Αυτή η ιστορία τα έχει όλα. Σεξ, πορνεία, βασανιστήρια, σατανικές αδερφές μαστροπούς που έγιναν πρωταγωνίστριες της κόλασης, πάνω από 90 δολοφονίες και ένα ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες.
Η ιστορία εκτυλίσσεται τη δεκαετία 1950-1960 με φόντο το Μεξικό. Όταν οι Αρχές συλλαμβάνουν την ιερόδουλη Ζοζεφίνα Γκουτέρεζ που δούλευε στον οίκο ανοχής των αδερφών Delfina και Maria de Jesus Gonzalez Valenzuela, αποκαλύπτεται η φρίκη σε όλο το μεγαλείο της.
Και η φρίκη των φόνων μέσα στο «μπορντέλο της κόλασης», όπως ήταν γνωστό στο Μεξικό, μεταφραζόταν σε δεκάδες πτώματα σε αποσύνθεση καθώς και οστά από 91 γυναίκες, άντρες-πελάτες και έμβρυα. Το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες συμπεριέλαβε τις αδερφές στις σελίδες του ως την πιο «επικερδή δολοφονική επιχείρηση».
Τα σκληρά παιδικά χρόνια
Η Delfina και η Maria de Jesus Gonzalez Valenzuela μαζί με τις αδερφές τους Carmen και Maria Luisa (ψευδώνυμο Eva) γεννήθηκαν στο Χαλίσκο του Μεξικού και ζούσαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Ο πατέρας τους Isidro Torres ήταν ένας ιδιαίτερα βίαιος και αυταρχικός άνθρωπος, ο οποίος δούλευε στην αγροφυλακή, επιφορτισμένος με την τήρηση της τάξης επί της προεδρίας του Πορφίριο Ντίαζ.
Η προσωπική του ζωή βέβαια μόνο έννομη δεν ήταν καθώς είχε βάψει ακόμα και τα χέρια του με αίμα, όταν πάνω σε έναν καυγά σκότωσε τον άνθρωπο που τσακωνόταν. Όσο για την ανατροφή των κοριτσιών του; Όποτε οι νεαρές κοπέλες ήθελαν να φορέσουν μέικ απ ή ρούχα που δεν ήταν της απόλυτης επιλογής του τις κλείδωνε στη φυλακή της πόλης για να τις συνετίσει.
Μετά το φόνο ο Isidro είχε κάνει πολλούς εχθρούς. Δεν είχε άλλη επιλογή λοιπόν από το να πάρει τη φαμίλια του και να μετακομίσει στο μικρό χωριό Σαν Φρανσίσκο ντελ Ρινκόν, στο Γκουαναχουάτο, το χωριό που οι ντόπιοι αποκαλούσαν Σαν Πάντσο. Όσο μεγάλωναν τα κορίτσια έψαχναν τρόπους για να βγουν από την απόλυτη φτώχεια μέσα στην οποία είχαν μεγαλώσει. Άνοιξαν ένα μπαρ που μπορεί να μην τις έκανε πλούσιες, αλλά σίγουρα ζούσαν καλύτερα. Και κάπου εκεί ήρθε η ιδέα του εύκολου χρήματος μέσω της πορνείας.
Η επικερδής επιχείρηση των πορνείων, τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες
Οι τέσσερις αδερφές άρχισαν να ανοίγουν το ένα πορνείο μετά το άλλο. Η Carmen, η Delfina και η Maria de Jesus «έτρεχαν» τα πορνεία στο Γκουαναχανάτο και το Χαλίσκο, ενώ η Maria Luisa το μπαρ-πορνείο κοντά στα σύνορα.
Το κυνήγι των ομορφότερων νεαρών ιερόδουλων δεν είχε τελειωμό. Προσφέροντας τους ως βιτρίνα τη δουλειά της υπηρέτριας ή της σερβιτόρας οι αδερφές ξεγελούσαν τις όμορφες χωριατοπούλες που είχαν όνειρο για μια μεγάλη ζωή πέρα από τα στενά όρια της επαρχίας που ζούσαν. Άλλες πάλι φορές απλά τις απήγαγαν με τη βοήθεια του εραστή της Delfina, Hermengildo Zuniga. Στις αρχές του 1950 η Carmen πεθαίνει χτυπημένη από καρκίνο. Όμως ούτε η απώλεια του ενός μέλους της αδελφικής τετράδας δείχνει να πτοεί τις άλλες τρεις, που συνεχίζουν να επεκτείνουν την επιχείρησή τους και ξεκινούν τα βασανιστήρια.
Όλα θυσιάζονταν στο βωμό του κέρδους. Οι περισσότερες πόρνες βιάζονταν, εκφοβίζονταν και υπέμειναν φρικτά σωματικά βασανιστήρια, ενώ οι ομορφότερες παρθένες προορίζονταν για πελάτες με φουσκωμένα πορτοφόλια.
Αν κάποιο κορίτσι έμενε έγκυος ξυλοκοπούνταν μέχρι να αποβάλλει και τα έμβρυα θάβονταν στην αυλή των πορνείων.
Αν αρρώσταινε εξαιτίας της πείνας ή από κάποιο Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενο Νόσημα οι αδερφές το κλείδωναν σε ένα δωμάτιο χωρίς φαγητό, ενώ συχνά ανάγκαζαν τις άλλες ιερόδουλες να το χτυπήσουν μέχρι θανάτου με βαριά κούτσουρα και μπαστούνια.
Ο εραστής της Delphina μαζί με τον σοφέρ που είχαν οι αδερφές ήταν επιφορτισμένοι με την εξαφάνιση των πτωμάτων, τα οποία είτε έκαιγαν είτε τα έθαβαν σε ομαδικούς τάφους. Πολλές φορές δεν σκότωναν μόνο τις νεαρές πόρνες, αλλά και κάποιους πλούσιους πελάτες που επισκέπτονταν τον οίκο ανοχής με στόχο, τι άλλο, να τσεπώσουν τα χρήματά του.
Υπήρχαν στιγμές που τα μέλη της οικογενειακής επιχείρησης, κουρασμένα από την πολύ «εργασία» προσλάμβαναν υπαλλήλους για την απαγωγή κοριτσιών που θα μεγάλωνε το κύκλωμά τους. Στην πελατεία τους τα μέλη ήταν πολλά. Στρατιώτες, δημοτικοί άρχοντες ακόμα και αστυνομικοί άνοιγαν τα φουσκωμένα πορτοφόλια τους και γέμιζαν τις τσέπες των μαστροπών. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που οι αδερφές έπρατταν τα εγκλήματά τους με την ανοχή και την κάλυψη των Αρχών, πληρώνοντάς τες για να κρατούν κλειστά τα στόματά τους.
Η έφοδος της Αστυνομίας και τα φρικιαστικά ευρήματα
Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές για το ξεσκέπασμα της επιχείρησης των σατανικών αδερφών. Η μία αναφέρει ότι αποκαλύφθηκε όταν συνελήφθη η ιερόδουλη Ζοζεφίνα Γκουτέρεζ η οποία κατέδωσε τις αδερφές.
Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή τον Ιανουάριο του 1964 μία από τις πόρνες, η Καταλίνα Ορτέγκα, απέδρασε από το κολαστήριο ανοίγοντας μια τρύπα στον τοίχο. Η νεαρή κοπέλα πήγε στην Αστυνομία και αποκάλυψε τη φρίκη που είχε ζήσει. Μέσα στην ατυχία της ήταν τυχερή καθώς οι αστυνομικοί που εκτελούσαν υπηρεσία δεν ήταν στο payroll των αδερφών Γκονζάλες και έτσι άμεσα έβγαλαν ένταλμα σύλληψης και έκαναν έφοδο στο πορνείο.
Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης βρέθηκαν οι αδερφές, ντυμένες στα μαύρα, να θρηνούν τη δολοφονία του γιου της Delfina, Ramon Torres «El Tepo» που είχε πέσει νεκρός σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Έξω από το πορνείο εξαγριωμένοι κάτοικοι ήταν έτοιμοι να λιντσάρουν τις αδερφές. Μέσα στο κολαστήριο βρέθηκαν κλειδωμένες, αποστεωμένες και βρώμικες δεκάδες πόρνες. Κάποιες από τις εκδιδόμενες έδειξαν στους αστυνομικούς σημεία στο πορνείο λέγοντας τους «εδώ είναι τα πτώματα». Πράγματα οι Αρχές βρήκαν πτώματα σε σήψη και οστά που ανήκαν σε 91 άνδρες, γυναίκες ακόμα και έμβρυα.
Οι Delfina και η Maria de Jesus συλλαμβάνονται κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, ενώ μία εβδομάδα αργότερα η αδερφή τους Maria Luisa παραδίδεται υπό το φόβο λιντσαρίσματος.
Δεκάδες πόρνες κατηγόρησαν τις αδερφές για βιασμούς, δολοφονίες και περιέγραψαν στη δίκη πώς τις ανάγκαζαν να κάνουν σεξ ακόμα και με ζώα, να βασανίζουν και να δολοφονούν άλλες ιερόδουλες, ακόμα και για μύηση στον Σατανισμό έκαναν λόγο. Μίλησαν επίσης και για τις δωροδοκίες που έκαναν οι αδερφές σε αστυνομικούς, που ήταν συχνοί πελάτες στα πορνεία. Η δίκη κράτησε λίγο και οι αδερφές καταδικάστηκαν σε 40 χρόνια φυλακή.
Η Delfina τρελάθηκε από φόβο ότι θα τη δολοφονούσαν στη φυλακή. Τελικά έχασε τη ζωή της όταν εργάτες στη φυλακή της πέταξαν κατά λάθος ένα κομμάτι τσιμέντου κατά τη διάρκεια εργασιών. Η Maria Luisa βρέθηκε νεκρή και φαγωμένη από αρουραίους στο κελί της, ενώ η Maria de Jesus ήταν η μοναδική που εξέτισε την ποινή της και αποφυλακίστηκε. Η ιστορία τους έχει δραματοποιηθεί στο φιλμ «Las Poquianchis» (1976) του Felipe Cazals.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek