Η πραγματική ‘Αόρατη‘ Ατζέντα

Δυνατό άρθρο από το Strategic Culture αποκαλύπτει τις αδιόρατες σχέσεις ανάμεσα στην προώθηση του κινήματος LGBTQ από μεγάλες πολυεθνικές και την πραγματική ατζέντα της παγκοσμιοποίησης πολύ πέρα από το 2030.
https://www.strategic-culture.org/news/2019/11/24/coca-cola-transgender-ad-proves-there-is-a-war-on-for-childrens-hearts-minds-and-bodies/

Διαφήμιση προμοτάρει τις εγχειρίσεις αλλαγής φύλου σε παιδιά με αφορμή τάχα κάποιο προιόν (sprite κατά πως γράφει αλλά είχε προηγηθεί κ διαφήμιση της gillete με ανάλογο, μαλακότερο περιεχόμενο)

Γεννάται το ερώτημα, καλά τα ‘δικαιώματα‘, η πρεμούρα για τις εγχειρήσεις από που κι ως που? Σκέφτηκε κανένα μεγάλο κεφάλι μήπως να το κάνουμε 50 – 50 το θέμα?! Τι και ποιούς ωφελεί αυτό? Όπως έλεγε και κάποιος αστεθιευόμενος, άμα αλλάξουμε όλοι με όλους στο αντίθετο πάλι ίδια δε θα μείνει η αναλογία?! Κάτι δε βγαίνει στα μαθηματικά! H ίσως κάτι δε βγαίνει στη λογική του πράγματος την ίδια – άσε που όπως λέει και το άρθρο πολλά παιδιά μετά παγιδεύονται σε μη αναστρέψιμη βλάβη που πολύ δύσκολα γιατρεύεται η και καθόλου. Άλλη επομένως είναι η ‘λογική‘ του σχεδίου και η ατζέντα από πίσω και δε φαίνεται εύκολα.

Το ότι η τεχνολογία έχει αφομοιώσει πλέον χαρακτηριστικά ολοκληρωτικών καθεστώτων το βλέπουμε ήδη πχ, Κίνα, αλλά το να βγαίνουν συγκαλυμμένες εντολές και οδηγίες με τη μορφή διαφημίσεων, αυτό είναι καινούριο φρούτο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και το άρθρο, κάποτε οι διαφημίσεις υπήρχαν αποκλειστικά και μόνο για την προώθηση συγκεκριμένω προιόντων κι όταν ακόμη προμόταραν κάποιο life-style αυτό μόνο σε στενά πλαίσια. Το να επεκταθούν διαφημιστικά μηνύματα σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής αυτό ισοδυναμεί με το να αναλάβουν οι πολυεθνικές και πολιτικο-κοινωνική εξουσία! ( Καταπώς λένε και τον Τύπο τέταρτη εξουσία.)

Αλλά μήπως οι ίδιες δεν είναι που αύριο θα πουλάνε και ανταλλακτικά τσιπάκια, ανταλλακτικά χεράκια και ποδαράκια και ίσως, ίσως και ανταλλακτικά σωμάτων?! Η έξυπνη κθοδήγηση σκέπτεται πάντα με προοίμια και προιδεασμούς και προχωρά υπαινικτικά. Κι αυτή όλη η ιστορία με το LGBTQ show, την περιφρόνηση προς τις ‘οντολογικές‘ δηλ. τις βιολογικές και ανθρωπολογικές προκείμενες είναι τόσο μεγάλο καραγκιοζιλίκι πλέον που δεν μπορεί παρά να έιναι ένα ακόμη προοίμιο. Μια προειδοποίηση για όταν σε δέκα, είκοσι χρόνια ο μετα-ανθρωπισμός Θα τους έχει κάνει όλους ‘πρώτη ύλη‘, πάνω στον ιμάντα μεταφοράς όπου θα τους πετσοκόβουν και θα τους ανασυνδυάζουν ρομποτικά χέρια κατά πως θα προστάξει η ανωμαλία και το συμφέρον της κάθε ελίτ! Γιατι τι θέλετε δηλαδή? Nα σταματήσουν τα εργοστάσια να αναπτύσσονται? Να διακοπούν οι έρευνες και η ‘ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων‘? Τόσα πτυχία πια τι θα τα κάνουμε? Τόσα λεφτά κοστίζει να το εκπαιδεύσεις το ζωντανό να γνωρίζει τα πάντα για μια βίδα και τίποτε για τον κόσμο όλο!

Καλως ήλθατε λοιπόν, στον πραγματικό κόσμο των νεκρών, τον κόσμο της αληθινής, ατόφιας ‘Πρώτης Ύλης‘, ακριβώς όπως τότενες, στο Νταχάου όπου τα χρυσά δόντια είχαν περισσότερη αξία από τον ίδιο τον κρατούμενο! Κι αυτή τη φορά δεν αντιστέκεται καένας παρά ίσως ελάχιστοι για να χαθούν κι αυτοί σαν κάτι ’τριακόσιους’ απέναντι στυς ρινόκερους τυ διαρκούς ‘μοντερνισμού‘ και του εκσυγχρονισμού. Οι υπόλοιποι νομίζουν ακόμη ότι υπάρχει χρόνος γιατί τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι έχουν επιλογή.

Επιλέγει πραγματικά μόνο όποιος αντιστέκεται και αντιστέκεται μόνο όποιος αγαπά γιατί μόνο αυτός υπερασπίζεται – επειδή έχει ακόμη κάτι να υπερασπίσει! Oι λοιποί μασκοφόροι, σαν τα πέντe εκατομμύρια ζωντανά χαντακωμένα ενός πρώην ηρωικού, νυν θλιβερού λεκανοπέδιου, σύντομα δεν θα έχουν πλέον να υπερασπίσουν ούτε τα κλουβιά που τους κράτησαν δεμένους τόσα χρόνια εκτός ίσως μόνο μιαν άθλια ‘ψήφο του ψόφου‘ που μακάρι να ’τανε όστρακο των αρχαίων, αλλά φευ! Στη θέση τους κάποιοι αρχαίοι κατέβαιναν ένοπλοι στην Ιλιαία για να επισφραγίζουν διαρκώς το πραγματικό νόημα της αληθινής ισότητας εκείνων που υπήρξαν για μια και μοναδική φορά ιδιοκτήτες της κοινωνίας τους – εξ ου και η πανστρατιά τους.