Οι Υποχθόνιες Ερπετοειδής Φυλές

Δράκους όμως ονομάζουν και οι Κινέζοι την υποχθόνια φυλή των Λουνγκ Γουάνγκ . Στην Ιαπωνία υπάρχουν οι υπόγειοι ερπετοειδή δαίμονες . Στην αρχαία Αίγυπτο έχουν τον Θεό τσακάλι, τον Ανούβις του κάτω κόσμου και τον ερπετοειδή δράκο Απόφις. Στην Αμερική, πολλές ινδιάνικες φυλές υποστηρίζουν ότι προήρθαν από το βασίλειο του κάτω κόσμου.

Οι Απάτσι π.χ. πιστεύουν ότι βγήκαν από έναν υπόγειο λαβύρινθο , μέσα από διαδοχικά επίπεδα σπηλαίων που κατοικείται από ανθρωποειδή και δαίμονες. Οι Αζτέκοι επίσης αναφέρουν πώς ήταν απόγονοι των Ατλάντων που διασώθηκαν από τον καταποντισμό της ηπείρου των και που για εκατοντάδες χρόνια έζησαν στον υπόγειο κόσμο των σπηλαίων με τις επτά χρυσές πόλεις και μετά κατάφεραν να ξαναέρθουν στην επιφάνεια του πλανήτη.

Παρομοίως και οι Μάγιας , όχι μόνο πίστευαν ότι προήρθαν από τους υπόγειους διασωθέντες άτλαντες, αλλά και ο θεός τους Ιτζάμνα είχε την μορφή σαύρας και δράκου. Αλλά και στις σκανδιναβικές χώρες, όπως και σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, υπάρχουν μύθοι που παραπέμπουν σε υποχθόνιες φυλές παράξενων όντων, όπως με νάνους και καλικάτζαρους , με δράκους και δαίμονες, με νεραϊδικά , που ζουν στον σκοτεινό κάτω κόσμο και έχουν τις εισόδους των για την επιφάνεια συνήθως σε λίμνες και ποτάμια.

Τα όντα αυτά είτε φυλάνε θησαυρούς, είτε παρενοχλούν ανθρώπους, είναι πολλές οι αναφορές για βλάβες ή ακόμα και θανάτους που προκαλούν με την εμφάνισή τους στον κόσμο μας.

Στα μοναστήρια του Θιβέτ, πολλοί μοναχοί μιλάνε για τους Ζώντες Θεούς , και γνωρίζουν πολλά για αυτούς.

Λένε ότι οι γνώσεις τους αυτές προέρχονται από κάποιες πήλινες πινακίδες 20000 ετών . Αυτές περιγράφουν ένα λαό που ζούσε σε μια μεγάλη χώρα στο μέσω του ωκεανού και ήταν αυτοί που έχτισαν και τις πυραμίδες .

Όταν η χώρα τους εξαφανίσθηκε κάτω από τα νερά ένας αρχηγός οδήγησε πολλούς από αυτούς ίσως τους εκλεκτούς , μέσα από τις στοές κάτω από την γή στην υπόγεια Agharta . Εκεί , στην πρωτεύουσα αυτής , την Shamballah, γνώρισαν τον βασιλιά του κόσμου.

Στην Agharta λένε ότι ζούν οι ευλογημένοι και τον θεωρούν ότι είναι ο τόπος του παραδείσου.

Σε αυτές τις πινακίδες του Θιβέτ, [το Θιβέτ, η Θήβα της Ελλάδος που έκτισε ο Κάδμος, και η Θήβα της Αιγύπτου , υπονοούν μια εσωτερική κρυφή γνώση σύνδεσης}, υπάρχουν περιγραφές αυτού του λαού, που διέθετε ιπτάμενες μηχανές που σφύριζαν μέσα στα σύννεφα και που τώρα βρίσκονται στην Agharta.

Οι Ζώντες αυτοί Θεοί , αποτελούν ένα ιερατείο από 72 αθάνατους , η προέλευση των οποίων είναι απευθείας από το αίμα των Δέκα Βασιλέων της Ατλαντίδος.

΅Όταν ο Ποσειδώνας κατοίκησε στον χώρο που διαμόρφωσε σε χώρα, τήν τεχνική νήσο της οποίας έδωσε το όνομά του, την Ποσειδώνια , την μετονομαζόμενη αργότερα Ατλαντίδα, έλαβε σύζυγο του την θνητή Κλειτώ από την οποία απέκτησε δέκα υιούς. Αυτοί ήταν , ο Άτλας, ο Εύμηλος, ο Αμφήρης , ο Ευαίμων, ο Μνησεύς, ο Αυτόχθων, ο Ελάσιππος, ο Μήστωρ, ο Αζάης, και ο Διαπρεπής. Από αυτούς ξεκίνησε το γένος των Ατλάντων οι οποίοι είχαν μέσα στο κύτταρό τους και στοιχεία «Θεϊκά» τα οποία με το πέρασμα των γενεών εκφυλίσθηκαν με αποτέλεσμα την χρήση της γνώσης για δύναμη και εξουσία μόνο.

Οι δέκα βασιλείς, αποτελούν τις δέκα δυναστείες που ελέγχουν τον κόσμο μας , και που παίρνουν τις εντολές από το Λευκό Αδελφάτο των υποχθονίων.

Η αθανασία των 72 έχει να κάνει με την σχετικότητα του χρόνου τους σε αντιπαράθεση με την δική μας. Στο Θιβέτ υπάρχει η πίστη ότι οι Θεοί που κατοικούν στο όρος Μερού της Κεντρικής Ασίας, είναι αθάνατοι γιατί μια μέρα τους αντιστοιχεί σε 100 δικά μας χρόνια. Ενώ των δέκα επιχθονίων έχει σχέση με το αίμα και την δια αυτού διαιώνισή τους.

diadrastika.com