GEWKWN: Υπάρχει μια μεγάλη παγίδα στην πνευματική ζωή , να νομίζουμε ότι είμαστε κοντά στον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα απλώς επιτελούμε “ θρησκευτικά καθήκοντα ” χωρίς ποτέ να Τον γνωρίσουμε πραγματικά. “Δεν υπάρχει χειρότερο είδος ανθρώπων από εκείνους που θεωρούν εαυτούς υπερασπιστές της πίστης, χωρίς να έχουν βιώσει.”

Πριν από 35 χρόνια, μαζί με ένα Εξάδελφο μου που μένει στην Αθήνα, πήγαμε στον πνευματικό του για εξομολόγηση , τον πνευματικό αυτόν πρώτη φορά τον έβλεπα , μου είπε κάτι που άλλαξε τη ν ζωή μου «Παιδί μου, έχεις παράπονο ότι ο Θεός δεν σε βοηθάει σ’ ένα πρόβλημα σου. όμως κάτι, πρέπει πρώτα να ψάξεις να Τον βρεις. Και όταν Τον βρεις, και Τον βάλεις μέσα στην καρδιά σου, τότε ζήτησε Του αυτό που θέλεις. Αν είναι το θέλημά Του, θα γίνει. ”

Από τότε κατάλαβα , ότι ο Θεός δεν είναι αυτός που απλώς “εκπληρώνει αιτήματα”. Είναι Αυτός που ζητά να Τον αγαπήσουμε πρώτα , κ αι τότε, όλα τα άλλα, θα μας δοθούν, ή θα καταλάβουμε ότι δεν χρειαζόμαστε.

Πόσες φορές έχουμε δει ανθρώπους να δηλώνουν με υπερηφάνεια Ορθόδοξους, να φωνάζουν για την “ καθαρότητα της πίστης ” , ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ στο όνομα της ευσέβειας; Κι όμως, το πιο επικίνδυνο είδος μέσα στην Εκκλησία δεν είναι ο αμαρτωλός που μετανοεί, αλλά ο θρήσκος που δεν αγαπά.

Η Ορθοδοξία δεν είναι ένα σύνολο θρησκευτικών καθηκόντων. Δεν είναι οι νηστείες, τα προσκυνήματα, τα κεριά, οι παρακλήσεις και οι εξομολογήσεις όταν όλα αυτά δεν αλλάζουν την καρδιά μας. Αυτά είναι μέσα , όχι αυτοσκοπός. Αν δεν μας οδηγούν στην αγάπη προς τον Χριστό και τον συνάνθρωπο, είναι απλώς τυπικές πράξεις χωρίς πνευματικό περιεχόμενο.

Πηγαίνουμε σε μοναστήρια, αγρυπνίες, αφήνουμε ονόματα για μνημόνευση, νηστεύουμε αυστηρά, κι όμως την επόμενη στιγμή είμαστε έτοιμοι να κατηγορήσουμε τον άλλον, να του επιζηθούμε, να κοιτάξουμε με περιφρόνηση. Πού είναι τότε ο Χριστός; Πού είναι η σχέση μαζί Του; Μήπως μένουμε μόνο στα εξωτερικά και δεν έχουμε ποτέ εισέλθει στο βάθος της καρδιάς μας;

Ο Χριστός δεν ήρθε για να δημιουργήσει μία νέα “ θρησκεία καθήκοντος ” δεν είναι επίδειξη, αλλά μυστική εργασία καρδιάς. Είναι η μεταμόρφωση του εσωτερικού ανθρώπου, η σιωπηλή αγάπη προς τον πλησίον, η ταπείνωση, η συμπόνοια, η μη καταδίκη.

Η πίστη δεν μετριέται από το πόσο θρησκευόμενος δείχνεις, αλλά από το πόσο έχεις μάθει να αγαπάς. Γιατί, όπως λένε οι Πατέρες: “Εάν αγαπάς τον Θεό, τότε δεν είναι δυνατόν να μην αγαπάς τον αδελφό σου.”

Η Ορθοδοξία δεν είναι το δόγμα που κρατάμε στα χέρια μας σαν ξίφος. Είναι το βίωμα της αγάπης του Χριστού που μαλακώνει την καρδιά μας και αλλάζει τον τρόπο που υπάρχουμε.

Ας μη μείνουμε, λοιπόν, στα φαινόμενα της θρησκευτικής ζωής. Ας προχωρήσουμε στο βάθος , ε κεί που ο Θεός δεν ζητά απλώς το καθήκον μας, αλλά την καρδιά μας.

Ως ασχολούμαστε με τα δικά μας πάθη και αμαρτίες, κι όχι με το να κρίνουμε και να κατηγορούμε άλλους. Δεν έχει νόημα να πηγαίνουμε στην Εκκλησία και να κάνουμε γονυκλισίες, όταν η καρδιά μας είναι γεμάτη σκληρότητα. Η σωτηρία της ψυχής μας περνάει μέσα από την αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Αυτό ζητά ο Θεός. Όχι τα λόγια μας, ούτε τους τύπους. Την καρδιά μας ζητά.

GEWKWN 04//5/2025 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ