Την Παρασκευή 23/12/16 η Τουρκία πέρασε το σημείο καμπής. Τώρα εισήλθε σε περίοδο κατάρρευσης

Την Παρασκευή 23/12/16 η Τουρκία πέρασε το σημείο καμπής. Τώρα εισήλθε σε περίοδο κατάρρευσης

Όσοι ασχολούνται με τη σύνδεση της οικονομίας (και κυρίως την μακροοικονομία) και της πολιτικής, έχουν υπόψη τους μερικούς δείκτες, που η σύγχρονη ιστορία αποδεικνύει ότι μόλις αυτοί περάσουν τότε το εκάστοτε κράτος μπαίνει σε περιπέτειες, τόσο μεγάλες που αλλάζει η ιστορία του.

Οι δείκτες αυτοί είναι καταρχήν οικονομικοί και δευτερευόντως κοινωνικοί. Ως κοινωνικοί λαμβάνονται υπόψη και οι θρησκευτικοί στις χώρες όπου ανθεί ο θρησκευτικός εξτρεμισμός.

Σε σχετικό ποστ μου στο F/B την 13/12/16 επισήμανα ότι η Τουρκία έχει πολύ λίγες μέρες για να μπορέσει να αναστρέψει την κατάσταση και ότι αν παρερχόταν η μαθηματική προθεσμία (με βάση τους δείκτες της οικονομίας) τότε θα βρισκόταν μπροστά σε δυσάρεστες καταστάσεις.

Την Παρασκευή λοιπόν 23/12/16 η οικονομική αγορά της Τουρκίας βρισκόταν στο 50% σε σχέση με την υψηλότερη της τιμή, που επιτεύχθηκε τον Μάρτη του 2013 και από την ημέρα εκείνη και μετά κάθε μέρα κατηφορίζει ολοένα και περισσότερο, αρχίζοντας οι Τούρκοι οικονομικοί αναλυτές να βλέπουν μπροστά τους τις ημέρες της Τανσούτ Τσιλέρ και της έλευσης του ΔΝΤ στη χώρα τους.

Τα νούμερα αυτά δεν είναι τυχαία. Τα ζήσαμε και τα ζούμε και εμείς στη χώρα μας. Κάθε κατάρρευση των χρηματιστηριακών δεικτών μας φέρνει και ένα νέο μνημόνιο. Για την ακρίβεια είναι ο προάγγελος των μνημονίων. Ευτυχώς όμως εμείς προς το παρόν  δεν έχουμε τον θρησκευτικό εξτρεμισμό και δεν έχουμε εμπλακεί στα διεθνή παιχνίδια πολέμου της Μέσης Ανατολής.

Η Τουρκία με την κατάρρευση της οικονομίας της θα βρεθεί μπροστά σε μια τραγική κατάσταση για την οποία ευθύνεται 100% ο Ερντογάν και η επιλογή του να επιτρέψει, αλλά και να ενισχύσει, τον θρησκευτικό φανατισμό. Μην ξεχνάμε ότι το έπραξε αυτό πρώτον γιατί εξυπηρετούσε τις πολιτικές του φιλοδοξίες και δεύτερον γιατί και ο ίδιος είναι Ιμάμης. Τώρα όμως πρέπει να θερίσει ότι ο ίδιος έσπειρε και τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει την Αραβική Άνοιξη όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη και η Συρία. Το ξέρει πολύ καλά τι έχει να αντιμετωπίσει και ήταν γνωστό σε όλους μας ότι οι επιθέσεις σε βάρος των ευρωπαϊζόντων τούρκων  (με τα ποτά, τις γυναίκες, τα πολλά λεφτά, τα καλά αμάξια κλπ) θα ήταν το πρώτο μέρος από όσα θα εξελιχθούν στη γειτονική μας χώρα από εδώ και πέρα. Φυσικά από πίσω υπάρχουν πρακτορικά κόλπα και ουσιαστικά κρύβονται πολύ μεγαλύτερα συμφέροντα από αυτά που φαίνονται. Μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι μια πολύ ισχυρή στρατιωτικά χώρα, εξαιρετικά πλούσια σε κοιτάσματα και γενικά σε πρώτες ύλες, ενώ και η βιομηχανία της είναι από τις πλέον αξιόλογες παγκοσμίως.

Ένας από τους λόγους που αναγκάζεται ο Ερντογάν να τα βρει με τον Πούτιν και να γίνει και γιουσουφάκι του είναι και η στάση του Πούτιν – βοήθεια – που έχει δείξει τόσο για την επικράτηση του Μόρσι στην Αίγυπτο, όσο και την αποτροπή ανατροπής του Ασάαντ στη Συρία. Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Πούτιν δεν θα αφήσει έναν σύμμαχο του έρμαιο των ξένων συστημάτων ανατροπής των καθεστώτων. Τώρα που η οικονομία θα καταρρεύσει τελειωτικά (αποτέλεσμα της τρομοκρατίας, που ήρθε ως συνεπακόλουθο της αλλαγής της πολιτικής έναντι στο Ισλαμικό Κράτος, που από καλύτερος σύμμαχος έγινε ο μεγαλύτερος εχθρός) ο Ερντογάν ξέρει ότι ή θα σηκώσει τη σημαία της αντίστασης, όπως ο Ασαάντ ή θα γίνει έρμαιο του πλήθους, όπως ο Μουμπάρακ και ο Καντάφι.

Με ρωτούν πολλοί φίλοι αν η εξαγωγή της κρίσης της Τουρκίας με θερμό επεισόδιο προς την Ελλάδα θα κατάφερνε να αντιστρέψει το κλίμα. Μέχρι την 23η Δεκέμβρη απαντούσα ΝΑΙ, όμως μετά την ημερομηνία αυτή θεωρώ ότι μια τέτοια απόφαση του Ερντογάν θα αποτελούσε και απόφαση πολιτικής του αυτοκτονίας. Μια ολιγοήμερη πολεμικής αντιπαράθεση με την Ελλάδα και απώλειες από τις δύο πλευρές καταρχήν θα στερήσει πολύτιμα δισεκατομμύρια στον Τουρισμό και των δύο χωρών. Μόνο που ο Ερντογάν πλέον έχει πολύ περισσότερη ανάγκη αυτά τα δις από ότι εμείς. Το ίδιο ισχύει για τα χρηματιστήρια αλλά και  για την φυγή του συναλλάγματος που υπάρχει στην Τουρκία και εκτιμάται στα 40 δις δολάρια.  Με την τρύπα στα έσοδα το 2016 να βρίσκεται στα 45 δις θα πρέπει να θέλει να αυτοκτονήσει κάποιος για να δημιουργήσει άλλα 50 δις τρύπα. Αυτό βλέποντας τα πράγματα αμιγώς οικονομικά. Αν το δει κάποιος πιο επιθετικά ο Ερντογάν έχει ένα τεράστιο όπλο στα χέρια του, που τον βοηθά και η αριστερή πολιτική κατάσταση στη χώρα.

Το όπλο αυτό λέγεται μετανάστες, μόνο που και αυτό το όπλο πρέπει να το χρησιμοποιήσει άμεσα, γιατί ήδη έχουν αρχίσει οι μετανάστες – πρόσφυγες να κατευθύνονται προς τη Συρία, γιατί εκεί ο πόλεμος τελείωσε και τώρα αρχίζει η μεγάλη μάσα… Η ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ!!!

e-koutsobola.gr