“Make Superman Jewish Again!”

ΚΟ: Κοίτα να δεις… Την ώρα που «ο πρώτος εκδικητής», ένας από τους πρώτους και πιο δημοφιλείς σούπερ ήρωες της Marvel, ο Captain America, γίνεται όλο και… λιγότερο American (σταδιακά έχει αφαιρεθεί κάθε αμερικάνικο σύμβολο από την στολή του, πάει η ασπίδα με το αστέρι και οι ρίγες στην στολή, πάει το σκουφάκι, μούσια έβγαλε και έγινε “Nomad”, που σημαίνει άνθρωπος χωρίς πατρίδα – δες κι εδώ), το μεγάλο όνομα της DC, ο Superman, ετοιμάζεται να γίνει «Εβραίος και πάλι»!

Από άρθρο του Liel Leibovitz (Tablet Magazine) / ΚΟ

“Mazal tov” (“συγχαρητήρια”) στον Brian Michael Bendis: Ο συγγραφέας βιβλίων κόμικ μεταπήδησε πρόσφατα από το πλοίο της Marvel σε εκείνο της DC και μέσα στην χρονιά, θα δώσει νέα ζωή στον πιο εικονικό ήρωα της εταιρίας, τον Superman.

“Είμαι ένα μικρό εβραιόπουλο από το Κλήβελαντ”, δήλωσε ο Bendis στο Forbes “και η σύνδεσή μου με το Superman είναι πολύ, πολύ βαθιά, γενετικά”.

Δεν υπάρχει καμία υπερβολή: Ο Bendis μαθήτευσε σε ένα ορθόδοξο ολοήμερο σχολείο στο Κλίβελαντ και έχει κοινό με τους δημιουργούς του Superman, Jerry Siegel και Joe Shuster, όχι μόνο την γενέτειρα πόλη, αλλά και μια εμμονή με όλα τα πράγματα να είναι εβραϊκά, όπως το όνομα του Superman που είναι Kal-El, (η τελευταία λέξη, φυσικά, είναι στα εβραϊκά η λέξη για τον “Θεό”) και μια ιστορία προέλευσης που μοιάζει ελαφρώς με εκείνη του Μωυσή, ο οποίος αποστέλλεται από κάποια μοίρα σαν ένα μωρό μόνο για να ξαναέλθει ως σωτήρας του λαού του.

Ένα από τα πολλά ταλέντα του Bendis είναι η ικανότητα να επαναπροσδιορίζει τους παραδοσιακούς ήρωες με εκπληκτικά σύγχρονους τρόπους, όπως έκανε όταν «σκότωσε» τον Peter Parker – γνωστό ως Spider-Man – και έδωσε τις ικανότητές του στον Miles Morales, έναν έφηβο, μισό μαύρο και μισό λατίνο. Αυτό δεν ήταν μόνο ένα μήνυμα υπέρ της “ποικιλομορφίας”, αλλά ένα πολύ προσωπικό έργο: Δύο από τα παιδιά του Bendis είναι υιοθετημένα – το ένα αφρικανάκι και το άλλο αφροαμερικανάκι – και η δύναμή του έγκειται εν μέρει στη δημιουργία αφηγήσεων που συνδυάζουν τη μυθολογία του κόμικ με έναν κόσμο που αισθάνεται εξ ολοκλήρου σύγχρονο και εντελώς “inclusive” σε ομάδες που παραδοσιακά ήταν υποβιβασμένες στο περιθώριο.

Αλλά ο Σούπερμάν του θα είναι «φρέσκος». “Το να γράφεις τον Superman στην σημερινή εποχή είναι μια τόσο δυνατή εμπειρία. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου έχουμε ακούσει τόσα χρόνια, για “Αλήθεια, δικαιοσύνη και τον αμερικανικό τρόπο ζωής”, σωστά; Αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να θεωρηθούν δεδομένα. Τώρα νομίζω ότι ήρθε η ώρα ο Σούπερμαν να σηκωθεί και να μας δώσει την ελπίδα που πάντα θέλουμε από αυτόν. Είναι σπουδαίο πράγμα το να γράψεις έναν χαρακτήρα που αποπνέει ελπίδα σε μια εποχή που πραγματικά οι άνθρωποι την χρειάζονται πραγματικά” (οι λίμπεραλ νιώθουν ότι «κινδυνεύουν» οι «αξίες» τους από την προεδρία Τραμπ).

Αλλά, αν δεχτούμε τον Σούπερμαν ως Κρυπτο-Εβραίο, τι σημαίνει αυτό ακριβώς; Τι σύγχρονα προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίσει ο αιώνιος άγνωστος από μακριά που αλλάζει το σημιτικό του όνομα στο αμερικανικό Clark Kent και προσπαθεί να αφομοιωθεί, μόνο για να μάθει ξανά και ξανά ότι αυτή η αφομοίωση δεν είναι στην πραγματικότητα επιλογή; Ίσως ο Bendis θεωρεί ότι το 2018 οι Εβραίοι βιώνουν περισσότερα εγκλήματα μίσους από οποιαδήποτε άλλη μειονοτική ομάδα στην Αμερική και παραμένουν αναμφισβήτητα η μόνη ομάδα που γίνεται στόχος επιθέσεων και από αριστερά και από δεξιά.

Όλα αυτά δεν υποδηλώνουν ότι ο Σούπερμαν θα εγκαταλείψει τον δια βίου αγώνα του εναντίον του Lex Luthor και αντ’ αυτού θα μάχεται με το BDS (Boycott, Divestment, Sanctions, το κίνημα για μποϊκοτάζ στο Ισραήλ). Όμως, όπως ο ίδιος ο Bendis συνειδητοποιεί πιθανώς πάρα πολύ καλά, η ιστορία του Σούπερμαν ήταν μεγάλη, όταν έδειχνε το διωγμό που αντιμετώπιζε αναπόφευκτα από άτομα που τρομοκρατούνταν από την “ετερότητά του”.

Ας γίνει λοιπόν ο Σούπερμαν ξανά Σούπερμαν και ας αντιμετωπιστεί με το είδος της μισαλλοδοξίας, που οι Αμερικανο-Εβραίοι βιώνουν αυτές τις μέρες παντού. Ο Bendis έχει την ευκαιρία να κάνει έναν εβραϊκό ήρωα για την δική μας εποχή, ο οποίος ξαναβλέπει τις δικές του καταβολές και αντικαθιστά τις ανησυχίες των Εβραίων δημιουργών του με νέες ανησυχίες. Και δεν υπάρχει κανένας καλύτερος για το έργο αυτό παρά ένα παιδί που παραδέχεται ότι έχει περάσει την παιδική του ηλικία, διαβάζοντας κόμικς σαν να ήταν η Τορά.

redskywarning