Οι Κίνδυνοι Από Την Κατανάλωση Ζωυφίων

Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε μια αυξανόμενη ώθηση για αυτό που φαίνεται να είναι η καταστροφή της τροφικής μας προμήθειας. Ταυτόχρονα, έχουμε δει μια αυξανόμενη πίεση για να μας κάνουν να τρώμε ζωύφια. Και τα δύο προωθούνται στο εμπόριο με τις ψευδείς αφηγήσεις της “ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής” και της “σωτηρίας του πλανήτη”.

Γνωρίζουμε ότι η καταστροφή του αποθέματος τροφίμων μας και, κατά συνέπεια, η πρόσβαση σε μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή μόνο καταστροφή μπορεί να σημάνει για το ανθρώπινο γένος. Τι θα λέγατε όμως για μια διατροφή με βάση τα έντομα; Είναι τα έντομα μια υγιεινή επιλογή;

Το κύριο πλεονέκτημα που υποστηρίζεται για την κατανάλωση εντόμων είναι ότι έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες. Ωστόσο, η ασφάλεια των τροφίμων αποτελεί σημαντική ανησυχία.

Η Dr. Sherri Tenpenny μια ειδικευμένη οστεοπαθητική γιατρός στο Κλίβελαντ του Οχάιο, διεξήγαγε μια εκτεταμένη έρευνα σχετικά με την ιστορία, τη χρήση και τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των εντόμων ως πηγή τροφής. Τεκμηρίωσε τα ευρήματά της σε δύο άρθρα της Substack, ΕΔΩ και ΕΔΩ.

“Τα περισσότερα είδη εντόμων ΔΕΝ τρώγονται”, έγραψε η Dr. Tenpenny. “Από τα 2.100 έντομα που τρώγονται, τα πιο συνηθισμένα είναι οι γρύλοι, οι μέλισσες και τα αλευρόσκουπα. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα σκαθάρια, οι κάμπιες, οι σφήκες και τα μυρμήγκια καταναλώνονται επίσης συχνά”.

Η ίδια κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πολύ μικρή εποπτεία των κανονισμών επεξεργασίας στο πλαίσιο αυτής της σχετικά νέας βιομηχανίας. Υπάρχουν επίσης σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την υγεία των εντόμων που εκτρέφονται σε αγροκτήματα και τον κίνδυνο διασταυρούμενης μόλυνσης για τον άνθρωπο από αυτά που τρώνε τα έντομα.

Παρακάτω επισημαίνουμε τις τρεις κατηγορίες κινδύνου από την κατανάλωση εντόμων που εντόπισε η Dr. Tenpenny.

Η πρώτη προειδοποίηση που έδωσε η Dr. Tenpenny είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι θα είναι αλλεργικοί στα έντομα. Μια μελέτη έδειξε ότι οι άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στα οστρακοειδή είναι επίσης αλλεργικοί στους κίτρινους αλευρώδεις. Οι αλλεργίες στα οστρακοειδή προκαλούνται από τη χιτίνη. Η χιτίνη βρίσκεται στον εξωσκελετό των εντόμων, στα κυτταρικά τοιχώματα των μυκήτων και σε ορισμένες σκληρές δομές των ασπόνδυλων και των ψαριών. Είναι πιθανώς ο δεύτερος πιο άφθονος πολυσακχαρίτης (υδατάνθρακας) που βρίσκεται στη φύση. Δεν είναι πολύ εύπεπτη και ανήκει στην κατηγορία των “αδιάλυτων ινών” μαζί με το αλεύρι των ζωυφίων.

Έχει επίσης προταθεί ότι τα άτομα με αλλεργία στις γαρίδες θα μπορούσαν να κινδυνεύουν από τροφικές αντιδράσεις όχι μόνο σε διάφορα είδη αλευρώδους, αλλά πιθανότατα και σε άλλα έντομα και προϊόντα εντόμων. Επίσης, τα άτομα με γνωστές αλλεργίες στα ακάρεα της οικιακής σκόνης (μέσω εισπνοής) μπορεί επίσης να είναι αλλεργικά σε βρώσιμα έντομα όπως ο κίτρινος αλευρώδης, το σκουλήκι μοπάνε, ο γρύλος του σπιτιού και η ακρίδα της ερήμου. Άλλα έντομα που είναι γνωστό ότι προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν μεταξοσκώληκες, ακρίδες, ακρίδες και τζιτζίκια.

Ο δεύτερος κίνδυνος που εντοπίστηκε είναι ότι τα έντομα μπορούν να αποτελέσουν φορέα μικροοργανισμών που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τον άνθρωπο και τα ζώα, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Τα έντομα μπορούν να φιλοξενήσουν παθογόνους μικροοργανισμούς στην επιφάνειά τους, στο έντερό τους και ως μέρος του αναπαραγωγικού τους κύκλου. Το πλήρες εύρος του μικροβιόκοσμου των βρώσιμων εντόμων είναι άγνωστο και δεν είναι γνωστό αν αυτοί οι εξωγενείς παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορεί να είναι επιβλαβείς αν καταναλωθούν. Δεν είναι επίσης γνωστό αν μπορούν να απομακρυνθούν πλήρως πριν από την επεξεργασία. Ούτε το μαγείρεμα μπορεί να τα σκοτώσει. Για παράδειγμα, τα βακτήρια που σχηματίζουν σπόρια στο γαστρεντερικό σύστημα των βρώσιμων εντόμων μπορούν να αντέξουν το βράσιμο, την ξήρανση και το βαθύ τηγάνισμα.

Η τρίτη σημαντική ανησυχία κατά την κατανάλωση εντόμων ή προϊόντων εντόμων είναι ο κίνδυνος βιολογικών και χημικών μολυσματικών παραγόντων που μεταφέρονται εντός του γαστρεντερικού σωλήνα του εντόμου. Σε αντίθεση με την κατανάλωση ζώων, τα έντομα καταναλώνονται από τον άνθρωπο και στις ζωοτροφές στο σύνολό τους. Ως εκ τούτου, ο τρόπος με τον οποίο τα έντομα εκτρέφονται εμπορικά, τρέφονται, στεγάζονται και επεξεργάζονται μπορεί να καθορίσει τον κίνδυνο εντός της τροφικής αλυσίδας.

Τα έντομα που καλλιεργούνται σε γεωργικά απόβλητα μπορεί να εκτεθούν σε μυκοτοξίνες, φυτοφάρμακα και άλλους χημικούς κινδύνους, όπως τοξικά μέταλλα και διοξίνες.

Οργανοφωσφορικά και χλωριωμένα φυτοφάρμακα – εξαχλωριούχο βενζόλιο, λινδάνιο και αλδρίνη – εντοπίστηκαν σε βρώσιμες ακρίδες που βρέθηκαν στο Κουβέιτ. Δεν είναι γνωστή η πιθανή συσσώρευση αυτών των μολυσματικών ουσιών στα έντομα και στη συνέχεια η μετάδοσή τους στα ανθρώπινα τρόφιμα ή στις ζωοτροφές.

Υψηλά επίπεδα μολύβδου βρέθηκαν σε αποξηραμένες ακρίδες από την πολιτεία Οαχάκα του Μεξικού. Τα έντομα αναγνωρίστηκαν ως η πηγή των αυξημένων επιπέδων μολύβδου στο αίμα κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας δηλητηρίασης από μόλυβδο σε μετανάστες στην Καλιφόρνια το 2007.

Πρόσθετες χημικές ενώσεις που έχουν βρεθεί μέσα ή πάνω σε βρώσιμα έντομα περιλαμβάνουν διάφορους τύπους επιβραδυντών φλόγας, διοξίνες, υδρογονάνθρακες ορυκτελαίων, ρητίνες, πλαστικοποιητές, PVC και αλουμίνιο.

Ακόμη και η επεξεργασία των εντόμων μπορεί να είναι επικίνδυνη. Όταν θερμαίνονται ή μαγειρεύονται, οι χημικές-θερμικές αντιδράσεις με τις τοξίνες στο κέλυφος τους ή μέσα στα εντόσθιά τους μπορεί να οδηγήσουν στην απελευθέρωση τοξικών ενώσεων που συσσωρεύονται στο πρωτεϊνικό γεύμα.
***Δικτυογραφία:

The risks of eating bugs – The Expose

The risks of eating bugs

apollodoros.substack.com