Η Προσβολή Ρώσου πρώην πράκτορα, στην Αγγλία με χημική ουσία.

Άρθρο γνώμης και τεχνικής προσέγγισης του Ευάγγ. Αθανασιάδη(*)

Και ένα άρθρο για να διανθήσει τον ελεύθερο χρόνο σας.

Τις τελευταίες ημέρες, απασχόλησε την κοινή γνώμη, η απόπειρα δολοφονίας του ρώσου τριπλού πράκτορα. Εντύπωση μου έκανε ο τρόπος. Ας τον εξετάσουμε λοιπόν σαν μια άσκηση λογικής ή ένα μυθιστόρημα αστυνομικής πλοκής. Σε συνδυασμό με κάποιες τεχνικές γνώσεις, λόγω προγενέστερης εμπειρίας και ενασχολήσεως.

Η προσέγγιση δεν γίνεται για να λύσουμε εμείς τον «γόρδιο δεσμό», όντες και τελείως αναρμόδιοι, αλλά θα διατυπώσουμε μια σκέψη σαν ένα πνευματικό παίγνιο, όπως η λύση ενός σταυρολέξου.

Οι προγενέστερες ενασχολήσεις και εμπειρίες του κάθε ανθρώπου, τον επηρεάζουν να ρέπει σε προβληματισμούς και επίλυση προβλημάτων, που στο παρελθόν, αποτελούσαν τις γενικές ή ειδικές αρμοδιότητές του.
Το παρόν άρθρο δεν έχει μορφή επαγγελματικής προσέγγισης, αλλά καμιά φορά ένας προβληματισμός μπορεί να συμβάλει στην εξήγηση κάποιου συμβάντος.

Ακούστηκαν πολλές εκδοχές και σενάρια, που δεν πείθουν, δεν δένουν.
Ενώ φαίνεται ότι μπορεί να υπάρχει απλή εξήγηση.

Ένα μυθιστόρημα αστυνομικής πλοκής λοιπόν.
Τα γεγονότα:
Ο πρώην Ρώσος πράκτορας πηγαίνει σε ένα εστιατόριο για φαγητό, με την κόρη του.
Μετά το φαγητό αποχωρεί. Σε μικρό χρόνο, στο διπλανό πάρκο, διαπιστώνεται ότι έχει προσβληθεί από ειδική νευροπαραλητική χημική ουσία.
Όποιος τον πλησίασε προσβλήθηκε.
Στο εστιατόριο δεν προσβλήθηκε κανένας.
Δεν φαίνεται να τον προσέγγισε κανένα άλλο πρόσωπο και ειδικά μετά την έξοδό του από το εστιατόριο και έως την στιγμή της προσβολής.

Συμπέρασμα από την εκτίμηση των γεγονότων:
Είναι προφανές ότι χρησιμοποιήθηκε ένας μηχανισμός απελευθερώσεως νευροπαραλητικής ουσίας, που ενεργοποιήθηκε με έναν αυτοματισμό, που μπορούσε να επιλέξει χρόνο και τόπο. Δηλαδή χρειαζόταν:
1/Μία σκανδάλη (από το ρήμα σκανδαλίζω,) δλδ μια διάταξη που θα ενεργοποιούσε τον μηχανισμό, τον κατάλληλο χρόνο και
2/Ένα αισθητήρα, που θα αντιλαμβανόταν ότι είναι σε ανοικτό χώρο, για περιορισμό των παράπλευρων απωλειών.
Μήπως είναι ένας αρκετά πολύπλοκος και σύνθετος μηχανισμός;

Τι λέει η κοινή λογική:
Πηγαίνοντας στο εστιατόριο στο κρύο Λονδίνο, θα άφηνε το παλτό του στο βεστιάριο.
Η περιοχή του βεστιαρίου, είναι προσβάσιμη φυσιολογικά και εύκολα από πολύ κόσμο, που προσέρχεται ή αποχωρεί από το εστιατόριο. Η θερμοκρασία του βεστιαρίου είναι μικρότερη των 21οC, καθώς είναι χώρος κοντά στην είσοδο και χωρίς ιδιαιτέρες απαιτήσεις θερμάνσεως.

Ετεροχρονισμένη ανυποψίαστη προσέγγιση του θύματος:
Μπορεί λοιπόν σχετικά εύκολα, να τοποθετηθούν από κάποιον, στο παλτό του θύματος, κοντά στις δύο μασχάλες (διπλή διάταξη), από ένα σακουλάκι από βιοδιασπώμενο υλικό, που να περιέχουν την νευροπαραλητική πτητική ουσία, σε υγρή ή αέρια κατάσταση.

Τεχνικά στοιχεία:
Το περίβλημα επιλέγεται να βιοδιασπάται σε θερμοκρασίες γύρω στους 33 οC. Η διαφορά θερμοκρασίας 21 έως 33 οC, δλδ 12 οC, θεωρείται ασφαλές εύρος, για να αποκλειστεί λειτουργική αστοχία.
Περιβάλλον με 33 οC δεν συναντάται συνήθως, για να προκληθεί τυχαία ανεπιθύμητη ενεργοποίηση.
Δεν μιλάμε βεβαίως για αυτοσχέδια κατασκευή, αλλά για τυποποιημένο μηχανισμό μυστικών υπηρεσιών.
Η διάταξη δεν έχει μεταλλικά μέρη και δεν ανιχνεύεται προ της ενεργοποιήσεώς της. Κατάλληλα βιοδιασπώμενο υλικό μπορεί να μην αφήσει ανιχνεύσιμα υπολείμματα μετά από εύλογο χρόνο.

Σκεπτικό λειτουργίας μηχανισμού:
Όταν λοιπόν φορέσει το παλτό, η θερμοκρασία στην περιοχή της μασχάλης σε σύντομο χρονικό διάστημα περίπου 6-8 λεπτά, θα αποκτήσει την επιθυμητή θερμοκρασία των 33 οC, λαμβανομένου υπόψη ότι η θερμοκρασία του σώματος και ιδιαίτερα στην περιοχή αυτή είναι 36,6ο C. Η θερμοκρασία του σώματος είναι η σκανδάλη και ο επιβραδυντικός μηχανισμός. Η βιοδιάσπαση του περιβλήματος θα απελευθερώσει την πτητική ουσία, η οποία λόγω του παλτού θα την οδηγήσει στο μόνο ανοικτό σημείο του παλτού, ακριβώς κάτω από την μύτη του θύματος. Το αέριο θα επιδράσει μόνο σε αυτόν και σε όποιον πλησιάσει για να τον βοηθήσει, όπως και έγινε.
Το παλτό είναι ο «αισθητήρας», που θα αντιληφθεί πότε θα είναι σε ανοικτό χώρο, με ικανοποιητική ακρίβεια, γιατί αλλιώς δεν θα φορούσε παλτό.
Μία πολλή απλή και λειτουργική διάταξη. Πιο απλή, πιο έξυπνη, πιο ασφαλής και πιο αποτελεσματική δεν θα μπορούσε να είναι.

Είναι η πιο συμβατή με τα γεγονότα, λογική εξήγηση.

Ποιό Κράτος το έκανε;
Ας αντιστρέψουμε την ερώτηση. Ποιο κράτος εξετάζει το περιστατικό; Τι μας είπαν; Το αέριο είναι Ρωσικό. Ξέρουν το αέριο, το διακρίνουν, το ανιχνεύουν, αλλά δεν έχουν φτιάξει «γενόσημο», ούτε αντίδοτο.
Αυτός που το εξετάζει, έχει το πλεονέκτημα της εξιχνίασης, της αναδείξεως συγκεκριμένων στοιχείων, της ενημερώσεώς μας και επομένως της κατεύθυνσης της σκέψης και της συλλογιστικής μας.
Μας παρουσιάζει πολλές εκδοχές, πλούσια ενημέρωση και πληροφόρηση, που όμως δεν δένουν, και πάντα εκτός από αυτήν που γνωρίζει ότι εφαρμόστηκε ή εφάρμοσε και δεν μας την αποκαλύπτει.
Τα εκ πρώτης όψεως οφθαλμοφανή άλλοθι και οι συνειρμοί ποιόν ευνοούν, να το κάνει χωρίς να τον υποψιαστούμε;…

Ποιός είναι το κράτος-δράστης; Μπορούμε εμείς να απαντήσουμε; Όχι φυσικά!
Η λύση της λογικής αυτής άσκησης, δεν κρίνεται σκόπιμο να δοθεί στο επόμενο άρθρο, όπως συνηθίζεται, γιατί όλοι απαντήσατε σωστά.

Τόσο απλή, λειτουργική και αποτελεσματική διάταξη, μόνο Ρώσοι ή Έλληνας θα μπορούσαν να σκεφτούν. Και μόνο ένα κράτος μπορεί να το αντιγράψει και να το υλοποιήσει.

Ανέκδοτο: Σε ένα διεθνές συνέδριο για το διάστημα, ο Αμερικανός λέει στον Ρώσο: Μετά από μελέτες 50 ετών βρήκαμε λύση να μην σταματούν τα στυλό σε περιβάλλον έλλειψης βαρύτητας. Εσείς πως το αντιμετωπίζετε;
Ρώσος: Δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ προβλήματα! Χρησιμοποιούμε μολύβια!…

Και ο Ερντογάν ας προσέχει που θα αφήνει το παλτό του, όταν δεν θα χρειάζεται να εξυπηρετεί άλλο τις Μεγάλες Δυνάμεις.
___________
Επισημαίνουμε ότι δεν υπάρχει κάποια πληροφόρηση για το πώς συνέβη. Το άρθρο είναι μία μυθιστορηματική λογική και προσέγγιση και ίσως μία πιθανή τεχνική εξήγηση.

(*) Ο Ευάγγ. Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.