Για τούτο, το μείζον στις διαπραγματεύσεις δεν είναι το ποσοστό επιστροφής εδαφών και προσφύγων αλλά το συνταγματικό καθεστώς και το καθεστώς των στρατιωτικών εγγυήσεων, όπως ορθά επιμένει σήμερα η Αθήνα.
Το 1974 η Ελλάδα μπορεί να ηττήθηκε στρατιωτικά, αλλά ηττήθηκε με συγκεκριμένο τρόπο, κάτι που ξεχνούν οι θεωρητικοί της συνθηκολόγησης.
Το χειρότερο είναι ότι στη συνέχεια ηττήθηκε πολιτικά και ηθικά.
Την προδοσία της στρατιωτικής χούντας διαδέχθηκε η αναξιοπρέπεια ενός πολιτικού κόσμου που για μήνες βάδισε χέρι- χέρι με τους επικεφαλής των επιτελών της χούντας, με τους ίδιους ανθρώπους που δεν έπραξαν τίποτε για να εμποδίσουν την εισβολή.
Χρόνια ολόκληρα δεν ομολογούσαν την ήττα, φοβούνταν ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία ο ελληνικός λαός, μέσα στην ηθική ανάταση της δημοκρατικής απελευθέρωσης, θα αξίωνε μιαν ιστορική απάντηση.
Σήμερα που ο ελληνικός λαός έχει εκφυλιστεί και δεν υπάρχει (όπως πιστεύουν) φόβος πατριωτικής αντίδρασης, αποφαίνονται θρασύτατα ότι «ηττηθήκαμε το 1974» για να εκμαιεύσουν τη συναίνεση στη νέα ταπείνωση του ομοσπονδιακού συμβιβασμού, ανίκανοι να δουν ότι ανοίγουν έτσι το δρόμο στην τουρκοποίηση ολόκληρης της νήσου, καθυβρίζοντας όποιον στέκεται εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Καμιά αντιπολίτευση, καμιά (δικαιολογημένη) απέχθεια προς τη σημερινή κυβέρνηση της Αθήνας δεν πρέπει να μας κάνει συνένοχους σε αυτόν τον δρόμο.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
η κυπρος σφαγιαστηκε για τα συμφεροντα των εβραιων____οι βρετανικες βασεις ειναι βρετανοσιωνιστικες