Ιδού πως έστησαν το «αριστερά – δεξιά» στην πολιτική για τον Αντίχριστο

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Έχετε αναρωτηθεί πως προέκυψε η Αριστερά και η Δεξιά στην πολιτική; Έχετε αναρωτηθεί γιατί στήθηκε έτσι όλη αυτή η δολοπλοκία για να νικήσει στο τέλος η Αριστερά, όπως τουλάχιστον ελπίζουν οι εμπνευσταί της; Έχετε αναρωτηθεί πως και γιατί δόθηκαν σε κάθε ιδεολογία τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά; Όλ’ αυτά δεν προέκυψαν κατά τύχη φυσικά.

Το δίπολο «αριστερά – δεξιά» ξεκινάει από την αρχαιότητα με σημαντικά χαρακτηριστικά. Είχε βάση στην φύση και στην θρησκεία. Οι λαοί γράφουν προς τα δεξιά. Οι σημιτογενείς, προς τα αριστερά. Οι λαοί με πρώτον τον ελληνικό χορεύουν κινούμενοι προς τα δεξιά, μιμούμενοι τις κινήσεις των πλανητών. Οι σημίτες χορεύουν προς τα αριστερά. Ακόμη και σήμερα όταν μπαίνουμε κάπου για πρώτη φορά, για το καλό μπαίνουμε με το δεξί, δίνουμε το δεξί χέρι για χειραψία, λέμε τις ικανότητες δεξιότητες, κ.α.

Στο Ευαγγέλιο βλέπουμε ότι σώζεται ο δεξιός ληστής. Ο Χριστός κάθεται εκ δεξιών του Πατρός. Στο Ευαγγέλιο (Ματθ. 25,33) βλέπουμε επίσης ότι κατά την Δευτέρα έλευση του Χριστού στα δεξιά θα είναι οι αμνοί, οι γιοί του κριού, αυτοί που θα σωθούν, και στ’ αριστερά τα ερίφια, τα παιδιά του τράγου, αυτοί που θα χαθούν. Και το κυριότερο που είπε ο Χριστός. Είπε ότι, όταν δίνεις ελεημοσύνη να μην γνωρίζει η αριστερά σου τι πράττει η δεξιά σου (Ματθ. 6,3). Ακόμη και στον Εκκλησιαστή (10,2) των αλλοφύλων είναι γραμμένο ότι, η καρδιά του σοφού είναι στα δεξιά του και του άφρονος στ’ αριστερά του. Η αριστερά δηλαδή από παλαιοτάτων χρόνων συνταυτιζόταν με το κακό και η δεξιά με το καλό.

Στους καιρούς μας τώρα. Η είσοδος του διπολισμού Αριστερά – Δεξιά στην πολιτική, που σημαίνει και είσοδο σε κάθε πτυχή της ζωής των ανθρώπων, καθιερώθηκε με την Γαλλική Επανάσταση όπως και ο θεσμός του Συντάγματος. Στην Γαλλική Συνέλευση, κατά την επαναστατική περίοδο, δημιουργήθηκαν τρεις ομάδες ανάλογα με τις ιδέες τους. Ιδεολογίες δεν υπήρχαν ακόμη. Οι ομάδες αυτές ήταν η δεξιά, η αριστερά και το κέντρο, και ονομάστηκαν έτσι ανάλογα με το που καθόντουσαν στην αίθουσα συνεδριάσεων. Την δεξιά ομάδα αποτελούσαν οι ευγενείς και αυτοί που δεν ήθελαν την αλλαγή καθεστώτος, την αριστερά αποτελούσαν οι «πατριώτες» αυτοί δηλαδή που ήθελαν τον περιορισμό των εξουσιών του Βασιλέως και το κέντρο που ήταν αυτό που λέει η λέξη. Είχαν ιδέες λίγο από ‘δω και λίγο από ‘κει. Ενώ ο Ροβεσπιέρος στις συνεδριάσεις είχε προτείνει τους Ορεινούς, Γιρονδίνους και πεδινούς, πάλι ανάλογα με τις θέσεις που καθόντουσαν στην αίθουσα (στα έδρανα που ήταν ψηλά ή χαμηλά), αλλά τον Ροβεσπιέρο τον σκότωσαν.

Για το καλό κάθε αναγνώστη παραθέτω εν συνεχεία και τη επί τη ευκαιρία αυτή, ένα χρήσιμο κείμενο του Ιστορικού A. Alison, από το έργο του «Ιστορία της Ευρώπης», και ας συγκρίνει ο κάθε αναγνώστης τα γεγονότα κατά την Γαλλική Επανάσταση με τα σημερινά. Γράφει ο Άλισον: «(Κατά την Γαλλική Επανάσταση) Οι λειτουργίες της θρησκείας εγκαταλείφθηκαν. Το βάπτισμα σταμάτησε, η νεκρώσιμη ακολουθία δεν ακουγόταν πλέον, ο ασθενής δεν ελάμβανε την Θεία Κοινωνία, ούτε ο ψυχορραγών ελάμβανε ελάχιστη παρηγοριά. Οι καμπάνες των εκκλησιών ήταν σιωπηλές, καταργήθηκε το Σάββατο, τα βρέφη έρχονταν στον κόσμο χωρίς κάποια ευλογία, και οι γέροντες εγκατελήφθησαν χωρίς ελπίδα. Κάθε δέκατη ημέρα, κάποιος κήρυκας της επανάστασης ανέβαινε στο βήμα και δίδασκε την αθεΐα στο αποπλανημένο πλήθος. Σε όλα τα δημόσια νεκροταφεία τοποθέτησαν την επιγραφή «Ο θάνατος είναι αιώνιος ύπνος». Συγχρόνως και οι ιερότερες σχέσεις της ζωής τέθηκαν σε νέες βάσεις. Ο γάμος γινόταν με πολιτικό συμβόλαιο, και αυτό μόνο αν το ήθελαν τα συμβαλλόμενα μέρη. Με ψήφισμα η Εθνοσυνέλευση κατήργησε τις ακαδημίες, τα δημόσια σχολεία και τις σχολές ιατρικής και χειρουργικής. Στην γενική αυτή καταστροφή και τα πτωχοκομεία δεν ήταν ασφαλή. Τα εισοδήματα των νοσοκομείων και των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων δημεύθηκαν και τα κτήματά τους έγιναν δημόσια περιουσία». Όπως γίνεται κατανοητό, ότι απέτυχε τότε, το ξαναπροσπαθούν τώρα. Διότι τους παγκοσμιοποιητές τούς διακρίνει το μένος για εκδίκηση σ’ όσους χαλούν τα σχέδιά τους όσοι αιώνες και αν περάσουν και η επιμονή στον σκοπό τους.

Ο πολιτικός διαχωρισμός λοιπόν είχε γίνει επί Γαλλικής Επαναστάσεως. Αριστερά, δεξιά, κέντρο. Τώρα έπρεπε να δοθούν τα χαρακτηριστικά σε κάθε παράταξη. Τα χαρακτηριστικά έπρεπε να είναι τέτοια ώστε να εξυπηρετούνται οι σιωνιστές παγκοσμιοποιητές, ώστε να εξυπηρετείται το αιώνιο σχέδιό τους που είναι η παγκόσμιος κυριαρχία τους με θεό τον σατανά τους.

Έψαξαν λοιπόν, αυτοί που διοικούν τον κόσμο στα κρυφά αιώνες τώρα, και βρήκαν έναν νέο ο οποίος είχε πάρει ήδη μαθήματα εβραϊκού ιμπεριαλισμού βάσει του Ταλμούδ, ήταν από έμπιστη οικογένεια, με ρίζες στους Ρότσιλντ. Το όνομα αυτού ήταν Μαρδοχάι. Σε ‘μας είναι γνωστός ως Κάρλ Μάρξ. Ναι. Ο πατέρας της αριστεράς, του κομμουνισμού, ο Κάρλ Μάρξ, ονομάζεται Μαρδοχάι και ως γιός ραβίνων ήταν άκρως θρησκευόμενος. Ο Μάρξ γεννήθηκε από οικογένεια Ταλμουδιστών ραβίνων, δηλαδή ειδικευμένων στην μελέτη του Ταλμούδ του οποίου τα δόγματα προάγουν τον ιμπεριαλισμό τους. Ο παππούς του ήταν αρχιραβίνος της Κολωνίας. Βαφτίσθηκε εικονικά προτεστάντης, για παραπλάνηση, αλλά ήταν πάντοτε ιουδαίος.

Ο Μάρξ προσπαθούσε να βρει τρόπο πώς να αρπάξουν τις περιουσίες των μη εβραίων. Σ’ αυτό τον βοήθησε ο δάσκαλός του, ο ραβίνος Μπαρούχ Λεβί. Σε δημοσιευμένο γράμμα του προς τον Μάρξ ο Λεβί έγραφε: «ο εβραϊκός λαός στο σύνολό του είναι ο ίδιος ο Μεσσίας, θα κυριαρχήσει σε όλον τον κόσμο επιτυγχάνοντας την ένωση όλων των φυλών, το γκρέμισμα των συνόρων και των μοναρχιών, και όλης της σημερινής διαιρέσεως των κρατών. Θα δημιουργήσει μια παγκόσμια δημοκρατία που θα δώσει το δικαίωμα του πολίτου σε όλους τους εβραίους. (σ.α. κατάργηση θρησκεύματος στις ταυτότητες) Σ’ αυτήν την νέα τάξη της ανθρωπότητος τα παιδιά του Ισραήλ διεσπαρμένα σε όλον τον κόσμο, παιδιά της ίδιας φυλής και με την ίδια παραδοσιακή μόρφωση θα είναι τα κυρίαρχα στοιχεία παντού χωρίς αντίδραση, ειδικά αν πετύχουν την ηγεσία των εβραίων επί των εργατικών μαζών. Μ’ αυτόν τον τρόπο και με πρόσχημα της νίκης του προλεταριάτου, τα δημοκρατικά καθεστώτα όλου του κόσμου θα βρεθούν σε εβραϊκά χέρια. Η ατομική ιδιοκτησία θα αρπαχθεί από τις κυβερνήσεις της εβραϊκής φυλής που θα διαχειρίζονται παντού τον δημόσιο πλούτο. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι υποσχέσεις του Ταλμούδ ότι κατά τον ερχομό του Μεσσία οι εβραίοι θα έχουν στα χέρια τους τον πλούτο των λαών, θα επαληθευτούν». Το γράμμα του ραβίνου προς τον Μάρξ είναι άκρως αποκαλυπτικό. Πρώτα θα ληστέψουν άγρια και «νόμιμα» τους λαούς και μετά θα φέρουν τον Αντίχριστο.

Είναι φανερό ότι η αριστερά εξυπηρετεί πλήρως τα σχέδια των σιωνιστών. Η δεξιά τώρα, η πραγματική δεξιά, φρόντισαν να είναι κεκαλυμμένη αριστερά, και δεκανίκι της πραγματικής αριστεράς. Η δε άκρα δεξιά, μ’ ένα σωρό τερτίπια, είναι απαγορευμένη στις δημοκρατίες τους. Με αυτούς τους όρους στην πολιτική θέλουν να εφαρμόσουν το σχέδιό τους. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι το σχέδιό τους μπορεί να πετύχει με δύο τρόπους. Ή με την επανάσταση, ή με την λαϊκή ψήφο. Τα βλέπουμε και τα ξέρουμε. Στην Ελλάδα γίνεται με την ψήφο. Βάσει των αρχών του εβραϊκού ιμπεριαλισμού έγινε η αριστερή επανάσταση στην Ρωσία και επικράτησε ο κομμουνισμός, εκεί και σε άλλες ανατολικές χώρες που το κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν το ότι ήταν Ορθόδοξες.

Κι άλλη φορά εφαρμόστηκε ο κομμουνισμός, πριν τον Μάρξ, αλλά μας τα κρύβουν. Εμείς οφείλουμε να τα γνωρίζουμε. Το 500 μ.Χ. εμφανίσθηκε κάποιος Mazdak στην Περσική Αυτοκρατορία που έλεγε ότι η κολλεκτιβοποίηση της περιουσίας θα εξαφάνιζε τον εγωισμό και την λαιμαργία, τις πηγές πολλών κακών και θα εξασφάλιζε την νίκη του θεού του Καλού επί του Θεού του Κακού. Ο Cavad, ο βασιλιάς της Περσίας, εξέδωσε τότε διάταγμα δημεύσεως όλων των ιδιωτικών περιουσιών καθιερώνοντας τον κολλεκτιβισμό. Οι εβραίοι τότε επαναστάτησαν διότι θα δημεύοντο και οι δικές τους περιουσίες κάτι που φυσικά δεν ήθελαν και κήρυξαν την περιοχή της Βαβυλώνος ανεξάρτητη, και σ’ εκείνη την περιοχή προστατεύετο η ατομική ιδιοκτησία. Και τον 16ο αιώνα ο Τ. Μουρ στην Αγγλία μίλησε για την κολλεκτιβοποίηση της περιουσίας και ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος τον έβαλε φυλακή. Προφανώς οι ραβίνοι γνωρίζουν καλά την Ιστορία.

Όλ’ αυτά γίνονται με οδηγό την θρησκεία καθόσον οι σιωνιστές παγκοσμιοποιητές είναι βαθύτατα θρησκευόμενοι και τηρούν τους νόμους τους. Το δικαίωμα να παίρνουν τον πλούτο και την εξουσία άλλων χωρών συνωμοτικά, το αντλούν από την Παλαιά Διαθήκη. Τόσο από την Εσθήρ στην Περσία, την κύρια υπεύθυνο που έστειλε τους Πέρσες (τον Μαρδόνιο ή Μαρδοχάι. Ωπ… κι άλλος Μαρδοχάι) ν’ αφανίσουν την Ελλάδα, και από το παράδειγμα του Ιωσήφ που πούλησαν οι αδελφοί του στην Αίγυπτο και αυτός έφτασε στο σημείο να ελέγχει την εξουσία και τα πλούτη της Αιγύπτου.

Βλέπουμε λοιπόν ότι η αριστερά, με βοηθό την δεξιά, στήθηκε έτσι ώστε να καταργηθεί η ιδιωτική περιουσία και να δημευθεί υπέρ των παγκοσμιοποιητών, των «εκλεκτών» του Γιαχβέ. Στις καταπιταλιστικές χώρες που πλέον είναι μισοκομμουνιστικές, παίρνει τις περιουσίες ο «ιδιωτικός τομέας» που ανήκει στους ίδιους που ελέγχουν τις κομμουνιστικές. Το μεγαλύτερο πρόβλημά τους τώρα είναι η μεσαία τάξη των ΗΠΑ και Αγγλίας, χώρες στις οποίες σχεδιάζουν να χυθεί πολύ αίμα (σύμφωνα με δημοσιεύσεις) ώστε να διαλυθούν και αυτές οι χώρες. Κάποιοι έγραψαν: «Η αμερικανική και αγγλική μεσαία τάξη θα σφαχτεί όπως έγινε στην Ρωσία και όλη της η περιουσία θα κατασχεθεί».
Οπότε μόλις βρεθεί η περιουσία της Γης στα χέρια των σιωνιστών, τότε θα μας παρουσιάσουν τον αντίχριστό τους. Για να πάρουν τις περιουσίες χρειάζονται πολέμους και ταραχές. Για τις ταραχές και τους πολέμους χρειάζονται κρυφο- ιουδαίοι και τέτοιοι είναι πάρα πολλοί στον κόσμο. Σ’ αυτό το σημείο είμαστε τώρα. Το γράμμα του Λεβί στον Μάρξ είναι αποκαλυπτικό ότι απώτερος σκοπός τους είναι η έλευση του αντίχριστου, και όταν είχε δημοσιευθεί είχε δημιουργηθεί κάποια αναταραχή στην Ευρώπη.

Ο μέγας Έλλην, ο Πλάτων, το είπε τέλεια. «Από αριστερά πάς στην κόλαση».

Χρήστος Μαντζιάρης