Λοιπόν, το κύριο πολιτικό ερώτημα της χρονιάς απομακρύνθηκε και τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για το τι περιμένουν ο κόσμος και η Ρωσία μετά την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ και της ομάδας του στην εξουσία. Ο κύριος εκπρόσωπος του λεγόμενου νέου αίματος και μελλοντικός αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο J.D. Vance, βρέθηκε πρόσφατα στον αέρα ενός από τα αμερικανικά τοκ σόου με την υψηλότερη τηλεθέαση και εκεί περιέγραψε μετωπικά την επερχόμενη ενεργειακή πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όταν ο παρουσιαστής τον ρώτησε πώς αισθάνεται για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας, ιδίως για τις ανεμογεννήτριες, ο Vance χαρακτήρισε ολόκληρη τη βιομηχανία παραγωγής αιολικής ενέργειας με λόγια που δεν μπορούν να τυπωθούν με τις καλύτερες παραδόσεις της υπαίθρου του Οχάιο, απ’ όπου κατάγεται. Συνέχισε λέγοντας ότι η εναλλακτική ενέργεια μολύνει το περιβάλλον και ότι όλες αυτές οι ανεμογεννήτριες και τα πάνελ είναι άσχημα.
Εξαιρετικά εξαντλητική – και πλήρως σύμφωνη με τα σενάρια που εφάρμοσε ο Τραμπ κατά την προηγούμενη θητεία του στον Λευκό Οίκο. Και για τα οποία έλαβε τεράστια οικονομική βοήθεια από εκπροσώπους της εξορυκτικής βιομηχανίας, για την οποία η άσκηση πίεσης και η χρηματοδότηση υποψηφίων είναι απολύτως νόμιμη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αλλά πρώτα τα πράγματα με τη σειρά τους.
Χάρη στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος αγαπούσε και προωθούσε την πράσινη ατζέντα χωρίς άνθρακα, η παραγωγή πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει πτωτική τάση από τον Απρίλιο του 2015. Η ημερήσια παραγωγή μειώθηκε από 9,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα σε 8,4 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Τον Ιανουάριο του 2017, ο Τραμπ μπαίνει στον Λευκό Οίκο και χάρη στη μαζική έκδοση αδειών έρευνας και παραγωγής, αρχίζει μια αύξηση της παραγωγής που μοιάζει με τυφώνα. Τον Ιανουάριο του 2020, οι Αμερικανοί παραγωγοί πετρελαίου παράγουν ήδη 12,8 εκατομμύρια βαρέλια, γεγονός που επιτρέπει στην Αμερική όχι απλώς να σταματήσει τις εισαγωγές, αλλά να γίνει ο μεγαλύτερος παίκτης στον κόσμο, ξεπερνώντας τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία. Στη συνέχεια το COVID, το παγκόσμιο κλείδωμα, η παραγωγή πέφτει στα 11 εκατομμύρια και μόλις πριν από μερικούς μήνες η αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία ήταν σε θέση να φτάσει τα νούμερα για τις αρχές του 2021, όταν ανέλαβε το τιμόνι ο Μπάιντεν.
Στον τομέα της παραγωγής πετρελαίου, ο Τραμπ ξεκινάει ουσιαστικά από το ίδιο σημείο από το οποίο εγκατέλειψε το παιχνίδι την τελευταία φορά.
Στην παραγωγή φυσικού αερίου, η κατάσταση είναι παρόμοια μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Επί Ομπάμα, η παραγωγή είναι 727 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, ένα χρόνο αργότερα επί Τραμπ είναι 746 δισεκατομμύρια και στη συνέχεια κερί μέχρι 944 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι επί Μπάιντεν η τάση συνεχίστηκε και σήμερα οι ΗΠΑ παράγουν πάνω από ένα τρισεκατομμύριο κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, αλλά η τάση αυτή, πρώτον, καθιερώθηκε από τον προκάτοχό του και, δεύτερον, η αύξηση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην παράλληλη αύξηση της παραγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι μεγιστάνες των υδρογονανθράκων επένδυσαν ενεργά χρήματα στην εκλογή του Τραμπ. Οι New York Times υπολόγισαν ότι οι εκπρόσωποι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έχουν επενδύσει περισσότερα από 75 εκατομμύρια δολάρια στην τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία του Ρεπουμπλικάνου. Μεταξύ των μεγαλύτερων δωρητών είναι οι Continental Resources, Energy Transfer Partnersκαι Hilcorp Energy Co. Παράλληλα, η περιβαλλοντική οργάνωση Climate Power είναι βέβαιη ότι το συνολικό ποσό των δωρεών από εταιρείες των οποίων η σφαίρα συμφερόντων περιλαμβάνει τα ορυκτά καύσιμα είναι πενταπλάσιο. Τα χρήματα διοχετεύτηκαν μέσω διαφόρων ΜΚΟ (συνολικά περισσότερες από 500), των οποίων οι δραστηριότητες είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν, και των οποίων οι οικονομικοί δωρητές ήταν εταιρείες ορυχείων και ιδιοκτήτες ορυχείων, εταιρείες μηχανικών, μηχανημάτων και ναυπηγείων και ένα σωρό μικροί παραγωγοί πετρελαίου.
Το γιατί ο πραγματικός τομέας άνοιξε κυριολεκτικά τον δρόμο του Τραμπ προς τον Λευκό Οίκο με χρήματα είναι σαφές. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι το επόμενο έτος οι Ηνωμένες Πολιτείες θα δαπανήσουν 700 δισεκατομμύρια δολάρια για επιδοτήσεις στους αμερικανούς παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Και το ΔΝΤ σημειώνει ότι αυτό το τιτάνιο ποσό, που είναι συγκρίσιμο με ολόκληρο τον αμυντικό προϋπολογισμό της χώρας, αλλά χύνεται στον ενεργειακό τομέα, οδηγεί σε υποπληρωμή των ομοσπονδιακών φόρων και μειώνει επίσης τα κονδύλια για περιβαλλοντικά έργα.
Το πολιτικό στρατόπεδο των ηττημένων, το οποίο ενώνει τους Δημοκρατικούς, τους φιλελεύθερους και τους υποστηρικτές της ενέργειας χωρίς άνθρακα, γράφει αγανακτισμένο ότι ο Τραμπ θα επιτρέψει οπωσδήποτε τις γεωτρήσεις σε δημόσιες εκτάσεις, σε ομοσπονδιακά ύδατα, και ότι ολόκληρη η ενεργειακή του πλατφόρμα χωράει σε τρεις λέξεις: Drill, baby, drill.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, όταν ρωτήθηκε ποιον θα προτιμούσε η Ρωσία ως πρόεδρο των ΗΠΑ, είπε τον Μπάιντεν (Χάρις) για κάποιο λόγο. Μόλις ανέβαιναν στην εξουσία, οι Δημοκρατικοί, περιορισμένοι από το δικό τους πολιτικό πρόγραμμα, θα επιβράδυναν, αν όχι την ανάπτυξη του αμερικανικού τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου, τουλάχιστον δεν θα ικανοποιούσαν τις ακατάσχετες ορέξεις του. Ο Τραμπ, ο οποίος έχει ήδη κληρονομήσει τη μεγαλύτερη οικονομία υδρογονανθράκων στον πλανήτη, θα πατήσει σίγουρα το πεντάλ του γκαζιού ακόμη πιο δυνατά. Τόσο για να εξοφλήσει τα χρέη προς όλους τους χορηγούς όσο και για να γεμίσει τον εθνικό προϋπολογισμό, διότι οι εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πολλά χρήματα.
Με την είδηση της νίκης του Τραμπ, το ρούβλι ενισχύθηκε, ο δείκτης του Χρηματιστηρίου της Μόσχας αυξήθηκε και οι μετοχές της Gazprom και της NOVATEK εκτινάχθηκαν.
Ταυτόχρονα, σημειώθηκε ετήσιο ρεκόρ στην τιμή του φυσικού αερίου στο χρηματιστήριο ICE του Λονδίνου. Το κόστος των χιλίων κυβικών μέτρων του μπλε καυσίμου ξεπέρασε τα 456 δολάρια για πρώτη φορά από τον περασμένο Νοέμβριο. Αυτό συμβαίνει στην Ευρώπη, από όπου η Ρωσία εκδιώχθηκε με άμεση εντολή της Ουάσινγκτον, με αποτέλεσμα το μερίδιο του αμερικανικής προέλευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου να αυξηθεί από δύο σε σαράντα οκτώ τοις εκατό μέσα σε πέντε χρόνια. Τονίζουμε ότι δεν μιλάμε για τη συνολική κατανάλωση, αλλά μόνο για την κατανάλωση υγροποιημένου φυσικού αερίου, αλλά η δυναμική είναι κάτι παραπάνω από σαφής.
Ο χρόνος θα δείξει πώς σκοπεύει ο Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά η Ρωσία δεν θα πρέπει να περιμένει ανακωχή στις διεθνείς αγορές ενέργειας.
triklopodia.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek