Τουρκία: Πατέρας και κόρη βγήκαν ζωντανοί από τα ερείπια μετά από 101 ώρες – Έπαιζαν «πέτρα, ψαλίδι, χαρτί»

Άλλη μια συγκλονιστική ιστορία επιβίωσης έρχεται στην δημοσιότητα από τις περιοχές που χτυπήθηκαν από τον φονικό σεισμό της Τουρκίας. Ένας 42χρονος και η οκτάχρονη κόρη του έμειναν παγιδευμένοι στα ερείπια επί 101 ώρες και για να ξεχαστούν έπαιζαν «πέτρα, ψαλίδι, χαρτί». Τελικά σώθηκαν και μεταφέρθηκαν σοβαρά τραυματισμένοι στο νοσοκομείο.

Όπως γράφει η Daily Mail, o 42χρονος Τσεμ Οκούρ και η κόρη του παγιδεύτηκαν στα συντρίμμια της πενταόροφης πολυκατοικίας τους στην περιοχή Ντεφνέ της επαρχίας Χατάι. Είχαν εγκλωβιστεί στο απόλυτο σκοτάδι σε ένα κενό ύψος 90 εκατοστών μεταξύ της οροφής και του δαπέδου του διαμερίσματός τους. Η μητέρα του 42χρονου που έμενε στο ίδιο σπίτι εντοπίστηκε νεκρή σε άλλο δωμάτιο. Όπως δήλωσε ο Οκούρ, αγκάλιαζε την κόρη του για να ζεσταθούν λέγοντάς της ότι θα σωθούν αν και πίστευε πως δεν θα τους έβρισκαν ποτέ.

Παρομοίασε τον σεισμό με έκρηξη της γης. «Ήταν σαν τον Αρμαγεδδών και ήταν τόσο άσχημα. Τα πρώτα λεπτά ήταν τρομερά. Οι πάνω όροφοι από μας καταστράφηκαν και το ταβάνι από πάνω μας κατέρρευσε με αποτέλεσμα να “κολλήσουμε” σε ένα κενό ύψους λιγότερο από ένα μέτρο. Δεν μπορούσαμε να δούμε τίποτα και έπρεπε να συρθούμε κατά μήκος του δαπέδου για να είμαστε ο ένας με τον άλλον. Φαινόταν σαν να μην υπήρχε αέρας».

Είπε ακόμη ότι και αυτός και η κόρη του είχαν αφυδατωθεί και πίστευε ότι θα πεθάνουν από τη δίψα. Ωστόσο μετά από 24 ώρες κατάφεραν να βρουν μπουκάλια με νερό μέσα στο σκοτάδι. «Εάν είχα δύο σπίτια, ευχαρίστως θα είχα ανταλλάξει το ένα, μόνο για λίγο νερό για να μας κρατήσει ζωντανούς», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Επιπλέον είπε ότι «πονούσε» πολύ γνωρίζοντας ότι η μητέρα του κατά πάσα πιθανότητα βρισκόταν νεκρή στο διπλανό δωμάτιο, αλλά προσπάθησε να μην αποκαλύψει την αγωνία του στην κόρη του. «Το παιδί μου είναι τόσο σημαντικό για μένα. Προσπαθούσα να της λέω διαρκώς ότι θα τα καταφέρουμε. Ήμασταν πολύ κοντά ο ένας στον άλλον και παίζαμε συνέχεια πέτρα, ψαλίδι, χαρτί αλλά δεν χαμογελούσαμε. Τραγουδήσαμε επίσης κάποια τραγούδια, είπα ιστορίες και προσευχηθήκαμε μαζί για να μας σώσει ο Θεός».

zougla.gr