Επιπτώσεις στην υγεία από το πυρηνικό χτύπημα του Ιράν στο Ισραήλ: Ισραήλ: Ορισμένες βασικές ιδέες

Η ιρανική απειλή γίνεται πραγματικότητα: Η Τεχεράνη έχει δηλώσει ότι θα χτυπήσει το Ισραήλ μέσα στις επόμενες 48 ώρες. Οι ισραηλινοί χάκερς έχουν ήδη απειλήσει να διαταράξουν τις κυβερνοϋποδομές του Ιράν απόψε.

Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ προετοιμάζεται για όλα τα πιθανά στρατιωτικά σενάρια, είτε στο βορρά είτε στο νότο. Σύμφωνα με την Wall Street Journal, στον Αλί Χαμενεΐ, τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν, έχουν παρουσιαστεί διάφορα σχέδια για το χτύπημα του Ισραήλ, όπως μια πυραυλική επίθεση στη Χάιφα, η στόχευση των πυραυλικών εγκαταστάσεων στη Ντιμόνα ή η ανάπτυξη πυραύλων κρουζ μεσαίου βεληνεκούς.

Ωστόσο, η πρωταρχική απειλή από το Ιράν προέρχεται από την αναμενόμενη πυρηνική του ικανότητα. Σύμφωνα με αναφορές, η ικανότητα αυτή θα μπορούσε να οριστικοποιηθεί εντός μηνών. Οι σύμμαχοι του Ισραήλ έχουν υποσχεθεί προστασία και η Διοίκηση του Ισραηλινού Εσωτερικού Μετώπου δεν έχει αλλάξει τις κατευθυντήριες γραμμές της. Παρόλα αυτά, η πυρηνική απειλή εξακολουθεί να αποτελεί μείζονα ανησυχία όσον αφορά το Ιράν.

Εκπρόσωπος των IDF σημείωσε την Πέμπτη ότι το Ισραήλ είναι εξοπλισμένο με πολλαπλά επίπεδα άμυνας κατά της ιρανικής απειλής και παρόλο που το Ιράν δεν αναμένεται να στοχεύσει μη στρατιωτικές εγκαταστάσεις, η πιθανότητα πυρηνικής επίθεσης δεν είναι μακριά.

Τι συμβαίνει στο σώμα μετά από μια πυρηνική επίθεση;

Όταν εκτίθενται σε πυρηνική ακτινοβολία, τα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος υφίστανται βλάβη στο γενετικό τους υλικό, το DNA. Η βλάβη αυτή μπορεί να συμβεί είτε άμεσα, μέσω της θραύσης του DNA, είτε έμμεσα, μέσω της δημιουργίας τοξικών ελεύθερων ριζών που προκαλούν οξειδωτική βλάβη στο DNA. Εάν η βλάβη περιορίζεται σε μία από τις δύο αλυσίδες του DNA, το κύτταρο μπορεί ενδεχομένως να επιδιορθωθεί μόνο του. Ωστόσο, εάν καταστραφούν και οι δύο αλυσίδες, ο τραυματισμός είναι σοβαρός, διαταράσσοντας την κυτταρική διαίρεση, οδηγώντας στη δημιουργία ελαττωματικών κυττάρων ή προκαλώντας την αυτοκαταστροφή του κυττάρου.

Η έκθεση σε ακτινοβολία μπορεί επίσης να προκαλέσει μια άλλη διαδικασία γνωστή ως απόπτωση ή προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος. Κατά τη διαδικασία αυτή, το κύτταρο “αυτοκτονεί” επειδή η ακτινοβολία ενεργοποιεί σήματα που επιταχύνουν τη θραύση του DNA, οδηγώντας στον γρήγορο θάνατο του κυττάρου.

Οι βλαβερές συνέπειες της έκθεσης σε ακτινοβολία γίνονται εμφανείς όταν το επίπεδο υπερβαίνει τη μονάδα 1 Gray (GY). Η θανατηφόρα ακτινοβολία εμφανίζεται σε επίπεδα άνω των 10 Gy. Η έκθεση σε ακτινοβολία προκαλεί γενική σωματική βλάβη και ειδική βλάβη στο εκτεθειμένο δέρμα, που εκδηλώνεται ως φουσκάλες, ερυθρότητα και δερματικά έλκη. Σε χαμηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας, αυτά τα δερματικά προβλήματα μπορεί να εμφανιστούν εντός 12 έως 20 ημερών μετά την έκθεση, ενώ σε υψηλότερα επίπεδα, η δερματική βλάβη και τα εγκαύματα μπορεί να εμφανιστούν εντός λίγων ημερών. Κατά τη διάρκεια μηνών έως ετών μετά την έκθεση, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές στα μικρά αιμοφόρα αγγεία λόγω βλάβης των αγγειακών κυττάρων.

Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, εμετό και κοιλιακό πόνο.

Η ραδιενεργός ακτινοβολία προκαλεί επίσης μια σειρά από γενικά συμπτώματα. Αρχικά, το προσβεβλημένο άτομο μπορεί να εμφανίσει ναυτία, εμετό, απώλεια όρεξης, κόπωση, διάρροια, κοιλιακό άλγος και αφυδάτωση. Σε επίπεδα ακτινοβολίας άνω των 10 Gy, τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν εντός πέντε έως δεκαπέντε λεπτών. Σε χαμηλότερα επίπεδα 2 έως 3 Gy, τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανιστούν πριν από 12 ώρες μετά την έκθεση. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων είναι ενδεικτική των προοπτικών ανάρρωσης του θύματος. Πολυάριθμα και σοβαρά συμπτώματα υποδηλώνουν έκθεση σε υψηλό και δυνητικά θανατηφόρο επίπεδο ακτινοβολίας.

Η ακτινοβολία επηρεάζει και το σύστημα του αίματος. Τα λευκά αιμοσφαίρια υφίστανται απόπτωση και τα κύτταρα του μυελού των οστών καταστρέφονται, παύοντας την παραγωγή νέων αιμοσφαιρίων. Κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων, ο συνεχιζόμενος κυτταρικός θάνατος οδηγεί σε απειλητική για τη ζωή εσωτερική αιμορραγία και σοβαρές λοιμώξεις, με δυνητική συνέπεια τη συστηματική ανεπάρκεια και το θάνατο.

Το πεπτικό σύστημα επηρεάζεται επίσης από την ακτινοβολία. Τα κύτταρα που επενδύουν τον πεπτικό σωλήνα καταστρέφονται και χωρίς νέα κύτταρα από τον μυελό των οστών, μπορεί να αναπτυχθούν έλκη κατά μήκος του οισοφάγου, του στομάχου και των εντέρων. Αυτό οδηγεί σε βακτηριακή υπερανάπτυξη, θανατηφόρες λοιμώξεις, μαζί με απώλεια όρεξης, ναυτία, έμετο, κοιλιακό άλγος, αφυδάτωση, απώλεια βάρους και αιματηρή διάρροια.

Εκτός από αυτές τις επιπτώσεις, η ακτινοβολία προκαλεί βλάβες στον εγκέφαλο και το περιφερικό νευρικό σύστημα. Επίπεδα ακτινοβολίας άνω των 30 Gy μπορούν να προκαλέσουν θάνατο μέσα σε λίγες ημέρες, ενώ επίπεδα ακτινοβολίας άνω των 100 Gy μπορούν να προκαλέσουν θάνατο μέσα σε λίγες ώρες. Ο ακριβής μηχανισμός του θανάτου δεν είναι πλήρως κατανοητός, αλλά περιλαμβάνει σημαντική γενική κυτταρική βλάβη και σοβαρή εγκεφαλική βλάβη, με αποτέλεσμα αιμορραγία, εγκεφαλικό οίδημα και καταστροφή του εγκεφάλου.

Πριν από μερικά χρόνια, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA ) ενέκρινε μια θεραπεία ακτινοβολίας που αναπτύχθηκε στο Ισραήλ και προέρχεται από τον πλακούντα γυναικών που γεννούν. Η θεραπεία αυτή επιτρέπει στον οργανισμό να παράγει νέα, υγιή κύτταρα του αίματος στη θέση εκείνων που έχουν καταστραφεί από την πυρηνική ακτινοβολία.

Η καινοτόμος θεραπεία, που αναπτύχθηκε από την Pluristem, μια εταιρεία με έδρα τη Χάιφα, είναι γνωστή ως PLX-R18. Έχει σχεδιαστεί για τη θεραπεία σοβαρών τραυματισμών από ακτινοβολία σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης. Η έρευνα και η ανάπτυξη διεξήχθησαν σε ζώα, καθώς απαγορεύονται οι κλινικές δοκιμές που αφορούν πυρηνική ακτινοβολία σε ανθρώπους. Τα πειραματικά αποτελέσματα έδειξαν σημαντική βελτίωση στα ποσοστά επιβίωσης των ζώων που έλαβαν θεραπεία με το PLX-R18.

Η θεραπεία παρασκευάζεται από τον πλακούντα των γυναικών που γεννούν, ο οποίος υποβάλλεται σε ειδική διαδικασία με αποτέλεσμα να προκύπτει ένα ενέσιμο διάλυμα. Η ένεση αυτή χορηγείται στον μυ και πρέπει να χορηγείται εντός 96 ωρών μετά την έκθεση σε πυρηνική ακτινοβολία. Διευκολύνει την παραγωγή νέων τύπων κυττάρων του αίματος: λευκοκυττάρων (λευκά αιμοσφαίρια), ερυθροκυττάρων (ερυθρά αιμοσφαίρια που μεταφέρουν οξυγόνο) και θρομβοκυττάρων (αιμοπετάλια υπεύθυνα για την πήξη του αίματος).