Ο κόσμος είναι 11 διαστάσεων – Υπάρχουν μαθηματικές ενδείξεις

Ο κόσμος είναι 11 διαστάσεων – Υπάρχουν μαθηματικές ενδείξεις

Φανταστείτε έναν κόσμο ενωμένο από μια ενιαία επιστημονική αρχή, κάτι που μπορεί να εξηγήσει τα μεγαλύτερα μυστήρια της ζωής, από την προέλευση του χώρου και του χρόνου με τη βαρύτητα και μικρότερα θέματα, όπως ονειροπολήσεις.

Τώρα φανταστείτε αυτές τις quandaries να μπορούν να εξηγηθούναπό ένα φαινομενικά άπειρο αριθμό από δονούμενες χορδές, που καμία δεν είναι ορατή στο ανθρώπινο μάτι. Αυτές οι απειροελάχιστες ίνες είναι το ύφασμα του σύμπαντος, που ενδεχομένως περιέχονται εντός των θεμελιωδών κουάρκ που αποτελούν τα δομικά στοιχεία των πρωτονίων και των νετρονίων τα οποία στη συνέχεια αποτελούν τα άτομα του περιοδικού πίνακα.

Ω, και αυτό το να φανταστείτε ότι ο κόσμος έχει 11 διαστάσεις, όχι οι τέσσερις διαστάσεις – πάνω / κάτω, αριστερά / δεξιά, προς τα πίσω / προς τα εμπρός και το χρόνο – έχουμε το λεγόμενο πραγματικό κόσμο μας. Brian Greene, φυσικός

Υπάρχουν μαθηματικές ενδείξεις ότι οι διαστάσεις του χωροχρόνου είναι έντεκα. Δηλαδή ο κόσμος μας είναι εντεκαδιάστατος;

Η ύλη που οι επιστήμονες μπορούν να παρατηρήσουν στο Σύμπαν είναι μόνο το 4%, ενώ το υπόλοιπο 23% είναι σκοτεινή ύλη και 73% σκοτεινή ενέργεια.

Πώς, όμως, γίνεται αντιληπτή η αόρατη δραστηριότητα; Το κβαντικό κενό είναι… άδειο ή τέλος πάντων… υπάρχει το απόλυτο κενό; Η ενέργεια του κενού μπορεί να εξηγήσει τη γένεση του Σύμπαντος;

Οι «συμπαντικές» αναζητήσεις δεν κατατάσσονται στις πλέον συνηθισμένες εφηβικές ανησυχίες. Κι όμως η νεανική περιέργεια και αναζήτηση ομορφιάς και συμμετρίας οδηγεί διαχρονικά την Επιστήμη της Φυσικής.

Το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ εισήγαγε σήμερα 120 μαθητές και μαθήτριες από λύκεια της Βόρειας Ελλάδας στον θαυμαστό κόσμο των στοιχειωδών σωματιδίων, των μελανών οπών και των θεωριών χορδών, προσφέροντάς τους μάλιστα τη δυνατότητα να κάνουν πρακτική ερευνητική άσκηση και να αναλύσουν πραγματικά δεδομένα από τον Μεγάλο Αδρονικό Επιταχυντή (Large Hadron Collider, LHC), που βρίσκεται στο εργαστήριο CERN, έξω από τη Γενεύη.

Πρόκειται για την διοργάνωση των «Masterclasses στη Φυσική Σωματιδίων», στο πλαίσιο διεθνών ημερίδων, που οργανώνονται κάθε χρόνο τον Μάρτιο.

Η φετινή διοργάνωση «13th International Particle Physics Masterclasses 2017» πραγματοποιείται από την 1η Μαρτίου έως τις 11 Απριλίου 2017, με τη συμμετοχή 210 πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων από 52 χώρες και συνολικά περισσότερων των 10.000 μαθητών Λυκείου.

Το ΑΠΘ κλήθηκε να επιλέξει μεταξύ 50 Λυκείων στη Βόρεια Ελλάδα -από τη Φλώρινα έως την Αλεξανδρούπολη- που εκδήλωσαν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στη διοργάνωση.

Παράλληλα με την εκδήλωση του ΑΠΘ πραγματοποιούνται σήμερα και αντίστοιχες στην Κολμάρ της Γαλλίας, στο Ρίβερσαϊντ των ΗΠΑ, στην Πίζα και το Τρέντο της Ιταλίας και στο Κραγκούβιεβατς της Σερβίας.

Το πρωινό πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλάμβανε διαλέξεις από καθηγητές Φυσικής του ΑΠΘ, ενώ το απόγευμα οι 120 μαθητές, χωρισμένοι σε ζευγάρια θα εργαστούν στις νησίδες υπολογιστών του Τμήματος.

Κάθε ζευγάρι θα μελετήσει 50 εικόνες από τον LHC, αναζητώντας αυτές στις οποίες έχουν παραχθεί σωματίδια.

Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί το απόγευμα με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της εργασίας στο Ερευνητικό κέντρο CERN και τον σχολιασμό και σύγκρισή τους, σε τηλεδιάσκεψη με τους συμμετέχοντες στις αντίστοιχες εκδηλώσεις των άλλων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων.

«Παρεξηγημένο το μάθημα της Φυσικής»

«Οι μαθητές άκουσαν σήμερα για … εξωτικά πράγματα. Τους άρεσαν οι ιδέες της Θεωρίας των Χορδών», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής του ΑΠΘ, Τάσος Πέτκου, ο οποίος στη διάλεξη που πραγματοποίησε προσπάθησε να μιλήσει στους μαθητές με τρόπο κατανοητό για τα «μαγευτικά μονοπάτια της σύγχρονης θεμελιώδους φυσικής».

«Οι χορδές, που είναι τα στοιχειώδη συστατικά της ύλης, δηλαδή δεν είναι πλέον σωματίδια, χρειάζονται χώρο για να κινηθούν και οι τέσσερις διαστάσεις δεν τους φτάνουν.

Τα σωματίδια κινούνται σε μικρό χώρο, αλλά οι χορδές, επειδή ταλαντώνονται και επεκτείνονται χρειάζονται κι άλλες διαστάσεις, για να κινηθούν καλύτερα. Οι θεωρίες των χορδών απαιτούν, προβλέπουν, πόσες είναι οι διαστάσεις του χωροχρόνου.
Σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές οι διαστάσεις του χωροχρόνου που μπορούμε να ζούμε είναι έντεκα –δέκα χωρικές και μία χρονική», εξήγησε.

Ο καθηγητής εξέφρασε την άποψη ότι στην Ελλάδα υπάρχει έλλειμμα σε ό,τι αφορά την πληροφόρηση των μαθητών για τα επιστημονικά θέματα, καθώς στο σχολείο δε μαθαίνουν πολλά, ενώ έξω από αυτό υπάρχει υπερπληροφόρηση, που ενίοτε δεν ανταποκρίνεται και στην επιστημονική γνώση και συχνά δημιουργεί σύγχυση στους αυριανούς φοιτητές των Τμημάτων Φυσικής.

Πρόσθεσε ακόμη πως το μάθημα της Φυσικής είναι παρεξηγημένο και τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται την πραγματική του διάσταση.

«Όταν πηγαίνω σε κάποιο δημοτικό σχολείο και ρωτάω τα παιδιά, τι είναι Φύση, μου λένε τα δέντρα, τα φυτά, τα ζώα. Τους ρωτάω το τραπέζι είναι Φύση; Όχι, μου λένε, δεν είναι. Όμως, όλα τα πράγματα αποτελούνται από κουάρκς και λεπτόνια» είπε, σημειώνοντας πως ένα ακόμη ζητούμενο είναι να υπάρξει καλύτερη σύνδεση της Φυσικής με τα Μαθηματικά, τα οποία «θεωρούνται δύο ξεχωριστά πράγματα κι αυτό μπερδεύει τα παιδιά».

kavalarissa.eu