Συστημικές παθογένειες των ΗΠΑ και η απειλή για την ελληνική ασφάλεια

Συστημικές παθογένειες των ΗΠΑ και η απειλή για την ελληνική ασφάλεια

Η αμερικανική διοίκηση έχει μία στάνταρ οπτική στα διεθνή ζητήματα, όπου η οικονομία παίζει τον κυρίαρχο ρόλο στη γεφύρωση των αντιθέσεων (κοινό συμφέρον) μεταξύ Λαών/Χωρών και η πολιτική χειραγώγηση των ντόπιων πολιτικών δυνάμεων (με διάφορους τρόπους), έρχεται να εξουδετερώσει τις όποιες λαϊκές αντιδράσεις, πάθη, μίση, εθνικισμούς, ιστορικά ανακλαστικά κ.λπ.

Σχολιάζει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος

Από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, αυτή η Διπλωματική και Στρατηγική Φιλοσοφία της αμερικανικής διοίκησης μονίμως επιχειρείται να επιβληθεί στις τέσσερις γωνιές της υφηλίου, είτε στρατιωτικά είτε διπλωματικά, άλλοτε επιτυχημένα (Γερμανία-Γαλλία-Βρετανία) και άλλοτε αποτυχημένα (Βαλκάνια-Μ. Ανατολή, Αφρική κ.λπ.).

Οι ΗΠΑ, με αυτό τον τρόπο πιστεύουν πως μπορούν να δημιουργήσουν ένα νέο «παγκόσμιο πολιτικό καλούπι» προσαρμοσμένο στις ανάγκες τους. Κατά την άποψη μου, οι δεξαμενές σκέψεις στην Αμερική που διαμορφώνουν τις στρατηγικές και τις πολιτικές της χώρας, κάνουν διαχρονικά τα ίδια λάθη…

Έχουν επιφανειακή ιστορική αντίληψη των γεγονότων που έχουν σημαδέψει περιοχές με έντονες πολεμικές συγκρούσεις αιώνων. Έχουν διαμορφώσει την πεποίθηση, ότι η διαφορετικότητα των ανθρώπων είναι επίκτητη και δημιουργήθηκε λόγω των εκάστοτε τοπικών συνθηκών, άρα μπορεί να αλλάξει αν οι συνθήκες αλλάξουν.

Κάνουν όμως το λάθος να υποβαθμίζουν τη δύναμη του συναισθήματος και των συλλογικών φοβιών, μέσω των οποίων δημιουργήθηκαν τα νοητικά χαρακτηριστικά των διαφόρων λαών και της κουλτούρας τους μέσω των αιώνων.

Η έντονη διαφορετικότητα των λαών και των ανθρώπων είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο και είναι τόσο ισχυρή αυτή διαφορετικότητα, που οδήγησε σε αποτυχία όλες τις απόπειρες δημιουργίας παγκόσμιου… γούστου, αυτοκινήτου, μόδας, γλώσσας (Esperanto) κ.λπ.

Οι συνήθειες, ο πολιτισμός, η κουλτούρα, η Ιστορία, τα «μ’ αρέσει» και «δεν μ’ αρέσει», το φαγητό, η γλώσσα κ.λπ., είναι μέρος της ταυτότητας των ανθρώπων και οι άνθρωποι αρνούνται να αλλάξουν αυτό που οι ίδιοι πιστεύουν ότι είναι.

Οι όποιες αλλαγές στα παραπάνω και κατ’ επέκταση στην ταυτότητα των ανθρώπων, γίνονται σε μεγάλο βάθος χρόνου, σταδιακά, σε συνθήκες ωρίμανσης και όχι μέσα σε λίγα χρόνια και κατ’ επιταγή κάποιων άλλων.

Το μυστικό της επιτυχίας της Ελληνιστικής Αυτοκρατορίας (Μ. Αλέξανδρος), της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Αγγλικής, ήταν ότι ΔΕΝ προσπάθησαν να αλλάξουν τους ανθρώπους που ήταν τμήμα ή υποτελείς της αυτοκρατορίας τους. Οι Αμερικανοί κάνουν το ίδιο λάθος με τους Γερμανούς, προσπαθούν να «αμερικανοποιήσουν» τους άλλους και γι’ αυτό και αποτυγχάνουν.

Παραλείπουν επίσης, να κατανοήσουν τα διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά των άλλων λαών. Δηλαδή, προσπαθούν να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν την ψυχολογία άλλων λαών, παίρνοντας ως σημείο αναφοράς τις αντιδράσεις και την ψυχολογία του αμερικανικού λαού, παρότι γνωρίζουν καλά από τη βιβλιογραφία της κατασκοπείας και των διακρατικών σχέσεων τον όρο «mirror imaging», το οποίο μάλιστα διδάσκουν και ως «θανάσιμο» σφάλμα, χωρίς να το αποφεύγουν.

Η ενστικτώδης και απλουστευτική διαδικασία της ομογενοποίησης ανόμοιων λαών και ψυχοσυνθέσεων, κουλτούρας κ.λπ., οδηγεί αναπόφευκτα στα λάθος συμπεράσματα. Ακόμη και η οικονομική παγκοσμιοποίηση έχει τεράστιες δυσκολίες εφαρμογής, παρόλο που η οικονομία, οι συναλλαγές και το χρήμα, έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό ομοιότητας ανάμεσα σε χώρες και λαούς.

Είναι εκπληκτικό, ότι η αμερικανική διοίκηση δεν διδάσκεται ούτε από τον εαυτό της! Είναι κλασσική η φράση που λέγεται αρκετά συχνά και από τα πλέον επίσημα χείλη στην Αμερική ότι «We will defend our way of life» , δηλαδή, «θα υπερασπιστούμε τον τρόπο ζωής μας». Η Αμερική λοιπόν είναι διατεθειμένη να μπει σε πολεμική σύρραξη για να υποστηρίξει τον τρόπο ζωής της! Σκεφθείτε τώρα να ετίθετο θέμα εδαφικής κυριαρχίας ή εθνικών συμφερόντων τι θα έκανε.

Από την άλλη όμως περιμένει και εν πολλοίς απαιτεί, άλλοι λαοί να είναι ικανοποιημένοι και ίσως ευγνώμονες, εάν βάσει των αμερικανικών σχεδίων απολέσουν μεν την εδαφική τους κυριαρχία ή/και ανεξαρτησία, αλλά θα λάβουν σαν αντάλλαγμα μία καλύτερη ζωή σε όρους οικονομίας, γιατί στον αμερικανικό τρόπο σκέψης, τα πάντα έχουν μία τιμή, όλα είναι προς πώληση (για τους άλλους πάντα… βεβαίως βεβαίως).

Για να μην πάμε μακριά, ας κοιτάξουμε που ωθούν τα πράγματα στα Ελληνοτουρκικά (συνεκμετάλλευση του Αιγαίου), στο Κυπριακό (Συνομοσπονδία που οδηγεί στην Τουρκική υποτέλεια των Ελληνοκυπρίων έναντι μιας ομιχλώδους υπόσχεσης ευημερίας), στον αλυτρωτισμό και εθνικισμό των Βαλκανίων (Σκόπια, Αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός και αλυτρωτισμός, λαοί πρώην Γιουγκοσλαβίας) κ.λπ.

Ποιο είναι το νόημα όμως αυτού του σημειώματος; Ότι αν θέλουμε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τους διαφόρους κυρίους και κυρίες, είτε λέγονται κυρίες Νούλαντ, Κλίντον, Ολμπράιτ, Τίλερσον αύριο κ.λπ., που είναι πνευματικά τέκνα του Κίσινγκερ και εκφραστές της στρατηγικής του αμερικανικού κατεστημένου, πρέπει πρώτα να τους κατανοήσουμε, ώστε να μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι, ώστε να αντισταθούμε έξυπνα και να ανατρέψουμε τα σχέδια τους. Όχι μια ζωή να αιφνιδιαζόμαστε και να τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα…

defence-point.gr