Το The Hum είναι ένας χαμηλός, ανεξήγητος ήχος που ακούνε λίγοι και επηρεάζει τη ζωή τους.

Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, ένας ανεπαίσθητος αλλά επίμονος ήχος βασανίζει ανθρώπους εδώ και δεκαετίες. Δεν πρόκειται για κουνούπι, για ηλεκτρική συσκευή ή για μακρινό αεροπλάνο. Πρόκειται για το λεγόμενο The Hum – το «Βουητό». Ένα βαθύς, συνεχόμενος, σχεδόν υπόγειος ήχος, σαν να έρχεται από τα έγκατα της γης ή από κάποιο αόρατο τεχνολογικό μηχάνημα. Το παράξενο είναι ότι δεν τον ακούν όλοι. Μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού, σε κάθε περιοχή όπου αναφέρεται. Και αυτό ακριβώς κάνει το φαινόμενο τόσο αινιγματικό.

Οι πρώτες οργανωμένες αναφορές για το Βουητό καταγράφηκαν τη δεκαετία του 1970 στην Αγγλία, στην περιοχή του Μπρίστολ. Χιλιάδες άνθρωποι ανέφεραν πως ακούνε έναν βόμβο που τους εμποδίζει να κοιμηθούν. Δεν υπήρχε καμία πηγή ήχου στο περιβάλλον, κανένα εργοστάσιο, καμία δραστηριότητα. Το ίδιο συνέβη στη Νέα Ζηλανδία, στο Taos του Νέου Μεξικού, στον Καναδά, στην Ιρλανδία και σε δεκάδες άλλες τοποθεσίες. Σε κάθε περίπτωση, οι τοπικές αρχές διερευνούσαν, δεν έβρισκαν τίποτα και το φαινόμενο είτε συνεχιζόταν είτε εξαφανιζόταν από μόνο του. Η επιστημονική κοινότητα σήκωσε τα χέρια: δεν υπήρχε ούτε ηχητική καταγραφή, ούτε φυσική πηγή.

Μερικοί ειδικοί αποδίδουν το φαινόμενο σε ένα είδος ακουστικής ευαισθησίας που έχουν μερικοί άνθρωποι σε χαμηλές συχνότητες. Το ανθρώπινο αυτί μπορεί να ανιχνεύσει ήχους από περίπου 20 Hz, αλλά κάποιοι υποστηρίζουν πως ο εγκέφαλος ορισμένων ανθρώπων «αναγνωρίζει» συχνότητες κάτω από το ακουστό όριο με τη μορφή δόνησης ή εσωτερικού θορύβου. Άλλοι το συνδέουν με φαινόμενα όπως η ακουστική πίεση από υποθαλάσσια σεισμικά κύματα ή την αλληλεπίδραση των ηχητικών κυμάτων με τη γεωλογική δομή του εδάφους. Σε όλες τις περιπτώσεις, όμως, δεν υπάρχει σαφής εξήγηση που να ισχύει παντού.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν εκείνοι που βλέπουν πίσω από το Βουητό κάτι σκοτεινότερο: στρατιωτικά πειράματα, τεχνολογικές παρεμβάσεις ή συστήματα επικοινωνίας που δοκιμάζονται κρυφά. Σε πολλές περιοχές όπου αναφέρεται το φαινόμενο υπάρχουν κοντά στρατιωτικές εγκαταστάσεις ή εγκαταλελειμμένα ραντάρ. Οι θεωρίες συνωμοσίας βρίσκουν πρόσφορο έδαφος: κάποιοι μιλούν για ηλεκτρομαγνητικά όπλα, για υποσυνείδητη ηχητική καταστολή ή ακόμα και για επιλεκτική στόχευση του πληθυσμού μέσω υπερχαμηλών συχνοτήτων. Κι όσο κι αν όλα αυτά ακούγονται τραβηγμένα, το γεγονός ότι κανείς δεν έχει δώσει επαρκή εξήγηση αφήνει χώρο στην αμφιβολία.

Το πιο παράξενο με το The Hum είναι ότι δεν καταγράφεται από μικρόφωνα. Παρά τις προσπάθειες ακουστικών καταγραφών σε δωμάτια με ηχομόνωση και χρήση ευαίσθητου εξοπλισμού, κανένα «βουητό» δεν έχει αποτυπωθεί με τρόπο που να εξηγεί την εμπειρία των πασχόντων. Κάποιοι επιστήμονες καταλήγουν στην ψυχοσωματική εξήγηση: το φαινόμενο μπορεί να οφείλεται σε εσωτερικές λειτουργίες του σώματος, όπως η πίεση στα αυτιά, η ήπια ακουστική δυσλειτουργία ή ακόμα και η υπερευαισθησία στο περιβάλλον. Μια εξαντλητική καθημερινότητα, σε συνδυασμό με το άγχος, μπορεί να κάνει τον εγκέφαλο να «δημιουργεί» ήχους που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα.

Κι όμως, για όσους το βιώνουν, το Βουητό είναι πραγματικό. Συχνά επηρεάζει την ποιότητα ζωής τους, προκαλεί αϋπνία, εκνευρισμό και αίσθηση απομόνωσης. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι γύρω τους δεν ακούν τίποτα εντείνει το αίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλά – είτε με τους ίδιους είτε με τον κόσμο. Το The Hum παραμένει ένα από τα πιο αινιγματικά σύγχρονα φαινόμενα: όχι αρκετά δυνατό για να καταγραφεί, αλλά αρκετά επίμονο για να μη σε αφήσει να ξεχάσεις ότι υπάρχει.

sportime.gr