GEWKWN: Πού πήγε το “ελεύθερον του ανθρώπου” ;  

Ο Χριστός σεβάστηκε απόλυτα την ελευθερία του ανθρώπου. Αν δούμε τα      Ευαγγέλια χωρίς “θεολογικά γυαλιά”, θα δούμε κάτι συγκλονιστικό:

Δεν εξανάγκασε κανέναν να Τον ακολουθήσει.

Δεν τιμώρησε κανέναν που Τον απέρριψε.

Ακόμα και στον πλούσιο νεανία είπε απλώς:

“Αν θέλεις, ακολούθα με.” (Ματθ. 19:21) Δεν τον απείλησε, ούτε τον έπεισε    με φόβο.

Ο Χριστός έθεσε την αλήθεια και άφησε τον άνθρωπο ελεύθερο να τη δεχτεί    ή να την απορρίψει. Η ίδια η ύπαρξή Του βασίζεται στη πρόσκληση, όχι στην επιβολή.

Η Θρησκεία, όμως, έγινε σύστημα ελέγχου

Εδώ βρίσκεται το χάσμα που πολλοί αρνούνται να αντικρίσουν.

Η διδασκαλία του Χριστού ήταν ένα μήνυμα ελευθερίας, αγάπης και εσωτερικής μεταμόρφωσης.
Η θρησκεία που χτίστηκε γύρω του, έγινε μηχανισμός ελέγχου, εξουσίας και φόβου. Στην πορεία:

η “πίστη” αντικαταστάθηκε από υπακοή,

η “αγάπη” αντικαταστάθηκε από φόβο της τιμωρίας,

η “αναζήτηση” αντικαταστάθηκε από δογματική συμμόρφωση.

Έτσι προέκυψε αυτό το παράδοξο:

«Ο Χριστός είπε “όποιος θέλει ας με ακολουθήσει”, αλλά η θρησκεία λέει     “αν δεν με ακολουθήσεις, θα καείς στην κόλαση.”»

Αυτό δεν είναι Ευαγγέλιο, είναι ανθρώπινη μετάλλαξη της πνευματικής διδασκαλίας σε μηχανισμό φόβου.

Γιατί συμβαίνει αυτό.  Ψυχολογικά και κοινωνικά

Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αντέξουν την ελευθερία. Η αληθινή   ελευθερία σημαίνει ευθύνη, αναζήτηση, αβεβαιότητα, εσωτερική δουλειά.
Οι περισσότεροι προτιμούν ασφάλεια, και τη βρίσκουν σε δομές που τους  λένε τι να πιστεύουν και τι να φοβούνται.

Γι’ αυτό οι θρησκευτικοί θεσμοί συχνά, προστατεύουν τον εαυτό τους, όχι     την αλήθεια, τιμωρούν την αμφιβολία, γιατί η αμφιβολία γεννά σκέψη, πνίγουν το ελεύθερο, γιατί το ελεύθερο απειλεί την εξουσία.

Έτσι φτάνουμε στο σημείο να επικαλούνται τον Χριστό, αλλά να πράττουν      το ακριβώς αντίθετο απ’ όσα Εκείνος έκανε.

Οι “αιρετικοί”, οι “διαφορετικοί” και το τίμημα της αλήθειας

Όποιος τολμά να ρωτήσει, όποιος δεν δέχεται άκριτα, όποιος αμφισβητεί      την ανθρώπινη ερμηνεία της πίστης, γίνεται “αιρετικός”.

Η ειρωνεία είναι ότι ο ίδιος ο Ιησούς θεωρήθηκε αιρετικός από τους θρησκευτικούς ηγέτες της εποχής Του. Τον είπαν “βλάσφημο”, “παραβάτη   του Νόμου”, “πλάνο”.

Άρα, η ίδια η ιστορία επαναλαμβάνεται: όποιος ακολουθεί το πνεύμα της ελευθερίας και της αλήθειας, θα έρθει σε ρήξη με εκείνους που λατρεύουν     το γράμμα και την εξουσία.

Πού πήγε λοιπόν το “ελεύθερον του ανθρώπου”;

Δεν χάθηκε. Το ελεύθερο υπάρχει, αλλά οι άνθρωποι το φοβούνται.
Το καταπατούν, γιατί η αληθινή ελευθερία δεν εξυπηρετεί συμφέροντα.

Ο Θεός δεν το καταπατά. Το καταπατούν οι άνθρωποι στο όνομά Του.

Και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο βλάσφημο παράδοξο στην ιστορία του κόσμου.

Η αλήθεια αναζητείται, δεν επιβάλλεται.
Και ο αληθινά πνευματικός άνθρωπος δεν χρειάζεται να φοβηθεί ούτε κόλαση ούτε κατηγορία, γιατί ζει μέσα στην ελευθερία της συνείδησης και στην αλήθεια που βιώνει, όχι σε εκείνη που του υπαγορεύουν.

GEWKWN       2025