Η οργανική ύλη στον Άρη ανατρέπει τα πάντα – Τι λένε οι εξισώσεις και η θεωρία του Multiverse για την ύπαρξη Ζωής…

Η ΝΑSA έριξε χθες την «βόμβα» ύπαρξης οργανικών ουσιών στο έδαφος του Άρη, που τις αποκάλυψε το αμερικανικό ρόβερ Curiosity. Δηλαδή εμφανίστηκε χθες ως μια αποκάλυψη που έλαβε χώρα τώρα στην σημερινή εποχή, είναι όμως έτσι;

Όχι! Η ΝASA εδώ και χρόνια ήταν σίγουρη ότι θα αποκάλυπτε δείγματα οργανικής ύλης στον «κόκκινο» πλανήτη ενώ θεωρεί ότι κάτι τέτοιο παίζει και στους δύο δορυφόρους του Δία, τον Γανυμήδη και την Ευρώπη.

Πριν 2 χρόνια στο pronews.gr όντας πρωτοποριακά σκεπτόμενοι και σε αυτό το ζήτημα, είχαμε δημοσιεύσει άρθρο με τις τότε δηλώσεις της τότε προεδρικής υποψήφιας των Δημοκρατικών Χ.Κλίντον και τους σχεδιασμούς της ΝASA για την επερχόμενη ανακάλυψη μορφών ζωής μέσα στο ηλιακό μας σύστημα.

Είχαμε αποκαλύψει επίσης και τις μαθηματικές εξισώσεις που χρησιμοποιούν οι αστροφυσικοί για να αποδείξουν ότι στατιστικά είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να μην υπάρχει εξωγήινη ζωή, δηλαδή όντα που ζουν σε άλλους πλανήτες, άλλα ηλιακά συστήματα, άλλους γαλαξίες και άλλα σύμπαντα.

Είναι έννοιες που ο σύγχρονος άνθρωπος αδυνατεί να τις κατανοήσει εάν δεν διαθέτει μια συγκεκριμένη παιδεία. Ο γράφων έχει σπουδάσει Φυσική και οι όροι και οι έννοιες της Κοσμολογίας με τις οποίες είναι εξοικειωμένος του είναι αρκετά κατανοητές.

Πριν ακόμα κερδίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών πριν 2,5 έτη, η Χίλαρι Κλίντον παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς ότι οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ κρύβουν στοιχεία για την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών και της παρουσίας τους στον πλανήτη μας, δεν απέκλεισε, μάλιστα να έχουν ήδη επισκεφθεί τη Γη, καθώς τους τελευταίους μήνες (τότε) είχαν προκύψει και άλλα “κρούσματα” αποκάλυψης “της αλήθειας” (the truth is out there) ακόμα και από την ίδια την NASA.

H αμερικανική διαστημική υπηρεσία λίγο πριν τις δηλώσεις αυτές είχε δεσμευθεί ότι θα βρει εξωγήινη ζωή μέσα στα επόμενα 30 χρόνια το πολύ!

«Οι πρώτες σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής, είτε πρόκειται για αρειανά μικρόβια είτε για πράσινα ανθρωπάκια, δεν θα αργήσουν να έρθουν», πρόβλεψε επιστημονική διευθύντρια της NASA.

«Πιστεύω ότι θα έχουμε ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη ζωής πέρα από τη Γη εντός μιας δεκαετίας, και πιστεύω ότι θα έχουμε οριστικές αποδείξεις εντός 20 έως 30 ετών» δήλωσε η Έλεν Στόφαν σε συνάντηση της NASA με θέμα την αναζήτηση κατοικίσημων και βιώσιμων κόσμων.

«Γνωρίζουμε πού να κοιτάξουμε. Γνωρίζουμε πώς να κοιτάξουμε. Στις περισσότερες περιπτώσεις διαθέτουμε την τεχνολογία, και βρισκόμαστε σε καλό δρόμο για την εφαρμογή της» είπε η Στόφαν

Οι έρευνες στο ηλιακό μας σύστημα εντατικοποιούνται καθώς πιστεύεται ότι ένας τουλάχιστον πλανήτης και μερικοί δορυφόροι του Δία και του Κρόνου με διαστάσεις πλανήτη Γη μπορούν να φιλοξενήσουν ζωή τουλάχιστον βασισμένη στην βιοχημεία του άνθρακα, με βάση την οποία ζούμε εμείς οι άνθρωποι.

Απέραντοι ωκεανοί πιστεύεται ότι κρύβονται κάτω από την επιφάνεια της Ευρώπης και του Γανυμήδη, δύο δορυφόρων του Δία, καθώς και στο φεγγάρι του Κρόνου Εγκέλαδο.

Η NASA ήδη προγραμματίζει μια αποστολή στην Ευρώπη, η οποία θα μπορούσε να εκτοξευτεί το 2022 με κόστος 2,1 δισ. δολαρίων.

«Ενδείξεις αρχαίας μικροβιακής ζωής δεν αποκλείεται επίσης να εντοπιστούν στον Άρη, ο οποίος πρέπει να διέθετε κάποτε ωκεανούς. Το ρομπότ Curiosity της NASA ανακάλυψε πρόσφατα οργανικά μόρια, βασικό υλικό της ζωής, και η πρώτη επανδρωμένη αποστολή της NASA στον Άρη, η οποία προγραμματίζεται για τη δεκαετία του 2030, θα μπορούσε να εντοπίσει μικροαπολιθώματα» είπε η Στόφαν.

Μικροί εξωπλανήτες στο μέγεθος της Γης είναι ακόμα δύσκολο να εντοπιστούν, σύμφωνα όμως με δεδομένα της αποστολής Kepler σχεδόν όλα τα άστρα στον ουρανό διαθέτουν πλανήτες, και οι βραχώδεις πλανήτες σαν τη Γη είναι περισσότεροι από τους αέριους γίγαντες όπως ο Δίας ή ο Κρόνος, οπότε θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν χιλιάδες πλανήτες που μπορούν να υποστηρίξουν ζωή που στηρίζεται στην βιοχημεία του άνθρακα.

Το Kepler έχει μάλιστα εντοπίσει δυνητικά φιλόξενους πλανήτες που μπορεί να διαθέτουν νερό, βασικό συστατικό της ζωής όπως την γνωρίζουμε.

Ο Γαλαξίας μας «είναι βρεγμένο μέρος» δήλωσε στη συνάντηση ο Πολ Χερτζ, επικεφαλής του Τμήματος Αστροφυσικής της NASA. «Μπορούμε να δούμε νερό στα διαστρικά σύννεφα από τα οποία σχηματίζονται πλανητικά συστήματα. Μπορούμε να δούμε νερό στους δίσκους σκόνης που θα γίνουν κάποτε πλανητικά συστήματα» είπε.

Όπως βλέπετε λοιπόν, η αποκάλυψη της ΝΑSA δεν είναι και τόσο τωρινή. Στην ουσία είχε προαναγγελθεί 2,5 χρόνια πριν.

Ως προς την ύπαρξη ζωής σε άλλους πλανήτες υπάρχουν ακόμα και μαθηματικές εξισώσεις που υπολογίζουν τον αριθμό τους που μπορούν να στηρίξουν ζωή όπως την ξέρουμε.

Μία από αυτές είναι η περιβόητη εξίσωση Drake της οποίας μια πολύ επιτυχημένη ανάλυση κάνει το σάιτ gatopardos.

Η εξίσωση αυτή πρωτοδιατυπώθηκε το 1961 από τον ραδιοαστρονόμο Frank Drake, που σήμερα είναι πρόεδρος του ινστιτούτου SETI, το οποίο ερευνά το σύμπαν μήπως και ακούσει ένα σημάδι πως δεν είμαστε μόνοι μας. Η πιο απλουστευμένη μορφή της που σας παρουσιάζω αμέσως παρακάτω μας αποδίδει ως αποτέλεσμα τον ζητούμενο αριθμό πολιτισμών Ν και είναι ουσιαστικά ένα γινόμενο παραγόντων που θα μπορούσαν να είναι καθοριστικοί στη δημιουργία τέτοιων πολιτισμών:

Ν = R * Fp * n * Fl * Fi * Fc * L

Τι είναι όλα αυτά; Ιδού:

R (rhythm): Ο ρυθμός με τον οποίο γεννιούνται άστρα κατάλληλα για τη δημιουργία ευφυούς ζωής. Ένας τέτοιος παράγοντας πρέπει να υπάρχει στην εξίσωση επειδή το σύμπαν δεν έχει άπειρη ηλικία, άρα θα πρέπει να αναζητήσουμε τους πολιτισμούς που ψάχνουμε μέσα στην πεπερασμένη ηλικία του, άρα μας χρειάζεται ένας ρυθμός, μια συχνότητα δημιουργίας κατάλληλων τέτοιων άστρων.

Fp (F planets): Το ποσοστό των άστρων που διαθέτουν πλανητικά συστήματα (όπως ο δικός μας ήλιος). Μέσα στην τεράστια ποσότητα άστρων που γεννήθηκαν (με τον προηγούμενο ρυθμό R) μόνο κάποια από αυτά έχουν πλανήτες, άρα υπεισέρχεται ένας ποσοστιαίος παράγοντας που αμέσως μας αποκλείει τα περισσότερα αστέρια…

n: Ο μέσος αριθμός των πλανητών ανά αστρικό σύστημα, με περιβάλλον κατάλληλο για δημιουργία ζωής. Απλούστατα επειδή σε ένα πλανητικό σύστημα παρόμοιο με το δικό μας δεν είναι δυνατόν όλοι οι πλανήτες του να είναι φιλόξενοι για την ανάπτυξη ζωής.

Fl (F life): Το ποσοστό από αυτούς τους κατάλληλους πλανήτες n (που δύνανται να φιλοξενήσουν ζωή), στο οποίο όντως υπάρχει ζωή.

Fi (F intelligence): Το ποσοστό των πλανητών της προηγούμενης κατηγορίας Fl, οι οποίοι όχι μόνο φιλοξενούν ζωή, αλλά τα όντα που ζουν εκεί είναι νοήμονα, ευφυή.

Fc (F calculate): Το ποσοστό εντός της προηγούμενης κατηγορίας Fi των ευφυών όντων, τα οποία όχι μόνο είναι νοήμονα αλλά έχουν αναπτύξει υπολογισμούς και τεχνολογία ικανή να μεταδίδει ανιχνεύσιμα σήματα, χαρακτηριστικά της ύπαρξής τους, μέσα στο σύμπαν.

L (length): Το μήκος χρόνου μέσα στη διάρκεια ζωής ενός πολιτισμού της κατηγορίας Fc κατά το οποίο έχει την ικανότητα να στέλνει τέτοια ανιχνεύσιμα σήματα στο διάστημα.

Εν κατακλείδι η εξίσωση Ντρέικ είναι ένα «γινόμενο απιθανοτήτων» και ουσιαστικά μας αποκλείει το ενδεχόμενο να έρθουμε ποτέ σε επαφή με άλλους πολιτισμούς. Τι μας λέει δηλαδή: Από τα συνολικά άστρα του σύμπαντος (τα οποία δημιουργήθηκαν σε ένα πεπερασμένο χρόνο με έναν συγκεκριμένο μέσο ρυθμό R, άρα δεν είναι άπειρα), πρέπει να ψάξουμε μόνο στο μικρό ποσοστό από αυτά που διαθέτουν πλανήτες (Fp).

Αφού αποκλείσουμε τα υπόλοιπα και επικεντρωθούμε σε άστρα με πλανήτες, θα πρέπει να ασχοληθούμε μόνο με τον μικρό αριθμό (n) των πλανητών τους που είναι ενδεχομένως φιλόξενοι για ζωή. Από αυτούς λοιπόν τους καλούς οικοδεσπότες μόνο κάποιοι όντως θα φιλοξενούν μια ενδεχόμενη ζωή (Fl). Οι υπόλοιποι, λυπόμαστε αλλά αποκλείονται… Από τους πλανήτες Fl λοιπόν που φιλοξενούν ζωή, μόνο ένα μικρό ποσοστό από αυτούς έχει πιθανότητα να φιλοξενεί νοήμονα όντα (πλανήτες Fi), οι υπόλοιποι που κατοικούνται από βακτήρια, αμοιβάδες, πρωτόζωα, βακίλους και διάφορα άλλα ζωύφια, λυπόμαστε ξανά, αλλά αποκλείονται! Ζητάμε μόνο ευφυή όντα. Από τους πλανήτες λοιπόν με ευφυή όντα (Fi) μόνο ένα μικρό ποσοστό θα κατοικείται από όντα ικανά να μεταδώσουν ανιχνεύσιμα σήματα της ύπαρξής τους στο σύμπαν (Fc), όλοι οι υπόλοιποι δεν μας χρειάζονται στους υπολογισμούς μας.

Τέλος σε αυτούς τους ελάχιστους πιθανούς πλανήτες που μας έμειναν και που πληρούν όλες τις πιο πάνω προϋποθέσεις, μπαίνει και ο μέγας παράγοντας L που μας λέει πως για να έχουμε πιθανότητα επικοινωνίας με άλλους πολιτισμούς θα πρέπει να συγχρονιστούν οι εποχές μας. Ο άνθρωπος έχει μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια ύπαρξης ως είδος, με κάπου 5.000 χρόνια καταγεγραμμένης ιστορίας, αλλά μέσα σε όλο αυτό το διάστημα μόνο τα τελευταία 50 περίπου χρόνια μπορεί να στέλνει και να δέχεται ραδιοσήματα.

Σε κάθε πιθανό πολιτισμό το χρονικό αυτό διάστημα είναι ένα μικρό μόνο μέρος της ιστορίας του. Άρα αν βρίσκεται κάπου ένας τέτοιος πολιτισμός θα πρέπει να υπάρξει τέτοιος απίστευτος θεϊκός συγχρονισμός ώστε η κρίσιμη αυτή περίοδος της ιστορίας του κατά την οποία θα εκπέμψει το ραδιοσήμα του προς εμάς να έχει χρονική διαφορά με την δική μας αντίστοιχη κρίσιμη περίοδο (δηλαδή το σήμερα), ίση με την απόσταση των τόπων κατοικίας μας, μετρώντας πάντα την απόσταση αυτή σε έτη φωτός. Αν δηλαδή απέχουν από εμάς οι εξωγήινοι φίλοι μας 3.000 έτη φωτός, θα πρέπει για να τους ακούσουμε σήμερα να εξέπεμψαν το 1000 π.Χ.! Και μια πιθανή απάντησή μας θα φτάσει σε αυτούς το 5.000 μ.Χ.!

Η απόλυτη απιθανότητα δηλαδή! Φίλοι μου η εξίσωση Ντρέικ μπορεί να φτιάχτηκε για να μετρήσει τους πιθανούς νοήμονες πολιτισμούς με τους οποίους θα μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή, αλλά το μυστήριό της οφείλεται στο ότι με τη χρήση των παραγόντων της αποδεικνύεται το μάταιο της ύπαρξής της…

Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος. Οι παραδοχές που κάνουμε για να ανιχνεύσουμε κάποια μακρινή ζωή θα έλεγα πως χαρακτηρίζονται από ένα είδος περιβαλλοντικού αλλά και χρονικού σωβινισμού. Ψάχνουμε δηλαδή για πλανήτες με συνθήκες όμοιες με τις δικές μας. Γιατί παρακαλώ; Αποκλείεται να υπάρχουν νοήμονα όντα που να ζουν στους +500 ή στους -150 βαθμούς Κελσίου; Και γιατί να θεωρούμε τις μεγάλες αποστάσεις του σύμπαντος απαγορευτικές για μακρινά ταξίδια; Αυτό το κάνουμε έχοντας ως δεδομένο τα 70 ή 80 χρόνια της μέσης ανθρώπινης ζωής. Ποιος μας λέει πως η διάρκεια θα είναι οπωσδήποτε πρόβλημα για ένα τέτοιο ταξίδι; Αποκλείεται οι μακρινοί φίλοι μας να ζουν 20.000 ανθρώπινα χρόνια;

Πάντως η εξίσωση Drake θεωρείται ξεπερασμένη και μια νέα εξίσωση έρχεται να διευρύνει τις πιθανότητες να βρούμε κάτι καινούριο στην αστρική μας “γειτονιά”

Όπως πιστεύει η Sara Seager μελλοντικές διαστημικές αποστολές όπως το τηλεσκόπιο James Webb, θα είναι σε μερικά χρόνια σε θέση να ανιχνεύσουν πλανήτες πανόμοιους με τη Γη. Η παρατήρηση χαρακτηριστικών της ατμόσφαιράς τους, όπως η σύνθεση των ατμοσφαιρικών αερίων θα μπορούσε να αποτελεί την πρώτη απόδειξη για ζωή σε άλλους πλανήτες, δίχως την απαίτηση του Frank Drake για απόκτηση τεχνολογίας από νοήμονες πολιτισμούς.

Η εξίσωση Seager

Η εξίσωση Seager (www.cfa.harvard.edu)

Αντί για εξωγήινους που επικοινωνούν με ραδιοκύματα, η εξίσωση της Seager εστιάζει στην παρουσία εξωγήινης ζωής γενικότερα. Η εξίσωσή της υπολογίζει τους πλανήτες που είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε πως συντηρούν ζωή στο Γαλαξία και έχει τη μορφή: N = N*FQFHZFOFLFS. Οι παράγοντες που λαμβάνει υπόψη είναι κατά σειρά ο αριθμός των άστρων στο Γαλαξία, το κλάσμα των οποίων είναι σχετικά «ήρεμα», το κλάσμα των οποίων φιλοξενεί βραχώδεις πλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη (σε σωστή απόσταση από το άστρο ώστε το νερό να βρίσκεται σε υγρή μορφή), το κλάσμα των οποίων μπορούν να παρατηρηθούν, το κλάσμα των οποίων φιλοξενούν ζωή και το κλάσμα των οποίων η ζωή αφήνει ίχνη στην ατμόσφαιρα.

Η εκτίμηση

Υιοθετώντας τις πιο αξιόπιστες τιμές που δίνει η αστρονομία για κάθε μία από τις παραπάνω παραμέτρους, η καθηγήτρια Seager υπολογίζει πως θα ανακαλύψουμε στην προσεχή δεκαετία δύο πλανήτες με ίχνη εξωγήινης ζωής. Εάν επαληθευτούν οι προβλέψεις της, θα πρόκειται για μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Σε όλα αυτά αξίζει να προσθέσουμε ότι οι πιθανότητες ύπαρξης νοήμονος ζωής και όχι μόνο οργανικής ουσίας αυξάνεται κατακόρυφα και λόγω της περιβόητης Θεωρίας του Multiverse (Πολυσύμπαν)

Πίσω από την ύπαρξη των πολλαπλών συμπάντων, κρύβεται η θεωρία του πληθωρισμού, η οποία υποστηρίζει πως, λίγο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το Σύμπαν γνώρισε μια σύντομη χρονική περίοδο εκρηκτικής διαστολής, με ταχύτητα πολλαπλάσια από την ταχύτητα του φωτός, με αποτέλεσμα το μέγεθός του να είχε αυξηθεί σε εντυπωσιακό βαθμό, συγκριτικά με τον «κοσμικό σπόρο» από τον οποίο είχε ξεκινήσει.

Ωστόσο, αυτή η εκρηκτική εκθετική διαστολή μπορεί να μην έγινε παντού με τον ίδιο τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση, το αποτέλεσμα θα ήταν να μην γεννηθεί ένα σύμπαν αλλά πολλαπλά σύμπαντα, σαν «φυσαλίδες» που διογκώθηκαν.

Με αυτή τη λογική, μάλιστα, ο πληθωρισμός μπορεί να μην παύει ποτέ. Κάτι που σημαίνει πως μέσα σε μία «φυσαλίδα» μπορεί κάλλιστα σε κάποιες περιοχές της να δημιουργηθούν νέες «φυσαλίδες».

Επομένως, το σύμπαν μας δεν είναι παρά μία από τις «φυσαλίδες» που δημιουργήθηκαν, πέρα από την οποία υπάρχουν άλλες «φυσαλίδες», όπως επίσης και περιοχές που βρίσκονται στη διαδικασία πληθωρισμού.

Παρόλο που δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε τι συμβαίνει έξω από τη δική μας «φυσαλίδα», αν δύο «φυσαλίδες» δημιουργήθηκαν αρκετά κοντά, ώστε να βρίσκονται σε επαφή πριν απομακρυνθούν με τη διαστολή του χώρου, τότε η μία θα έχει αφήσει κάποιο «αποτύπωμα» στην άλλη.

Έτσι, αυτό που υποστηρίζει πως ανακάλυψε ο Τσάρι είναι ουσιαστικά το «αποτύπωμα» μιας γειτονικής «φυσαλίδας» στο σύμπαν μας.

Ένας ισχυρισμός ωστόσο που δεν γίνεται αποδεκτός από όλους τους επιστήμονες, ορισμένοι από τους οποίους πιστεύουν πως κάποια άλλη, λιγότερη ευφάνταστη ερμηνεία, κρύβεται πίσω από την ανακάλυψη του Τσάρι.

Και ο ίδιος ο κοσμολόγος παραδέχεται πως η εξήγησή του είναι αρκετά τολμηρή, αν και συναρπαστική. «Μη συμβατικοί ισχυρισμοί, όπως η απόδειξη ύπαρξης ενός παράλληλου σύμπαντος, απαιτούν πολύ ισχυρές αποδείξεις», γράφει χαρακτηριστικά.

Αν και προσπαθεί να απορρίψει ορισμένες άλλες πιθανές αιτίες, η αλήθεια είναι πως ένα σημαντικό εμπόδιο προέρχεται από τα ίδια τα δεδομένα, καθώς το τηλεσκόπιο Planck δεν σχεδιάστηκε για να μετρά τις φασματικές διαταραχές που μελέτησε ο Τσάρι.

Μια λύση μπορεί να δοθεί αν τελικά εγκριθεί η χρηματοδότηση του Primordial Inflation Explorer της NASA, ενός τηλεσκοπίου που θα μελετήσει ακόμη διεξοδικότερα την κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου.

Στην πραγματικότητα όμως το Πολυσύμπαν είναι κάτι ακόμα πιο περίπλοκο αν και απαιτεί κυρίως ανοιχτό και απλό τρόπο σκέψης.

Οι επιστήμονες εδώ και χρόνια προσπαθούν να αποκαλύψουν τις κρυμμένες στα μάτια τα δικά μας διαστάσεις της πραγματικότητας που με βάση την θεωρία της υπερσυμμετρίας (SUSY) και των υπερχορδών πρέπει πέραν των γωνστών τεσσάρων (μήκος,πλάτος,ύψος,χρόνος) των οποίων αντιλαμβανόμαστε με τις περιορισμένες μας αισθήσεις, να υπάρχουν άλλες έξι ή επτά. Εν ολίγοις το όλο ζήτημα έγκειται την ανακάλυψη της παράλληλης ζωής και στο πόσα σύμπαντα πρέπει να υπάρχουν για να την καλύπτουν σε όλες της τις εκδοχές.

Πρόκειται για την απόδειξη του Πολυσύμπαντος ή αλλιώς Multiverse. Τι είναι όμως το Multiverse; Η Θεωρία λέει ότι κάθε φορά που ένα άτομο κάνει μια επιλογή τότε το αποτέλεσμα συμβαίνει σε όλες του τις εκδοχές.

Δηλαδή, εάν κάποιος επιλέξει σε ένα σταυροδρόμι την κατεύθυνση Α, δημιουργείται ταυτόχρονα ένα σύμπαν όπου το ίδιο μέχρι εκείνη την στιγμή άτομο επέλεξε την κατεύθυνση Β, ακολουθώντας από εκείνη την στιγμή διαφορετική πορεία από τον “δίδυμο” αδελφό του που επέλεξε την Α.

Εν ολίγοις κάθε στιγμή δημιουργούνται απειρα “αντίτυπα” των εαυτών μας που άλλα μοιάζουν περισσότερο άλλα λιγότερο με εμάς αναλόγως την στιγμή του “διαχωρισμού”. Έτσι το Πολυσύμπαν εκφράζει όλα τα πιθανά γεγονότα που θα μπορούσαν να λάβουν χώρα και δεν έλαβαν στο δικό μας σύμπαν. Υπάρχουν δηλαδή σύμπαντα στα οποία, τον Β’ ΠΠ τον κέρδισε η Γερμανία, ο Τ.Κένεντι δεν δολοφονήθηκε ποτέ, ο Μεσαίωνας δεν υπήρξε, η Αυτοκρατορία του Μ.Αλέξανδρου δεν διαλύθηκε με τον θάνατό του, η Ανθρωπότητα έχει βγει στο Διάστημα,ή η Ανθρωπότητα δεν κυριάρχησε ποτέ στον πλανήτη και άπειρες άλλες πιθανές εκδοχές της Ιστορίας.

H Θεωρία του Πολυσύμπαντος εξηγεί και το γιατί δεν υπάρχει το περιβόητο παράδοξο του εγγονού που επιστρέφει πίσω στον χρόνο και σκοτώνει τον παππού του. Εάν το κάνει τότε αυτός δεν θα γεννηθεί, άρα δεν θα γυρίσει πίσω στον χρόνο για να τον σκοτώσει και έχουμε ένα loop χωροχρονικής Παραδοξότητας.

Με το Πολυσύμπαν όμως αυτό είναι εφικτό, ο εγγονός που γυρνάει πίσω στον χρόνο σκοτώνει έναν παππού από μια παράλληλη χρονική λωρίδα οπότε αυτός συνεχίζει να ζει κανονικά. Η θεωρία όμως έχει και συνέχεια. Γιατί να υπάρχει ένα Πολυσύμπαν; Τι υπάρχει μετά το τέλος του ορίου του Σύμπαντός μας;

Γιατί να μην υπάρχουν άπειρα Πολυσύμπαντα πέραν από το δικό μς Πολυσύμπαν; Σύμπαντα που διέπονται ακόμα και από διαφορετικούς φυσικούς νόμους.

Άλλωστε αυτό ταιρίαζει και στην Απειρία και την Παντοδυναμία του Θεού. Η Φύση δεν μπορεί να αφήνει κενά, τα γεμίζει, το να υπάρχει ένα Σύμπαν που επεκτέινεται μετά τo Big Bang δεν αρκεί γιατί όσο μεγάλο και αν είναι δεν παύει να είναι ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ, μετά από αυτό τι; Τέλος;Και τι σημαίνει αυτό το… τέλος;

Είναι παράλογο όπως και αν το αντιληφθεί κανείς. Κάποτε σε μια σειρά της Marvel Comics τους Micronauts (Μικροναύτες) είχε μια ακόμα πιο πρωτότυπη ιδέα. Ο ήρωας μίκραινε συνεχώς μέχρι που έφτασε στο υποατομικό επίπεδο των Quarks και από εκεί περνώντας την ενεργειακή μπαρίερα της υποατομικής πραγματικότητας συνέχισε να μικράινει μέχρι που “έπεσε” σε ένα άλλο Σύμπαν μικρότερο από τα Quarks! Και έπεται συνέχεια!

Η Πολυπραγματικότητα εν αρχή τρελαίνει λόγω του ότι είμαστε συνηθισμένοι στην ρουτίνα μας, όμως μόλις γίνει κατανοητή εξηγεί κάθε πτυχή παράδοξου που μπορεί να συμβεί.

Όπως γίνεται κατανοητό θα προκύψουν μεγάλες συνειδησιακές αλλαγές και στην ουσία θα φέρει τους ανθρώπους σε άμεση γνωριμία με την έννοια του Θεού, καθώς ο θεολογικός ορισμός του Μεγαλοδύναμου είναι “ο ων”, δηλαδή η Ύπαρξη, τα Πάντα,ότιδήποτε αντλαμβανόμαστε και μη, ότιδήποτε θα μάθουμε ή όχι, όλα τα γεγονότα, όλες οι πράξεις, όλες οι εξισώσεις.

Στην πραγματικότητα το Πολυσύμπαν δεν είναι κάτι “τραβηγμένο” είναι κάτι που επιβάλλεται από την ίδια την ύπαρξη του Θεού. Το ζήτημα έιναι πόσοι πέρα από τις ιδεοληψίες τους θα μπορέσουν να το αποδεχτούν;

pronews.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Επιστήμονες λένε ότι Βρήκαν την Πρώτη Απόδειξη Ύπαρξης Παράλληλου Σύμπαντος