Οργουελικό έγκλημα σκέψης χωρίς φερετζέ. Για να κατηγορηθείς από την αστυνομία του Λονδίνου για «έγκλημα μίσους» δεν είναι απαραίτητο να αποδειχθεί το «μίσος»!

Η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου κυκλοφόρησε νέες κατευθυντήριες γραμμές για τον καθορισμό των «εγκλημάτων μίσους» που εμπίπτουν εντός της δικαιοδοσίας της και η ευρύτητά τους έχει προκαλέσει νέες ανησυχίες σχετικά με την γραμμή που διαχωρίζει την αστυνόμευση των εγκλημάτων και την ποινικοποίηση της σκέψης.

Οι κατευθυντήριες γραμμές αναφέρουν ότι τα «εγκλήματα μίσους» που υποκινούνται με βάση «την αναπηρία, την ταυτότητα φύλου, την φυλή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την θρησκεία ή οποιαδήποτε άλλη αντιληπτή διαφορά», δεν χρειάζεται να είναι φυσικά εγκλήματα με την παραδοσιακή έννοια, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν “χρήση προσβλητικής γλώσσας”, σχετικά με το “ποιος είσαι”, είτε εάν με φυσικό τρόπο, είτε με δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο.

Επιπλέον, οι κατευθυντήριες γραμμές δεν ορίζουν αντικειμενικά κριτήρια για να προσδιοριστεί εάν η “προκατάληψη” οδήγησε σε συγκεκριμένη ποινικά κολάσιμη πράξη. Απαιτείται απλώς “να την αντιληφθεί” ως τέτοια το θύμα, ένα τρίτο μέρος ή ένας αστυνομικός. Στην πραγματικότητα, η αστυνομία δηλώνει ρητά ότι «η απόδειξη του στοιχείου του μίσους δεν αποτελεί απαίτηση».

Εκτός από τα απλά παραδείγματα εγκληματικής συμπεριφοράς, όπως σωματική επίθεση ή υποκίνηση στη βία, οι κατευθυντήριες γραμμές ορίζουν και την “λεκτική κακοποίηση”, το “να αποκαλείς κάποιον με χαρακτηρισμούς” και να δημοσιεύεις περιεχόμενο στο διαδίκτυο που “σκοπεύει να προκαλέσει μίσος.” Οι επικριτές φοβούνται ότι αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε έκφραση δυσαρέσκειας ή διαφωνίας σχετικά με μια ομάδα που απολαμβάνει προνομιακή μεταχείριση από το κράτος θα μπορούσε να θεωρηθεί «μίσος» και να τιμωρηθεί ποινικά.

Μια παλαιότερη έκδοση του εγγράφου, που υπέστη επεξεργασία αλλά εξακολουθεί να είναι προσβάσιμο μέσω της Archive’s Wayback Machine, επιβεβαιώνει όλες αυτές τις υποψίες, δηλώνοντας ρητά ότι αυτά τα πρότυπα σημαίνουν ότι η νόμιμη συμπεριφορά μπορεί να γίνει «εγκληματική», μόνο στη βάση των αξιών που εκφράζονται κατά τον ίδιο τρόπο: “Αν και αυτό που ο δράστης έχει κάνει μπορεί να μην είναι εναντίον του νόμου, οι λόγοι που το κάνει αυτό είναι. Αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατό να κατηγορηθεί για αδίκημα”.

Το LifeSiteNews κατέγραψε πρόσφατα ένα τέτοιο παράδειγμα. Τον Φεβρουάριο, η Αγγλίδα Kellie-Jay Keen-Minshull, μητέρα τεσσάρων παιδιών, που μένει στο σπίτι με τα παιδιά της, είδε την αστυνομία να την «θέτει υπό έλεγχο» για μια σειρά από tweets στα οποία επέκρινε την Susie Green, διευθύνουσα σύμβουλο της οργάνωσης «Γοργόνες» (Mermaids), η οποία υποστηρίζει τον τρανσεξουαλισμό των παιδιών, για το ότι πήγε τον ηλικίας 16 ετών γιο της στην Ταϊλάνδη για να του αφαιρεθούν τα γεννητικά του όργανα.

Η Green κατέδωσε την Keen-Minshull στην αστυνομία, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες της είπε ότι η περίπτωσή της είναι ένα «test» για τις νέες προσπάθειές τους για τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Σε δύο τηλεφωνικές συνομιλίες, σύμφωνα με την Keen-Minshull, η αστυνομία εξίσωνε το κίνημα των τρανσέξουαλ με τον αγώνα των μαύρων για φυλετική ισότητα και είπε ότι θα συλληφθεί εάν αρνηθεί να πάει στην αστυνομία για μια τρίτη προσωπική συνέντευξη.

Η Christian Post αναφέρει ότι η υπόθεσή της εκκρεμεί ενώπιον της Εισαγγελίας και εξακολουθεί να μην γνωρίζει αν θα κατηγορηθεί για έγκλημα. Πέρυσι, η επικεφαλής της Εισαγγελίας, Alison Saunders, ζήτησε πιο ενεργητική δράση ενάντια στο “έγκλημα μίσους στο διαδίκτυο”, προκειμένου να αποφευχθούν οι “ακραίες απόψεις” για τη σεξουαλικότητα και το φύλο.

Εν τω μεταξύ, η Keen-Minshull δεν έσκυψε το κεφάλι.

“Αυτός ο αγώνας δεν είναι αν συμφωνείτε με τις απόψεις μου για τα θέματα των τρανσέξουαλ, όσο για το ότι έχω το δικαίωμα να εκθέτω τις απόψεις μου, το δικαίωμα να εκφράσω την γνώμη μου, το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου”, έγραψε στο blog Hands Across the Aisle, που την διαχειρίζεται μια ομάδα που αντιτίθεται στην ιδεολογία των τρανσέξουαλ. “Δεν θα με υποχρεώσουν να πω ότι ένας άντρας είναι γυναίκα ή ότι το να στειρώνεις παιδιά είναι εντάξει, το να ενθαρρύνεις παιδιά που δεν ταιριάζουν με το φύλο τους ή που αγωνίζονται με την ταυτότητά τους, μια καλή λύση είναι να μπλοκάρεις την εφηβεία τους και να τους δώσεις ορμόνες και τους χορηγείς ναρκωτικά για όλη τους την ζωή”.

Το 2017, κάποιοι Βρετανοί βουλευτές, υπέγραψαν μαζί με 6.000 άτομα, αίτηση που ζητούσε να απαγορευτεί στον Αμερικάνο ευαγγελιστή Φράνκλιν Γκράχαμ να εισέλθει στη χώρα για την υποτιθέμενη «ομιλία μίσους» εναντίον μουσουλμάνων και ομοφυλοφίλων.

Τον Ιούνιο του 2015, το χριστιανικό φιλανθρωπικό ίδρυμα Core Issues Trust αναγκάστηκε να καταβάλει στον οργανισμό λεωφορείων του Λονδίνου 100.000 λίρες (περίπου 155.000 δολάρια) σε δικαστικά έξοδα, μετά την μήνυση που υπέβαλε εναντίον του μια ομάδα “ομοφυλοφιλικής υπεράσπισης” για κάποιες διαφημίσεις που είχε βάλει το ίδρυμα στα λεωφορεία του Λονδίνου, ως “απάντηση” σε διαφημίσεις που είχε προηγουμένως βάλει ομοφυλοφιλική ομάδα.

Υπάρχουν επίσης πολυάριθμες περιπτώσεις που η αστυνομία του Λονδίνου συλλαμβάνει τους ιεροκήρυκες που κηρύττουν σε δημόσιους χώρους ότι η ομοφυλοφιλική δραστηριότητα είναι αμαρτία.

ΚΟ / πηγή