Ο ήλιος μας ετοιμάζει για κάτι πολύ μεγάλο και ακραίο;

Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Ο Ήλιος είναι το ζωφόρο άστρο του ηλιακού μας συστήματος. Είναι δηλαδή αυτό που φέρνει και αναπτύσσει την ζωή στην Γη, όπως την ξέρουμε και, ενδεχομένως, με έναν τρόπο που ακόμα δεν γνωρίζουμε, για τους άλλους γειτονικούς μας πλανήτες. Άραγε, θα μπορούσε να αφαιρέσει μέρος της Ζωής, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις;

Όπως διαβάζουμε στην έγκυρη Βρετανική Express.co.uk, ο ήλιος έχει χάσει τις ηλιακές κηλίδες του για περισσότερο από το ήμισυ του χρόνου και συγκεκριμένα για συνολικά 133 ημέρες, έως αυτή την στιγμή, φέτος.

Με μόνο 241 ημέρες από το 2018 που έχουν περάσει – έως την ημέρα που οι επιστήμονες έκαναν τις μετρήσεις τους – αυτό σημαίνει ότι ο ήλιος είναι χωρίς ηλιακές κηλίδες για το μεγαλύτερο μέρος του έτους και αυτό, μάλλον, σημαίνει πως κάτι πολύ μεγάλο μας ετοιμάζει.

Οι επιστήμονες πιστεύουν και προειδοποιούν ότι όλο αυτό μπορεί να είναι ένα σημάδι πως το ηλιακό ελάχιστο είναι στο δρόμο του. Αυτό σημαίνει ότι η Γη ενδεχομένως μπορεί να επηρεαστεί με έναν τρόπο που δεν θα άρεσε καθόλου στην ανθρωπότητα αλλά και στην υπόλοιπη ζωή επάνω της.

Ο ιστότοπος Space Weather λέει:

«Ο ήλιος είναι και πάλι πεντακάθαρος. Για την 133η ημέρα του τρέχοντος έτους, το πρόσωπο του ήλιου είναι κενό.

Για να βρείτε ένα χρόνο με λιγότερες ηλιακές κηλίδες, πρέπει να επιστρέψετε στο 2009 όταν ο ήλιος βίωσε το βαθύτερο ηλιακό ελάχιστο σε έναν αιώνα.

«Το ηλιακό ελάχιστο έχει επιστρέψει, φέρνοντας επιπλέον κοσμικές ακτίνες, μακριές τρύπες στην ατμόσφαιρα του ήλιου και παράξενες ροζ ακτίνες».

Ο ήλιος ακολουθεί κύκλους περίπου 11 ετών όπου φθάνει ένα ηλιακό μέγιστο και στη συνέχεια σε ένα ηλιακό ελάχιστο.

Κατά τη διάρκεια ενός ηλιακού μέγιστου, ο ήλιος εκπέμπει περισσότερη θερμότητα και γεμίζει με ηλιακές κηλίδες. Η μειωμένη θερμότητα σε ένα ηλιακό ελάχιστο οφείλεται σε μείωση των μαγνητικών κυμάτων.

Ο ήλιος δεν αναμενόταν να οδηγηθεί σε ένα ηλιακό ελάχιστο πριν το 2020, αλλά φαίνεται να συμβαίνει νωρίς, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί κακό.

Την τελευταία φορά που υπήρχε ένα παρατεταμένο ηλιακό ελάχιστο, οδήγησε σε μια «μικρή εποχή παγετώνων», επιστημονικά γνωστή ως «ελάχιστο Maunder» – η οποία διήρκεσε 70 χρόνια.

Το «ελάχιστο Maunder», το οποίο διήρκεσε για επτά δεκαετίες «παγωμένου καιρού», ξεκίνησε το 1645 και διήρκεσε μέχρι το 1715 και συνέβη όταν οι ηλιακές κηλίδες ήταν εξαιρετικά σπάνιες.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι θερμοκρασίες μειώθηκαν παγκοσμίως κατά 1,3 βαθμούς Κελσίου, οδηγώντας σε μικρότερες εποχές και σταδιακά σε έλλειψη τροφίμων.

Ο μετεωρολογικός ιστότοπος Vencore Weather έχει δηλώσει:

«Η χαμηλή ηλιακή δραστηριότητα είναι γνωστό ότι έχει συνέπειες για τον καιρό και το κλίμα της Γης και είναι επίσης πολύ συσχετισμένη με την αύξηση των κοσμικών ακτίνων που φτάνουν στο πάνω μέρος της ατμόσφαιρας.

Ο κενός (από ηλιακές κηλίδες) ήλιος είναι ένα σημάδι ότι πλησιάζει το επόμενο ηλιακό ελάχιστο και ότι θα υπάρξει ένας αυξανόμενος αριθμός πεντακάθαρων ημερών τα επόμενα χρόνια».

Αυτή είδηση είχε εμφανιστεί και στην thesun.co.uk, στις 28/06/2016.

Όλα αυτά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, όπως μας τα μεταφέρει η Express.co.uk, δεν υπονοούν τίποτε άλλο παρά ότι έρχεται πολύ κρύο. Θα μπορούσαν να παγώσουν τα πάντα; Για να δούμε.

diadrastika.com