Ο παράγοντας “Περιμένοντας τον Θεό”-Πως αντιλαμβανεται τον κοσμο το Ισραηλ…

ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΝΕΑ: Το παρον αρθρο ειναι μια προσπαθεια να δουμε μεσα απο τα ματια των Ισραηλινων , με ποιο τροπο βλεπουν το σημερα , με ποια πιστη πολεμουν …

“Και όταν ακούσετε τον ήχο της πορείας στις κορυφές των δέντρων μπακά, τότε μπείτε σε δράση, γιατί ο Χασιμ θα πάει μπροστά σας για να επιτεθεί στις δυνάμεις των Φιλισταίων”.

Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα που είχε ο στρατός του Θεού στους βιβλικούς χρόνους ήταν η ακρόαση από τον Θεό, ο οποίος έδινε στρατηγική και εξέθετε τον εχθρό. Είναι ακόμα δυνατό να έχουμε τον Θεό (Χασίμ) να ηγείται του στρατού αλλά και στην προσωπική μας ζωή. Το δύσκολο για τους περισσότερους από εμάς είναι, “Ο παράγοντας αναμονή”, ώστε να μπορούμε να πάρουμε χρόνο για να ακούσουμε από τον Θεό. Έχουμε την τάση να βασιζόμαστε στις επιτυχίες του παρελθόντος και σε αυτά που γνωρίζουμε και να Τον καλούμε μόνο όταν αυτά που γνωρίζουμε δεν λειτουργούν.

Η εντολή να καλούμε τον Θεό σε περιόδους μάχης.

Μία από τις μεγάλες αρχές που μας διδάσκει ο Θεός (Χασίμ) μέσω του Ισραήλ είναι η επιθυμία Του να επεμβαίνει στις ζωές του λαού Του όταν προσεύχονται και Τον καλούν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε περιόδους πολέμου. Υπάρχει ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτού του είδους παρέμβασης στην Έξοδο 17. Σε αυτό το κεφάλαιο, καθώς ο Μωυσής οδηγεί τα παιδιά του Ισραήλ μέσα στην έρημο, δέχονται επίθεση από τους Αμαληκίτες. Ο Μωυσής οδηγήθηκε να ανέβει σε έναν λόφο που έβλεπε τη μάχη από κάτω. Σήκωσε τη ράβδο προς τον ουρανό, που του είχε δοθεί για να χωρίσει την Ερυθρά Θάλασσα. (Έξοδος 17:9-12) Όσο τα χέρια του που κρατούσαν τη ράβδο ήταν υψωμένα προς τον Χασέμ, οι Ισραηλίτες θα επικρατούσαν στη μάχη. Όταν τα χέρια του κουράζονταν και δεν μπορούσε να τα σηκώσει προς τον Θεό (Χασέμ), οι Ισραηλίτες άρχιζαν να χάνουν τη μάχη. Ο Ααρών και ο Χουρ κάθισαν τον Μωυσή πάνω σε έναν βράχο και ο καθένας σήκωσε ένα από τα χέρια του Μωυσή μέχρι που το Ισραήλ νίκησε τους Αμαληκίτες στη μάχη. Αυτή η ιστορία δίδαξε στους Ισραηλίτες να εξαρτώνται από τον Θεό και να Τον φωνάζουν σε στιγμές μάχης, ώστε να έχουν τη νίκη.

Μόλις ο βασιλιάς Δαβίδ χρίστηκε βασιλιάς του Ισραήλ, έπρεπε να αντιμετωπίσει και να πολεμήσει τους Φιλισταίους. Όλοι οι στρατοί των Φιλισταίων ήρθαν και συγκεντρώθηκαν στην κοιλάδα Ρεφαΐμ για να πολεμήσουν τον Ισραήλ. (2 Σαμουήλ 5). Ο βασιλιάς Δαβίδ ήταν άνθρωπος της προσευχής. Εφάρμοζε τον παράγοντα “Περίμενε τον Θεό”. Θα μπορούσε να πει: “Κάποτε νίκησα αυτόν τον στρατό με μια σφεντόνα. Ξέρω τι πρέπει να κάνω!” Αλλά δεν βασίστηκε στη νίκη του παρελθόντος. Οι στρατηγικές του παρελθόντος δεν λειτουργούν πάντα στις σημερινές μάχες. Πρέπει πάντα να περιμένουμε τον Θεό (Χασέμ) για σοφία και τις στρατηγικές Του για τις μάχες μας.

Ο προφήτης Σαμουήλ καταγράφει τι συμβαίνει στη συνέχεια. Ο Δαβίδ ρώτησε τον Κύριο (Χασέμ) ρωτώντας: “Να ανέβω στους Φιλισταίους; Θα τους παραδώσεις στο χέρι μου;” (Vs-19). Η πρώτη μάχη εναντίον τους ήταν επιτυχής. Στη συνέχεια οι Φιλισταίοι επέστρεψαν για να πολεμήσουν. Αυτή τη φορά, όταν ο Δαβίδ ρώτησε τον Κύριο τι έπρεπε να κάνει, του είπαν “να περιμένει”. Του δόθηκε μια στρατηγική από τον ουρανό. Του είπαν να κάνει κύκλους πίσω τους και να τους επιτεθεί μπροστά από τις μουριές. Έπρεπε να περιμένει μέχρι να ακούσει “τον ήχο της πορείας στις κορυφές των δέντρων, αυτό θα σημαίνει ότι ο Κύριος (Χασίμ) έχει βγει μπροστά σου”. (Vs-24). Ο Δαβίδ έκανε όπως πρόσταξε ο Κύριος (Χασέμ) και χτύπησε τους Φιλισταίους. Όσο περισσότερη επιτυχία έχουμε, μπορεί να μας δυσκολεύει να θέλουμε να περιμένουμε τον Θεό για το τι πρέπει να κάνουμε στη συνέχεια. Έχουμε την τάση να θέλουμε να βασιζόμαστε στις γνώσεις μας ή στις επιτυχίες του παρελθόντος. Ο βασιλιάς Δαβίδ ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος. Ήξερε ότι έπρεπε πάντα να ακούει από τον Θεό (Χασίμ). Φυσικά είναι χρήσιμο να έχουμε έναν προφήτη στο πεδίο της μάχης που ακούει επίσης από τον Θεό. Πόσο σπουδαίο θα ήταν αν κάθε ταξιαρχία είχε έναν προφήτη που τον συμβουλεύονταν πριν από τη μάχη.

Αγγελική βοήθεια στο πεδίο της μάχης.

Ο παράγοντας “αναμονή του Θεού” είναι συχνά το αποφασιστικό πλεονέκτημα για τη νίκη επί του εχθρού. Ο προφήτης Δανιήλ βρέθηκε, μαζί με τον ιουδαϊκό λαό, σε αιχμαλωσία και είχε ανάγκη απελευθέρωσης από την καταπίεση. Έβαλε τον εαυτό του, μαζί με άλλους, να αναζητήσει τον Κύριο (Χασέμ) χρόνο για είκοσι μία ημέρες προσευχής και νηστείας. (Δανιήλ 10:2,7). Ο άγγελος Γαβριήλ ήρθε από τον ουρανό ως απάντηση στην προσευχή του προφήτη, αλλά καθυστέρησε από μια κακή ηγεμονία που ονομαζόταν, “Ο Πρίγκιπας της Περσίας”. (Στίχοι 13). Σε αυτή τη συνάντηση, τα μάτια μας ανοίγουν για να δούμε τον πόλεμο του αόρατου κόσμου και πώς ο Θεός μάχεται για τον λαό Του. Ο αρχάγγελος Μιχαήλ στάλθηκε για να βοηθήσει στην καταπολέμηση του πρίγκιπα της Περσίας, ώστε ο Γαβριήλ να μπορέσει να έρθει στον Δανιήλ. Αφού καθησύχασε τον Δανιήλ, ο άγγελος Γαβριήλ επέστρεψε για να πολεμήσει τον πρίγκιπα της Περσίας (Ιράν). Φαίνεται ότι το Ισραήλ εμπλέκεται τόσο σε έναν χερσαίο πόλεμο στη Γάζα, όσο και σε μια πνευματική μάχη με το Ιράν, το οποίο βρίσκεται πίσω από τους στρατούς αντιπροσώπων που επιτίθενται στο Ισραήλ. Αυτός ο αρχαίος κακός Πρίγκιπας της Περσίας εξακολουθεί να επιδιώκει να καταστρέψει το Ισραήλ. Όπως ο προφήτης Δανιήλ του παρελθόντος, μπορούμε ακόμη να τοποθετηθούμε για να ζητήσουμε την παρέμβαση του Θεού στο πεδίο της μάχης. Μπορούμε να ζητήσουμε θεία παρέμβαση και αποκάλυψη από τον Θεό μαζί με θεία προστασία. Όταν ο Δανιήλ προσευχόταν, είχε και άλλους να τον συνοδεύουν στην προσευχή.

Αποκαλύπτοντας τα σχέδια του εχθρού.

Ο βασιλιάς της Συρίας ταράχτηκε πολύ, επειδή νόμιζε ότι υπήρχε κατάσκοπος στο στρατόπεδό του. Φαινόταν ότι το Ισραήλ γνώριζε τα σχέδιά του εκ των προτέρων. (2 Βασιλέων ι6:8-11), Συγκέντρωσε τους ηγέτες του και ρώτησε ποιος τον πρόδιδε. Του είπαν ότι ο προφήτης Ελισσαιέ έλεγε στον βασιλιά του Ισραήλ ακόμη και αυτά που ο βασιλιάς μιλούσε στην κρεβατοκάμαρά του (V-s12). Ο παράγοντας “Περιμένοντας τον Θεό” βρισκόταν σε λειτουργία. Η ακρόαση του Θεού και οι στρατηγικές Του έσωζαν την κατάσταση για τον Ισραήλ. Ο βασιλιάς ήταν τόσο θυμωμένος που έστειλε τον στρατό του σε πλήρη ισχύ για να περικυκλώσει τον προφήτη και την πόλη όπου έμενε. Ο υπηρέτης του Ελισσαιέ θορυβήθηκε όταν είδε τους εαυτούς τους περικυκλωμένους από τον συριακό στρατό. Ο Ελισσαίος ζήτησε από τον Θεό να ανοίξει τα μάτια του υπηρέτη. Εκείνος είδε πώς οι λόφοι γύρω τους ήταν γεμάτοι με αγγελικούς στρατούς από τον ουρανό. (Στίχοι-17). Στη συνέχεια ο προφήτης προσευχήθηκε να τυφλωθούν τα μάτια του συριακού στρατού και η τύφλωση τους βρήκε. Ο προφήτης τους οδήγησε πίσω στη Σαμάρεια, όπου άνοιξαν τα μάτια τους. Δεν τους κατέστρεψε, αλλά αντίθετα τους τάισε. Επέστρεψαν στη Συρία και δεν ξαναγύρισαν ποτέ. Ο παράγοντας Περιμένοντας τον Θεό έφερε την απελευθέρωση από τον συριακό στρατό χωρίς το Ισραήλ να χρειαστεί να ρίξει ούτε μια βολή ή να σηκώσει σπαθί. Σε περιόδους κρίσης, μία από τις μεγαλύτερες ανάγκες είναι οι στιγμές αναμονής στον Κύριο για να ακούσουμε από τον Θεό αντί να βασιστούμε σε αυτά που νομίζουμε ότι ξέρουμε.

Εθνική και διεθνής προσευχή για το Ισραήλ.

Η αναμονή στον Θεό (Χασίμ) μπορεί να περιλαμβάνει περιόδους εθνικής ή διεθνούς προσευχής για συγκεκριμένες παρεμβάσεις του Θεού στον πόλεμο. Βρισκόμαστε τώρα σε μια τέτοια στιγμή στον πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και της Γάζας όπου χρειαζόμαστε θεϊκή παρέμβαση. Χρειάζονται προσευχές για το Ισραήλ, το οποίο δεν πολεμά μόνο τη Χαμάς στη Γάζα, αλλά και το Ιράν, το οποίο στο παρασκήνιο οργανώνει και υποστηρίζει στρατούς αντιπροσώπων στον πόλεμο. Ο Πρίγκιπας της Περσίας (Ιράν) εξακολουθεί να εργάζεται προσπαθώντας να καταστρέψει το Ισραήλ. Υπάρχει ακόμα ανάγκη για την παρέμβαση του ουρανού. Ακολουθούν μερικά σημεία προσευχής του “Παράγοντα Αναμονής του Θεού”:

Προσευχηθείτε για θεϊκές στρατηγικές για τους ηγέτες του Ισραήλ.
Προσευχηθείτε για την παρέμβαση των αγγελικών στρατών του Θεού.
Προσευχηθείτε για θεϊκή προστασία από τους Ψαλμούς 91 πάνω από τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις.
Προσευχηθείτε ότι το Ισραήλ θα επιτύχει να απομακρύνει τους τρομοκράτες από τη Γάζα και ότι οι τρομοκράτες θα αποκαλυφθούν.
Προσευχηθείτε για την προστασία και τη διάσωση των ομήρων με ασφάλεια.
Προσευχηθείτε ο Φόβος του Κυρίου (Χασίμ) να πέσει στη Γάζα και να πάει μπροστά από το στρατό του Ισραήλ όπου κι αν πολεμούν.
Η δύναμη της μεσιτικής προσευχής.

Πριν από χρόνια, ως πεζοναύτης των Ηνωμένων Πολιτειών, επρόκειτο να επιβιβαστώ σε ένα ελικόπτερο για να ενωθώ με τα χερσαία στρατεύματα σε μια νέα περιοχή. Καθώς ήμουν έτοιμος να επιβιβαστώ στο ελικόπτερο, ένας λοχαγός ανέβηκε και μου είπε: “Δεν θα πας σε αυτό το ταξίδι. Περιμένετε το επόμενο ελικόπτερο”. Είπα, “Μάλιστα κύριε!” Απομακρύνθηκα και παρακολούθησα το ελικόπτερο να απογειώνεται. Βγήκε έξω και ξαφνικά οι ρότορες σταμάτησαν να περιστρέφονται και έπεσε από τον ουρανό. Σκέφτηκα: “Παραλίγο να μπω σε αυτό το ελικόπτερο”. Γύρισα σε κάποιον και ρώτησα: “Πού είναι ο κυβερνήτης;” Μου είπαν: “Δεν υπάρχει καπετάνιος εδώ!” Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ο Θεός με είχε σώσει από το να επιβιβαστώ σε εκείνο το ελικόπτερο. Αυτό που δεν ήξερα εκείνη τη στιγμή ήταν ότι η μικρή ασπρομάλλα γιαγιά μου είχε προσευχηθεί για την προστασία μου από τους Ψαλμούς 91 του Θεού. Σώθηκα από τις προσευχές της! Οι προσευχές μας μπορούν να σώσουν άλλους που βρίσκονται σε μάχη με τον εχθρό ή σε κίνδυνο.

Είναι καιρός να “περιμένουμε τον Θεό” και να προσευχηθούμε για την παρέμβαση του Θεού (Χασίμ) για το Ισραήλ.