Γνωρίστε το «Perseverance» το Επόμενο Ρόβερ της NASA

Το ρομποτικό όχημα της αποστολής της NASA,  Mars 2020, απόκτησε όνομα.

Ενώ το ψευδώνυμο «Percy»  έχει ήδη αναδειχθεί ως το πιο αγαπημένο.

Δεν χρειάζεται να το αποκαλούμε πλέον «Mars 2020»

Όπως ανακοίνωσαν υπάλληλοι του οργανισμού στις 5 Μαρτίου 2020, το επόμενο ρομποτικό όχημα της  NASA για την εξερεύνηση του  πλανήτη Άρη, ονομάστηκε επίσημα «Perseverance» (Επιμονή ή Καρτερία)  .

Το νέο όνομα ταιριάζει απόλυτα στο ρόβερ και την πρωτοποριακή αποστολή του, δήλωσαν αξιωματούχοι της NASA.

«Δεν υπήρξε ποτέ εξερεύνηση – ποτέ, μα ποτέ, δεν γράφτηκε ιστορία χωρίς επιμονή.»

δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας της NASA Τόμας Ζερμπούχεν, κατά τη διάρκεια της τελετής αποκάλυψης του ονόματος.

«Επιμονή είναι ένα δυνατό όνομα, επειδή σημαίνει να κάνεις πρόοδο παρά τα εμπόδια»

Όπως συνέβη με όλα τα προηγούμενα ρόβερ της NASA, το όνομα Perseverance (Επιμονή) επιλέχθηκε μέσω μαθητικού διαγωνισμού έκθεσης σε εθνικό επίπεδο.

Ο διαγωνισμός έκθεσης με θέμα «Name the Rover» (Ονόμασε το Όχημα)  ξεκίνησε στις 27/8/2019 και  όπως δήλωσαν αξιωματούχοι της NASA, συγκεντρώθηκαν περισσότερες από 28.000 προτάσεις μαθητών ηλικίας έως 12 ετών ( K-12) .

Στους ημιτελικούς του διαγωνισμού επιλέχθηκαν 155 προτάσεις, ενώ τον περασμένο Ιανουάριο, οι προτάσεις που πέρασαν στους τελικούς  περιορίστηκαν σε μόλις 9.

Δηλαδή 3 προτάσεις από καθεμία από τις 3 ηλικιακές κατηγορίες (βαθμίδες εκπαίδευσης Κ-4, 5-8 και 9-12).

Η NASA ενθάρρυνε το κοινό να ψηφίσει την πιο αγαπημένη πρόταση της τελικής εννιάδας, αλλά η οριστική απόφαση λήφθηκε από τον Τόμας Ζερμπούχεν.

Ο Mather διάβασε τη νικητήρια έκθεση του κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης

Περιέργεια (Curiosity). Διορατικότητα (InSight). Πνεύμα (Spirit). Ευκαιρία (Opportunity). Αν το σκεφτείτε, όλα αυτά τα ονόματα των προηγούμενων οχημάτων του Άρη είναι ιδιότητες που έχουμε ως άνθρωποι. Είμαστε πάντα περίεργοι και αναζητούμε ευκαιρίες. Έχουμε το πνεύμα και τη διορατικότητα για να εξερευνήσουμε τη Σελήνη, τον Άρη και παραπέρα. Αλλά, αν αυτά τα οχήματα, θα πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά  μας ως φυλή, χάσαμε το πιο σημαντικό πράγμα. Την Επιμονή (Perseverance). Εμείς ως άνθρωποι, εξελιχθήκαμε σε πλάσματα που θα μπορούσαν να μάθουν να προσαρμόζονται σε κάθε κατάσταση, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρή είναι. Είμαστε ένα είδος εξερευνητών, και θα συναντήσουμε πολλές αποτυχίες στο δρόμο προς τον Άρη. Ωστόσο, μπορούμε να επιμείνουμε. Εμείς, όχι ως έθνος αλλά ως άνθρωποι, δεν θα εγκαταλείψουμε. Η ανθρώπινη φυλή θα εγκαρτερεί πάντα στο μέλλον.

Ο τυχερός μαθητής που έγινε «νονός» του νέου ρόβερ, θα προσκληθεί τιμητικά να ταξιδέψει μαζί με την οικογένειά του στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ φέτος τον Ιούλιο, για να παρακολουθήσει από κοντά την εκτόξευση του «Perseverance» με προορισμό τον «κόκκινο» πλανήτη.

Πρόκειται για την εφαρμογή ενός φιλόδοξου σχεδίου συνεργασίας της NASA και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA)  κόστους 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με στόχο να φέρουν στη Γη τα πρώτα δείγματα πετρωμάτων από τον Άρη έως το 2031 και με την ελπίδα να βρουν ίχνη ζωής σε αυτά.

Το Perseverance θα συλλέξει δείγματα βάρους περίπου μισού κιλού και μετά αυτά, με τη βοήθεια ενός δεύτερου ρόβερ, θα σταλούν στη Γη.

Το σχέδιο, γνωστό ως “Mars Sample Return-MSR” (Επιστροφή Δειγμάτων Άρη), θα απαιτήσει, εκτός από τα δύο ρομποτικά ρόβερ, τρεις εκτοξεύσεις μεγάλων πυραύλων από τον δικό μας πλανήτη και κυρίως την πρώτη στην ιστορία εκτόξευση από άλλο πλανήτη, προκειμένου να γίνει το ταξίδι επιστροφής των δειγμάτων στη Γη.

«Είναι τόσο πολύπλοκο όσο η αποστολή των ανθρώπων στη Σελήνη», δήλωσε στο περιοδικό “Science” ο επικεφαλής του προγράμματος MSR Μπράιαν Μιούερχεντ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA.

Μετά από αναζήτηση πέντε ετών, κατά την οποία εξετάστηκαν πάνω από 60 τοποθεσίες, η NASA όρισε ως σημείο προσεδάφισης του εξάτροχου  ρόβερ με μέγεθος αυτοκινήτου, τον αρχαίο κρατήρα Τζέζερο του βορείου ημισφαιρίου, ο οποίος έχει ηλικία σχεδόν τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών.

Σύμφωνα με τον Τόμας Ζούρμπουχεν, associate administrator του Science Mission Directorate της NASA, το συγκεκριμένο σημείο παρέχει γεωλογικά πλούσιο έδαφος, που θα μπορούσε να βοηθήσει να απαντηθούν σημαντικά ερωτήματα για την πλανητική εξέλιξη και την αστροβιολογία του πλανήτη.

Ο Κρατήρας Τζέζερο βρίσκεται στο υψίπεδο Μεγάλη Σύρτις στη δυτική πλευρά του Isidis Planitia (Πεδιάδα της Ίσιδος ) , μίας από τις μεγαλύτερες και πιο ενδιαφέρουσες επιστημονικά περιοχές που προσφέρει ο Άρης.

Οι επιστήμονες της αποστολής θεωρούν πως ο 45 χιλιομέτρων κρατήρας, που κάποτε φιλοξενούσε ένα αρχαίο δέλτα ποταμού, μπορεί να έχει διατηρήσει αρχαία οργανικά μόρια και άλλα πιθανά ίχνη μικροβιακής ζωής από το νερό και τα ιζήματα που έρευσαν σε αυτόν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, τα ίδια γεωλογικά χαρακτηριστικά που τον έκαναν τόσο ελκυστικό, τον κάνουν δύσκολο για προσεδάφιση, καθώς περιέχει πολλούς μικρούς κρατήρες και βράχους στα ανατολικά, λόφους στα δυτικά και άλλα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν πρόκληση ως προορισμό.

Το Perseverance, θα τρυπήσει στα πετρώματα, θα συλλέξει δείγματα και θα τα αποθηκεύσει σε ειδικά μεταλλικά καλά σφραγισμένα δοχεία, τα οποία θα εναποτεθούν σε συγκεκριμένα σημεία της επιφάνειας του Άρη.

Το 2028 ένα δεύτερο ρόβερ (Sample Fetch Rover), που θα κατασκευάσει η ESA και θα κινείται με ηλιακή ενέργεια, θα εκτοξευθεί από τη Γη, θα κατέβει στον Άρη, θα βρει τα 30 διασκορπισμένα δείγματα, θα τα βάλει όλα μαζί σε ένα κάνιστρο μεγέθους μπάλας και θα τα φορτώσει στον αμερικανικό πύραυλο επιστροφής (Mars Ascent Vehicle).

Αυτός θα εκτοξευθεί από τον «κόκκινο πλανήτη» και θα φθάσει σε μια μη ευρωπαϊκή επανδρωμένη διαστημοσυσκευή (Earth Return Orbiter) σε τροχιά γύρω από τον Άρη σε ύψος 300 χιλιομέτρων, η οποία τελικά θα επιστρέψει στη Γη μαζί με το πολύτιμο φορτίο της.

Αν όλα πάνε καλά (και πολλά μπορούν να πάνε στραβά), η κάψουλα με τα δείγματα θα πέσει με αλεξίπτωτο κάπου στην πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ το 2031. Τα δείγματα θα καταλήξουν σε εργαστήρια ύψιστης ασφαλείας, είτε για τον κίνδυνο μόλυνσης της Γης με αρειανά μικρόβια, είτε αντίστροφα για τον κίνδυνο μόλυνσης των αρειανών δειγμάτων με γήινα μικρόβια.

Έως σήμερα οι επιστήμονες είχαν μόνο δύο τρόπους να μελετήσουν αρειανά πετρώματα. Είτε αναλύοντας μετεωρίτες πιθανής αλλά όχι βέβαιης αρειανής προέλευσης που βρέθηκαν στη Γη και δυστυχώς έχουν «μολυνθεί» στο μεταξύ από το γήινο περιβάλλον, είτε αναλύοντας τα δείγματα επί τόπου στον Άρη με τα περιορισμένα μέσα των ρόβερ.

Ασφαλώς η αποστολή στη Γη φρέσκων δειγμάτων από τον Άρη και η ενδελεχής ανάλυση τους στα επιστημονικά εργαστήρια είναι κάτι που όλοι προτιμούν.

Αν και θεωρείται μάλλον απίθανο να βρεθούν ίχνη ζωής σε ένα τόσο μικρό δείγμα του Άρη, η προσπάθεια θεωρείται ότι αξίζει με το παραπάνω. Τα αρειανά δείγματα θα είναι εξίσου πολύτιμα- αν όχι περισσότερο- από τα σεληνιακά δείγματα που έφεραν οι αποστολές «Απόλλων».