ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΓΚΑΖΙΑ! Τον Νου σας τις λάμπες και την φώτιση – οι μαύροι πολεμούν το DNA μας

Σκεφτείτε το εξής: Πως γίνετε όλη η επιστήμη αντί να μας πηγαίνει γενετικά μπροστά ή να μας θεραπεύει, έχει ένα σκοπό, την μετάλλαξη μας ή την δημιουργία αυτοάνοσων νοσημάτων;

Βλέπετε, ο πόλεμος είναι γενικός και γενετικός, παντού βλέπτε ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΓΚΑΖΙΑ, μας πολεμούν σε όλα τα επίπεδα οι αόρατοι εκπαιδευτές, και θέλουν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν την μετάβαση μας σε ένα ον υψηλότερων δονήσεων.

Μετά το σύντομο βίντεο θα δείτε τις ασθένειες που προκαλεί στον άνθρωπο και ζώα η πρωτεΐνη ιντερλευκίνη-17Α ή τα υψηλά επίπεδα κυτοκίνης που σχετίζονται με πολλές χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ψωρίαση και η σκλήρυνση κατά πλάκας.

Στο βίντεο αναφέρουν πως το φως επιδρά στο DNA μας και πιο κάτω τι συμβαίνει με την ιντερλευκίνη-17Α μια πρωτεΐνη που υψηλά επίπεδα της προκαλεί, τι άλλο, από αρρώστιες!!!

Από την βικιπέδια:

Η ιντερλευκίνη-17Α είναι μια πρωτεΐνη που στον άνθρωπο κωδικοποιείται από το γονίδιο IL17A. Στα τρωκτικά, η IL-17A παλαιότερα αναφερόταν ως CTLA8, μετά την ομοιότητα με ένα ιικό γονίδιο (O40633).[5][6]

Λειτουργία
Η πρωτεΐνη που κωδικοποιείται από αυτό το γονίδιο είναι μια προφλεγμονώδης κυτοκίνη που παράγεται από ενεργοποιημένα Τ κύτταρα. Αυτή η κυτοκίνη ρυθμίζει τις δραστηριότητες του NF-kappaB και των ενεργοποιούμενων από μιτογόνο πρωτεϊνικών κινασών. Αυτή η κυτοκίνη μπορεί να διεγείρει την έκφραση της IL6 και της κυκλοοξυγενάσης-2 (PTGS2/COX-2), καθώς και να ενισχύσει την παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ).

Ανακάλυψη
Η IL-17A, που συχνά αναφέρεται ως IL-17, ανακαλύφθηκε αρχικά σε μεταγραφικό επίπεδο από τους Rouvier et al. το 1993 από ένα υβρίδωμα Τ-κυττάρων τρωκτικών, που προήλθε από τη σύντηξη ενός κυτταροτοξικού κλώνου Τ κυττάρων ποντικού και ενός λεμφώματος Τ κυττάρων αρουραίου.[5] Η IL-17A ανθρώπου και ποντικιού κλωνοποιήθηκε λίγα χρόνια αργότερα από τους Yao[7] και Kennedy.[8] Τα λεμφοκύτταρα συμπεριλαμβανομένων των CD4+, CD8+, γ-δέλτα Τ (γδ-Τ), αμετάβλητο NKT και έμφυτα λεμφοειδή κύτταρα (ILCs) είναι πρωταρχικές πηγές IL-17A.[9] Τα μη Τ κύτταρα, όπως τα ουδετερόφιλα, έχουν επίσης αναφερθεί ότι παράγουν IL-17A υπό ορισμένες συνθήκες.[10] Τα βοηθητικά κύτταρα Τ που παράγουν IL-17A (κύτταρα Th17) είναι μια ξεχωριστή σειρά από τις σειρές Th1 και Th2 CD4+ και η διαφοροποίηση των κυττάρων Th17 απαιτεί STAT3[11] και RORC.[12] Ο υποδοχέας Α IL-17A (IL-17RA) απομονώθηκε και κλωνοποιήθηκε αρχικά από κύτταρα θυμώματος EL4 ποντικού και η βιοδραστικότητα της IL-17A επιβεβαιώθηκε με διέγερση της δραστηριότητας του μεταγραφικού παράγοντα NF-kappa B και της έκκρισης ιντερλευκίνης-6 (IL-6) σε ινοβλάστες.[13] Το IL-17RA ζευγαρώνει με το IL-17RC για να επιτρέψει τη σύνδεση και τη σηματοδότηση της IL-17A και της IL-17F.[14]

Κλινική σημασία
Τα υψηλά επίπεδα αυτής της κυτοκίνης σχετίζονται με πολλές χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ψωρίαση και η σκλήρυνση κατά πλάκας.[6]

Αυτοάνοσα νοσήματα
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μια νευρολογική ασθένεια που προκαλείται από κύτταρα του ανοσοποιητικού, τα οποία επιτίθενται και καταστρέφουν το περίβλημα μυελίνης που μονώνει τους νευρώνες στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Αυτή η ασθένεια και η πειραματική αυτοάνοση εγκεφαλομυελίτιδα (ΕΑΕ) σε ζωικό μοντέλο έχουν ιστορικά συσχετιστεί με την ανακάλυψη των κυττάρων Th17.[15][16] Πιο πρόσφατα πειράματα σε αυτό το ζωικό μοντέλο έχουν επίσης αποκαλύψει ότι μια βασική λειτουργία της IL-17A στην αυτοανοσία του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) ήταν η στρατολόγηση μυελοειδών κυττάρων που εκκρίνουν IL-1β. Αυτά τα κύτταρα παίζουν ζωτικό ρόλο στην εκκίνηση των παθογόνων Th17 κυττάρων, προάγοντας έτσι την ανάπτυξη αυτοάνοσων νοσημάτων.[17] Ωστόσο, η αυξημένη έκφραση της IL-17A σε βλάβες της σκλήρυνσης κατά πλάκας (MS) καθώς και στο περιφερικό αίμα έχει τεκμηριωθεί πριν από την αναγνώριση των κυττάρων Th17.[18][19] Τα ανθρώπινα κύτταρα TH17 έχουν αποδειχθεί ότι μεταναστεύουν αποτελεσματικά κατά μήκος του αιματοεγκεφαλικού φραγμού σε βλάβες της πολλαπλής σκλήρυνσης, προάγοντας τη φλεγμονή του κεντρικού νευρικού συστήματος.[20]

Η ψωρίαση είναι μια αυτοφλεγμονώδης δερματική νόσος που χαρακτηρίζεται από περιγεγραμμένες, κόκκινες κόκκινες, ασημένιες φλεγμονώδεις βλάβες που μοιάζουν με πλάκα. Αρχικά, η ψωρίαση θεωρήθηκε ότι είναι μια νόσος που προκαλείται από Th1, καθώς βρέθηκαν αυξημένα επίπεδα IFN-γ, TNF-α και IL-12 στον ορό και τις βλάβες ασθενών με ψωρίαση.[21] Ωστόσο, η εύρεση κυττάρων που παράγουν IL-17 καθώς και μεταγραφών IL17A στις βλάβες των ψωριασικών ασθενών υποδηλώνει ότι τα κύτταρα Th17 μπορεί να συνεργάζονται με τα κύτταρα Th1 για να οδηγήσουν την παθολογία στην ψωρίαση.[22][23] Τα επίπεδα της IL-17A στον αρθρικό υμένα συσχετίζονται με τη βλάβη των ιστών, ενώ τα επίπεδα της IFN-γ συσχετίζονται με την προστασία. Η άμεση κλινική σημασία της IL-17A στη ΡΑ προέρχεται από πρόσφατες κλινικές δοκιμές που διαπίστωσαν ότι δύο αντισώματα κατά της IL-17A, συγκεκριμένα η σεκουκινουμάμπη και η εξεκιζουμάμπη ωφελούν σημαντικά αυτούς τους ασθενείς.[25][26]

Τα κύτταρα Th17 συνδέονται επίσης έντονα με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα (RA), μια χρόνια διαταραχή με συμπτώματα που περιλαμβάνουν χρόνια φλεγμονή των αρθρώσεων, παραγωγή αυτοαντισωμάτων, που οδηγούν στην καταστροφή του χόνδρου και των οστών.[27]

Τα κύτταρα Th17 και η IL-17 έχουν επίσης συνδεθεί με τη νόσο του Crohn (CD) και την ελκώδη κολίτιδα (UC), τις δύο κύριες μορφές φλεγμονωδών νόσων του εντέρου (IBD). Τα κύτταρα Th17 διεισδύουν μαζικά στον φλεγμονώδη ιστό ασθενών με ΙΦΝΕ και μελέτες in vitro και in vivo έχουν δείξει ότι οι κυτοκίνες που σχετίζονται με Th17 μπορεί να ξεκινήσουν και να ενισχύσουν πολλαπλές προφλεγμονώδεις οδούς.[28] Αυξημένα επίπεδα IL-17A στην IBD έχουν αναφερθεί από αρκετές ομάδες.[29][30] Παρόλα αυτά, οι κυτοκίνες υπογραφής Th17, όπως η IL-17A και η IL-22, μπορεί να στοχεύουν τα επιθηλιακά κύτταρα του εντέρου και να προάγουν την ενεργοποίηση ρυθμιστικών οδών και να προσφέρουν προστασία στον γαστρεντερικό σωλήνα.[31][32] Για το σκοπό αυτό, πρόσφατες κλινικές δοκιμές που στόχευαν την IL-17A στην IBD ήταν αρνητικές και στην πραγματικότητα έδειξαν αυξημένες ανεπιθύμητες ενέργειες στο σκέλος θεραπείας.[33] Αυτά τα δεδομένα έθεσαν το ερώτημα σχετικά με το ρόλο της IL-17A στην παθογένεση της IBD και πρότειναν ότι η αυξημένη IL-17A μπορεί να είναι ευεργετική για ασθενείς με IBD.

Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, που συνήθως αναφέρεται ως ΣΕΛ ή λύκος, είναι μια σύνθετη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος που επηρεάζει το δέρμα, τις αρθρώσεις, τα νεφρά και τον εγκέφαλο. Αν και η ακριβής αιτία του λύκου δεν είναι πλήρως γνωστή, έχει αναφερθεί ότι τα κύτταρα IL-17 και Th17 εμπλέκονται στην παθογένεση της νόσου.[34] Έχει αναφερθεί ότι τα επίπεδα της IL-17 στον ορό είναι επίσης αυξημένα σε ασθενείς με ΣΕΛ σε σύγκριση με τους μάρτυρες[35][36] και η οδός Th17 έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε αυτοάνοσες αποκρίσεις σε προκλινικά μοντέλα λύκου σε ποντίκια.[37][38] ] Το πιο σημαντικό είναι ότι κύτταρα που παράγουν IL-17 και IL-17 έχουν επίσης ανιχνευθεί σε βιοψίες νεφρού και δέρματος από ασθενείς με ΣΕΛ.[39][40][41]

Πνευμονοπάθειες
Αυξημένα επίπεδα IL-17A έχουν βρεθεί στα πτύελα και στο βρογχοκυψελιδικό υγρό πλύσης ασθενών με άσθμα[42] και έχει τεκμηριωθεί θετική συσχέτιση μεταξύ της παραγωγής IL-17A και της σοβαρότητας του άσθματος.[43] Σε μοντέλα ποντικού, η θεραπεία με δεξαμεθαζόνη αναστέλλει την απελευθέρωση κυτοκινών που σχετίζονται με Th2 αλλά δεν επηρεάζει την παραγωγή IL-17A.[44] Επιπλέον, η φλεγμονή των αεραγωγών που προκαλείται από κύτταρα Th17 και η υπερανταπόκριση των αεραγωγών είναι ανθεκτικά στα στεροειδή, υποδεικνύοντας έναν πιθανό ρόλο των κυττάρων Th17 στο ανθεκτικό στα στεροειδή άσθμα.[44] Ωστόσο, μια πρόσφατη δοκιμή με χρήση αντι-IL-17RA δεν έδειξε αποτελεσματικότητα σε άτομα με άσθμα.[45]

Πρόσφατες μελέτες έχουν προτείνει τη συμμετοχή ανοσολογικών μηχανισμών στη ΧΑΠ.[46] Παρατηρήθηκε αύξηση των κυττάρων Th17 σε ασθενείς με ΧΑΠ σε σύγκριση με τους σημερινούς καπνιστές χωρίς ΧΑΠ και υγιή άτομα, και βρέθηκαν αντίστροφες συσχετίσεις μεταξύ των κυττάρων Th17 με τη λειτουργία των πνευμόνων.[47] Το προφίλ γονιδιακής έκφρασης των βρογχικών βουρτσίσματος που ελήφθη από ασθενείς με ΧΑΠ συνέδεσε επίσης τη λειτουργία των πνευμόνων με αρκετά γονίδια υπογραφής Th17 όπως τα SAA1, SAA2, SLC26A4 και LCN2.[48] Μελέτες σε ζώα το έχουν δείξειΟ καπνός του τσιγάρου προάγει την παθογόνο διαφοροποίηση Th17 και προκαλεί εμφύσημα,[49] ενώ ο αποκλεισμός της IL-17A χρησιμοποιώντας εξουδετερωτικό αντίσωμα μείωσε σημαντικά τη στρατολόγηση ουδετερόφιλων και την παθολογική βαθμολογία της φλεγμονής των αεραγωγών σε ποντίκια που εκτέθηκαν στον καπνό.[49][50]

Άμυντικό σύστημα
Στην άμυνα του ξενιστή, η IL-17A έχει αποδειχθεί ότι είναι κυρίως ωφέλιμη έναντι λοιμώξεων που προκαλούνται από εξωκυτταρικά βακτήρια και μύκητες.[51] Η κύρια λειτουργία των κυττάρων Th17 φαίνεται να είναι ο έλεγχος της μικροχλωρίδας του εντέρου[52][53] καθώς και η κάθαρση των εξωκυτταρικών βακτηρίων και μυκήτων. Η σηματοδότηση των υποδοχέων IL-17A και IL-17 έχει αποδειχθεί ότι παίζει προστατευτικό ρόλο στην άμυνα του ξενιστή έναντι πολλών βακτηριακών και μυκητιακών παθογόνων, συμπεριλαμβανομένων των Klebsiella pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Candida albicans, Coccidioides posadasii, Histoplasma capsulatum και Blastomyces[4]. Ωστόσο, η IL-17A φαίνεται να είναι επιζήμια σε ιογενείς λοιμώξεις όπως η γρίπη μέσω της προαγωγής της ουδετεροφιλικής φλεγμονής.

Οι απαιτήσεις της σηματοδότησης των υποδοχέων IL-17A και IL-17 στην άμυνα του ξενιστή ήταν καλά τεκμηριωμένες και εκτιμήθηκαν πριν από την αναγνώριση των κυττάρων Th17 ως ανεξάρτητης γενεαλογίας Τ βοηθητικών κυττάρων. Σε πειραματικά μοντέλα πνευμονίας, τα ποντίκια knock IL-17A ή IL-17RA έχουν αυξημένη ευαισθησία σε διάφορα Gram-αρνητικά βακτήρια, όπως η Klebsiella pneumoniae[56] και το Mycoplasma pneumoniae.[57] Αντίθετα, τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι η IL-23 και η IL-17A δεν απαιτούνται για προστασία έναντι της πρωτογενούς μόλυνσης από τα ενδοκυτταρικά βακτήρια Mycobacterium tuberculosis. Τόσο τα ποντίκια με νοκ άουτ IL-17RA όσο και τα ποντίκια με νοκ άουτ IL-23p19 εκκαθάρισαν την πρωτογενή μόλυνση με Μ. tuberculosis.[58][59] Ωστόσο, η IL-17A απαιτείται για προστασία έναντι της πρωτοπαθούς μόλυνσης με ένα διαφορετικό ενδοκυτταρικό βακτήριο, το Francisella tularensis.[60]

Μελέτες μοντέλων ποντικιών που χρησιμοποιούν τα ποντίκια IL-17RA νοκ άουτ και τα ποντίκια IL-17A με το προσαρμοσμένο στέλεχος γρίπης ποντικού (PR8)[55] καθώς και το πανδημικό στέλεχος H1N1 του 2009 [93] υποστηρίζουν ότι η IL-17A παίζει 61 επιζήμιο ρόλο στη μεσολάβηση της οξείας πνευμονικής βλάβης.

Ο ρόλος των προσαρμοστικών ανοσολογικών αποκρίσεων που προκαλούνται από το ειδικό αντιγόνο Th17 έχει διερευνηθεί πιο πρόσφατα. Τα αντιγονοειδικά κύτταρα Th17 αποδείχθηκε επίσης ότι αναγνωρίζουν διατηρημένα πρωτεϊνικά αντιγόνα μεταξύ διαφορετικών στελεχών K. pneumoniae και παρέχουν προστασία ευρέως φάσματος ανεξάρτητη από τον ορότυπο.[62] Τα ειδικά αντιγόνα CD4 Τ κύτταρα περιορίζουν επίσης τον ρινοφαρυγγικό αποικισμό του S. pneumoniae σε μοντέλα ποντικών.[63] Επιπλέον, η ανοσοποίηση με πνευμονιοκοκκικό ολοκυτταρικό αντιγόνο και διάφορα παράγωγα παρείχε προστασία με τη μεσολάβηση της IL-17, αλλά όχι εξαρτώμενη από αντισώματα, έναντι της πρόκλησης S. pneumoniae.[64][65] Σε μυκητιασική λοίμωξη, έχει αποδειχθεί ότι ένας κλώνος που παράγει IL-17 με TCR ειδικό για την καλνεξίνη από το Blastomyces dermatitidis παρέχει προστασία σε είδη μυκήτων που σχετίζονται με την εξέλιξη, συμπεριλαμβανομένου του Histoplasma spp.[66]

Καρκίνος
Στην ογκογένεση, η IL-17A έχει αποδειχθεί ότι στρατολογεί κατασταλτικά κύτταρα που προέρχονται από μυελοειδή (MDSCs) για να μειώσει την αντικαρκινική ανοσία.[67][68] Η IL-17A μπορεί επίσης να ενισχύσει την ανάπτυξη του όγκου in vivo μέσω της επαγωγής της IL-6, η οποία με τη σειρά της ενεργοποιεί τον μετατροπέα σήματος του ογκογόνου παράγοντα μεταγραφής και τον ενεργοποιητή της μεταγραφής 3 (STAT3) και ρυθμίζει προς τα πάνω τα γονίδια προ-επιβίωσης και προ-αγγειογονικά στους όγκους. ] Ο ακριβής ρόλος της IL-17A στην αγγειογένεση δεν έχει ακόμη καθοριστεί και τα τρέχοντα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η IL-17A μπορεί να προάγει ή να καταστείλει την ανάπτυξη όγκου. Η IL-17A φάνηκε να διευκολύνει την ανάπτυξη καρκινώματος του παχέος εντέρου ενισχύοντας την αγγειογένεση μέσω της προώθησης της παραγωγής VEGF από καρκινικά κύτταρα[71] και έχει αποδειχθεί ότι η IL-17A μεσολαβεί επίσης στην αντίσταση του όγκου στη θεραπεία αντι-VEGF μέσω της στρατολόγησης MDSCs.[72]

Ωστόσο, τα ποντίκια IL-17A KO ήταν πιο ευαίσθητα στην ανάπτυξη μεταστατικού μελανώματος του πνεύμονα,[73] υποδηλώνοντας ότι η IL-17A μπορεί πιθανώς να προάγει την παραγωγή της ισχυρής αντικαρκινικής κυτοκίνης IFN-γ, που παράγεται από κυτταροτοξικά Τ κύτταρα. Πράγματι, δεδομένα από τον καρκίνο των ωοθηκών υποδηλώνουν ότι τα κύτταρα Th17 συσχετίζονται θετικά με την ανοσία που προκαλείται από κύτταρα ΝΚ και τις αντικαρκινικές αποκρίσεις CD8.[74]

Οφθαλμικές παθήσεις
Η παρουσία της IL-17 έχει αποδειχθεί σε μια σειρά οφθαλμικών ασθενειών που σχετίζονται με τη νεοαγγείωση. Αυξημένη συγκέντρωση IL-17 έχει δειχθεί στο υαλοειδές υγρό κατά τη διάρκεια της πολλαπλασιαστικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Αυξημένα ποσοστά Th17 κυττάρων και υψηλότερες συγκεντρώσεις IL-17 έχουν παρατηρηθεί σε ασθενείς με ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.

korakas-news.gr