«Όποιος, για να εκδηλώσει μίσος ή περιφρόνηση, αφαιρεί, καταστρέφει ή ρυπαίνει την επίσημη σημαία του κράτους … τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών» άρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα. Πριν ο κάθε καλός κομμουνιστής / αριστερός / «προοδευτικός» μας πει την γνώμη του για το αν πρέπει να αφήνουμε ατιμώρητη την πράξη της καταστροφής της σημαίας μας, ας μας κάνει την τιμή να μας ενημερώσει για το πώς αντιμετώπιζαν ή ακόμα αντιμετωπίζουν κομμουνιστικά / αριστερά / «προοδευτικά» κράτη ανάλογες πράξεις.
Εγώ ο αδαής ας πούμε, βρήκα τα εξής:
Η Σοβιετική Ένωση και οι περισσότερες χώρες της κομμουνιστικής Ανατολικής Ευρώπης είχαν νόμους που προέβλεπαν ποινή φυλάκισης από δύο έως τέσσερα χρόνια για όποιον τολμούσε να βεβηλώσει την (κομμουνιστική) σημαία του κράτους. 
Στην Κίνα η βεβήλωση της σημαίας απαγορεύεται. Ο ποινικός κώδικας προβλέπει ποινή φυλάκισης έως και τριών ετών, κράτηση, δημόσια εποπτεία ή στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για όποιον βεβηλώνει σκόπιμα την εθνική σημαία – με το να την καίει ή να την σκίζει ή να την καταπατεί δημόσια – ή το εθνόσημο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας,.
Στην Βενεζουέλα, όταν διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για την άρνηση της κυβέρνησης να ανανεώσει την άδεια μετάδοσης του καναλιού RCTV, κρατούσαν ανάποδα τη σημαία της Βενεζουέλας ως σύμβολο διαμαρτυρίας, η κυβέρνηση τους κατήγγειλε για βεβήλωση της σημαίας, και ότι στην πράξη τους αυτή προχώρησαν αφού χειραγωγήθηκαν πρώτα από τους «εχθρούς του λαού».
Στις ΗΠΑ κάθε φορά που γίνεται η συζήτηση στο Κογκρέσο για την «Τροποποίηση περί Βεβήλωσης Σημαιών», δηλαδή την προτεινόμενη τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών που θα απαγορεύει τη βεβήλωση της αμερικάνικης σημαίας ΗΠΑ, όσοι είναι αντίθετοι (κυρίως λίμπεραλ) προβάλουν το επιχείρημα ότι μία τέτοια τροποποίηση θα βάλει την χώρα «στο ίδιο επίπεδο με ολοκληρωτικά καθεστώτα άλλων χωρών, όπως της Κίνα, της Κούβας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας». Στις χώρες αυτές λένε, «οι πολιτικές ελευθερίες είναι ανύπαρκτες και η βεβήλωση της σημαίας τους θεωρείται έγκλημα».
Πληροφοριακά :
Στο Ισραήλ το κάψιμο της ισραηλινής σημαίας τιμωρείται με ποινή φυλάκισης έως και τριών χρόνων.
Στην Τουρκία το κάψιμο της σημαίας τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τριών ετών. Εάν κάποιος βγάλει από τον ιστό και πετάξει κάτω την σημαία τιμωρείται με ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ ετών!
Στην Αλβανία κάθε δημόσια προσβολή της σημαίας, όπως και του εθνικού ύμνου της χώρας συνιστά έγκλημα και τιμωρείται με πρόστιμο ή ποινή φυλάκισης έως ενός έτους.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / από εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ωραία και; το θέμα δεν είναι οι νομοθεσίες να αποτρέπουν το κάψιμο της σημαίας αλλά να αισθάνεται ο καθένας τη σημαίνει αυτό το σύμβολο.
και γιατί απευθύνεσαι ιδιαίτερα στους κομμουνιστές? θεωρείς τον συριζαίο κομμουνιστή? θα πρέπει να διαβάσεις ιστορία φίλε, επίσης ας μην ξεχνάμε ότι οι κομμουνιστές και οι αντάρτες ελευθέρωσαν την ελλάδα και την σημαία την είχαν πολύ ψηλά!
Οταν εδωσε εντολη το κομμα να μην πολεμησουν τα κομμουνια γιατι υπηρχε συμφωνια αναμεσα στους Ρωσους και τους γερμαναραδες δεν κουνησαν ρουπι εκτος ελαχιστων εξαιρεσεων. Οταν τα εσπασαν ομως και οι ναζι κυνηγουσαν τα κομμουνια με λυσσα τοτε πηραν ολοι τα βουνα και την αναγκη την ονομασαν φιλοτιμια και φιλοπατρια. Ρε ουστ……..
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί -τόσο στην Δεξιά αλλά πρωτίστως στην Αριστερά- η θεμελιώδης ιδεολογική διαφορά μεταξύ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Διεθνισμός είναι το δικαίωμα ΚΑΘΕ ΛΑΟΥ να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ, ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΣ, και ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥ. Στον αντίποδα βρίσκεται ο ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ δηλαδή η ιδεολογία των ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ, της ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ, της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ κτλ. ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΗΤΑΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΕΣ. Ας τα δούμε ένα-ένα: Η ίδια η Σοβιετική Ένωση μόνο για ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ήταν διεθνιστική και ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗ. Μόνο όσοι δεν ξέρουν την ιστορία της ΕΣΣΔ θα γελάσουν με αυτό. Στο διάστημα 1917-1927 ο Λένιν (μέχρι τον θάνατο του το 1924) και ο Τρότσκυ προώθησαν μια διεθνιστική εσωτερική πολιτική όπου το σοβιετικό κράτος αναλάμβανε να προσφέρει σε ΚΑΘΕ ΕΘΝΟΤΗΤΑ της ΕΣΣΔ τα σχολεία, τα βιβλία, τους δασκάλους ώστε να διδάσκονται την ΜΗΤΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΓΛΩΣΣΑ. ΗΤΑΝ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ “ΙΘΑΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ” (Коренизация) ΟΠΟΥ ΚΑΘΕ ΕΘΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΕΝΘΑΡΡΥΝΘΗΚΕ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, εννοείται φυσικά εντός των πλαισίων της κομμουνιστικής προπαγάνδας. Μόλις ανέβηκε στην εξουσία ο Γεωργιανός (και όχι Εβραίος) Ιωσήφ Βησαρριόνοβιτς Τζουγκασβίλι ΣΤΑΛΙΝ (αφού εξοβέλισε τον Τρότσκυ), ΑΜΕΣΩΣ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ. ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΤΟΝ ΕΚΡΩΣΙΣΜΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΣΣΔ. Αμέσως μετά ο Στάλιν ξεκίνησε τις εκκαθαρίσεις στο κόμμα. Εκκαθάρισε τους περισσότερους από τα συντροφικά ηγετικά στελέχη του κόμματος -την λεγόμενη “Παλαιά Φρουρά”- ΠΟΥ ΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΗΣΑΝ ΕΒΡΑΙΟΙ. Ο ΣΤΑΛΙΝ ΗΤΑΝ ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Αυτό αποδείχθηκε με την κατά παραγγελία δολοφονία του διεθνιστή -και πλέον αυτοεξόριστου- Τρότσκυ στο Μεξικό το 1940, και ακόμη περισσότερο στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο μηχανισμός της σοβιετικής προπαγάνδας μιλούσε για τον ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ, και καλούσε τους Σοβιετικούς πολίτες να εμπνευσθούν από τους ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ: τον μεσαιωνικό Ρως πρίγκηπα ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΝΙΕΦΣΚΥ, τους τσαρικούς στρατάρχες ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΣΟΥΒΟΡΟΦ και ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΤΟΥΖΩΦ και για το μεγαλείο του ΡΩΣΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ! ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ Ο ΣΤΑΛΙΝ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΩΣΤΕ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ!!! Τον Σεπτέμβριο του 1943 ο Στάλιν κάλεσε τους φυλακισμένους κι εξόριστους Ορθόδξους μητροπολίτες στο Κρεμλίνο ΕΠΑΝΑ-ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!! Την οποία φυσικά έκανε όργανο της πολιτικής του. ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ: Ο ΣΤΑΛΙΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟ-ΡΩΣΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΤΣΑΡΟΙ, ΑΠΛΩΣ ΜΕ “ΚΟΚΚΙΝΟ” ΜΑΝΔΥΑ. Ακόμα και στην περίπτωση της Κούβας ο Φιντέλ Κάστρο και ο Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα πολέμησαν και ανέτρεψαν το αμερικανόδουλο καθεστώς του Μπατίστα υπό το σύνθημα “PATRIA O MUERTE” (“ΠΑΤΡΙΔΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ”). Η Καθολική Εκκλησία της Κούβας στην αρχή μόνο αντιμετώπισε ΑΠΛΩΣ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ, αλλά πολύ σύντομα ΞΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΥΒΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΘΗΚΕ ΠΟΤΕ! Αν και ξέρω πως πολλοί θα αντιδράσουν σε αυτό αλλά ΟΤΑΝ Ο ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕ ΤΟΝ ΕΛΑΣ, ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 1942 ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΔΟΜΝΙΣΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΙΕΡΕΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ Ε-Λ-Λ-Η-Ν-Ι-Κ-Η ΣΗΜΑΙΑ, ΟΥΤΕ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΠΑΝΤΙΕΡΕΣ ΟΥΤΕ ΣΦΥΡΟΔΡΕΠΑΝΑ! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΛΑΜΙΑ ΣΤΙΣ 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944, ΑΣ ΤΟΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ. Το τι έγινε στην Κατοχή και στον Εμφύλιο ο καθένας έχει την δική του ερμηνεία και άποψη… ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Κ-Ο-Σ-Μ-Ο-Π-Ο-Λ-Ι-Τ-Ι-Κ-Η, ΕΥΡΩΛΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ-ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ MAINSTREAM ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΑΕΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΗΝ MAINSTREAM (ΝΕΟ)ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΕΞΙΑ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΗ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΤΟ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΚΑΙ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΡΟΗ ΔΟΥΛΙΚΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΧΕΡΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ-ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.