Θα μπορούσε να είναι πιθανό ότι η ιστορία πρόκειται να επαναληφθεί;
Στις 8 Απριλίου, η Μεγάλη Αμερικανική Έκλειψη του 2024 θα ολοκληρώσει το γιγάντιο «Χ» πάνω από την Αμερική που ξεκίνησε η Μεγάλη Αμερικανική Έκλειψη του 2017. Εν τω μεταξύ, ο κομήτης του διαβόλου θα διασχίσει το ηλιακό μας σύστημα για πρώτη φορά μετά από 71 χρόνια .
Οι περισσότεροι από εσάς τα γνωρίζετε ήδη όλα αυτά. Αλλά αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι έχουμε δει αυτό το ίδιο μοτίβο στο παρελθόν. Το 1811, μια ηλιακή έκλειψη ολοκλήρωσε το γιγάντιο «Χ» πάνω από την καρδιά της Αμερικής που είχε ξεκινήσει μια ηλιακή έκλειψη το 1806, και εν τω μεταξύ ο κομήτης του Tecumseh έκανε πρωτοσέλιδα σε όλο το έθνος καθώς έτρεχε στους ουρανούς. Περίπου τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση του γίγαντα «Χ» πάνω από την Αμερική, κατακλυσμικοί σεισμοί άρχισαν να ξεσπούν κατά μήκος του ρήγματος της Νέας Μαδρίτης.
Πολλοί από εσάς δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό, και έτσι επιτρέψτε μου να το κάνω ένα βήμα τη φορά.
Μια αξιοσημείωτη ολική έκλειψη ηλίου διέσχισε ολόκληρη την ηπειρωτική χώρα από τη δυτική ακτή έως την ανατολική ακτή στις 16 Ιουνίου 1806 …
Στις 16 Ιουνίου 1806, μια ολική έκλειψη ηλίου διέσχισε τη Βόρεια Αμερική από τη Μπάχα Καλιφόρνια στη Μασαχουσέτη. Αυτή ήταν μια μεγάλης διάρκειας έκλειψη με σχεδόν 5 λεπτά συνολικά στο σημείο της μεγαλύτερης έκλειψης. Ενώ οι δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αραιοκατοικημένες, αυτή η έκλειψη πέρασε από το Οχάιο, την Πενσυλβάνια, τη Νέα Υόρκη, το Βερμόντ, το Νιου Χάμσαϊρ, τη Μασαχουσέτη, το Κονέκτικατ και το Ρόουντ Άιλαντ.
Αυτό ήταν το πρώτο μισό του γιγαντιαίου «Χ» πάνω από την Αμερική στις αρχές του 1800.
Το δεύτερο μισό σχηματίστηκε από την πορεία μιας ηλιακής έκλειψης «δαχτυλιδιού φωτιάς» που έλαβε χώρα στις 17 Σεπτεμβρίου 1811.
Αυτή η έκλειψη ήταν τόσο ευρέως αναμενόμενη που ακόμη και ο Thomas Jefferson έγραψε γι ‘αυτήν …
Αλλά το 1811, όταν η έκλειψη ηλίου που συνέβη την Ημέρα του Συντάγματος ήταν ορατή στην κεντρική Βιρτζίνια, αυτό ακριβώς έκανε ο Thomas Jefferson.
Στις 17 Σεπτεμβρίου, κατέγραψε επιμελώς τις παρατηρήσεις του στο μετεωρολογικό του ημερολόγιο. Σημείωσε τις φορές που το φεγγάρι «ήλθε σε επαφή» για πρώτη φορά με τον ήλιο, όταν σχηματίστηκε ο δακτύλιος (σχήμα δακτυλίου), όταν έσπασε ο δακτύλιος και πότε τελείωσε η επαφή. Υπέδειξε επίσης τον κεντρικό χρόνο της επαφής και τον κεντρικό χρόνο του δακτυλίου. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Jefferson, ολόκληρο το συμβάν διήρκεσε 3 ώρες, 15 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα.
Τα μονοπάτια αυτών των δύο εκλείψεων τέμνονται στην περιοχή του Κλίβελαντ του Οχάιο …
Οι εκλείψεις του 1806 και του 1811 διασταυρώνονται στο Κλίβελαντ, το οποίο ιδρύθηκε το 1796. Δεν είναι Σταυρός Hepton, και μία από τις εκλείψεις είναι δακτυλιοειδής, αλλά εξακολουθεί να είναι ίσως ο πιο έντονος σταυρός των ΗΠΑ μέχρι τις σημερινές μας.
Περίπου τρεις μήνες αφότου η έκλειψη του 1811 ολοκλήρωσε το γιγάντιο «Χ» πάνω από την Αμερική, η ζώνη ρηγμάτων της Νέας Μαδρίτης άρχισε να τρελαίνεται τελείως.
Μέχρι σήμερα, δεν έχουμε δει ποτέ σεισμούς τέτοιας καταστροφικής ισχύος στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες…
Οι σεισμοί της Νέας Μαδρίτης ήταν οι μεγαλύτεροι σεισμοί στην αμερικανική ιστορία. Συνέβησαν στην κεντρική κοιλάδα του Μισισιπή, αλλά έγιναν αισθητοί τόσο μακριά όσο ο Πρόεδρος της Νέας Υόρκης, της Βοστώνης, του Μόντρεαλ και της Ουάσιγκτον DC Τζέιμς Μάντισον και η σύζυγός του Ντόλι τα ένιωσαν στον Λευκό Οίκο. Οι καμπάνες των εκκλησιών χτύπησαν στη Βοστώνη. Από τις 16 Δεκεμβρίου 1811 έως τον Μάρτιο του 1812 σημειώθηκαν πάνω από 2.000 σεισμοί στα κεντρικά Midwest, και μεταξύ 6.000-10.000 σεισμοί στο Bootheel του Missouri όπου η Νέα Μαδρίτη βρίσκεται κοντά στη συμβολή των ποταμών Οχάιο και Μισισιπή.
Στη γνωστή ιστορία του κόσμου, κανένας άλλος σεισμός δεν κράτησε τόσο πολύ ή δεν παρήγαγε τόσες πολλές αποδείξεις ζημιών όσο οι σεισμοί της Νέας Μαδρίτης. Τρεις από τους σεισμούς περιλαμβάνονται στη λίστα με τους κορυφαίους σεισμούς της Αμερικής: ο πρώτος στις 16 Δεκεμβρίου 1811, μεγέθους 8,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. το δεύτερο στις 23 Ιανουαρίου 1812, στις 7,8. και το τρίτο στις 7 Φεβρουαρίου 1812, σε μέγεθος έως 8,8 Ρίχτερ.
Σύμφωνα με το USGS , σε ένα σημείο η γεωγραφία της περιοχής παραμορφώθηκε τόσο πολύ από τη σεισμική δραστηριότητα που ο ποταμός Μισισιπής άρχισε στην πραγματικότητα να ρέει προς τα πίσω προσωρινά…
Το χειμώνα του 1811 και του 1812, η σεισμική ζώνη της Νέας Μαδρίτης δημιούργησε μια ακολουθία σεισμών που διήρκεσε αρκετούς μήνες και περιελάμβανε τρεις πολύ μεγάλους σεισμούς που εκτιμάται ότι ήταν μεταξύ 7 και 8 Ρίχτερ. Οι τρεις μεγαλύτεροι σεισμοί του 1811-1812 κατέστρεψαν αρκετούς οικισμούς κατά μήκος του Ο ποταμός Μισισιπή, προκάλεσε μικρές δομικές ζημιές μέχρι το Σινσινάτι του Οχάιο και το Σεντ Λούις του Μιζούρι και έγιναν αισθητοί μέχρι το Χάρτφορντ του Κονέκτικατ, το Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας και τη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα. Στην περιοχή της Νέας Μαδρίτης, οι σεισμοί επηρέασαν δραματικά το τοπίο. Προκάλεσαν αστοχίες όχθης κατά μήκος του ποταμού Μισισιπή, κατολισθήσεις κατά μήκος των Chickasaw Bluffs στο Κεντάκι και το Τενεσί, και ανύψωση και καθίζηση μεγάλων εκτάσεων γης στην πλημμυρική πεδιάδα του ποταμού Μισισιπή. Μια τέτοια ανύψωση που σχετίζεται με ρήγμα κοντά στη Νέα Μαδρίτη, στο Μιζούρι, ανάγκασε προσωρινά τον ποταμό Μισισιπή να κυλήσει προς τα πίσω. Επιπλέον, οι σεισμοί ρευστοποίησαν τα υπόγεια ιζήματα σε μεγάλη έκταση και σε μεγάλες αποστάσεις με αποτέλεσμα να προκληθούν ρωγμές στο έδαφος και βίαιη εξαέρωση νερού και ιζημάτων. Μια περιγραφή αυτού του φαινομένου ανέφερε ότι το Pemiscot Bayou «ανατινάχθηκε για μια απόσταση σχεδόν πενήντα μιλίων».
Αυτοί οι σεισμοί άνοιξαν τεράστιες σχισμές στο έδαφος.
Μερικά από αυτά είχαν μήκος έως και πέντε μίλια, και οι περισσότερες από τις ρωγμές «έτρεχαν από βορρά προς νότο» .
Νομίζω ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια.
Λίγο πριν ξεκινήσουν οι σεισμοί, ο κομήτης του Tecumseh έκανε μια εντυπωσιακή εμφάνιση …
Των σεισμών είχε προηγηθεί η εμφάνιση ενός μεγάλου κομήτη, ο οποίος ήταν ορατός σε όλη την υδρόγειο για δεκαεπτά μήνες και ήταν στο πιο λαμπρό του κατά τη διάρκεια των σεισμών. Ο κομήτης, με τροχιά 3.065 ετών, εθεάθη για τελευταία φορά την εποχή του Ραμσή Β’ στην Αίγυπτο. Το 1811-1812, ονομαζόταν «Κομήτης του Tecumseh» (ή «Κομήτης του Ναπολέοντα» στην Ευρώπη).
Εδώ το 2024, ο «Διαβολικός Κομήτης» έκανε μια θεαματική εμφάνιση λίγο πριν η Μεγάλη Αμερικανική Έκλειψη του 2024 ολοκληρώσει το γιγάντιο «Χ» πάνω από την Αμερική που ξεκίνησε η Μεγάλη Αμερικανική Έκλειψη του 2017.
Είναι ενδιαφέρον ότι το CBS News αναφέρει ότι μεγάλος αριθμός Αμερικανών θα συρρέουν σε μια περιοχή στο νότιο Ιλινόις όπου τέμνονται τα μονοπάτια της Μεγάλης Αμερικανικής Έκλειψης του 2024 και της Μεγάλης Αμερικανικής Έκλειψης του 2017…
Ενώ πολλές είναι πιθανό να κατευθυνθούν όσο το δυνατόν πιο νότια, μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις στα Μεσοδυτικά είναι πιθανό να τροφοδοτήσουν την ημέρα της μετανάστευσης σε σημεία στο Μιζούρι και το Ιλινόις, πολλές από αυτές πιθανόν να δουν μια ολική έκλειψη για δεύτερη φορά μέσα σε μια δεκαετία . Μια μικρή ζώνη με κέντρο γύρω από το Carbondale του Ιλινόις, βρισκόταν στην πορεία της ολότητας το 2017 και θα είναι και πάλι αυτόν τον μήνα.
Για πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους, η Μεγάλη Αμερικανική Έκλειψη του 2024 θα είναι μια υπέροχη ευκαιρία για πάρτι.
Καθώς το πιο δυσοίωνο ζώδιο σε όλη την ιστορία της χώρας μας περνά από πάνω μας, θα πανηγυρίζουν.
Αλλά την τελευταία φορά που είδαμε ένα γιγάντιο “Χ” πάνω από την καρδιά της Αμερικής, σίγουρα δεν ήταν κάτι για να το γιορτάσουμε.
Οι επιστήμονες μάς λένε ότι είναι θέμα χρόνου να εκραγούν κατακλυσμικοί σεισμοί κατά μήκος της ζώνης ρηγμάτων της Νέας Μαδρίτης για άλλη μια φορά, και όταν φτάσει εκείνη η ώρα, ο θάνατος και η καταστροφή που θα δούμε θα είναι εκτός χάρτη.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Βέβαια η ημερομηνία του άρθρου στην πηγή ειναι 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ, αλλά το έξυπνο πουλι απο τη μύτη πιάνεται