Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Συμβαίνει τώρα για πρώτη και τελευταία φορά μετά από 13,4 δισ. χρόνια
Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Συμβαίνει τώρα για πρώτη και τελευταία φορά μετά από 13,4 δισ. χρόνια
Γράφει η Κατερίνα Τσίλη
Κάνοντας τη βόλτα μου στο ίντερνετ, διαρκώς πέφτω σε τίτλους άρθρων όπως “Συμβαίνει κάθε 1500 χρόνια” ή “Συμβαίνει κάθε 50.000 χρόνια” και συνήθως αναφέρονται σε κάποιο περιοδικό φαινόμενο το οποίο λαμβάνει χώρα στις μέρες μας.
Και κάθε φορά αναρωτιέμαι… μα ποιο είναι το σπουδαίο ακριβώς σε ένα γεγονός που επαναλαμβάνεται κάθε 1000 ή 100.000 χρόνια;
Είμαι σίγουρη πως κάθε μέρα επαναλαμβάνεται ένα γεγονός που έχει συμβεί πριν δέκα, χίλια ή ένα εκατομμύριο χρόνια. Και τι να κάνουμε τώρα…
Θυμάμαι την τρέλα της ημερομηνίας 21/12/2012 που έκλεινε ένας κύκλος 50.000 ετών ή κάτι τέτοιο σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγιας και άλλοι περίμεναν να καταστραφεί η Γη, άλλοι ότι θα αλλάξουμε διαστάσεις (!) και άλλα όμορφα και ρομαντικά σενάρια. Τελικά βέβαια, όπως θα το καταλάβατε κι εσείς, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν συνέβη. Είμαστε ακόμα εδώ και πληρώνουμε τους φόρους μας, ή τουλάχιστον προσπαθούμε.
Όμως υπάρχει κάτι που πιστεύω ότι είναι πραγματικά σπουδαίο. Κάτι που σπάνια θα το δείτε να μνημονεύεται. Είναι ένα γεγονός που συμβαίνει τώρα, για πρώτη φορά μετά από 13,4 δισεκατομμύρια χρόνια, όσο χρονολογείται δηλαδή το σύμπαν μας. Είναι κάτι που θα συμβεί για πρώτη και τελευταία φορά.
Είσαι Εσύ, είμαι Εγώ, είναι όλα αυτά που ζούμε σήμερα. Μα πάνω απ’ όλα είσαι Εσύ. Σε τόσα δισεκατομμύρια χρόνια, δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποιος σαν εσένα, με το ίδιο δαχτυλικό αποτύπωμα, με την ίδια ίριδα, με την ίδια φωνή, με τα ίδια συναισθήματα και με τις ίδιες εμπειρίες. Σκέψου το… Θα ζήσεις μέχρι τα 90 ή τα 100 σου και μετά… τσαφ! Μέχρι να τελειώσει κι αυτό το σύμπαν δεν θα ξαναυπάρξει κανένας πια σαν κι εσένα.
Για την ηλικία του σύμπαντος και για το μέγεθός του, είσαι ένας κόκκος άμμου που μέχρι να γίνει αντιληπτός, έχει κιόλας εξανεμιστεί… Κι όμως αυτός ο κόκκος άμμου δεν θα ξαναϋπάρξει ποτέ.
Κανείς δεν σε ήξερε πριν και το πιο πιθανό είναι ότι κανείς δεν θα σε θυμάται λίγο αργότερα.
Σου υπολείπονται από αυτή την απίθανη εμπειρία που ονομάζεται ζωή, 40 – 50 ή 60 χρόνια, ανάλογα με την ηλικία σου.
Δεν αξίζει να τα ζήσεις ευτυχισμένα;
Δεν αξίζει να ρουφήξεις τη ζωή με όλο σου το είναι;
Δεν αξίζει να ζήσεις έτσι ακριβώς όπως γουστάρεις χωρίς να δίνεις δεκάρα για το πως σε θέλουν οι άλλοι;
Δεν αξίζει όταν κλείσεις τα μάτια σου να πεις “Μα τι υπέροχο ταξίδι ρε γαμώτο…!”
enallaktikidrasi.com
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Ολοι οι Ελληνες πατριωτες επιλεγουν το Ελληνικο κοινωνικο δικτυο https://Hellasbook.gr ελα μαζι μας γιατι ειναι λογικο πια να μην ειμαστε στους ξενους!!
Θελεις να κανεις ενα δωρο στον εαυτο σου;
Δες την Κατηγορια με τα προιοντα μας
Σχετικά με Κατοχικά Νέα
Σχόλια Αναγνωστών (6)
Σχολιάστε
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΙΩΝ , ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ
…μα τι μας γραφει η Κατερινα
… με τοσα εκκατομυρια πραγματα που μας κρυβουν τον ηλιο πως να ρουφηξουμε το φως???
Ωραιος τιτλος, συμβαινει τωρα και για πρωτη φορα μετα απο 13δισ χρόνια;
Ωραια δυκαιολογία να λεω οταν μου ξεφευγει καμια πορδη,
– Εγώ: μωρό μου συμβαινει πρωτη φορα και μετα απο 13 δισ χρόνια , –
– Η γκόμενα: ήταν ομως αυτη τη φορά η τελευταια;
ωραιο το αρθράκι για τη χαρά της ζωής… και όλοι πρέπει να έχουμε
αυτή τη χαρά (όσο μας αφήνουν)…
Αλλά διαφωνώ ότι πριν 1000 χρόνια για παράδειγμα δεν υπήρξε ποτέ
άλλος/η σαν εμένα με την ίδια φάτσα, το ίδιο αποτυπωμα την ίδια φωνή κλπ…
Διαφωνώ δηλαδή με τη βεβαιότητα που το λέει, γιατί απλά αυτο δεν αποδεικνύεται
Μόνο η αίσθηση ότι είμαστε μοναδικοί το θέλει έτσι.
Λαθος τιτλος … συνέβη ΤΟΤΕ … Γεννηθηκες ΤΟΤΕ και διαιωνίζεσαι με κοπιες μεσα σε διαφορετικα σώματα και ΕΓΩ……,
Είσαι υπέροχη.
Για το κρέας το πυκνό,
χάνουμε τον ουρανό,
για την σάρκα την θνητή,
λησμονούμε την ψυχή,
αγωνία, φόβος, δάκρυ,
που μας έβαλε στο μάτι,
κι εμείς τυφλοί κουτοί και πλανεμένοι,
και απ’το αίμα κουρασμένοι,
τα φτερά μας τα λευκά,
πάλαι πότε δυνατά,
μαραζώσαν, και καήκαν,
μα ποτέ δεν εκοπήκαν,
ξεχασμένα τώρα πιά,
απ’του νου την πονηριά,
πάντα όμως η καρδιά,
που ποτέ δε λησμονά,
δύναμη Θεού το θέλει,
να θυμίζει τα παλιά,
οτι κάποτε πετούσες,
πέρα ψηλά κι μακρυά,
… η αλήθεια είναι οτι κουράστηκα λίγο,
οπότε, όποιος ή όποια έχει την καλοσύνη να το ολοκληρώσει θα με ευχαριστούσε.
Όχι για να το πουλήσω, αλλά γιατί η καρδιά μου γράφοντάς το, ένιωσε αυτά που έγραφε, όπως τα έγραφε, όχι ως μεταφορά ακριβώς…
τα ψαράκια στην γυαλα τους πιστεύουν οτι ειναι μοναδικά και ανεπανάληπτα.. Το ιδιο και τα βακτήρια στο βιολογικό εργασφηριο