Οι 613 κανόνες των ελίτ παγκοσμιοποιητών

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης 

Οι παγκοσμιοποιητές αυτού του πλανήτη, οι καθαροί εξ αίματος, έχουν την δική τους θρησκεία και θεωρούν τους εαυτούς τους αναμάρτητους εάν δε κάποιος δικός τους αμαρτήσει, αν δεν θανατωθεί, εξοβελίζεται με πολλές και ιδιαιτέρως σκληρές κατάρες, γι αυτό ο Χριστός τούς είπε «μην καταράσθε». Στο δικαστήριό τους η ανάγνωση του κειμένου αποπομπής αρχίζει ως εξής: «Εξ ονόματος των αγγέλων και των αγίων σε αποβάλουμε και σε καταριόμαστε (το όνομα του αποβληθέντος) με την συναίνεση των πρεσβυτέρων της αγίας αυτής κοινότητος και την παρουσία των αγίων βιβλίων: από τους 613 κανόνες που είναι γραμμένοι σ’ αυτά… κλπ». Αυτοί οι 613 κανόνες ή εντολές είναι άγνωστοι ειδικά στην Ελλάδα διότι δεν αναφέρονται πουθενά στα ελληνικά. Βάσει αυτών των κανόνων οι παγκοσμιοποιητές έχουν ομοιογενή ομάδα και βάσει αυτών των κανόνων διοικούν τον κόσμο. 

Φυσικά δεν είναι δυνατόν να γίνει αναφορά σε όλους αυτούς τους κανόνες εδώ, ούτε θ’ αναφερθούν κανόνες που αφορούν αποκλειστικά την ομάδα τους. Θ’ αναφερθούν κάποιοι κανόνες που επηρεάζουν εμάς τους υπολοίπους. Όλοι οι κανόνες τους προέρχονται από τα άγια, όπως θεωρούν, βιβλία τους. 

Στην πρώτη ενότητα των κανόνων γίνεται αναφορά στους βασιλείς, ηγέτες τώρα, του Γιαχβέ. Ο Γιαχβέ δεν ήταν μόνο θεός των εβραίων αλλά και όλων των λαών της γης. Ίσως ήταν ο Κρόνος, για μας. Διαρρεύσαν έγγραφο, προ 30ετίας, από οργάνωση της Λατινικής Αμερικής αποδεικνύει ότι μυστική ομάδα στην εκεί περιοχή θα συνεχίσει το έργο των αρχαίων βασιλέων, με πρώτους τους βασιλείς των Ίνκας, με πίστη στον θεό τους, τον Γιαχβέ. Βασιλείς ελέω Γιαχβέ. 

Αναλυτικότερα, οι κανόνες των παγκοσμιοποιητών, αναφέρουν «Να μην βλασφημείς αυτό που είναι γραμμένο στο βιβλίο της Εξόδου 22,28 διότι η ποινή γι αυτό θα είναι ο θάνατος (Λευ. 24,16)». Εντός παρενθέσεων φαίνεται η πηγή του κανόνος. Δηλαδή εδώ, ο κανόνας αυτός πρόκυψε από το Λευιτικό Κεφ. 24,16. 

Ας δούμε όμως τι είναι γραμμένο στο εδάφιο της Εξόδου 22,28: «θεοὺς οὐ κακολογήσεις καὶ ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου οὐ κακῶς ἐρεῖς» Στην μετάφραση όμως που μας δίνουν, μας τα λένε κάπως αλλιώς. Η μετάφραση έχει ως εξής: «Να μην κακολογής τους δικαστάς και γενικώς τους ανωτέρους σου, ούτε να κατακρίνης τον άρχοντα του λαού σου». Ύποπτο. Το «θεούς», μάς το μεταφράζουν «δικαστάς», ενώ βλέπουμε ότι σήμερα οι παγκοσμιοποιητές θεωρούν τους εαυτούς τους, και συμπεριφέρονται, ως θεοί. 

Επίσης, «Να μην ορίζεται άρχοντας του Ισραήλ κάποιος που προέρχεται από μη Ισραηλίτες (Δευτ. 17,15)», σκέφτεστε να υπήρχε πρωθυπουργός στο Ισραήλ που να λεγόταν «Έλληνας», όπως κατ’ αντιστοιχία υπήρξε πρωθυπουργός στην Ελλάδα που λεγόταν «Σημίτης»; Αυτοί κάνουν πολύ καλά και μπράβο τους.  

Άλλοι κανόνες των 613. «Να μαθαίνετε την Τορά και να την διδάσκετε (Δευτερονόμιο 6,7)», «Να προσκολληθείτε σε αυτούς που Τον γνωρίζουν (Δευτ. 10,20)», «Μην απομακρύνεστε από τις εντολές της Τορά (Δευτ. 13,1)», «Τορά» είναι τα 5 πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, η αλλιώς η Πεντάτευχος του Μωυσή. Εδώ πρέπει να γίνεται κατανοητό το γιατί αναφέρονται στα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών ότι «θα καταργηθούν όλες οι θρησκείες εκτός αυτή του Μωυσέως».

Άλλοι κανόνες. «Να γίνεται περιτομή στους αρσενικούς απογόνους (Γεν. 17,12 και Λευ. 12,3)», «Να αγαπάμε όλα τα ανθρώπινα όντα που είναι της Διαθήκης (Λευ. 19,18)», εδώ φυσικά εννοούν μόνο την Παλαιά Διαθήκη διότι είναι αρνητές του Ιησού Χριστού. «Να μην εκδικείσαι (Λευ. 19,18)», εδώ αυτό ισχύει μόνο για τους ομοίους τους διότι όπως θα δούμε παρακάτω για τους διαφορετικούς θέλουν τα χειρότερα και γι αυτούς ισχύει το «οφθαλμός αντί οφθαλμού». «Να μην βρίζεις κανέναν άλλον Ισραηλίτη (Λευ. 19,14)», τους υπολοίπους ανθρώπους δηλαδή μπορείς να τους υβρίζουν. Είναι πολύ ουσιώδες να διακρίνεται τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις.

«Δίνε ελεημοσύνη σύμφωνα με τις δυνατότητές σου (Δευτ. 15,11)», αλλά η ελεημοσύνη να δίδεται μόνο στους όμοιούς τους. Μόνον ένας Βυζαντινός Αυτοκράτωρ είχε προτείνει στον Πάπα να βοηθήσουν τους φτωχούς χριστιανούς για να μην υπάρχουν ζητιάνοι όπως δεν υπάρχουν εβραίοι ζητιάνοι, αλλά δεν εισακούσθηκε.

Ερχόμαστε τώρα σ’ αυτά που μας αφορούν πιο πολύ και υπάγονται στην κατηγορία «Gentiles” ή “Goim”. «Να αγαπάς τον ξένο (Δευτ. 10,19)», «Να μην αδικούμε τον ξένο με λόγια (Εξ. 22,20)», «Να μην αδικείτε τον ξένο στην αγορά ή στην πώληση (Εξ. 22,20)», «ξένο» εννοούν τους μη γνωστούς ομοίους τους, και επειδή δεν γνωρίζονται καθιέρωσαν τις διάφορες χειρονομίες και σύμβολα σε κοινή θέα. 

«Να μην παντρεύεστε με γκόιμ (Δευτ. 7,3)». «Να διεκδικείς το χρέος από έναν αλλοδαπό (Δευτ. 15,3)», οπότε γίνεται φανερό πόσο αδύνατο είναι να μειώσουν το χρέος μας. Αν το μειώσουν είναι παραβάτες του νόμου τους επομένως αν κάποιοι Έλληνες πιστεύουν, ή πίστευαν, ότι θα γίνει μείωση του χρέους της Ελλάδος είναι εκτός πραγματικότητος. «Να δανείζεις στο αλλοδαπό με τόκο (Δευτ. 23,21)», «Να μην δίνετε δάνειο σε Ισραηλίτη με τόκο (Λευ. 25,37)», «Να μην συμμετέχετε σε οποιαδήποτε τοκογλυφική συναλλαγή μεταξύ δανειολήπτη και δανειστή , ούτε ως εγγυητής, ούτε ως μάρτυρας, ούτε ως συντάκτης χρεογράφου γι αυτούς (Εξ. 22,24)». Γίνεται σαφές πλέον γιατί αυτοί, διεθνώς, δεν πληρώνουν τόκους αλλά «γδέρνουν» τους υπολοίπους με τόκους και πανωτόκια. Μάλλον εδώ δεν ισχύει η ισότητα, η δικαιοσύνη και η… ελεύθερη οικονομία. Ο δικός τους νόμος είναι υπεράνω των άλλων νόμων, σύμφωνα με την θρησκεία τους. Γι αυτό, το σύστημα διοίκησης στον πλανήτη είναι απολύτως θεοκρατικό. 

Και το καλύτερο επ’ αυτών. «Μην ληστεύεις με την βία (Λευ. 19,13)», δηλαδή λήστευε αλλά διακριτικά και με νομιμοφάνεια. Όπως π.χ. με ειδικούς Νόμους, με χρέη που δεν μπορούν να αποπληρωθούν, με δοτούς αξιωματούχους από την άλλη πλευρά, σημασία έχει να μην παίρνουν είδηση τα γκόιμ τι πραγματικά συμβαίνει. 

Για τους μεταξύ τους γάμους δίνεται μεγάλη έμφαση στην αποφυγή αιμομιξιών όπως π.χ. ο παππούς να μην έχει σεξουαλική σχέση με την εγγονή και άλλα παρόμοια τα οποία δεν μας αφορούν αλλά και ούτε μας εντυπωσιάζουν. Κάνουν πολύ καλά εδώ και κρατιούνται όπως ακριβώς θέλουν και όχι όπως τους πάει η τύχη ή ο συρμός (μόδα). Σ’ αυτήν την κατηγορία κανόνων υπάρχουν εντολές όπως, «Μια χήρα της οποίας ο σύζυγος πέθανε άτεκνος δεν πρέπει να παντρευτεί κανέναν άλλον εκτός από τον αδελφό του αποθανόντος συζύγου (Δευτ. 25,5)», αυτό κάτι μας θυμίζει, από την ανάποδη, από τα κουτσομπολιά του Κολωνακίου για την οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού στην Ελλάδα Κ. Σημίτη. Αλλά, «Η χήρα μπορεί να ελευθερώσει από τον κανόνα αυτόν τον κουνιάδο της αν αρνηθεί να την παντρευτεί (Δευτ. 25, 7-9)». 

Επίσης εδώ, αναφέρεται ρητά ότι «Να μην διαπράττουμε σοδομισμό με αρσενικό (Λευ. 18,22)», οπότε γίνεται κατανοητό γιατί γίνεται ότι γίνεται γι’ αυτό το θέμα σήμερα στην Ελλάδα. Γιατί μας αποκαλούν γκόιμ νομίζετε; 

Και το πάνε ακόμη πιο μακριά. «Ένας άνδρας δεν πρέπει να φορά γυναικεία ρούχα (Δευτ. 22,5)» και «Μια γυναίκα δεν πρέπει να φορά ανδρικά ρούχα (Δευτ. 22,5)», προσέξτε λοιπόν τα ρούχα κάποιων διασημοτήτων και θα καταλάβετε που ανήκει ο καθ’ ένας. 

Αλλάζουμε ενότητα. «Να μην επιτρέψετε σε έναν γκόιμ (τζεντίλε) να μεταχειριστεί σκληρά έναν Εβραίο δούλο που τον πούλησαν (Λευ. 25,53)». Βάσει αυτού του νόμου οι Έλληνες δεινοπαθούσαν και οι εβραίοι λούφαζαν κατά την αιχμαλωσία τους από τα στρατεύματα του Κεμάλ.  Ο Κεμάλ ήταν ντονμές και τα ήξερε αυτά. «Να μην φέρονται αυστηρά σε έναν Εβραίο υπηρέτη (Λευ. 25,43)», «Ο Χαναανίτης πρέπει να είναι δούλος για πάντα (Λευ. 25,46)», αλλά δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί οι Χαναανίτες. 

Ένα άλλο θέμα – πρόβλημα με το οποίο έφεραν τελευταίως αντιμέτωπη την ανθρωπότητα είναι ότι πρέπει να τρώμε σκουλήκια και έντομα και όλα τα συναφή σιχαμερά όντα για το καλό μας και για να σώσουμε τον πλανήτη. Ας δούμε όμως τι είναι γραμμένο στους κανόνες τους για το θέμα αυτό. «Να μην τρώτε σκουλήκια που βρίσκονται στα φρούτα (Λευ. 11,41)», «Να μην τρώτε από τα πράγματα που σέρνονται στην γη (Λευ. 11, 41-42)», «Να μην τρώτε κανένα παράσιτο της γης (Λευ. 11,44)», «Να μην τρώτε φτερωτά έντομα (Δευτ. 14,19)». Όπως γίνεται αντιληπτό όλη αυτή η αλλαγή διατροφής που θέλουν να επιβάλουν εκβιαστικά με τεχνητή έλλειψη τροφίμων, ακρίβεια, προπαγάνδα, υποχρεωτικότητα, εκβιαστικά, αφορά μόνον τα… γκόιμ.

 «Να μην διορίζεται δικαστής άτομο που δεν γνωρίζει τους νόμους της Τορά, ακόμη και είναι ειδικός σε άλλους κλάδους γνώσεων (Δευτ. 1,17)», εδώ αναφέρονται σε δικά τους δικαστήρια στα οποία επιτρέπεται η ποινή του θανάτου με αποκεφαλισμό δια ξίφους (Εξ. 21,20 και Λευ. 26,25), με στραγγαλισμό (Λευ. 20,10), καύση με φωτιά (Λευ. 20,14), με λιθοβολισμό (Δευτ. 22,24). Φυσικά αυτές οι ποινές δεν ισχύουν σήμερα αλλά φαίνεται η σταθερότητα, η διάρκεια, η σαφήνεια και η δυσκολία στην προσαρμοστικότητα των νόμων μόνο και μόνο επειδή εκπορεύονται από τα άγια βιβλία τους. 

Όσον αφορά θέματα πίστεως των εθνών «Να μην φτιάχνουμε είδωλα ακόμη και για άλλους (Εξ. 34,17 και Λευ. 19,4)», οι εικόνες των Ναών μας θεωρούνται είδωλα γι αυτούς και γι αυτό θέλουν (θα το δείτε κι αυτό) να τις βγάλουν από τις εκκλησίες και ΕΙΔΙΚΑ από τα τέμπλα των Ναών μας. «Μην κάνεις χάρη, μην δείχνεις εύνοια, στους ειδωλολάτρες (Δευτ. 7,2)», αυτός ο γενικός κανόνας τους επιτρέπει να συμπεριφέρονται όπως θέλουν στους άλλους. Εν προκειμένω, «άλλοι» είμαστε εμείς. «Μην κάνεις τατουάζ στο σώμα σου όπως οι ειδωλολάτρες (Λευ. 19,28)», ιδού λοιπόν από ποιους προήλθε η μόδα των τατουάζ στα σώματα των ανθρώπων παγκοσμίως. Ο αθλητισμός και η μουσική είναι ιδιαίτεροι χώροι από τους οποίους επηρεάζονται πολλοί και γίνονται μιμητές διαφόρων διασήμων αθλητών ή καλλιτεχνών. Ενώ από την άλλη, για δείτε. Στο τένις, στο γκολφ, στην ιππασία, στην κλασσική μουσική και χορό, που είναι χώροι της ανωτέρας τάξεως, όλοι οι πρωταγωνιστές στους χώρους αυτούς είναι χωρίς τατουάζ! 

Σχετικά με τους πολέμους τώρα. Δικαιολογούνται; «Να σκοτώσεις τους κατοίκους μιας πόλης που έχει γίνει ειδωλολατρική και να κάψεις αυτήν την πόλη (Δευτ. 13,16-17)», δηλαδή αν η πόλη δεν είναι ειδωλολατρική, σύμφωνα με την δική τους ορολογία, την μετατρέπεις σε ειδωλολατρική με πονηριά και μετά αποκτάς το δικαίωμα να την κάψεις. «Να μην μείνει στη ζωή κανένα άτομο από τα επτά Χαναανιτικά έθνη (Δευτ. 20,16)», «Να εξολοθρευτούν τα επτά Χαναανιτικά έθνη από την γη του Ισραήλ (Δευτ. 20,16)». Δεν γνωρίζουμε ποια είναι αυτά τα Χαναανιτικά έθνη αλλά και δεν γνωρίζουμε ποια είναι η γη του Ισραήλ, καθόσον και την Θεσσαλονίκη την θεωρούν δική τους πόλη.

Κάτι άλλο τώρα ως απλή αναφορά και τίποτα περισσότερο. Σε κάποιους από τους 613 κανόνες αναφέρονται ότι «Να σφάζετε πασχαλινό αρνί (Εξ. 12,6)», «Οι απερίτμητοι δεν θα φάνε από την σάρκα του πασχαλινού αρνιού (Εξ. 12,48)», «Να αλατίζετε κάθε θυσία (Λευ. 2,13)», «Να μην προσφέρεις καμιά θυσία ανάλατη (Λευ. 2,13)».

Τελευταία αναφορά στους 613 κανόνες των σιωνιστών παγκοσμιοποιητών με δύο ακόμη κανόνες. «Να μην εκτελείται ένας ένοχος για εξόχως σοβαρό αδίκημα, άξιον θανάτου, προτού παραστεί στην δίκη του (Αριθμοί 35,21)» και «Να μην αποφεύγουν να θανατώσουν έναν ψευδοπροφήτη ούτε να τον φοβούνται (Δευτ. 18.22)». Να λοιπόν βάσει ποίων νόμων έγινε η δίκη και μετά η θανάτωση του Χριστού. Όλα έχουν κάποια εξήγηση. Γι αυτό ο Χριστός είπε ότι ήλθε να παύσει, πληρώνοντας με το αίμα του, εξοφλώντας τις αμαρτίες μας, των Μωσαϊκό Νόμο και κάποιοι μας λένε ότι ο Χρίστος ήλθε για να τον συμπληρώσει. Μα ο Χριστός θανατώθηκε βάσει του Μωσαϊκού Νόμου. «Ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι», αλλά επ’ αυτού έγινε εκτενής ανάλυση παλαιότερα. 

Οι 613 αυτοί κανόνες, ή 613 εντολές, ή 613 Commandments, ή 613 mitzvot, χωρίζονται σε 248 θετικούς, «τι να κάνεις», και σε 365 αρνητικούς, «τι δεν πρέπει να κάνεις». Ο κάθε κανών έχει ως κωδικό ένα Ν(Negative) ή ένα Ρ(Positive) και έναν αύξοντα αριθμό που εδώ παρελήφθησαν διότι δεν θα παρείχαν καμία ωφέλεια. Όλοι οι κανόνες προέρχονται από την Τορά, και σε πολλά σημεία ο μελετητής μπορεί να βοηθηθεί στο να ερμηνεύσει πολλά μη κατανοητά συμβάντα των ημερών μας, αλλά και γεγονότα από την Αγία Γραφή.

Μ’ όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα μας φαίνεται και η μοναξιά μας. Είμαστε μόνοι μας. Εμείς κι ο Θεός. 

Χρήστος Μαντζιάρης