Ένα τεράστιο νέφος μοριακού υδρογόνου που σχηματίζει αστέρια που είναι μια από τις μεγαλύτερες μεμονωμένες δομές στον ουρανό ανακαλύφθηκε κρυμμένο κοντά στο ηλιακό σύστημα .
Το νέφος σε σχήμα μισοφέγγαρου —το οποίο οι αστροφυσικοί το ονόμασαν «Ηώ», από το όνομα της αρχαίας Ελληνίδας θεάς της αυγής—είναι εδώ και πολύ καιρό αόρατο σε εμάς, παρόλο που βρίσκεται μόλις 300 έτη φωτός μακριά.

Ωστόσο, μια νέα προσέγγιση που χρησιμοποιεί τις υπεριώδεις εκπομπές έχει κάνει το σύννεφο ορατό σε εμάς.

“Αυτό ανοίγει νέες δυνατότητες για τη μελέτη του μοριακού σύμπαντος”, δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης και αστροφυσικός καθηγητής Blakesley Burkhart του Πανεπιστημίου Rutgers-New Brunswick σε μια δήλωση.

Η εγγύτητα της “Ηούς” με το ηλιακό σύστημα δεν ενέχει κανένα κίνδυνο – αλλά, εξηγούν οι ερευνητές, παρέχει μια μοναδική ευκαιρία να μελετηθεί η εξέλιξη των δομών στο διαστρικό μέσο.

«Όταν κοιτάμε μέσα από τα τηλεσκόπια μας, πιάνουμε ολόκληρα ηλιακά συστήματα να σχηματίζονται, αλλά δεν γνωρίζουμε λεπτομερώς πώς συμβαίνει αυτό», εξήγησε ο Burkhart.

«Η ανακάλυψή της Ηούς είναι συναρπαστική γιατί τώρα μπορούμε να μετρήσουμε άμεσα πώς σχηματίζονται και διασπώνται τα μοριακά νέφη — και πώς ένας γαλαξίας αρχίζει να μετατρέπει το διαστρικό αέριο και τη σκόνη σε αστέρια και πλανήτες ».

Η Ηώς βρίσκεται ακριβώς στην άκρη της λεγόμενης Τοπικής Φυσαλίδας – ένα μεγάλο κενό χαμηλής πυκνότητας στο διαστρικό μέσο που περικλείει το ηλιακό σύστημα και πιστεύεται ότι σχηματίστηκε ως αποτέλεσμα προηγούμενων εκρήξεων σουπερνόβα .

Το μοριακό σύννεφο έχει εκτιμώμενη μάζα ίση με αυτή των 3.400 Ήλιων και, αν μπορούσε να το δει κανείς με γυμνό μάτι, θα φαινόταν περίπου 40 φορές ευρύτερο από το φεγγάρι στον ουρανό. Ο εντοπισμός του σύννεφου στην πραγματικότητα, ωστόσο, ήταν μια πιο απαιτητική πρόταση.

Παρά το γεγονός ότι συνήθως κυριαρχούνται από το υδρογόνο, τα μοριακά νέφη συνήθως ανιχνεύονται αναζητώντας τη χημική υπογραφή για ένα άλλο κοινό συστατικό, το μονοξείδιο του άνθρακα.

Η Ηώς ωστόσο, περιείχε πολύ λίγο μονοξείδιο του άνθρακα, εξηγώντας πώς ήταν σε θέση να παραμείνει αόρατο στη χρήση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Αντίθετα, το σύννεφο αποκαλύφθηκε αναζητώντας υδρογόνο, σε μια νέα προσέγγιση, με βάση τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από το όργανο υπεριώδους ακτινοβολίας στον STSAT-1, έναν δορυφόρο της Νότιας Κορέας.

“Αυτό είναι το πρώτο μοριακό νέφος που ανακαλύφθηκε αναζητώντας απευθείας την υπεριώδη εκπομπή μοριακού υδρογόνου”, δήλωσε ο Burkhart.

“Τα δεδομένα έδειξαν λαμπερά μόρια υδρογόνου που ανιχνεύθηκαν μέσω φθορισμού στο μακρινό υπεριώδες. Αυτό το σύννεφο κυριολεκτικά λάμπει στο σκοτάδι.”

Η ανακάλυψη, σημείωσαν οι ερευνητές, ήταν κάτι σαν έκπληξη.

«Όταν ήμουν στο μεταπτυχιακό σχολείο, μας είπαν ότι δεν μπορείς εύκολα να παρατηρήσεις το μοριακό υδρογόνο», εξήγησε ο συν-συγγραφέας της εργασίας και αστροφυσικός του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU) Thavisha Dharmawardena σε μια δήλωση.

«Είναι κάπως άγριο που μπορούμε να δούμε αυτό το σύννεφο σε δεδομένα που δεν πιστεύαμε ότι θα βλέπαμε».

Η μοντελοποίηση του ερευνητή υποδηλώνει ότι η Ηώ θα εξατμιστεί σε περίπου 6 εκατομμύρια χρόνια.

Δείτε ΕΔΩ

photo: pixabay