Εχθροί του Λαού
Οι Δικαστές εναντίον της Κοινωνίας;
Την Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου το πρωΐ, το Ανώτατο Δικαστήριο της Μεγάλης Βρετανίας αποφάνθηκε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να θέσει σε εφαρμογή το Άρθρο 50 ώστε να ξεκινήσει η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το επιχείρημα ότι χρειάζεται η προσφυγή της στο κοινοβούλιο.
Οι τρεις δικαστές που κατέληξαν στην ανατρεπτική για το δημοψήφισμα απόφαση για το Brexit ήταν οι πλέον υψηλόβαθμοι σε Αγγλία και Ουαλλία.
Από το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ένα μέρος των βρετανικών μέσων ενημέρωσης αποφάσισε να ασκήσει το δικό τους προνόμιο: να επιτεθεί στους δικαστές που βρίσκονταν πίσω από την απόφαση, η οποία αψηφούσε 14,7 εκατομ. Βρετανούς ψηφοφόρους και πυροδοτούσε μια συνταγματική κρίση.
Πρωτοσέλιδα βρετανικών εφημερίδων εμφανίστηκαν με βαρείς χαρακτηρισμούς, όπως “Εχθροί του Λαού”, για τους τρεις δικαστές.
Το γεγονός αυτό, όπως και η πρόσφατη απόφαση του ελληνικού Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) υπέρ των “νταβατζήδων” του τηλεοπτικού κατεστημένου, που καθιστά απαγορευτική κάθε αλλαγή στον χώρο της ενημέρωσης, αποτελούν δύο ακόμα ισχυρές ενδείξεις ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει παγιωθεί μια σαφής αντιλαϊκή νοοτροπία στον χώρο της Δικαιοσύνης, που “χορεύει” μόνο στον ρυθμό των ευρω-ελίτ.
Σε όλα τα δημοψηφίσματα που έχουν γίνει, οι ευρωπαϊκοί λαοί απέρριψαν τις Συνθήκες και επιταγές της Ε.Ε., παρ’ όλα αυτά η Δικαιοσύνη έκανε τα στραβά μάτια όταν η λαϊκή βούληση καταστρατηγήθηκε προκλητικά.
Στην χώρα μας η δικαιοσύνη δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να εμποδίσει την σωρεία των αντισυνταγματικών νόμων, μέτρων και χαρατσιών που επέβαλαν τα μνημόνια και οι συνεργαζόμενες ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι σήμερα. Αποφάσεις που καταλύουν την δημοκρατία, διαλύουν τον κοινωνικό ιστό και καταστρέφουν τις οικονομικές δομές κρίνονται ως “νόμιμες” και μόνο όταν πρόκειται για τα μισθολογικά τους προνόμια ή τα συμφέροντα της ελίτ αντιδρά το δικαστικό κατεστημένο.
Πολλοί, μάλιστα, έντιμοι δικαστές, που επιχείρησαν να ταχθούν υπέρ των λαϊκών δικαίων και να προστατεύσουν το εισόδημα και την κατοικία των πολιτών, αντιμετώπισαν διώξεις ή υποχρεώθηκαν σε παραίτηση.
Όπως ξεκινάει το άρθρο της η βρετανική Daily Express: “σήμερα η χώρα αυτή αντιμετωπίζει μια κρίση εξίσου σοβαρή με την σκοτεινή εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο Τσώρτσιλ, στον γνωστό λόγο του της 4ης Ιουνίου 1940 στη Βουλή των Κοινοτήτων, διακήρυττε: «Θα πολεμήσουμε [τους χιτλερικούς] στη γη και στη θάλασσα, θα πολεμήσουμε στον αέρα, θα πολεμήσουμε στις ακτές, στους κάμπους και στους δρόμους· δεν θα παραδοθούμε ποτέ»”.
Φαίνεται ότι, όπως λένε οι αγγλικές εφημερίδες, η Ευρωπαϊκή Ένωση γρήγορα μετατρέπεται σε δυστοπική επικράτεια για όσους δεν θα προλάβουν να αποδράσουν απ’ αυτήν εγκαίρως.
[Μας το έστειλε για να το αναρτήσουμε φίλος του blog, έγκριτος νομικός, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του]
pylitonfilon
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Η ευρωπαϊκή ένωση ως ιδέα, είναι περίφημη. Η(γερμανική) ευρωπαϊκή ένωση αυτής της τελικής μορφής(ή αν όχι, του προπομπού της τελικής μορφής), που σχηματίστηκε με γνώμονα μιας Α.Ε(!!!), Ευρωπαϊκή Ενωση Α.Ε δηλαδή, είναι κάτι απο το οποίο ΤΑΧΙΣΤΑ, κάθε μέλος-κράτος, πρέπει να ακυρώσει την συμμετοχή του για να ξαναβρεί την αυτοπροσδιοριζόμενη πατρίδα του. Εμείς ως Ελλάδα τι ακριβώς έχουμε κερδίσει απο το γερμανικό διευθυντήριο αυτής της Α.Ε? Αφού μιλάω για όρους εταιρικούς, ποιά η θέση μας? Οι γερμανοί ξέρουμε: είναι στον τελευταίο όροφο, του διευθύνοντος συμβούλου. Οι γάλλοι κοπιάζουν για να μπούν υποδιευθυντές.Εμείς? Είμαστε το τμήμα εσόδων;εξόδων;
κλητήρων;προσωπικού; οι μέτοχοι(Α.Ε – δηλ.ανώνυμοι…) και το διοικητικό συμβούλιο που μας κατατάσσουν? Κι εμείς εδώ, πως δεχόμαστε-δεκαετίες τώρα- οι δύο απο τις τρείς ανεξάρτητες αρχές, να βρίσκονται υπό την ηγεσία της τρίτης? Αφού είναι ανεξάρτητες αρχές-οι βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος ανά τον πλανήτη-και όμως αποδυκνείεται οτι δεν είναι τελικά, τουλάχιστον στον βαθμό που απαιτείται(ανεξάρτητες=ανεξάρτητες, μερικά ανεξάρτητες=όχι ανεξάρτητες=κατάλυση πυλώνων δημοκρατίας=κατάργηση πολιτεύματος=…),τότε έχουμε ένα τεράστιο όπλο, μέσα απο τούς ίδιους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, πριν αυτοί καταργηθούν ή αλλοιωθούν και μεταλλαχθούν. Αφού η εδώ δικαιοσύνη ΔΕΝ είναι ανεξάρτητη, άρα δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό της, πρέπει να πάει το “δημοκρατικό” πολίτευμα της Ελλάδας- το οποίο καταπατεί τις βάσεις που το κάνουν δημοκρατικό-στα διεθνή δικαστήρια και οι μόνοι που μπορούν να το κάνουν αυτό, είναι ο λαός της Ελλάδας. Να μηνύσουμε την χώρα μας δηλαδή, ως παραπλανητική ως πρός το πολίτευμά της!
στο εξωφυλο πανω πανω της daily mail ο πρωτος απο αριστερα μου θυμιζει steve harris iron maiden…