Ο κορυφαίος Αμερικανός ερευνητής δημοσιογράφος Seymour Hersh στο τελευταίο του άρθρο στο Substack έγραψε:

Μια μεγάλη αμερικανική εκστρατεία εναντίον του Ιράν αναμένεται να ξεκινήσει ήδη από αυτό το Σαββατοκύριακο, σύμφωνα με (έμπιστες) ισραηλινές και αμερικανικές πηγές.

Έχοντας εγκριθεί από την κυβέρνηση Τραμπ, οι επιθέσεις θα επικεντρωθούν σε βασικές στρατιωτικές και πυρηνικές υποδομές, συμπεριλαμβανομένης της οχυρωμένης εγκατάστασης Fordow, όπου βρίσκονται οι πιο προηγμένοι φυγοκεντρητές του Ιράν βαθιά, υπόγεια. Η καθυστέρηση στο χρονοδιάγραμμα, αναφέρει ο Hersh, οφείλεται στην επιθυμία του Τραμπ να αποφύγει τη διατάραξη των αμερικανικών αγορών όταν ανοίξουν οι συναλλαγές τη Δευτέρα.

Η επιχείρηση υπερβαίνει τη στόχευση των πυρηνικών δυνατοτήτων του Ιράν: Στοχεύει στην αποσταθεροποίηση της ηγεσίας της χώρας. Οι Αμερικανοί και Ισραηλινοί βασίζονται σε εσωτερικές αναταραχές, ελπίζοντας ότι τα πλήγματα σε στρατιωτικές βάσεις, αστυνομικά τμήματα και διοικητικά κέντρα θα προκαλέσουν αντιπολιτευτική δράση. Ο Χερς υποστηρίζει ότι υπάρχουν ακόμη και ανεπιβεβαίωτες αναφορές ότι ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ μπορεί να έχει εγκαταλείψει την Τεχεράνη.

Ενώ ορισμένοι στην Ουάσινγκτον τάσσονται υπέρ της εγκατάστασης μιας μετριοπαθούς θρησκευτικής προσωπικότητας για να ηγηθεί της χώρας σε μια μεταβατική φάση, Ισραηλινοί αξιωματούχοι φέρεται να το απορρίπτουν αυτό, πιέζοντας αντ’ αυτού για πλήρη πολιτικό έλεγχο μέσω ενός πιστού αντικαταστάτη. Αυτές οι εσωτερικές διαφωνίες αντανακλούν ένα βαθύτερο χάσμα σχετικά με το πώς θα πρέπει να μοιάζει το Ιράν μετά την επίθεση. Κύκλοι των υπηρεσιών πληροφοριών εξετάζουν επίσης τις εθνοτικές μειονότητες του Ιράν ιδίως τους Αζέρους με φερόμενους δεσμούς με τη CIA ως πιθανά εργαλεία για να πυροδοτήσουν ευρύτερη εμφύλια σύρραξη.

Το σχέδιο, σύμφωνα με τον Χερς, έχει ομοιότητες με προηγούμενες δυτικές επεμβάσεις στη Λιβύη και τη Συρία, όπου η εξωτερική πίεση οδήγησε σε μακροχρόνια αστάθεια και ταλαιπωρία. Η επίθεση στο Ιράν, προειδοποιεί, θα μπορούσε να έχει παρόμοιες συνέπειες, ενδεχομένως κατακερματίζοντας τη χώρα και πυροδοτώντας την περιοχή, όλα αυτά ενώ καθοδηγείται από τους στρατηγικούς στόχους του Νετανιάχου και την επιθυμία του Τραμπ για μια σημαντική γεωπολιτική «νίκη».