Συγκεκριμένες γενετικές παραλλαγές μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο δημιουργίας καρδιακής φλεγμονής

Σε μαζικό έγκλημα εξελίσσεται ο αναγκαστικός και εκβιαστικός εμβολιασμός κατά Covid-19, δισεκατομμυρίων ανθρώπων, καθώς οι έρευνες δείχνουν ότι τα σκευάσματα αυτά σκοτώνουν ανάλογα με το DNA!

Οι επιστήμονες εντόπισαν συγκεκριμένες γενετικές παραλλαγές που αυξάνουν τον κίνδυνο δημιουργίας καρδιακής φλεγμονής μετά από εμβολιασμό για Covid-19.

Αυτό σημαίνει ότι τα εμβόλια δεν ήταν ασφαλή ή τουλάχιστον για κάποιους ανθρώπους με συγκεκριμένο γενετικό κώδικα.

Φυσικά τέτοιος έλεγχος δεν υπήρξε ποτέ καθώς τα εμβόλια δόθηκαν σε άπαντες χωρίς κανένα κριτήριο και κανέναν έλεγχο.

Μια πρόσφατη μελέτη από μια ομάδα Σουηδών ερευνητών, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό NPJ Vaccines , ρίχνει φως στο γιατί ορισμένοι άνθρωποι αναπτύσσουν μυοκαρδίτιδα ή περικαρδίτιδα μετά τη λήψη των εμβολίων COVID-19 με αγγελιοφόρο ριβονουκλεϊκό οξύ (mRNA).

Ένας μη ευκαταφρόνητος αριθμός ανθρώπων, ιδίως νεαροί άνδρες, έχουν εμφανίσει καρδιακή φλεγμονή, συγκεκριμένα μυοκαρδίτιδα ή περικαρδίτιδα, λίγο μετά τη λήψη ενός εμβολίου mRNA.

Αυτές οι παθήσεις περιλαμβάνουν φλεγμονή του καρδιακού μυός ή του περιβάλλοντος σάκου, που εμφανίζεται συνήθως εντός μιας εβδομάδας από τη δεύτερη δόση.

Η τρέχουσα έρευνα υποδηλώνει ότι αυτές οι αντιδράσεις συνδέονται με τον τρόπο που το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά στο εμβόλιο, ειδικά με την πρωτεΐνη αιχμής του ιού.

Ωστόσο, οι ακριβείς βιολογικοί μηχανισμοί παραμένουν ασαφείς.

Παράγοντες όπως η ηλικία, οι ορμόνες και οι προϋπάρχουσες ανοσολογικές παθήσεις έχουν προταθεί ως παράγοντες που συμβάλλουν, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί σαφής γενετική εξήγηση.

Αυτή η μελέτη διεξήχθη χρησιμοποιώντας δεδομένα από την ομάδα SWEDEGENE-COVID19-MYOPERIC, μια ομάδα 66 ατόμων στη Σουηδία που ανέπτυξαν μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα ή περιμυοκαρδίτιδα μετά τη λήψη εμβολίου κατά της COVID-19.

Οι συμμετέχοντες ήταν 18 ετών και άνω και οι διαγνώσεις τους επιβεβαιώθηκαν από επαγγελματίες υγείας βάσει κλινικών αρχείων και καρδιακής απεικόνισης.

Συμπεριλήφθηκαν μόνο περιπτώσεις που αξιολογήθηκαν ως σίγουρα ή πιθανώς σχετιζόμενες με τον εμβολιασμό.

Κάθε περίπτωση αξιολογήθηκε προσεκτικά χρησιμοποιώντας τα κριτήρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, εστιάζοντας στο χρονοδιάγραμμα, τα συμπτώματα και πιθανές εναλλακτικές εξηγήσεις.

Συμμετείχε επίσης μια ομάδα ελέγχου σχεδόν 5.000 ατόμων από το Σουηδικό Μητρώο Διδύμων. Όλοι οι συμμετέχοντες παρείχαν δείγματα αίματος ή σάλιου και δεδομένα για το ιατρικό ιστορικό, τον τρόπο ζωής και τη χρήση φαρμάκων. Περίπου το 41% ​​των ασθενών ανάρρωσε πλήρως εντός τριών μηνών, ενώ άλλοι παρουσίασαν παρατεταμένη ή ατελή ανάρρωση.

Και οι δύο ομάδες υποβλήθηκαν σε γενετικό έλεγχο χρησιμοποιώντας συστοιχίες δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA) υψηλής απόδοσης, με αυστηρά βήματα ποιοτικού ελέγχου για τον έλεγχο ελλειπουσών πληροφοριών, σπάνιων παραλλαγών και πληθυσμιακών διαφορών.

Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια μελέτη συσχέτισης σε ολόκληρο το γονιδίωμα χρησιμοποιώντας εξειδικευμένο λογισμικό για να εντοπίσουν διαφορές στο DNA που θα μπορούσαν να συνδέονται με καρδιακή φλεγμονή μετά τον εμβολιασμό.

Η ανάλυση επικεντρώθηκε στον εντοπισμό πολυμορφισμών ενός νουκλεοτιδίου (SNPs), ή μικρών αλλαγών στο DNA.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι συγκεκριμένες γενετικές παραλλαγές μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακής φλεγμονής μετά τη λήψη εμβολίου mRNA κατά της COVID-19.

Σε ασθενείς που εμφάνισαν περικαρδίτιδα ή περιμυοκαρδίτιδα, τρεις γενετικές παραλλαγές που βρίσκονται κοντά στο γονίδιο SCAF11 συσχετίστηκαν έντονα με την πάθηση. Αυτές οι παραλλαγές, που αναγνωρίστηκαν ως rs536572545, rs146289966 και rs142297026, ήταν πολύ πιο συχνές στα προσβεβλημένα άτομα σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.

Το γονίδιο SCAF11 εμπλέκεται στην πυρόπτωση, μια μορφή κυτταρικού θανάτου που προκαλεί έντονη φλεγμονή. Αυτή η σύνδεση υποδηλώνει ότι άτομα με ορισμένες εκδοχές αυτού του γονιδίου μπορεί να εμφανίσουν υπερβολική φλεγμονώδη απόκριση στο εμβόλιο.

Αυτά τα ευρήματα ήταν ιδιαίτερα έντονα σε άτομα που έλαβαν τα εμβόλια Comirnaty ή Spikevax, τα οποία είναι και τα δύο εμβόλια mRNA. Δεν βρέθηκαν σημαντικές γενετικές συσχετίσεις κατά την εξέταση μεμονωμένων εμβολίων εκτός από το Spikevax για μυοκαρδίτιδα, και για το γονίδιο SCAF11, δεν παρατηρήθηκε καμία σημασία κατά την διαστρωμάτωση ανά μεμονωμένο εμβόλιο.

Για τη μυοκαρδίτιδα, μια διαφορετική παραλλαγή – η rs570375365 στο γονίδιο LRRC4C – συσχετίστηκε σημαντικά με περιπτώσεις που εμφανίστηκαν μετά τον εμβολιασμό με Spikevax.

Αυτό το γονίδιο είναι γνωστό ότι παίζει ρόλο στην ανοσολογική σηματοδότηση και έχει συνδεθεί τόσο με την καρδιακή όσο και με την εγκεφαλική λειτουργία. Παραλλαγές στο LRRC4C έχουν επίσης συσχετιστεί με την ευαισθησία και τις σοβαρές εκβάσεις της COVID-19 σε προηγούμενες μελέτες.

Συνολικά, τα ευρήματα τόνισαν μια πιθανή γενετική σύνδεση με εμφανίσεις μυοκαρδίτιδας και περικαρδίτιδας μετά τον εμβολιασμό mRNA κατά της COVID-19.

Επισημαίνοντας συγκεκριμένα γονίδια και φλεγμονώδεις οδούς, η μελέτη προσέφερε νέες ενδείξεις για τη διερεύνηση του γιατί ορισμένα άτομα αναπτύσσουν σοβαρές παρενέργειες μετά τον εμβολιασμό.

pronews.gr