GEWKWN: Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Πώς ο Θεάνθρωπος έγινε ο Μέγας Εχθρός κάθε σκοτεινής δύναμης

Δεν υπάρχει μορφή στην ιστορία που να πολεμήθηκε τόσο σκληρά όσο ο Χριστός. Όχι από αμαρτωλούς. Όχι από ειδωλολάτρες. Όχι από απίστους.

Αλλά από τους ανθρώπους της θρησκευτικής και πολιτικής εξουσίας.

Γιατί οι αμαρτωλοί Τον αγάπησαν.
Οι άρρωστοι Τον πλησίασαν.
Οι φτωχοί Τον πίστεψαν.
Οι ταπεινοί Τον κατάλαβαν.

Μόνο οι εξουσιαστές Τον φοβήθηκαν. Πιο πολύ από όσο φοβήθηκαν ποτέ οτιδήποτε άλλο. Διότι ο Χριστός δεν έφτιαξε στρατό, δεν ζητούσε φόρους, δεν αγόρασε συνειδήσεις, δεν υποσχέθηκε δόξες και βασίλεια, δεν υποτάχθηκε σε κανένα σύστημα. Αντιθέτως:

-Έσπασε όλα τα συστήματα.
-Γκρέμισε κάθε ιερατείο τρόμου.
-Ακύρωσε κάθε εξουσία πάνω στην ψυχή του ανθρώπου.

Και αυτό δεν του το συγχώρησαν ποτέ. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει αυτοκρατορία που να αντέχει την ελευθερία που δίδαξε ο Χριστός.
Ούτε θρησκευτικό ιερατείο που να επιβιώσει χωρίς τον φόβο που Εκείνος κατήργησε. Έτσι αρχίζει η μεγάλη ιστορία της παραχάραξης. Όχι της πίστης. Όχι του Ευαγγελίου.

Αλλά της παγκόσμιας μάχης σκοταδιού εναντίον Φωτός.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ΄ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

1. Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε ο Χριστός στη δημόσια ζωή, αισθάνθηκαν, οι εξουσιαστές, κάτι τρομακτικό. Δεν μπορούσαν να Τον ελέγξουν.

Ούτε οι Φαρισαίοι. Ούτε οι Ρωμαίοι. Ούτε οι “γραμματείς”, ούτε οι “σοφοί”, ούτε οι “άρχοντες του αιώνος τούτου”.

Γιατί ο Χριστός: δεν συμβιβάστηκε, δεν αγόρασε υποστηρικτές, δεν κολάκεψε κανένα σύστημα, δεν είπε αυτό που “έπρεπε” αλλά αυτό που ήταν Αλήθεια δεν είπε όσα βόλευαν, αλλά όσα ελευθέρωναν. Και ακόμη χειρότερα για αυτούς, Ο Χριστός μιλούσε κατευθείαν στις συνειδήσεις παρακάμπτοντας την εξουσία τους. Αυτό ήταν ανυπόφορο.

2. Γιατί φοβήθηκαν τόσο; Γιατί Ο ΧΡΙΣΤΟΣ μάθαινε τον άνθρωπο να μην φοβάται. Και όταν ο άνθρωπος παύει να φοβάται:

-δεν χειραγωγείται

-δεν υποτάσσεται

-δεν πληρώνει για συγχωροχάρτια

-δεν γονατίζει ενώπιον πονηρών

-δεν χρειάζεται μεσάζοντες μεταξύ αυτού και του Θεού

Ο Χριστός κατάργησε όλη τη βιομηχανία του φόβου: «Μη φοβείσθε Εγώ ειμί.» Και αυτό ήταν casus belli για την εξουσία.

3. Η Παλαιά Διαθήκη ως εργαλείο ελέγχου

Γι’ αυτό η εξουσία, θρησκευτική και πολιτική, έκανε το εξής: Προσπάθησε να επαναφέρει τον φόβο μέσω της Παλαιάς Διαθήκης. Εκείνων των κειμένων όπου:

-ο Θεός “σκοτώνει” -ο Θεός “εκδικείται”

-ο Θεός “θυμώνει” -ο Θεός “απειλεί” -ο Θεός “καταστρέφει λαούς”

Γιατί ο άνθρωπος που φοβάται, δεν μπορεί να ακολουθήσει ελεύθερα τον Χριστό. Έπρεπε, λοιπόν, με κάθε τρόπο να συγκρατηθεί το μήνυμα της ελευθερίας…..Και άρχισε η παραχάραξη.

-Προφήτες που δεν μιλούσαν για τον Χριστό παρουσιάστηκαν ως δήθεν “μηνύοντες” τον Χριστό.

-Εδάφια ερμηνεύτηκαν με το ζόρι για να φαίνεται ότι συνδέονται με Εκείνον.

-Σκληρά χωρία προβλήθηκαν ως “θεόπνευστα” για να περάσει η νοοτροπία του φόβου.

Ο χριστιανικός λαός έμαθε να σιωπά αντί να ερευνά. Όλα αυτά όχι γιατί ο Χριστός το απαιτούσε, αλλά γιατί κάποιοι φοβήθηκαν το φως Του.

4. Και όμως δεν τα κατάφεραν. Επειδή το φως δεν νικιέται. Η Ορθοδοξία, μέσα σε όλα τα ιστορικά της λάθη, διατήρησε:

-τη θέωση

-την ελευθερία της ψυχής

-την αγάπη άνευ όρων

-την πίστη χωρίς φόβο

-την ελληνική γλώσσα και σκέψη

-το πρόσωπο του Χριστού ως Φως και όχι ως φόβο

Το σκοτάδι προσπάθησε να αλλοιώσει το μήνυμα. Αλλά απέτυχε. Γιατί το Ευαγγέλιο δεν αλλάζει. Και μέσα στους αιώνες, η αλήθεια επανέρχεται.

Και τώρα…… ξαναέρχεται πιο δυνατά από ποτέ.

Το πιο κρυμμένο, το πιο απαγορευμένο σημείο. Ποιοι ακριβώς παραχάραξαν το μήνυμα του Χριστού, και ποια ήταν τα εργαλεία της παραχάραξης;

Θα μιλήσουμε: για πολιτικούς, για αυτοκράτορες, για συνόδους, για θεολόγους, για εβραιοχριστιανικές ομάδες

Για τον φόβο της Ρώμης, για τον φόβο της Ιερουσαλήμ, και για την αιώνια μάχη μεταξύ……Φόβου και Φωτός.

GEWKWN