριβώς ότι και ο εχθρός, αλλά αντίθετα.
Αντιπροπαγάνδα.

Σπέρνει ηττοπάθεια ο εχθρός; Εμείς σπέρνουμε ελπίδα και αισιοδοξία.
Αποδομεί την εθνική μας ταυτότητα ο εχθρός; Την αναδομούμε εμείς. χωρίς ακρότητες και φωνές. Είμαστε Ελληνες, και είμαστε υπερήφανοι γι αυτό.
Αποδομεί τη Θρησκεία μας ο εχθρός; Ακόμα και ο πιο ορκισμένος άθεος, αν ελάμβανε υπ΄όψη τον πραγματικό κόσμο και όχι τον κόσμο όπως θα τον ήθελε ο ίδιος (ο άθεος), θα παραδεχθεί ότι η ορθοδοξία ενώνει τους Ελληνες και είναι σε αρμονία με τη διδασκαλία των αρχαίων...
Αποδομεί την παιδεία μας ο εχθρός; Εμείς ασχολούμαστε με την παιδεια και τη μόρφωση των παιδιών μας. Με τις παλιές αξίες. Τα ερωτήματα είναι όλα απαντημένα.  Να φροντίσουμε τα παιδιά μας να διαβάσουν Πλάτωνα, Αριστοτέλη και όσους αρχαίους, νεότερους φωτισαν το ανθρώπινο πνεύμα.
Σπέρνει διχόνια ο εχθρός; Δείχνουμε ενότητα. Θα πολεμήσουμε μαζί σαν αδέρφια.
Σπέρνει πανικό; Είμαστε ψύχραιμοι. Δρούμε ειρηνικά και νόμιμα..

Το πιο δύσκολο όμως αγαπητοί μου συμπατριώτες, είναι και το πιο καθοριστικό:
Η ταπείνωση του εγώ. Εμείς πάνω από εμένα. Να σταματήσουμε να αναζητούμε το προσωπικό συμφέρον και να επιδιώξουμε να επιβιώσουμε μαζί. Ενωμένοι θα νικήσουμε. Χωρισμένοι θα χαθούμε.
Μόλις βάλουμε το εμείς επάνω από το εγώ, θα λυθούν όλα μας τα προβλήματα. Λύσεις υπάρχουν.πως θα τους σταματήσουμε, και για το πως να επαναφέρουμε και εξασφαλίσουμε τη δημοκρατία στη χώρα που τη γέννησε και για το πως θα κρατήσουμε τα λαμόγια μακριά και για το πως θα δώσουμε τα ηνία στα χέρια των άξιων παιδιών αυτής της χώρας. Η κρίση δημιουργεί και ευκαιρίες. Ο Μακιαβέλι που ήξερε από ηγεμόνες και συνομωσίες είπε ότι οι συνομωσίες είναι επικίνδυνες και για αυτόν που τις εξυφαίνει και γι αυτόν που κινδυνεύει να υποστεί τις συνέπειες. Προλαβαίνουμε να είμαστε εμείς οι νικητές. Στο χέρι μας είναι να καθαρίσουμε το μυαλό μας, να δούμε την απλή αλήθεια, να θυμώσουμε, να βγούμε στο δρόμο και να σταματήσουμε ειρηνικά με ανυπακοή αυτό το αστείο παιχνίδι που μας μαθαίνουν από μικρούς σαν σκληρή πραγματικότητα. Η Ελλάδα μπορεί να δείξει το δρόμο για μια ακόμη φορά…Αρκεί να το πιστέψουμε.

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ 

http://thalamofilakas.blogspot.com/2010/11/blog-post_441.html