Πρόταση καθηγητή για έμπρακτη αλληλεγγύη στους μετανάστες

Η Αθήνα τα έχει πια όλα. Ολα τα κακά και καλά των μεγαλουπόλεων. Τα καλά σε μικρή κλίμακα, τα κακά σε μεγάλη. Εχουμε λοιπόν…
μουσεία, βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια (ο Θεός να τα κάνει πανεπιστήμια), γκαλερί, αίθουσες συναυλιών κτλ. Εχουμε και πολλά κακά. Θόρυβο, σκουπίδια, κυκλοφοριακή συμφόρηση, κλοπές αναρίθμητες, εγκλήματα, ναρκωτικά, πορνεία, λαθρέμπορους, «νονούς», νταβατζήδες, συμμορίες κακοποιών, γκέτο παράνομων μεταναστών, οργανωμένη επαιτεία (γεμάτοι οι δρόμοι με ζητιάνους κάθε φύλου, φυλής, χρώματος και ηλικίας) κτλ. Εν όλω, η Αθήνα έχει γίνει μια δυσάρεστη, επικίνδυνη και κακιά πόλη. Σε ορισμένες περιοχές η κατάσταση, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων, έχει γίνει ανυπόφορη. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που, μόλις κλείσουν τα μαγαζιά, οι κάτοικοι φοβούνται να περπατήσουν στη γειτονιά τους. Ετσι λένε. Αν νομίζετε πως λένε υπερβολές, πηγαίνετε μια βόλτα το βραδάκι σε διάφορες γειτονιές των Πατησίων, της πλατείας Βικτωρίας, του Μεταξουργείου, και θα νιώσετε οι ίδιοι τον φόβο που τους διακατέχει.

Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών δεν διστάζουν να υποδείξουν και την αιτία αυτής της κατάστασης, δηλαδή τους παράνομους μετανάστες. Ανεξάρτητα από την ενοχή κάθε συγκεκριμένου νόμιμου ή παράνομου μετανάστη, η παρουσία δεκάδων χιλιάδων παρανόμων στην Αθήνα δημιουργεί κλίμα και συνθήκες στις οποίες το έγκλημα ανθεί.

Εχω διατυπώσει τη γνώμη, σε άλλο κείμενο, ότι η πολιτική της Πολιτείας σε αυτό το ζήτημα πρέπει να είναι μία και απλή, δηλαδή η απομάκρυνση από τη χώρα όλων των παρανόμων, με κάθε τρόπο. Αν θέλουμε μετανάστες στη χώρα μας, αυτοί πρέπει να είναι επιλεγμένοι, μετρημένοι και νόμιμοι, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που τους δίνει ο νόμος. Για τη γνώμη αυτή χαρακτηρίστηκα, και στο παρελθόν και σε ένα πρόσφατο συνέδριο για τη μετανάστευση, ρατσιστής και φασίστας. Δεν μου αρέσουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί, διότι δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο, και αναρωτήθηκα: Μήπως δεν σκέφτομαι καλά;

Υστερα από σκέψη έφθασα σε ένα άλλο συμπέρασμα. Ισως δεν είναι δίκαιο και χριστιανικό να διώξουμε τους παράνομους και γι΄ αυτό προτείνω κάτι άλλο, πολύ απλό. Εκείνοι που δεν είναι ρατσιστές και φασίστες, αλλά πονόψυχοι και ελεήμονες, καλοί χριστιανοί που αγαπούν τον πλησίον τους είτε είναι από την Αφρική ή την Ασία ή την Αμερική, δίκαιοι και δημοκρατικοί και αισθάνονται συμπάθεια για τα δεινά των παρανόμων μεταναστών, ας πάρουν από έναν ή και δύο παράνομους στο δικό τους σπίτι και ας φροντίσουν για την τροφή τους, για τον ύπνο τους και για την ευδαιμονία τους γενικά.

Δεν ειρωνεύομαι. Αν το σκεφθείτε λίγο, θα δείτε ότι αυτή η πρόταση δίνει μια εξαιρετικά καλή λύση. Ολοι ωφελούνται, χωρίς κανείς να χάνει. Οι ρατσιστές θα ηρεμήσουν, οι αγνοί αλτρουιστές θα έχουν κάνει την καλή τους πράξη, και μάλιστα σε μόνιμη βάση, και οι παράνομοι μετανάστες θα έχουν πραγματοποιήσει το όνειρό τους. Κάτι ανάλογο θα κάνουμε και με τις επόμενες δεκάδες χιλιάδες παρανόμων μεταναστών. Είναι μια κίνηση Ρareto, όπως λένε οι οικονομολόγοι.

Επιπλέον, δεν θα χρειάζεται αυτή η απίστευτη υποκρισία των συναυλιών στον ναό του Αγίου Παντελεήμονος.

Ο κ. Θεόδωρος Π. Λιανός είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.