Οι υπερβολικοί θάνατοι που δεν “εμπλέκουν” το Covid είναι σχεδόν το ίδιο υψηλοί με εκείνους που το “εμπλέκουν”.
Μας ειδοποίησε σήμερα ένας ένοικος οίκου ευγηρίας, αναφέροντας σημαντική αύξηση των θανάτων των ενοίκων μεταξύ εκείνων που δεν ήταν ετοιμοθάνατοι.
Έχω καψει το μυαλο μου στην ανάλυση της θνησιμότητας του Covid στον τομέα των οίκων ευγηρίας ήδη από τον Απρίλιο του 2020, αλλά δεν το έχω εξετάσει καθόλου τους τελευταίους μήνες, οπότε σκέφτηκα να το ερευνήσω.
Αποδεικνύεται ότι αυτή η ανεπίσημη αναφορά ήταν ένας συναγερμός που θα έπρεπε να είχε διερευνηθεί από τις “αρχές”, αλλά για κάποιο λόγο αγνοήθηκε πλήρως. Κοιτάζοντας την Επιτροπή Ποιότητας Φροντίδας (CQC) σας, δεδομένου ότι τα δεδομένα συλλέγονται απο τους φορεις της κυβερνησεις …
Απλά κοιτάζοντας τους θανάτους από όλες τις αιτίες και τους θανάτους που αφορούν το Covid-19 στο ίδιο διάγραμμα, είναι προφανές ότι οι όλες οι αιτίες έχουν αυξηθεί από τον Ιούλιο του 2021, ενώ οι θάνατοι που “αφορούν” το Covid έχουν παραμείνει ασήμαντοι.
Ωστόσο, εξετάζοντας το διαφορικό πρώτης τάξης (τη μεταβολή των εβδομαδιαίων δεδομένων), μπορούμε να δούμε μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της μεταβολής των συνολικών θανάτων και της μεταβολής των θανάτων που “εμπλέκουν” το Covid.
Το φθινόπωρο του 2020 οι θάνατοι που αφορούν το Covid είναι ασήμαντοι, αλλά υπάρχει μια ξαφνική αιχμή και στα δύο σύνολα δεδομένων, την εβδομάδα που λήγει την 1η Ιανουαρίου 2021.
Καταλαβαίνω ότι αυτή η εποχή του έτους είναι μια υψηλή περίοδος θνησιμότητας λόγω των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό ισχύει για τα σπίτια φροντίδας.
Είναι επίσης η εβδομάδα που τα ιδρύματα φροντίδας άρχισαν σοβαρά τους εμβολιασμούς με το Covid. Είναι ενδιαφέρον ότι η συνολική θνησιμότητα κορυφώνεται πριν από το Covid, το οποίο προκαλεί μια δεύτερη κορύφωση δύο εβδομάδες αργότερα. Αυτό ταιριάζει με την υπόθεση (που έχει δοκιμαστεί και αποδειχθεί πολλές φορές) ότι το εμβόλιο έχει διπλό τρόπο θανατηφόρας δράσης – σκοτώνει από μόνο του και προκαλεί επίσης θνησιμότητα από το Covid.
Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η μετατόπιση μεταξύ των δύο συνόλων δεδομένων παρατηρώντας τα διαφορικά πρώτης τάξης.
Ωστόσο, αν υποθέσουμε ότι περίπου 1.900 θάνατοι ανά εβδομάδα είναι ο αναμενόμενος αριθμός (μέσος εβδομαδιαίος αριθμός θανάτων του καλοκαιριού του 2020 πριν από την επιβολή των εμβολίων στο έθνος και επίσης την περίοδο από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 2021), μπορούμε να απεικονίσουμε τη σωρευτική περίσσεια θανάτων έναντι των σωρευτικών θανάτων που “εμπλέκουν” το Covid και η εξάρθρωση γίνεται πολύ εμφανής.
Πράγματι, παρατηρούμε ότι μεταξύ του καλοκαιριού του 2020 και του καλοκαιριού του 2021, υπήρξαν περίπου 24 χιλ. υπερβολικοί θάνατοι σε αγγλικούς οίκους ευγηρίας, εκ των οποίων σχεδόν 21 χιλ. Αυτό αφήνει περίπου 3 χιλ. υπερβολικούς θανάτους χωρίς Covid.
Ωστόσο, από το καλοκαίρι του 2021, υπήρξαν άλλοι 23k υπερβολικοί θάνατοι, εκ των οποίων μόνο 6k “αφορούσαν” το Covid. Εάν λοιπόν δεν ήταν το Covid, ποια είναι η αιτία αυτών των 17 χιλιάδων υπερβολικών θανάτων;
Ίσως ήταν αμέλεια; Δεν το νομίζω, καθώς θα έπρεπε να είχαμε δει αυτό να εκδηλώνεται σταδιακά, όπως ακριβώς φαίνεται να έχει συμβεί και την προηγούμενη περίοδο.
Ως συνήθως, λοιπόν, έχουμε πραγματικά μόνο τον ελέφαντα στο δωμάτιο και πάλι να εξετάσουμε – το όχι και τόσο ασφαλές ή αποτελεσματικό “εμβόλιο”.
Πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί η CQC μπαίνει στον κόπο να συλλέγει τα δεδομένα. Τα αναλύουν; Δεν είναι και η πιο δύσκολη ανάλυση; Μου πήρε μισή ώρα να κάνω την ανάλυση και να γράψω αυτή την ανάρτηση.
Οι αποτυχίες στη Δημόσια Υγεία είναι πέρα για πέρα αποκρουστικές.
Η δημοκτονία θα σταματήσει μόνο όταν οι οικογένειες όσων πέθαναν απροσδόκητα απαιτήσουν δικαιοσύνη. Τα στοιχεία είναι σαφή.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Nα δουμε τι θα γινει οταν στο αμεσο μελλον οι ασφαλιστικες εταιρειες με βαση τις στατιστικες ανεπανορθωτων βλαβων στην υγεια των ασφαλισμενων θα αναγκαστουν να βαζουν επασφαλιστρο σε εμβολιασμενους.