Η μέρα που ο κόσμος μεταπήδησε στην εποχή του ασύμμετρου πολέμου

Του Μιχαήλ Στυλιανού

Και τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα;

Ο συγκλονισμός συμμαχικών κυβερνήσεων από την τρομακτική έκπληξη των καταστροφικών εκρήξεων στην καρδιά της Σαουδικής παραγωγής πετρελαίου συγκαλύφθηκε στην ελεγχόμενη «ενημέρωση» με καταιγισμό αθεμελίωτων καταγγελιών κατά του Ιράν και του Ιράκ. Στον ελεύθερο όμως διεθνή ηλεκτρονικό Τύπο εγκυρότατοι αναλυτές επεσήμαναν την πράγματι κοσμοϊστορική σημασία αυτού του γεγονότος, που σημαδεύει την ανατροπή των μέτρων στρατηγικής εκτίμησης δεδομένων, δυνατοτήτων, και προοπτικών έκβασης μιας πολεμικής αναμέτρησης.

Χτυπάει καμπάνα αφύπνισης η τεράστια καταστροφή -σε εθνικό κόστος και δυνητικές διεθνείς οικονομικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις- που προκάλεσε ο βομβαρδισμός -από μια εικοσαριά φτηνές ιπτάμενες μηχανές και πυραύλους των ανταρτών Χούτις της ( πολιορκημένης, λιμοκτονούσας και ανηλεώς βομβαρδιζόμενης επί τετραετία) Υεμένης, στην πάνοπλη και πλαισιωμένη από ισχυρούς Δυτικούς συμμάχους και γείτονες Σαουδική Αραβία. Καμπάνα αφύπνισης στην νέα γεωπολιτική πραγματικότητα που αναδύθηκε στους συσχετισμούς δυνάμεων, μεταξύ θεωρούμενων πανίσχυρων και ασθενών αντιπάλων σε πιθανή πολεμική σύγκρουση.

Επειδή το γεγονός αυτό – ογκόλιθος κατά των καθιερωμένων αντιλήψεων – παραμερίστηκε σε περιθωριακή και ετοιμομάσσητη παρουσίαση από τα ιθαγενή ΜΜΕ, ενώ αφορά καίρια την Ελλάδα, ιδιαίτερα στην σημερινή συγκυρία μεταξύ απειλών και συμμαχιών, επιβάλλεται η επισήμανσή του, όχι σε ένα αδιάφορο και αδιάβροχο κοινοβουλευτικό πλήρωμα, αλλά στους επιδιδόμενους στην μελέτη της στρατηγικής και σε μυαλωμένους Έλληνες πατριώτες, απρόσβλητους από την μοιρολατρική απάθεια και την πεισιθανάτια παραδοχή του επερχόμενου εθνικού αφανισμού.

Για την εκπλήρωση αυτής της ενημερωτικής υποχρέωσης επιλέξαμε ως καλύτερη μέθοδο το συμπίλημα, από σειρά σχετικών ξένων άρθρων, των αποσπασμάτων που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το εθνικά προβληματιζόμενο ελληνικό κοινό, που προσφέρουν τροφή για σκέψη και παρέχουν αποστομωτικές απαντήσεις στους ιθαγενείς θρηνωδούς της «εθνικής αδυναμίας» και υποστηρικτές της ειρήνης με κάθε εθνική θυσία –εκτός βέβαια των απαραβίαστων υποχρεώσεων της χώρας στις «συμμαχίες» και στους «θεσμούς»:

Διεθνές Άλμα Σε Μιαν Νέα Εποχή

Η 14η Σεπτεμβρίου, με την επίθεση των ανταρτών Χούτις εναντίον των στρατηγικών πετρελαϊκών εγκαταστάσεων της Σαουδικής Αραβίας, ανέδειξε την μεταπήδηση του κόσμου σε μιαν νέα εποχή, την εποχή της ασύμμετρης τεχνολογικής πολεμικής αναμέτρησης (του αδυνάτου με τον «πανίσχυρο»), με την χρήση αεροπλάνων χωρίς πιλότο, κόστους μόλις 20.000 δολαρίων και ικανών να προξενήσουν καταστροφές εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, σε ένα και μόνο βομβαρδισμό.

Οι ανταρτικές δυνάμεις της Υεμένης κατόρθωσαν να επιτύχουν αυτό που καμιά άλλη και ισχυρή χώρα, με τεράστιες επιθετικές δυνατότητες δεν μπόρεσε να πετύχει σε ισορροπημένη σχέση κόστους/αποτελεσματικότητας.

Αυτή η τολμηρή επίθεση των Υεμενιτών ανταρτών Χούτις , με μια εικοσάδα ιπταμένων ρομπότ, με στόχο τα διυλιστήρια στην ανατολική Σαουδική Αραβία, μια χώρα εξαρτώμενη από τις εξαγωγές πετρελαίου, προκάλεσε απώλειες υπολογιζόμενες σε 300 εκατομμύρια δολάρια από την διακοπή της παραγωγής 5,7 εκατομμυρίων βαρελιών την ημέρα. Και οι απώλειες μπορεί να φθάσουν τα δισεκατομμύρια δολάρια, αν η Αράμκο καθυστερήσει στην αποκατάσταση των καταστροφών…

Μια αύξηση της τιμής του πετρελαίου στην σημερινή συγκυρία θα συνεπάγετο την ενίσχυση των οικονομιών της Ρωσίας, του Ιράν και της Βενεζουέλας και την εξασθένιση των οικονομιών της Δύσης, κάτι που η Ουάσιγκτον θέλει να αποφύγει με κάθε θυσία…

Τώρα είναι που το «Μεγάλο Παιχνίδι» γίνεται πολύ ενδιαφέρον. Η επέκταση του πεδίου της αναμέτρησης γίνεται σε ομόκεντρους κύκλους και δεν αφορά πλέον τα μέτωπα της Συρίας και της Ουκρανίας.

►Το Ριάντ ουσιαστικά έχασε τον πόλεμο στην Υεμένη
Του Κώστα Ράπτη

Ο στρατηγικός ανταγωνισμός πέριξ του Ιράν, χώρας στρατηγικής και παραγωγού υδρογονανθράκων, που η πολιτική της παρεμποδίζει την πολιτική της αυτοκρατορίας στην Μέση Ανατολή και στην Ευρασία, βαίνει να υπαχθεί την ασύμμετρη τεχνολογία, η οποία κάθε μέρα αποδεικνύει ότι δεν αρκεί να διαθέσεις κολοσσιαία ποσά για να υποστείς τελικά ανυπολόγιστες απώλειες και ότι μια μικρή επένδυση σε αυτόν τον τομέα μπορεί να αποφέρει τεράστιο όφελος.

Οι αυξανόμενες και ολοένα τολμηρότερες επιθέσεις των Υεμενιτών ανταρτών κατά των Σαουδικών στρατηγικών εγκαταστάσεων τους εξασφαλίζουν ένα ισχυρότατο μοχλό πίεσης κατά ενός πάνοπλου συνασπισμού, εφοδιασμένου με την τελευταία λέξη της παραγωγής στην βιομηχανία όπλων.

Πρόκειται για την μορφή αναμέτρησης, αυτήν των ασύμμετρων τεχνολογιών χαμηλού κόστους εναντίον οπλικών συστημάτων που κοστίζουν το βάρος τους σε χρυσό.

Oι Αντάρτες Χούτις Ανέτρεψαν Την Σκακιέρα

Υεμενίτης Σιίτης, κρατώντας το όπλο του και μια σημαία με τυπωμένη της φράση « Μακριά Από Μας η Ατίμωση» στην αραβική, συμμετέχει στη θρησκευτική τελετή των ανταρτών Χούτις για την πρώτη μέρα της εορτής Ashura.

Με την θεαματική επίθεση στην Αμπγκαίγκ (Σαουδικής Αραβίας) οι αντάρτες Χούτις της Υεμένης ανέτρεψαν την γεωπολιτική σκακιέρα στην Νότιο-Δυτική Ασία, σε βαθμό που να εισαγάγουν μια ολόκληρη νέα διάσταση, την διακριτή δυνατότητα να επενδύσουν σε μιαν εξόρμηση για να πετάξουν τον Οίκο των Σαούδ από την εξουσία… Είναι πάντα σημαντικό να έχει κανείς υπ’ όψιν την εχθρότητα των φυλών Ουαχαμπιτών και Σιιτών και ότι οι Άραβες Σιίτες της Ανατολικής επαρχίας, που δουλεύουν στις Σαουδικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, είναι οι φυσικοί σύμμαχοι των Χούτις που πολεμούν εναντίον της Ριάντ.

Η αποτελεσματικότητα των πληγμάτων των ανταρτών –με σμήνη ιπταμένων ρομπότ και πυραύλων- έχει βελτιωθεί θεαματικά τον τελευταίο χρόνο. Δεν είναι ανεξήγητο ότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είδαν προς τα πού φυσούν οι γεωπολιτικοί άνεμοι, αποσύρθηκαν από τον διεστραμμένο πόλεμο του Σαουδάραβα διαδόχου Μωχαμάντ Μπιν Σαλμάν στην Υεμένη και τώρα επιδίδονται σε «στρατηγική πρόταξης της ειρήνης». Πριν από την τελευταία επίθεση στις Σαουδικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, οι Χούτις είχαν πραγματοποιήσει αρκετά ανάλογα πλήγματα στην Σαουδική Αραβία όπως και στα αεροδρόμια του Ντουμπάι και του Αμπού Ντάμπι…

Φωτογραφία αμερικανικού δορυφόρου δείχνει τις Σαουδικές υποδομές πετρελαίου και αερίου που επλήγησαν από τον βομβαρδισμό των ανταρτών Χούτις.

…Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τεράστιος όγκος αμερικανικού εξοπλισμού αναπτυγμένου μέσα και έξω από την Σαουδική Αραβία –δορυφόροι, AWACS, πύραυλοι Πάτριοτ, ιπτάμενα ρομπότ, πολεμικά σκάφη, αεριωθούμενα- δεν «είδαν» τίποτα, ή πάντως όχι εγκαίρως. Αυτό που αναφέρθηκε ως «στοιχείο» (εκτόξευσης από το Ιράν ή το Ιράκ)είναι η μαρτυρία ενός κυνηγού πουλιών στο Κουβέιτ πως είδε ένα σμήνος «Ντρόουνς» να κατευθύνονται προς την Σαουδική Αραβία…

Το σημαντικό είναι πάντως ότι οι αντάρτες Χούτις διαθέτουν προηγμένα επιθετικά όπλα και ότι η ευστοχία τους στον βομβαρδισμό του Αμπγκαίγκ ήταν εκπληκτική…

Το πλήγμα στο Αμπκαίγκ αποδεικνύει ότι όλη η Μεσανατολική παραγωγή πετρελαίου, από 18 εκατομμύρια και πλέον βαρέλια την ημέρα -από Κουβέιτ, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Σαουδική Αραβία- μπορεί εύκολα να τιναχτεί στον αέρα. Η αποτελεσματική προστασία της από αυτά τα αεροπλάνα-ρομπότ ισούται με το μηδέν…

Θα Είναι Ο Πόλεμος της Υεμένης το Τέλος της Σαουδικής Αραβίας;

Η επίθεση στο μεγαλύτερο Σαουδικό κέντρο επεξεργασίας του πετρελαίου το Αμπκαίκ κατά το Σαββατοκύριακο αποτέλεσε μιαν μείζονα καμπή της διεθνούς πολιτικής. Μπορεί μάλιστα να είναι και μεγαλύτερη από όσο πολλοί από εμάς το αντιλαμβάνονται…

Από κάθε άποψη τώρα το Σαουδικό Βασίλειο αντιμετωπίζει υπαρξιακή απειλή… Επειδή στις ΗΠΑ δεν υπάρχει η όρεξη για ολοκληρωτικό πόλεμο με το Ιράν.

Ο πόλεμος με το Ιράν δεν θα είναι συμβατικός. Θα έρχεται από όλες τις πλευρές, από κάθε σημείο του Σιιτικού Μισοφέγγαρου, αλλά ειδικώτερα από την Υεμένη. Αυτό οι Ιρανοί το έχουν ξεκαθαρίσει, όποιες και αν είναι οι συνέπειες. Πιστεύουν ότι η πυραυλική τεχνολογία τους υπερισχύει των αμερικανικών αμυντικών συστημάτων.

Και το τελευταίο πράγμα που θέλουν οι ΗΠΑ σήμερα είναι ένας πόλεμος με διασταύρωση πυρών και με αβέβαιη κατάληξη. Το αμερικανικό στράτευμα χρησιμοποιείται αποτελεσματικότερα ως πολιτικό φόβητρο παρά ως πραγματική φυσική απειλή…

Ανάλυση του Γάλλου Στρατηγού Ντομινίκ Ντελαβάρντ* για τα Πλήγματα των Χούτις στις Σαουδικές Πετρελαϊκές εγκαταστάσεις.

(* Πρώην επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας Στρατού)

… Το πρώτο μήνυμα που μπορεί να έστειλε (μέσω των Χούτις) το Ιράν στις ΗΠΑ, την Σαουδική Αραβία και ευρύτερα στην «Δυτική Συμμαχία» μπορεί να είναι το εξής:

«Εάν οι Χούτις, με μια εικοσάδα «ντρόουνς», πυραύλων και με περιορισμένα μέσα, κατάφεραν να πλήξουν τους στόχους σε απόσταση 1000 χιλιομέτρων από της βάσεις τους, ξεγελώντας τον Σαουδικό «χαλύβδινο τρούλο» προστασίας, αν αυτοί κατόρθωσαν να περιορίσουν στο μισό την Σαουδική παραγωγή πετρελαίου με ένα και μόνο χτύπημα, σκεφτείτε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα εάν μια μεγάλη χώρα όπως το Ιράν αναγκαζόταν να απαντήσει σε μιαν Σαουδική ή αμερικανική επίθεση με εκατοντάδες «ντρόουνς», εξ ίσου ασύλληπτων και αποτελεσματικών. Το Ιράν του 2019 δεν είναι το Ιράκ του 2003. Είναι εξοπλισμένο και εφοδιασμένο για μιαν ασύμμετρη σύρραξη και δεν είναι μόνο. Η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία συνεργάζονται μαζί του. Και μην ξεχνάτε ότι η οικονομική ισορροπία του κόσμου είναι σήμερα πολύ εύθραυστη και μπορεί να κλονιστεί σε βάρος σας.» Αυτό το μήνυμα ήταν ισχυρό και φαίνεται να ακούστηκε από τους αποδέκτες του.

Το δεύτερο μήνυμα προς Σαουδάραβες και χώρες του Κόλπου μπορεί να ήταν το εξής:

«Η τυφλή εμπιστοσύνη που δώσατε στον Δυτικό οπλισμό, αγορασμένο με μεγάλο κόστος και στα πλαίσια συμμαχιών προορισμένων να προστατεύσουν τις βασιλικές σας οικογένειες, δεν είναι δικαιολογημένη. Το αποτέλεσμα του «προειδοποιητικού χτυπήματος» των Χούτις αποδεικνύει ότι ούτε ο οπλισμός ούτε η υποστήριξη που αγοράσατε από τους συμμάχους σας σάς εξασφάλισαν την προστασία τους. Σταματήστε λοιπόν να ακούτε και να ακολουθείτε αυτούς που ανακατεύονται στις υποθέσεις σας, αποκλειστικά για το δικό τους συμφέρον. Η ασφάλεια στον Περσικό Κόλπο είναι υπόθεση των παράκτιων χωρών, που οφείλουν να συνεργάζονται μεταξύ τους και να αρνούνται τις ιδιοτελείς παρεμβάσεις των Δυτικών χωρών».

Αυτό το μήνυμα έγινε απολύτως κατανοητό από τα Εμιράτα και το Κατάρ αν και ένα- ένα τα κράτη του Κόλπου ξαναπαίρνουν λίγο-λίγο τον δρόμο της Τεχεράνης. Όχι πάντως ακόμη και η φλογισμένη κεφαλή του διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας.

Το τρίτο μήνυμα του Ιράν, απευθυνόμενο σε όλο τον κόσμο και που θα αναμεταδοθεί από πολλές φίλες του χώρες, όπως του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, θα μπορούσε να είναι το εξής:

« Μην εμπιστεύεσθε την ηγεσία του κόσμου και την δική σας προστασία σε ένα μοναδικό κράτος που σπέρνει σήμερα την αταξία και το χάος παντού όπου παρεμβαίνει, που δεν έχει πια φερέγγυο λόγο και ανατρέπει συμφωνίες από την μια μέρα στην άλλη, που λειτουργεί με εξωχώριες κυρώσεις, ακόμη και εναντίον συμμάχων και προπάντων που δεν διαθέτει πλέον τα κλασσικά στρατιωτικά μέσα που απαιτούν οι φιλοδοξίες του για να νικήσει σε ασύμμετρες συγκρούσεις. Και για την αεράμυνά σας αγοράστε το ρωσικό S-400,που είναι αποτελεσματικότερο και φτηνότερο από το αμερικανικό Πάτριοτ, που έδειξε τις ελλείψεις του τόσο στην Σαουδική Αραβία όσο και στο έδαφος του Ισραήλ».

Πηγή: ΙΣΚΡΑ