GEWKWN: Ο Ζήλος Χωρίς Αγάπη. Όταν ο Θεός γίνεται άλλοθι για μίσος. Σε κάθε εποχή υπάρχουν εκείνοι που υψώνουν την αλήθεια σαν σπαθί….. αλλά την κρατούν απ’ την κόψη που πληγώνει.

Άνθρωποι που δεν αγαπούν τον Θεό, αλλά την εξουσία που νιώθουν πως τους δίνει η “θεολογία” τους.

Δεν αντέχουν την ερώτηση. Δεν συγχωρούν την αμφιβολία. Δεν δέχονται τη ν διαφορετική σκέψη. Καταγγέλλουν, βρίζουν, καταδικάζουν , ΑΠΕΙΛΟΥΝ στο όνομα Εκείνου που ούτε έβρισε, ούτε καταράστηκε, ούτε πέταξε λίθο σε αμαρτωλό.

Αυτός είναι ο ζηλωτισμός χωρίς Χριστό. Μια πίστη που έχει ξεχάσει ποιον υποτίθεται ότι υπηρετεί.

Ο Χριστός δεν ήρθε να ιδρύσει αστυνομία της πίστης , Ήρθε να φέρει σωτηρία, ΟΧΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ.

Ήρθε να σηκώσει νεκρούς, όχι να σκοτώσει φωνές. Δεν φοβάται την έρευνα, ούτε την αναζήτηση.

Δεν απορρίπτει την καρδιά που ρωτά με ειλικρίνεια.

Απορρίπτει μόνο την υποκρισία. Την αλαζονεία. Την κατηγορία που ντύνεται με ευλάβεια.

Οι σημερινοί “φαρισαίοι” δεν φοράνε ιμάτια , κρατούν πληκτρολόγια

Ο ζηλωτής της εποχής μας δεν χρειάζεται πια πέτρα , του φτάνει μια ανάρτηση, ένα σχόλιο, μια κατάρα “εν ονόματι Κυρίου”.

Δεν γνωρίζει τον Θεό, αλλά μιλάει για Εκείνον σαν να τον εκπροσωπεί αποκλειστικά.

Δεν έχει Πνεύμα Θεού , έχει θυμό, σκληρότητα και αυταρέσκεια.

Είναι εκείνος που ενώ σταυρώνει την αλήθεια με αγωνία, σου λέει με θράσος “πλανάσαι, αδελφέ…”

Ο Θεός δεν φοβάται τη σκέψη . Δεν αποστρέφεται τον άνθρωπο που ψάχνει.

Ο Χριστός δεν είπε: “τυφλωθείτε και ακολουθήστε”, είπε: ” γνώσεσθε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει.” ( Ιω . 8:32)

Ο ζηλωτισμός δεν είναι καρπός του Πνεύματος . Οι αληθινοί προφήτες δεν ύψωσαν ποτέ φωνή κατά της ειλικρινούς αναζήτησης.

Καταφέρθηκαν όμως με παρρησία εναντίον της φαρισαϊκής θρησκευτικότητας, της ρηχής ευσέβειας, της εξουσιαστικής λατρείας.

Δεν σε καθιστά πιστό το να μισείς για χάρη της αλήθειας . Αν δεν αγαπάς, δεν γνωρίζεις τον Θεό, λέει ξεκάθαρα η Γραφή (Α΄ Ιω . 4:8).

Ο Χριστός δεν στήνει στρατόπεδα για να εξοντώνει διαφορετικούς, αλλά ανοίγει τραπέζι για να τους καλέσει όλους.

Η Εκκλησία δεν είναι πολεμικό καταφύγιο για φανατικούς, είναι ιατρείο ψυχών, σχολείο ταπεινότητας, τόπος όπου το Πνεύμα ελέγχει, αλλά και αγκαλιάζει.

Σε όποιους μας κατηγορούν επειδή δεν ακολουθούμε θεούς εκδίκησης, αλλά τον Ζωντανό Χριστό, απαντάμε:

Ναι, πιστεύουμε σε έναν Θεό που αγαπά , όχι που εκδικείται.

Δεν μας απασχολούν οι κραυγές των «θεματοφυλάκων της ορθότητας».

Μας απασχολεί μόνο να μοιάσουμε στον Χριστό.

Και Αυτός δεν φώναξε. Δεν κατηγόρησε. Δεν έσπασε το καλάμι το συντετριμμένο.

Και στους επικριτές που νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να κρίνουν τους πάντες, λέμε:

Αν ο Θεός που πιστεύει σε κάνει να κατηγορείς και να καταριέσαι,

τότε δεν λατρεύεις τον Χριστό , αλλά έναν καθρέφτη του εγώ σου.

Αν το Ευαγγέλιο που κηρύττεις οδηγεί σε φόβο, σύγκρουση και εξουσία,

τότε δεν είναι του Χριστού. Είναι μια θρησκευτική παρωδία.

Ο Χριστός δεν χρειάζεται στρατιώτες. Χρειάζεται μαθητές , π ου αγαπούν, συγχωρούν και μαρτυρούν με ταπεινότητα.

Μπορεί να μη σε αναγνωρίσουν οι “θεολόγοι”, αλλά αν σε αναγνωρίζει ο Χριστός, αυτό αρκεί.

Γιατί στο τέλος, δεν θα μας κρίνει η ορθότητα των λέξεων, αλλά η καρδιά μας μπροστά στον Σταυρωμένο.

GEWKWN